Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
Emmeloord, de baan waar we altijd hartelijk worden ontvangen! De baan heeft een links karakter met hoogteverschillen tot 17 m, uniek in de overigens vlakke Noordoostpolder, doordat zes holes zijn gerealiseerd op een terp.
30.09.2025
Sommige weken zit alles mee. Je raakt de bal goed, het weer werkt mee, en je hoofd zit precies in de juiste focus. Afgelopen week was zo’n zeldzaam golfmoment waarin alles klopte. Drie keer binnen een paar dagen boven de 34 stablefordpunten, met als absoluut hoogtepunt: 42 punten op Golfbaan Emmeloord.
Het begon met een tweede overwinning op de Noordwijkse tijdens de World Cup Golf van Turkish Airlines (38 stf). Helaas geen tweede ticket naar Belek – je mag maar één keer gaan – maar wel weer een bevestiging dat mijn spel stabiel is. Daarna volgde winst van de maandbeker tijdens de damesdag op de Veluwse Golfclub (34 stf). Maar het echte vuurwerk kwam op Emmeloord.
Mistig begin, zonovergoten golfdag
Zoals gebruikelijk vertrok ik samen met Madelon vanaf onze carpoolplek. Geen files dit keer, maar wel dichte mist onderweg. Eenmaal aangekomen op Golfbaan Emmeloord trok het echter snel open. De zon brak door en gaf meteen dat typische gevoel van: dit wordt een mooie dag.
De wedstrijd was georganiseerd met zeven vierballen, in een halve shotgun met dubbele T-start op holes 1, 2, 4 en 5 – een praktische keuze van de baancommissie om het spel soepel te laten verlopen. Toch hadden we als NVGJ niet veel in te brengen toen er op het laatste moment een tweebal vóór ons werd geplaatst. Die speelde helaas traag, waardoor we op bijna elke hole stonden te wachten. Gelukkig was het uitzicht fraai, de zon warm, en de sfeer ontspannen – dus echt storend was het niet.
Herstel na stroef begin
Mijn ronde begon stroef: op hole 1 lag mijn tweede slag in de bunker en ik kwam er met een 6 af. Op hole 2 slechts één punt. Maar vanaf hole 3 kwam de ommekeer. Mijn drives werden strakker, de approaches lagen beter, en vooral de putts begonnen te vallen.
Hoogtepunten waren er genoeg. Op een par 4 sloeg ik een ijzer 9 van buiten de green – ruim 25 meter – en maakte daarmee een onverwachte birdie. Even later, op hole 17 (par 3), legde ik met de driver de bal pal naast de vlag. Nog een birdie. Die momenten geven vertrouwen en energie, en vanaf dat moment voelde ik dat ik echt in de flow zat.
Geen uitschieter naar 47 punten zoals vorig jaar, maar 42 stablefordpunten is een score waar ik zeer tevreden mee ben – zeker gezien de matige start.
Mooie scores, onverwachte missers
Er werd sowieso goed gespeeld door veel deelnemers. Friso en Pamela pakten de eerste en tweede plaats in de A-categorie. Een opvallende ronde was die van Peter van Weel, een van onze topgolfers. Hij speelde van wit – “dan krijg ik drie slagen mee” – maar had zichtbaar een off-day. Hij eindigde op slechts 21 punten. Zijn eigen analyse: “geen focus vandaag.”  Helaas was er geen Kostertje om hem te troosten.
Verzorgde afsluiting
Na afloop volgde de gebruikelijke en gewaardeerde afsluiter: drankjes op het terras, bitterballen, en een goed verzorgd Chinees buffet. De sfeer bleef goed, en de wedstrijdleiding – René, Paul, Madelon en Fred (in de rol van manspeaker) – had alles strak geregeld. Ger werd gemist – ook letterlijk, want er waren geen neary’s dit keer.
Op naar Texel
Met drie goede rondes op zak richt ik mijn vizier nu op het volgende evenement: de Nations Cup op Texel. Op de Redexim Nationscup-app loopt de spanning al op. De vorm is er. De focus ook. Laat die flow nog maar even aanhouden.