Matchplay

FILTEREN

Matchplay

15.06.2025 William Wollring ⭐

Donkersloot vs Wollring 2 up

Pim Donkersloot wint op de Zaanse met 2 up van William Wollring. Het was een gezellig foutenfestival.

Lees artikel

Matchplay

13.06.2025 Friso Leunge ⭐

Nee, het was niet de verlammende gedachte dat ik de volgende ronde tegen Martijn zou moeten spelen, ook niet de mentale klap van mijn rap naderende pensioenleeftijd. Nee, het was het degelijke spel van Annette dat de doorslag gaf in onze matchplaywedstrijd op de Goyer. Als iemand handicap 18 heeft op de waterrijke Zaanse, weet je één ding zeker: die slaat een rechte bal. En zo gebeurde op een zonovergoten baan. Annette was super degelijk vanaf de tee, prikte haar houtjes van de fairway recht vooruit, chipte alles netjes in de buurt van de vlag en wist zo de handvol extra slagen die ze kreeg op één na (gehalved) keurig te verzilveren. Een zeer gezellige ronde met een terechte winnares waar Martijn nog een hele kluif aan zal krijgen!

Lees artikel

Matchplay

12.06.2025 Michiel van Kleef

Van Leeuwen vs Van Kleef 5&4

Kortgeleden beleefde ik een bedenkelijke primeur door het Kostertje te mogen ophalen van de prijzentafel. Voorgaande jaren kwam ik altijd wel leuk mee in de B-categorie, met elk jaar wel de finale meespelend in Nunspeet, maar sinds ik het advies opvolgde van een niet nader te noemen bestuurslid en ik les nam bij de lokale pro, is het helemaal mis. Gestaag dalende nadicap en uitslagen om van te huilen. Op de Houtrak ging het afgelopen dinsdag niet veel anders. En hoe graag ik ook Jeroen alle credits zou geven voor zijn geweldige spel, ik was de slechtste van ons tweeën. Mijn enige par viel toen ik de strijd al had moeten staken en vervolgens - geheel van de stress bevrijd - een keurige par maakte op de moeilijkste hole. De nazit was eigenlijk het meest interessante deel van de dag. We bleken dezelfde studie te hebben gevolgd aan dezelfde universiteit. Over de huidige politieke situatie konden we het tijdens de bitterballen en het bier wel eens zijn: we hebben een zakenkabinet nodig. Weg met alle opportunisten en politieke onbenullen. Aan de slag! En dat laatste geldt ook voor mij.

