Dirkshorn 8e Stamppot Cup 2025

Jarenlang was de Dirkshorn Stamppot Cup de allerlaatste wedstrijd van het kalenderjaar. Nadat het stof van de Masters was opgetrokken kwam een klein groepje bijeen op de Noord-Hollandse baan om elkaar nog één keer te treffen voor de lange winterstop een aanvang nam. De omstandigheden vaak slecht, de stamppot en het donkere biertje na afloop goed, het gezelschap groots. 

Bij de 8e editie van de Stamppot Cup stond de wedstrijd op een andere plek in de kalender en waren er nog punten voor de aanstaande finale te verdienen. Meer dan twintig mannen en vrouwen trotseerden mede daarom de slechte weersverwachtingen en togen naar Dirkshorn voor de voorlaatste reguliere wedstrijd van het seizoen in de hoop nog wat aan de plek op de order of merit te kunnen doen. Zo hoopte Frank te profiteren van de afwezigheid van Peter&Peter en zijn plek in de top-8 veilig te stellen in A, en hoopte Roland in B hetzelfde te doen. Alwin, die de wedstrijd volgende week op Haviksoord (Is er een wedstrijd op Haviksoord dan?) aan zich voorbij moet laten gaan dacht nog één kans te hebben koploper Jolanda bij te halen. Dat laatste lukte niet, al kreeg hij na afloop wel een tweede kans: anders dan vorig jaar spelen de sponsors op Het Rijk van Nunspeet ook een echte finale. En zelf reed ik naar de kop van Noord-Holland in een poging wat punten in te lopen op collega Collet. 

De meesten waren er echter vooral voor de gezelligheid. Gezelligheid die het ondanks de lap rood vlees die in de kleedkamer werd gegooid ('Jetten for MP!') op alle fronten won. Dankzij Alex, die de prijsuitreiking samen met kissmiss Pim voor zijn rekening nam. Paul, die de wedstrijdleiding op zich nam en het door hem gewonnen Kostertje nog aan tafel open trok. Eric, die dit weekend voor het eerst een body pump les had gevolgd en daardoor pijn had op plekken waar hij niet eens wist dat er spieren zaten. William die aankwam met een gigantische rugpijn maar zich niet liet kennen. En natuurlijk Hans die vol in de medische molen zit maar zich door geen pijntje wil laten tegenhouden. Gezelligheid dankzij iedereen die er was dus eigenlijk. 

Het was al even geleden dat ik het verslag van een wedstrijd mocht schrijven. De slotwedstrijd van afgelopen seizoen – de eerste dus ook van dit jaar – won ik, en dat was precies genoeg om me tot clubkampioen te laten kronen. Of dat dit jaar opnieuw lukt is zeer de vraag. Niet alleen haalt collega Collet eerste prijzen op zoals anderen een brood bij de bakker en voert hij daardoor de ranglijst aan, de nummers 3 en 4 van de order of merit in A bewezen op Dirkshorn dat wat hen betreft de strijd ook nog helemaal open is. Waar dertig punten de norm leek (maar liefst vijf spelers verzamelden dat aantal punten) staken zij er met kop en schouders bovenuit. Louis scoorde op de lastig spelende baan 35 punten, Helene deed het met 37 punten nog even wat beter en liet zich tot dagwinnaar kronen. 

Dus waarom zit jij nu een stukkie te tikken Paehlig? 

Nou, kan jij een verzoek van Helene weigeren dan? 

Maanden geleden haalde ze me op diezelfde manier over om deel uit te maken van het Nations Cup team en nu deed ze het weer. Met een 'begrijp ik nou dat jij het stukje wel wil maken Martijn', wist ik direct waar het op uit ging draaien. 

Misschien hadden we het er wel een beetje naar gemaakt ook. Helene, die met haar 6,4 inmiddels een van de laagste handicaps van de club heeft, besloot vlak voor de start van de wedstrijd toch nog even te kijken van welke tee ze het beste kon spelen om optimaal te profiteren van haar lengte en het aantal slagen dat ze meekreeg. Waar ze normaal gesproken vanaf geel speelt (en dan nog de meeste mannen ruim eruit slaat) berekende ze nu dat ze vanaf blauw beter af zou zijn. Wat de achter haar startende groep ook probeerde ('Vanaf blauw? Jij? Je moet maar durven...') ze vertrok geen spier en sloeg samen met Annette en Leonard af vanaf de voor haar korte tee. 

Het bleek, niet voor het eerst dit seizoen een goede inschatting en andermaal het bewijs dat goed golfen meer is dan de bal alleen zo ver mogelijk slaan. Het maken van goede keuzes is minstens zo belangrijk. Ook als dat betekent dat je als longhitter vanaf blauw speelt. 

Je moet maar durven;)