Oostburg 2023

Zeker 100 leden hebben een unieke kans laten liggen. OK, Oostburg is misschien ver, maar je krijgt er oprecht heel veel voor terug. Wellicht idee om deze wedstrijd volgend jaar te omschrijven als trip naar buitenland, trekt misschien meer deelnemers en er is feitelijk weinig aan gelogen. Het clubhuis op de Brugse Vaart is ronduit indrukwekkend: Enorm groot met hoog Belgen- en Chesterfieldgehalte, o.a. een zaal met snookertafel en uitstekende catering.

Afsluiting
Wedstrijdleider Rene kreeg vooraf de onheilspellende mededeling dat de N61 die avond zou worden afgesloten, en had het diner vervroegd van zeven naar zes uur. Moet kunnen met een starttijd rond 1 uur, toch?  We begonnen met acht in de volle zon onder perfecte omstandigheden, maar het werd uiteindelijk een soort van afvalrace. Oostburg is wat mij betreft een top 3 parkbaan van Nederland. 18 uitdagende holes, mooie brede fairways, veel natuurlijke (water)hindernissen en razendsnelle greens.
 
Wel hadden ze het in Zeeuws-Vlaanderen zo bedacht dat wij achter een wedstrijd van 17 vierballen moesten aansluiten en dat schoot niet bepaald op. Het lange wachten zorgde wel voor samenhorigheid tussen de acht en bood ook de mogelijkheid tot het uitgebreid bespreken van de golf etiqueten. Wat te doen als iemand bijvoorbeeld tot twee keer toe maar net een bal van een andere NVGJ’er kan ontwijken, zeg maar onder Friendly NVGJ fire wordt genomen?  Gelukkig werd dit allemaal op waardige en respectvolle manier onderling uitgesproken, zoals het hoort.
   
Wachten
Maar vooral dat wachten….  Na 14 holes vertrok Ingeborg omdat ze Kees moest ophalen. Bij navraag bleek dat Kees geen (buitenechtelijke) zoon was maar de nieuwe pup van de familie Smulders. En toen waren er dus nog maar 7 NVGJ’ers, die nog net voor het donker rond kwart voor zeven, na vijf en half uur (!), het Capitool bereikten. Speciale hulde voor onze onvolprezen Rene! Het record van de kortste en meest efficiënte prijsuitreiking zal voorlopig niet snel gebroken worden.  Direct na de mini Jalapenos kroket vertrok ook Anna, om te voorkomen dat ze een uur extra moest omrijden, die verdoemde N61 ook. Dus waren er nog zes over, excuus… vijf. 
 
Kees werd, nog voordat ie ook maar de kans kreeg op het dure tapijt te piesen, niet toegelaten in het clubhuis waarop zowel Peter als Ingeborg vertrokken. Peter zat al niet zo lekker in zijn vel na een discussie over zijn buggy, maar sloeg met alles wat er nog over is na 15 operaties wel 32 punten bij elkaar, genoeg voor de winst!
 
Friet
De aangebrande zalm met groenten (vooraf) en daarna de ovenheerlijke hoevekip met friet ging er vlot in bij de laatste der Mohanikanen Elaine, Rene, Ragnar, Henri en ondergetekende. Om het verhaal van de 10 kleine Negertjes, excuus: iets anders getinte medemensen, compleet te maken: uiteindelijk bleef er 1 lid NVGJ’er na het diner helemaal alleen over. Dolend door het immense clubhuis was de onvolprezen Henri van der Steen nog zoekende naar een douche, waar de rest besloot om snel naar huis te rijden. 
 
Al met al een onvergetelijke dag, op naar een verdubbeling van het aantal deelnemers volgend jaar!