Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
25.06.2020
Het theater heet Duca Golf Experience 2020. De te spelen golfcourse is het roemruchte Pebble Beach , opgericht in 1919. En de front nine lonkt en lokt even grimmig als gretig. Warm is het ook; graadje of dertig plus, maar de globetrotters van de NVGJ zijn wel wat gewend. Voor de zekerheid vraag ik dit nog even na, maar geen twijfel, wat denk je wel Taylor! Willem- van- de- Weco- Elskamp, houdt de scores scherp bij en bestuurslid Ruud Taal, de grote initiatiefnemer van dit unieke NVGJ- event, staat garant voor kloppende computer- techniek en beeld. René Brouwer coördineert op veel meer dan 1,5 meter afstand; thuis dus. Slim René!
Inmiddels zijn een paar flights ons de afgelopen weken al voor geweest, met, als ik het allemaal goed heb begrepen, NPO-radio- Andy en Ruud T. zelf in de toppositie van het leaderbord. Maar of zij over enkele weken na afloop van deze leerzame indoor- competitie nog steeds de finale zullen moeten spelen, valt nog te bezien. Er komen nog kanonnen genoeg aan de start in Breukelen, in totaal bijna dertig, tekende de wakkere bestuurders T en VdE trots aan. Inderdaad en terecht, een fraai succes, zeker ook voor onze topsponsor Duca del Cosma.
Een sponsor die de woorden ambitie, enthousiasme, durf, vernieuwing en groei als Leitmotiv hoog in het vaandel voert. Ruim baan dan ook voor Caroline van Wezel, charmante Brand Director en nog veel meer van het state- of- the -Art-merk Duca del Cosma. Een inclusieve greep uit haar betoog; zo’n beetje van alles wat, maar steeds met een kwinkslag, een lach, passie en gedrevenheid voor de onderneming en de prachtige producten waarmee Duca tegen alle stevige stromen in, al heel goed scoort.
”We maken echt topproducten,” zegt Caroline. “Na een wat moeilijke start en ervaring met Hi-Tec hebben we dat merk verkocht. We wisten dat je in het golfsegment topkwaliteit moest gaan bieden, en daarmee zijn we dan in 2016 echt begonnen. Sinds december zitten we in Breukelen in een prachtig nieuw pand, lekker centraal. Omdat onze scope de wereld is, hebben we ook al zaken geopend in Zuid- Afrika, Japan, Korea en Amerika. De eerste resultaten daar zijn veelbelovend en zorgen voor een spannende vibe voor alle Duca-mensen. Er wordt keihard en creatief gewerkt met steeds weer nieuwe contacten tot gevolg. In dat kader moet je ook onze sponsoractiviteiten zien. Voor ons is het KLM Open een heel grote deal. Maar we helpen bij voorbeeld ook de profspeler Robin Caron. Het contact met de NVGJ kwam tot stand via Ruud Taal en dat heeft ons vizier op de mediawereld in de breedste zin van het woord, ook behoorlijk geopend. Er is veel verscheidenheid in de NVGJ, met veel aparte inkijkjes waarmee wij ons voordeel kunnen doen. Het spelen op onze golfsimulator, deze weken voor vele NVGJ’ers, vond ik een briljant idee. Voor de NVGJ staat de deur hier altijd open”.
Caroline vertelt uiteraard nog veel meer over het aansprekende merk met de “schuine C’”. “Maar liefst 150 modellen zijn ontworpen en dat proces onder aanvoering van de Italiaanse designer Baldovino Mattiazzo is een voortdurend proces. Prachtig om daarvan getuige te kunnen zijn. Heel inspirerend, vooral ook omdat hij in staat is veel fraaie details in onze producten te verwerken. Opvallend en bijzonder”.
Ons aller Zeeuws meisje Anna (van Lennep) onderbreekt Caroline met ook iets bijzonders. Ik heb in deze Corona-tijd enkele keren per week tehuizen bezocht voor onder anderen ook dementerende ouderen. Ik nam dan steeds mijn honden Fluffie, Bubbles en Whisky mee. Vonden die mensen fantastisch. Het zijn, moet je weten, aaihonden. Ze leggen zo heerlijk ontspannen hun koppie op de schoot van zo’n oudere en dan komt alles tot rust. Die mensen aaien die beestjes, dat doet ze goed, voel ik. Laatst lag ik in een deuk toen een van die oudere mannen tegen me zei dat hij wist wat voor hond mijn poedel was. Ik vroeg hem daarop, nou vertel het me maar. “Een herdershond”, zei hij. Toen kon je me wel opvegen”. Anna zit met haar honden op een aaihondenclubje vertelde ze. Een hele opgave lijkt me, maar goed.
Waar was ik ook alweer gebleven? Oh ja, bij Caroline. Nou nog een leuk kort nieuwtje dan: Caroline heeft een cheetah geadopteerd in Zuid- Afrika. In Hoedspruit of all places. Het gaat om een King Cheetah en daarvan zijn er nog maar 50 in de hele wereld. De adoptie handelt om een jong vrouwtje en wordt opgevoed voor een fokprogramma. Caroline heeft het geld al gedoneerd en nu gaat Duca er ook nog een supersnelle schoen van maken, pardon, voor maken/ ontwerpen in animal print. “Dat wordt een prachtexemplaar. Van iedere verkocht paar schoenen wordt een deel bestemd voor het fokproject van Caroline in Hoedspruit.