Lees artikel

Matchplay

Afbeelding van WhatsApp op 2025-06-10 om 14.15.05_0d4410de.jpg

11.06.2025 Madelon Barenbrug ⭐

Wiesenhaan vs Barenbrug 6&4

Vrijdag 8 juni was het zover, wij hadden een datum! Terwijl de meeste van onze leden bij het KLM Open waren en daar een prachtig toernooi zagen, viel er op de Hoge Dijk toch ook het een en ander te beleven. De matchplay tussen Helene Wiesenhaan en Madelon Barenbrug. Op de eerste plaats viel het weer erg mee! Het was droog, dat was al geweldig, het was niet al te druk op de baan, ook fijn, maar er stond een zeer stevig windje! De eerste hole is vermeldenswaardig. Helene’s drive verdween links tussen de rode paaltjes. Mijn drive viel in de categorie ‘ugly but useful’. We zijn het niet van Helene gewend, maar haar volgende slagen waren niet optimaal. Kortom, ze lag met 5 op de green. Ik lag met 2 vóór de green, met daarvoor ook nog een bunker. Ik rook een kansje! Maar toen ging ik volledig de mist in. Mijn derde slag verdween in de bunker (te voorzichtig gespeeld, ik had er makkelijk overheen gekund) en daar ben ik nooit meer uitgekomen. Weg kans, hole voor Helene. Hole 2 was dan weer voor mij en we speelden ook nog 2 holes gelijk. Bij de turn stond Helene 5 up. Inmiddels pakten donkere wolken zich samen boven de Hoge Dijk en de wind werd een storm. Op hole 14 gingen de hemelsluizen open en waren wij binnen mum van tijd doorweekt. De hole ging naar Helene, einde matchplay, 6 & 4, kansloze missie, ondanks dat ik ook nog 16 slagen van Helene kreeg. Helene speelde fantastisch en ik, voor mijn doen, ook helemaal niet slecht, maar dat was toch te veel weinig. We speelden nog wel de par 3 15e, waar je, als je een tientje betaalt middels de QR code, bij een hole-in-0ne een Rolex kunt winnen. Dat tientje betaalden we niet en dat is maar goed ook want een hole-in-one zat er niet in, maar we lagen wél allebei mooi op de green. Het was mooi en mooi geweest, de bitterballen lonkten in het warme clubhuis en we besloten de kortste weg daarnaartoe te pakken. Bij de bitterballen vertelde Helene nog dat ze die avond naar Bloemendaal zou gaan, naar een openlucht karaoke-concert met optreden van…… onze eigen zeer gewaardeerde sponsor Alwin. Hij overweegt een carrièreswitch! Hij is blijkbaar geen onverdienstelijk zanger en legt zich toe op het smartlappengenre en dan nog in het bijzonder het oeuvre van André Hazes sr. Kijk, dat zijn nog eens leuke weetjes! Lieve Helene, dank voor de gezellige middag en heel veel succes bij het vervolg van de matchplay, nu tegen Leonard! Toi toi toi!

Lees artikel

Matchplay

03.06.2025 Peter Luijer

Luijer vs Dekker 7&6

Luijer vs Dekker Op maandag 2 juni mocht ik aantreden tegen oudgediende John Dekker, op zijn thuisbaan Delfland. Een spannend, messcherp wedstrijdverslag zal dit helaas niet worden. Enerzijds omdat, wanneer een fotograaf tegen een regisseur speelt, er geen groot schrijver in de baan staat. Anderzijds is golf nu eenmaal een sport waarin je soms dagen hebt dat alles lukt — en dagen waarop helemaal niets wil lukken. Vandaag was zo’n dag waarop bij mij (Peter) alles lukte, en bij John helaas weinig. Na vier holes stond ik al 4 up. John kwam daarna beter in zijn ritme, maar na negen holes was het verschil toch opgelopen tot 5 up. Na de turn was het snel beslist: 7&6. Wat deze ronde extra bijzonder maakte, was dat ik via de Feyenoord ballmarker van John er al snel achter kwam dat we allebei die-hard Feyenoord-fans zijn. Die gedeelde passie voor onze club uit Rotterdam-Zuid zorgde voor een directe klik en maakte het samenzijn op de baan nog gezelliger. Maar wat mij betreft was het hoogtepunt van deze heerlijke dag John met al zijn verhalen. Je verveelt je geen moment op de baan. Eigenlijk is het jammer dat een ronde maar 18 holes duurt — je zou met gemak nóg 18 holes naar zijn verhalen kunnen luisteren. Hopelijk vindt John snel weer zijn vorm terug en zien we hem binnenkort weer stralend over de fairways gaan. Voor mij is het nu op naar ronde 3.

