Het Kostertje..

Wat voor de meeste leden al een jarenlange traditie is, blijkt voor de nieuwe leden toch enige uitleg nodig….het Kostertje! Elaine heeft in haar winnaarsverslag van Lauswolt een goede poging gedaan om het ontstaan van het Kostertje te verklaren, maar het juiste verhaal is iets anders.



Zo heeft Henk niet in 2006, maar op 31 maart 2008 lopen ploeteren tijdens een strokeplay wedstrijd op Texel. Vanaf hole 1 zag een handvol NVGJ-leden (en mede flightgenoten Alex de Vries en Hans Botman) Henk Koster als een desolate hakker in de rough zijn bal proberen weg te slaan. Steeds weer metertje voor metertje. De fairway heeft hij nooit gezien. Na zijn laatste putt op diezelfde hole mocht hij een 18 noteren. That’s strokeplay, folks!

Na zes holes hield hij het voor gezien en ging vervolgens in het clubhuis een potje huilen. Heleen Sonnenberg, directrice van de Weduwe Joustra, is geen golfster – ze kan nog niet eens een club fatsoenlijk vasthouden – maar draagt een zeer warm hart naar de NVGJ toe en sponsort al jarenlang vele liters Beerenburg.

Hans T

Reacties

Correctie Kostertje

Door Martijn Paehlig op

Een kleine correctie is op zijn plaats Hans. ‘Steeds een metertje’ is niet helemaal hoe het ging. De eerste slag (kan ook de tweede of derde geweest zijn, ik herinner met niet het aantal airshots) ging Henk zelfs achteruit… smiley

Klopt Martijn. Ik had ook

Door Hans Terol op

Klopt Martijn. Ik had ook kunnen schrijven 'stapje voor stapje'. Zo zag het er namelijk uit maar daarmee heeft Henk tenslotte wel de green gehaald met minder dan 20 slagen.  Dat zijn er maar weinig die het hem na doen…..  

Voor de goede orde dient te

Door Ronald Speijer op

Voor de goede orde dient te worden opgemerkt dat onze beste tennisfotograaf en kenner van het uitgeperste druivenschap voor zijn ronde twee emmers ballen op de drivingrange heeft staan meppen. Niet slaan, neen meppen.. weinig ballen gingen recht op het beoogde doel waarvan velen in een hoek van 45 graden met gevaar voor het decimeren van onze ledenlijst rondgingen. Kortom de drivingrange had meer weg van een oorlogszone. “Ik denk niet dat het wat gaat worden vandaag”, waren de naar later bleek profetische woorden van heer K. En rest is, zoals de geschiedenis ons leert, geschiedenis.