Vertel je herinneringen aan je eerste golfronde, je golfhoogtepunten en je band met de NVGJ.

Deel 49 Anneke Groen — Nooit meer golfen zonder mobiel

Golfen? Dat was ver van ons bed en eigenlijk ‘not done’ een elitesport. En dan die ruiten broeken die die golfers droegen. Nee, dat gaan we niet doen. We tennisten met veel plezier, gemengd dubbel met vrienden, in de Alkmaarder Hout. Jan elke week fanatiek tegen een vriend in een sporthal in Limmen. Aan de manier waarop hij bij thuiskomst de sleutel in het slot stak kon ik steevast aflezen of hij gewonnen of verloren had.

Dat ik ooit zou gaan golfen wist ik zeker in 1972. Toentertijd verbleef ik in Chicago. Een paar straten verwijderd van mijn verblijfadres aldaar, lag een van die talloze Amerikaanse parken. Rollerskates, baseball, basketball, noem het maar op, de jeugd van die stadswijk kon er z’n hart ophalen. Op de driving-range van dat park hield ik mijn eerste ijzer, volledig verkeerd natuurlijk, vast. De afgeleefde 8-iron en een emmer vol oefenballen, goed voor drie dollar en een uitdaging die ik maar niet onder de knie kreeg.

Gezegend…

Iets schrijven over mijn golfverleden. Tja: hoe zat het ook weer… Eerlijk? Ik weet het niet zo precies meer. Wel herinner ik me een zinloze poging om m’n sportluie bestaan als eind dertiger wat nieuw leven in te blazen door aan zomeravond-honkbal met wat veteranen mee te doen.