Lees artikel

Matchplay

31.05.2025 Peter Keijzer

Schermafbeelding 2023-11-01 om 16.40.01.png

Remmerswaal vs Keijzer 4&3

Het clubmotto "Bezorg elkaar een mooie dag" werd op deze Hemelvaartsdag wel héél letterlijk genomen tijdens de match play tussen Bjorn Remmerswaal en Peter Keijzer. Vanaf de eerste tee was het duidelijk: dit zou een sportieve strijd worden, met scherp spel, concentratie én een flinke dosis wederzijds respect. The Dutch – Waar zelfs het weer z'n pet voor afneemt De hemel zelf leek ons een goddelijke ervaring te willen schenken op The Dutch. Regen, zon, wind, en weer regen – het enige écht Nederlandse aan deze dag was het weer. Maar zelfs dat hield niemand tegen. Alsof de weergoden zelf meespeelden, vlogen de drives strak over de fairways en rolden de puts met flair de cup in. Wat een inspirerende baan in een heerlijke riante natuur. Zelfs met vier seizoenen in één ronde bleef de sfeer top – en het spel nog beter. Want laten we eerlijk zijn: als je op The Dutch speelt, krijg je geen slecht weer, alleen extra uitdaging. We begonnen in balans. Bjorn wist de eerste negen nipt met 1 up af te sluiten, maar ik kon nog gelijkkomen. Tot hole 12. Vanaf dat moment ging Bjorn 'in de zone'. Rustig, vriendelijk, bijna Zen, legde hij mij onderweg nog uit hoe je de baan het best speelt – om ondertussen elke drive recht en ver te slaan, zijn approaches perfect te plaatsen en zijn puts met overtuiging te hole'n. Zelf worstelde ik vooral met mijn afslagen, en de oplopende druk hielp niet mee. Op hole 15 viel het doek definitief: met een solide par stelde Bjorn zijn 4&3 overwinning veilig. Het was een sportieve, feestelijke dag op een werkelijk goddelijke baan – eentje om niet te vergeten.

Lees artikel

Matchplay

WhatsApp Image 2025-05-28 at 21.14.14.jpeg

31.05.2025 Peter Boogaard

Collet vs Boogaard 3&2

In de aanloop naar mijn match tegen Foeke besloot ik mezelf wat extra wedstrijdritme kado te doen. Dus hup, meedoen met een paar NVGJ-wedstrijden: Texel, Wilnis, Welderen. Elke keer als Foeke ook van de partij was, kegelde hij er stabiel 36 punten uit alsof het niks was. En ik? Laten we zeggen dat ik mezelf had teruggevonden in de categorie "roeien met de riemen die je niet hebt" – ergens in de twintigers qua score. Tja, wat is er nou nieuw in golf? Maar hé, matchplay is een ander spel, sprak ik mezelf dapper toe. Even een paar keer naar de drivingrange – ballen meppen tot je arm trilt – en dan komt het vast wel goed. Toch? GC Houtrak was het strijdtoneel. Een club met een verleden vol glorie – Challenge Tour, WK voor militairen – en een heden waarin de fairways een beetje lijken op een Sahara Light-editie. Droogte helpt ook al niet mee. Maar goed, we kwamen voor de match, niet voor het gras. Ruim op tijd tref ik Foeke op de chippinggreen. We kennen elkaar van gezicht, maar dit was in gedachten het moment voor een officiële "hallo, ik ga zo verliezen"-introductie. En eerlijk is eerlijk: ik had meteen materiaaljaloezie. Die Japanse blinkende ijzers van hem? Die maken meer indruk dan een hole-in-one op je verjaardag. We mochten starten tussen de inloopcompetitie in. En daar begon de Foeketrein. Hole 1: par. Hole 2: par. Ik? Twee keer het bos in. Gelukkig had ik 5 slagen gekregen via de handicapverrekening, dus hoop was er nog. Op hole 3 – mijn strokehole – sloeg ik zowaar een drive voorbij die van Foeke. Jawel! Zijn tweede bal plonsde in het water, ik had uitzicht op de green. Maar ja, toen besloot mijn bal zich vast te graven onder de rand van de bunker alsof hij zich wilde verstoppen voor de werkelijkheid. Na een sloophamerslag kwam hij los, maar belandde in het midden van de bunker. De volgende slag ging zó perfect dat hij linea recta het bos in vloog. Resultaat: 3 down. Ai. Op hole 5 wist ik via een miraculeuze chip-in nog te halven (ja echt, publiek juichte – in mijn hoofd dan). Maar we gingen de turn in met 5 down. Volgens het boekje: kansloos. Maar opgeven is geen optie, dus we gingen door. Hole 10: gewonnen. Hoop! Hole 11: verloren. Hoop weer weg. En toen... hole 14: de "signature hole" van Houtrak. Een par 3 over water. Makkelijk zou je denken. 135 meter, meer niet. Maar nee hoor, we slaan allebei twee ballen het water in alsof we een viswedstrijd aan het houden zijn. Uiteindelijk win ik 'm met 7 tegen 8. Golf is gek. Hole 15: gehalveerd. En toen: dormie 3. Hole 16: allebei een par – en daarmee wint Foeke geheel terecht met 3 en 2. Dat het nog zo lang spannend bleef, mag een wonder heten. Het krachtsverschil was duidelijk groter dan de uitslag doet vermoeden. Maar hé, stijlvol verliezen is ook een vak. Na afloop speelden we gewoon gezellig de laatste twee holes uit, alsof het om niks ging. Drives vlogen alle kanten op – de stress was eraf, en dat was te merken. De 19e hole deelden we als echte kampioenen: met een Cornet van de tap in de hand, 'bruin fruit' op tafel, en verhalen over gedeelde kennissen en het Houtrak van weleer. Foeke, bedankt voor een topdag op de baan. Succes met je volgende match(es) – ik hoop dat ze geen chip-ins klaar hebben liggen!