Applaus voor dit uitstekende en prijzenswaardige initiatief, en september op de markt. Van harte hoop ik dat de verdiende winnaar van de flight Anna van Lennep/ Paul Boehle/ ondergetekende, te weten, Olga Commandeur ook haar tweede negen holes op de Nunspeetse Golf, met succes heeft kunnen afronden. Talent heeft Olga genoeg, ondervond ik maar weer eens.
En alle gastvrije mensen van Duca hartelijke dank voor de super ontvangst die we van Caroline, Lorenza, Kitty en Ron mochten genieten.
Wat kan golf toch een verschrikkelijk frustrerende sport zijn. Dat is natuurlijk geen nieuws voor het gros van de NVGJ'ers, die alles weten van fluffs, toppertje, slices en 3-putts. Ons motto is niet voor niets 'elkaar een leuke dag bezorgen', en niet 'these guys and girls are good'. Maar soms gaan de golfgoden wel heel ver met het geven van lesjes nederigheid.
**Winderig, maar warm ontvangen: NVGJ aanwezig bij Redexim Golfdag** Namens de NVGJ waren we op uitnodiging van Redexim en Barenbrug aanwezig bij de 35e editie van hun jaarlijkse Golfdag. Een traditie waar we als NVGJ graag bij aansluiten, zeker in een jaar waarin Redexim zich als trotse sponsor aan onze eigen Nations Cup heeft verbonden. Martijn Paehlig, Hélène Wiesenhaan, Peter Boogaard en ondergetekende mochten de eer van de vereniging hooghouden. En dat deden we op een plek van formaat: De Pan. De wind maakte het uitdagend, maar het Engelse karakter van de baan kwam er prachtig door tot zijn recht. Naast een stevige ronde golf stonden ook demonstraties van nieuwe machines op het programma, en was er bijzondere aandacht voor greenkeeper Marcel Bossinade. Hij ontving de Cees de Bree Innovation Award voor zijn niet-aflatende inzet en innovatieve werk op De Pan. Terecht en verdiend. Dank aan Redexim en Barenbrug voor de uitnodiging, de goede organisatie en het warme ontvangst. Wij kijken nu al uit naar oktober, wanneer we hen op Texel mogen ontvangen voor The Nations Cup.
Mijn golftas met een bagage van clubs, handschoenen, ballen maar vooral herinneringen. Van iedere club weet ik nog precies waarop ik kon vertrouwen. Mijn King Cobra Driver 10.5 was mijn beste maatje. Mijn Scotty Cameron met daarop de tekst “Bedankt voor 10 mooie Belek-jaren. Jouw golfvrienden” Het balletje waarmee ik de enige hole-in-one heb geslagen. Nu zijn het alleen nog maar emotionele herinneringen. Daar kunnen criminelen gelukkig niet aankomen.
Van radio tot televisie, van print tot fotografie: NVGJ'ers waren op vrijwel elk mediapunt aanwezig van het KLM Open. Een korte terugblik op het toernooi met al het werk van de NVGJ-ers. Voorzien van fantastische foto's van ons lid, Jan Kok.
De voorspellingen waren zo dramatisch dat Cara de dag voorafgaand de matchplay match belde om te checken of we wel moesten gaan. Het werd een go. Op Cara’s thuisbaan de Waterlandse scheen de zon in de ochtend. Dat was positief. Cara was positief en vrolijk. Ze speelde van geel. En hoe. Vaak lagen haar afslagen verder dan mijn vermoeide pogingen. Vermoeid, ja dat is de samenvatting van mijn spel. Een klein pijntje in de bil is een vermoeide tred geworden. Strompelen dus. En pijnscheuten bij iedere slag. Cara sloeg recht en ver. Ik in het hoge gras met strafballen tot gevolg. De achterstand ging snel naar niet meer in te halen. Het weer werd slechter en na 13 zijn we teruggegaan. Bijna droog. Ik afgegaan. 1 hole gewonnen. Nu langdurig pauze en niet meer spelen. Hup Cara, je was de beste.
Het woord van vandaag : ENERGIE Energie: de zon en wind vertaalde dit naar paraplu's op onze golfkarren die vervolgens zeeeer regelmatig door de wind omgeblazen werden, te lachwekkend ( wat doen we verkeerd?) Energie: heb je ook nodig in je lijf om een goede golfswing te kunnen maken. Helaas Pamela had op een avontuurlijke vakantie simpel met een teen tussen de deur gezeten: net een paar dagen weer schoenen aan en aan de asperines om vandaag een beetje te kunnen lopen. Ik ben een beetje te fanatiek met golfen en met mijn hypermobiliteit geeft dat weer heupproblemen.( hup wat paracetamol erin) Je begrijpt het al de lamme en de blinde liepen, wel heel gezellig, rond op de mooie golfbaan van Landgoed Bergvliet. Over onze scores zullen we het dus maar niet hebben, ballen zoeken was een terugkerend onderdeel, dat zegt genoeg. Toch komt kwaliteit altijd boven drijven en dan kijk ik met bewondering naar een prachtige approach van Pamela naar de green. Op enig moment was de energie echt op en lonkte het terras dus de laatste holes hebben we niet meer uitgespeeld. Gezellig nog een hapje gegeten met wel genoeg "praat" energie om elkaar weer wat beter te leren kennen: we hebben elkaar echt ontmoet!