De Hooge Rotterdamsche 2025

Een bijzondere dag in september

Met 17 leden van de NVGJ speelden we op maandag 1 september een wedstrijd op de Hooge Rotterdamsche. Voor sommigen een vertrouwde baan, voor anderen en in ieder geval voor mij een mooie ontdekking. Het clubhuis bood bij aankomst een warm welkom: voor ons wel wat vreemd: drie consumptiemunten en bonnetjes voor oefenballen én bitterballen. Voor de koffie met spekkoek en de koffie na afloop werden geen muntjes gevraagd. Het vriendelijke personeel serveerde aan het einde van de wedstrijd met zorg een tweegangendiner. 

Kleine groep, groot plezier

De sfeer was intiem: de tafels stonden al rond half twaalf mooi gedekt. En wedstrijdleider René Brouwer had de organisatie uitstekend op orde. Dankzij een vriendelijke marshall startten de flights keurig op tijd. De Hooge Rotterdamsche liet zich van haar uitdagende kant zien met hoogteverschillen, lastige approaches en glooiende fairways. Ondanks de droogte zag de baan er prachtig uit – een compliment waard voor de greenkeepers.

Humor, blessures en bijzondere verhalen

In mijn flight werd niet alleen stevig gespeeld, maar ook veel gelachen. John Dekker zorgde voor grappen. Hij kent de baan goed en dat was erg prettig. Paul Mansoor was ondanks een pijnlijke knieblessure toch op een fijne manier aanwezig. Het spelen moest hij na acht holes staken, maar als buggychauffeur bleef hij gezellig onderdeel van de flight. We spraken ook over Spanje: Paul kijkt uit naar zijn pensioen en is van plan vaak naar zijn plekje in Spanje te gaan. John moest afgelopen hete zomer – vanwege waterschade aan zijn appartement - noodgedwongen ruim een maand in de airco van zijn appartement doorbrengen. Want Spaanse bouwvakkers, zo vertelt hij, maken enorme rotzooi.     

Ook op het terras en aan tafel werden verhalen gedeeld: de documentaire ‘Patatje Oorlog’ van Pamela Sturhoofd wordt uitgezonden op 8 oktober bij de NPO, de aankomende rugoperatie van Henri van der Steen, de afwezigheid van Ron Buitenhuis komende tijd, discussie over politiek en nog veel meer interessante aangelegenheden. Het illustreerde de bijzondere mix van sport en vriendschap die onze NVGJ-wedstrijden kenmerkt.

Geen neary’s, wel winnaars

Bij de prijsuitreiking zorgde Ruud Taal in pak en stropdas voor een stijlvol moment. Zijn nette verschijning was een knipoog naar een komische gebeurtenis uit het verleden, toen Charles Taylor ooit zonder overhemd, deze hing nog thuis in de kast, de prijzen moest uitreiken. Ditmaal hield iedereen zijn kleding netjes aan, al zorgde derde prijswinnaar Harald Taylor voor een luchtige noot bij de foto door zijn overhemd alsnog uit te trekken. Cara wist de tweede prijs in de wacht te slepen en ondergetekende werd eerste. Door onderbezetting in de wedstrijdcommissie werden er dit keer geen neary’s uitgereikt, zo vertelde Ruud Taal want er stonden geen neary bordjes bij de par-3’s, maar dat mocht de pret niet drukken. 

Samen genieten en vooruitkijken

De golfdag eindigde met een smakelijk diner en veel gezelligheid. Ondanks kleinere deelnemersaantallen bleek opnieuw dat juist diegene die er wél zijn, volop genieten van het spel, de banen en het gezelschap.

Voor Henri en ondergetekende volgde nog een autorit van een uur tot Sint-Michielsgestel, waar Henri bij thuiskomst constateerde dat hij zijn koffertje in de kleedkamer had laten staan. Het koffertje is juist nu zó belangrijk dat hij een dag na de wedstrijd nog helemaal op- en neer naar Rotterdam gereden is om zijn koffertje op te halen. 

Volgende week wacht alweer een nieuw hoogtepunt: de tweedaagse wedstrijd op de gastvrije Golfbaan de Texelse. Vervolgens De Herkenbosche, Emmeloord, Scherpenbergh, Dirkshorn en Haviksoord. Wie weet zien we elkaar op een van deze wedstrijden. Op 3 november spelen we vast met veel leden tijdens de Masters in Nunspeet. De NVGJ-agenda blijft rijk gevuld – en dat is precies wat in ieder geval een groot aantal leden waarderen.