Lees artikel

Matchplay

29.05.2025 Peter van Weel

Van Weel vs Taylor 2&1

Ondanks dat ik dacht geen zenuwen te hebben, voelde ik toch de verwachting die op mij rust. De man met handicap +1,1 — die is niet te verslaan. Nou, dat was het vandaag verre van. Handicap 11 was beter. Het was dan ook écht op het nippertje vandaag, maar daarover later meer. Na drie dagen trainingsstage in Spanje was ik er klaar voor: mijn eerste matchplaywedstrijd van het jaar, tegen Harald Taylor — een en al gezelligheid. Altijd toch een beetje spannend. Het klinkt simpel met mijn handicap, maar tegen iemand met een playing handicap van 31 moet je toch opeens uitkijken. Rond 10 uur arriveerden we ongeveer tegelijk op Golfclub De Hoge Kleij, mijn thuisbaan — en wat ligt de baan er mooi bij. In het nieuwe clubhuis drinken we een kopje koffie, en zoals het een Taylor betaamt, is het meteen gezellig. En zo gaan we het ook aanpakken vandaag. Al kletsend op weg naar de eerste teebox, en al kletsend komen we uit op hole 19. We spelen allebei van geel vandaag. Lang zat, dacht ik bij mezelf (ik kwam toch wat vermoeid terug uit Spanje). Lekker briesje, gezellig gezelschap, Hollandse luchten en een baan in topconditie — wat wil je nog meer om de week te beginnen? Ik kan in ieder geval niets bedenken. Nou ja, misschien iets beter golf. Op hole 1 kom ik goed weg en sta direct 1 up — dat gebeurt ook op hole 2. Altijd fijn om na twee holes 2 up te staan. De zenuwen konden een beetje zakken. Vervolgens verlies en win ik een paar holes, en staan we gelijk na hole 9. Met soms mooie en soms ook mwah slagen, zullen we maar zeggen (zeker voor mijn mindset, die vond dat het allemaal wel wat beter had gekund). Die trainingsstage in Spanje... tja, misschien was dat ene biertje in de Spaanse zon er toch één te veel. Vanaf hole 10 gaat het iets beter, maar ook Harald weet zijn clubs steeds beter te vinden. Het blijft spannend, maar ik weet toch snel nog wat holes te pakken en bij hole 15 sta ik 4 up. Pfff, dat was hard werken. Nu rustig naar huis brengen. Op hole 15 maakt Harald een prachtige birdie (de enige van de dag ;-)). Hole 16 verlies ik ook. Oei, even opletten nu. Gelukkig weet ik hole 17 met een par af te sluiten, en Harald met een 5 (persoonlijke par), waardoor ik uiteindelijk met 2&1 win. Pffff. Dat was close. Ik heb vandaag echt heerlijk buiten gewandeld, in een prachtige omgeving, en heb Harald goed leren kennen — en hij mij. Maar over golf kunnen we het vanuit mijn kant beter niet meer hebben. En vooral: chapeau aan Harald, die echt goede ballen weet te slaan. Als er een kans was om van mij te winnen, dan was het vandaag. Conclusie: die trainingsstages... die doen we niet meer. Of toch wel? Op naar ronde 2!

