Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
22.06.2023
“Wat ga je doen, schat”? klinkt er uit de badkamer. Op het moment dat ze even later beneden mijn lichtblauwe shirt met oranje logo ziet komt er een glimlach. En meen ik nou ook een kleine kwispel in de staart van onze teckel te zien op het moment dat zij met die bruine kraalogen het oranje logo ziet ? Nee, ik verbeeld het me niet. Beide dames zijn blij dat ik weer een mooie golfdag voor de boeg heb. Of misschien zijn ze ook wel blij dat ik weer even een dag oprot, wie zal het zeggen.
In ieder geval belooft het een prachtige golfdag te worden, na de Keppelse negen dagen daarvóór, toen de mussen ook al dood van het dak vielen. Daar waar in Hoog-Keppel Aeolus zich behoorlijk van zijn taak kweet en het de golfers daardoor was lastiger maakte ziet het er op vrijdag 23 juni 2023 nog beter uit: strakblauw, vrijwel geen wind en als die er is, dan als een lichte verkoeling. Perfect golfweer voor één van de meest bijzondere evenementen op onze kalender: het Jaski Open op Sluispolder.
Schrijver dezes vernam ter plekke uit betrouwbare bron dat het al weer de 13e keer is dat de altijd innemende, bijzonder zorgzame, attente en lieve Willy Hoogland dit voor de NVGJ organiseert en sponsort. Voorwaar een respectabel aantal, maar ook een getal waarmee je niet kunt stoppen: 13. Vandaar dat ze, zonder ook maar op enige wijze onder druk te zijn gezet (of lette ik even niet op…) gewag maakte van het feit dat er ook volgend seizoen weer een Jaski Open zal zijn.
Via dezelfde betrouwbare bron kwam mij ter ore dat het echtpaar Hoogland binnenkort 37 jaar in de echt verbonden zal zijn. Dat lijkt een knappe prestatie, maar als je ziet hoe liefdevol ze met elkaar omgaan en die grote reus aandoenlijk zijn arm om de kleine fee legt dan weet je dat er met gemak nog vele jaren zullen bijkomen. Al zal er dan nog wel een klein dispuut moeten plaatsvinden over de naam van de lieve hond die ze bij zich hadden: volgens de een is het Bobbie, de ander zegt Bobby. Of het nu de hond van Kuifje wordt of de naam van een wereldse schaker, feit is dat het beestje de hele avond roerloos naast de maat 52 van Rob heeft gelegen. Waar je ook beter naast dan onder kunt liggen. Een verslag als dit eindigt meestal met een dankwoord aan de sponsor, maar laat ik daar nu mee beginnen, want zonder de steun van Willy en haar zoon Robbert van de Jaski Gallery aan de Nieuwe Spiegelstraat in Amsterdam zou dit een heel andere wedstrijd zijn. Veel dank namens alle leden van de NVGJ, Willy & Robbert!
Dan moet het nu toch wel wat zakelijker worden, anders weten de afwezigen niet wat er zich deze dag op die mooie waterbaan bij Alkmaar heeft afgespeeld. Als uiteindelijke winnaar van de dag in de B-categorie, waarmee ik mede door mijn hogere score dan de winnaar in de A-categorie automatisch werd veroordeeld tot het schrijven van dit relaas, begon ik op hole 1 met een drive die nog eindigde vóór de rode tees. Schaamte was mijn deel, maar dankzij het motiverende en onderhoudende gezelschap van mijn flightgenoten Elaine de Boer en onze voorzitter Martijn Paehlig wist ik me na deze dramatische start te herpakken en speelde, zoals na afloop bleek, de beste wedstrijd uit mijn leven.
De baan was hard en droog (hoe kan het ook anders na deze Spaans aandoende periode) en vooral de greens waren traag, maar het belette velen er niet van om een goede score neer te zetten. Lex Hiemstra was er, naar eigen zeggen, ‘eindelijk weer eens bij’ en liet blijken dat hij de grootte van het golfballetje en de afmeting van de diverse clubbladen nog even niet gematched kreeg. Met een fabelachtige score van 5 (lees: vijf) hele punten sleepte hij moeiteloos Het Kostertje in de wacht, dat ter plekke meteen werd ontkurkt. Vóór zonsondergang was de bodem van de fles bereikt.
Nadat Ruud Onstein op de Keppelse op de hem befaamde wijze de prijzen had uitgereikt, doorspekt met sappige anekdotes en wetenswaardigheden, nam nu, bij zijn afwezigheid, plaatsvervanger Jan Van Galen met enigszins knikkende knieën de draadloze microfoon ter hand. Zijn bij voorbaat geuite verontschuldigingen dat hij het er niet zo goed vanaf zou brengen bleken geheel ongegrond, want hij deed het fantastisch, met veel humor en charme. Hulde Jan !
Onder zijn toeziend oog passeerden een x-aantal leden de revue voor het ontvangen van de prijzen voor de verschillende neary’s en LD’s, wiens namen uw notulist niet allemaal heeft kunnen bijhouden, hij wordt ook wat ouder. In de A-categorie werd tijdens het uitreiken van de prijzen voor de wedstrijd nog even de VAR er bij gehaald, want er bleek een kleine miscalculatie plaats te hebben gevonden die mij niet geheel duidelijk was. Hélène had recht op een prijs in de top 5, maar kreeg die niet. Een mea culpa volgde en zoals het hoort bij de NVGJ werd er verder niet moeilijk over gedaan. In de A-categorie stond er uiteindelijk deze volgorde in de lijst op de site bij de beste 5: Willem Schouten (33), Helene Wiesenhaan (33), Bart Bruin (33), Willem Schouten (33) en Henri van der Steen (34).
Beste speler van de dag was deze keer onze voorzitter Martijn, die met ook 34 punten en een lagere handicap de felbegeerde en eervolle President’s Putter in ontvangst mocht nemen uit handen van wedstrijdleider Ger Laan en Jan van Galen. Prijzen in de B-categorie gingen in de top 5 naar Doede Keuning (30), Annemart van Rhee (32), Sonja van de Rhoer (33) en Ron Peereboom Voller (35). Over de nummer 1 verderop iets meer.
Vanzelfsprekend kreeg ‘onze’ Willy vervolgens nog even het woord en legde vooral de nadruk op de gezelligheid van deze club, in combinatie met sportiviteit en een goede gezondheid. Carpe Diem zei ze met een glimlach. Dat gezondheid niet vanzelfsprekend is bewees de aanwezigheid van een van onze meest prominente leden, wiens doktoren geen mogelijkheden meer zien om hem te helpen. Hij was er toch, speelde negen holes, maar moest vervolgens vanwege vermoeidheid weer huiswaarts keren. Velen dachten aan en spraken over hem en wensten hem veel sterkte toe. Willy verlootte vervolgens samen met Ger Laan een aantal waardevolle en artistieke prijzen uit haar beroemde gallery, waarbij Hans Terol de gelukkige winnaar was van de hoofdprijs, een zeer fraai schilderij.
Als puntenwinnaar van de dag met 38 punten mocht ik tot slot de Vice-Presidents Putter in ontvangst nemen. Een hele eer. Het was de tweede keer in mijn leven dat ik met golfen een prijs won, negen dagen eerder op de Keppelse de derde prijs en nu de eerste. Een mooie en gedenkwaardige dag. Carpe Diem !