Lees artikel

Matchplay

28.05.2025 Igor Bennik

Van Nunen - Bennik 4&3

Of ik het leuk vond om op Golf Club Hubbelrath (een golfbaan iets ten oosten van Düsseldorf) onze matchplaywedstrijd te spelen, had Leonard mij telefonisch gevraagd. De baan stond namelijk voor zijn werk voor Leading Courses nog op de lijst om bezocht te worden. Daarbij behoorde Hubbelrath ook nog eens tot de top honderd banen van Europa en konden we er waarschijnlijk gratis spelen. En zo kwam het dat we elkaar op een mooie dag in mei om 8.15 uur troffen op de carpoolplaats in Wolfheze, om samen oostwaarts te reizen. Leonard en ik kenden elkaar niet, dus dat de reis door allerlei files 2,5 uur duurde, gaf ons mooi de tijd daar wat aan te doen. Eenmaal aangekomen bleek de baan naast veel bomen, ook over veel heuvels te beschikken, dus protesteerde ik niet toen Leonard voorstelde een buggy te nemen. Al snel kwam ik erachter dat ik niet alleen met een longhitter te maken had, maar ook met iemand die van verre afstand de green wist te raken. Gelukkig voor mij deed Leonard dat niet elke keer en had hij soms wat moeite met het putten, zodat ik met wat kunst en vliegwerk tot hole 8 bij wist te blijven. Bij de turn kregen we naast een heerlijk broodje ook een bakje met ijs en aardbeien aangeboden. Het was blijkbaar net wat Leonard nodig had, want na 13 holes stond hij 4 up. Ik sputterde nog wat tegen door hole 14 te winnen, maar een hole later was het klaar: 4&3. Eigenlijk een vertekende uitslag, want gezien zijn spel had Leonard met meer verschil moeten winnen. We speelden vanzelfsprekend ook de andere holes nog en genoten -net als eerder- van de prachtige baan die, ondanks al die bomen, ruim opgezet was. Na een gesprekje met de manager en een Duitse maaltijd, kropen we weer de auto in en kletsten verder. Het was dat de terugweg wat sneller ging, anders hadden we precies twaalf uur met elkaar doorgebracht. De meeste blind dates duren korter en ja, ik wil Leonard nog wel eens terug zien, want het was een fantastische dag.

Lees artikel

Matchplay

27.05.2025 Paul Boehlé

Schermafbeelding 2023-11-01 om 16.55.19.png

Kuijntjes - Boehlé 4&2

Op een bewolkte namiddag mag ik aantreden tegen Anton Kuijntjes. We spelen op zijn thuisbaan De Haenen, bij vele van jullie wel bekend: fraaie beelden in het golfpark, een begraafplaats met zwarte kruisen van overleden Franciscanen en een baan die eigenschappen van een polderbaan, een links course en een bosbaan combineert. Anton heeft serieus werk gemaakt van de keuze voor juist deze golfbaan en spreekt daar lovend over. Hij is met recht ‘advocaat van De Haenen’ (vrij naar A.F.Th. van der Heijden) En nu de tweestrijd. Had ik werkelijk de hoop te kunnen winnen van een single handicapper? Eigenlijk niet, maar ik zou mijn huid duur verkopen. En verdomd, op hole 1 maak ik meteen par en win ik de hole, omdat ik op elke hole één slag meer mag maken dan Anton. En met een lange put die (voor mij) valt sta ik opeens voor. Dat duurt natuurlijk maar één hole, maar om en om weten we beiden bij te blijven en tot mijn stomme verbazing haal ik de ‘turn’ in All Square. Anton laat in de tussentijd staaltjes zien van verbluffend goed kort spel (werkelijk jaloersmakend). En later een met een ijzer geslagen om een drietal bomen gekrulde slag. Nog los van de verre afslagen: met een maximum van bijna 250 meter. Hoe weten we dat? Later in het clubhuis laat Anton me een op zijn smartphone draaiende app zien die niet alleen de slagen registreert, maar ook percentagegewijs per handicap-cohort laat zien hoe je score is (voorbeeldje: deze chip van 40 meter wordt door 8% van de spelers met handicap tussen de 5 en 10 beter gespeeld). Heb je daar iets aan? Zeker, want dan weet je waar je kunt verbeteren! En het is vooral leuk. Hole 10 heeft een buitenlandse aanblik: een par 3 die wat hoger start, over een sloot naar de vlag (iets van 155 meter). Maar de bomen waar je tussendoor moet, maken dat je de op links geplaatste vlag eigenlijk niet kunt bereiken. Dus ook daar beiden 4 slagen nodig. De daarop volgende holes gaan we meer het bos in en laat Anton met zijn kakelverse driver (net uit het plastic) mooie rechte afstanden zien en ik ga helaas minder strak putten. Toch duurt het nog tot hole 16 voordat we kunnen concluderen: 4 up, 2 to go. We maken de ronde wel af, die Anton in 80 slagen heeft gerond (meten is weten). In de nazit praten we nog wat over onze jeugd (beiden Protestants opgevoed) en over de impact van AI op het huidige werk. Het blijkt dat we ook nog een sport delen: marathonschaatsen! Anton heeft dat beoefend als training voor het skeeleren en ik heb (via Essent) daar veel sponsorzaken mogen regelen. Finland, de Weissensee en de Aart Koopmans memorial komen voorbij. En natuurlijk Antons ‘behoefte’ onze NVGJ-leden scherp te houden door ze in nieuwsbrieven en chats te prikkelen. Dat vindt ‘ie gewoon leuk. Lekker mensen uit hun comfortzone wakker schudden. En ook ik… vind dat leuk. Kortom een heerlijk rondje, het goede leven en de terechte winnaar. Tekenen bij het kruisje.

Lees artikel

Laad volgende 10 artikelen

Order of merit

Order of merit

Order of merit

Order of merit

Order of merit

Order of merit

Order of merit

Matchplay

Donkersloot vs Wollring 2 up

De Jong vs Leunge 3&1

Van Leeuwen vs Van Kleef 5&4

Wiesenhaan vs Barenbrug 6&4

Luijer vs Dekker 7&6

Remmerswaal vs Keijzer 4&3

Collet vs Boogaard 3&2

Van Weel vs Taylor 2&1

Van Nunen - Bennik 4&3

Kuijntjes - Boehlé 4&2

Aankomende wedstrijden

Utrechtse 2025

15e Jaski Open - Sluispolder 2025

Duitsland - Nederland 2025

Golfbaan Kralingen 2025

Kleiburg 2025

Zaanse 2025

Rijk van Nijmegen 2025

Hoge Kleij 2025

The Fox 2025

Tweedaags feest op Texel 2025 - dag 1

Tweedaags feest op Texel 2025 - dag 2

De Herkenbosche 2025

Over NVGJ

Order of Merit

Agenda

Laatste nieuws

Sponsoren