Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
5 dagen geleden
Het Open NK voor journalisten op 13 juni dit jaar wordt gesponsord door Viazorgcoach van sponsor Milanda Koopman. Daar zijn diverse redenen voor. In de eerste plaats natuurlijk het gegeven dat Milanda met haar echtgenoot Andy (waarover later meer) aan de baan woont! Een heuse homecourse. Maar belangrijker, ook haar succesvolle bedrijf ViaZorgcoach is in Dronten gevestigd. Wat is dat voor bedrijf? Om dat te begrijpen moeten we even terug in de tijd.
Milanda: “In 2017 besloot ik dat het tijd was om alles wat ik in 26 jaar loondienst had geleerd, op mijn eigen manier in te zetten. Op 13 april schreef ik me in bij de KvK onder de naam ViaZorgcoach. Dat voelde als een grote stap – zeker toen ik per 1 juli mijn baan bij het hospice in Hoofddorp opzegde. (Spoiler: ja, ik vond dat doodeng!) Maar op 1 september had ik al mijn eerste opdracht. Sindsdien heb ik – gelukkig – nooit zonder werk gezeten”.
De “Via” in ViaZorgcoach staat voor de weg naar passende zorg, maar is ook een afkorting van Verpleegkundig Innoveren en Adviseren. Milanda werkt vooral in de wijkverpleging en in verpleeg- en verzorgingshuizen. Daar helpt zij organisaties met het verbeteren van verpleegkundige processen: hoe vertaal je de stand van de wetenschap naar de dagelijkse praktijk van verpleegkundigen? Zij is gespecialiseerd in verpleegkundige diagnosestelling en classificatiesystemen die toegepast worden in de verpleging. Daarnaast is ze examinator verpleegkunde en begeleidt ze studenten in de afronding van hun opleiding. Sinds 2018 werkt ze ook nog samen met een “maatje” in de maatschap Wijkzorg Academie & Advies. Ze begeleiden intercollegiale consultaties op de werkvloer en verzorgen leertrajecten voor zorgprofessionals.
Hoe ziet een ‘normale’ werkdag voor haar er uit? Milanda: “Rond 8 uur start ik met mijn mail en het maken van een to-do lijstje. Om half 9 heb ik een 'Stand Up' met mijn maatje – dat is niet iets sportiefs, maar gewoon een kort werkoverleg ?. 'De ochtend is meestal voor administratie, contact met opdrachtgevers en het ontwikkelen van de te lopen trajecten. In de middag zijn meestal de begeleidingsmomenten met de verpleegkundigen– soms online via MS Teams, soms live op locatie. Sinds corona zijn online meetings in de zorg helemaal ingeburgerd, maar ik rijd ook regelmatig heel Nederland door: van Genderingen tot Graft en van Eindhoven tot Eemnes”. Op dit moment werkt zij met veel plezier aan een opdracht in Wassenaar. “Ik help daar een zorgcentrum bij het integreren van informele zorg (alle mensen die bijdragen, maar er niet voor betaald worden) met technologische zorg”.
Je vraagt je af hoe een zorgprofessional in aanraking komt met de NVGJ. En daar komt echtgenoot Andy om de hoek. “Ik ben getrouwd met Andy Houtkamp – een toegewijd lid van de NVGJ. We zijn sinds 2011 samen en ons eerste gezamenlijke uitje was naar Durbuy met de NVGJ. In 2014 heeft Andy me zelfs ten huwelijk gevraagd tijdens een NVGJ-trip op Texel. Dus ja, mijn band met de NVGJ is best bijzonder! Een ‘match made on the course’ zogezegd. Milanda
sponsort onze club niet voor de enorme exposure die dat oplevert (grapje), maar omdat ze als sponsor vaker mag meespelen. “Zo combineer ik het nuttige met het aangename: golfen met Andy én met de gezelligste golfclub van Nederland”.
Milanda ziet het sponsorship van ViaZorgcoach vooral als een investering in plezier, verbinding en een heel fijne club mensen. Tot slot vraag ik nog even over dat Texelse tripje: hoe ging dat? Milanda: “ik zat nietsvermoedend aan tafel toen Andy en Hans Terol samen de prijsuitreiking deden. Andy begon over hoeveel de club voor hem betekende – en toen over hoeveel ík voor hem betekende. En ineens… vroeg hij me ten huwelijk. Ik kon alleen nog maar stralen (en ‘ja’ zeggen, gelukkig ook dat). En nu zij alweer enkele jaren op de Golfresidentie in Dronten wonen, wilde Milanda haar sponsorbijdrage graag aan dit Open NK op ‘hun’ eigen baan koppelen. Op naar een gouden huwelijk.
Kortgeleden beleefde ik een bedenkelijke primeur door het Kostertje te mogen ophalen van de prijzentafel. Voorgaande jaren kwam ik altijd wel leuk mee in de B-categorie, met elk jaar wel de finale meespelend in Nunspeet, maar sinds ik het advies opvolgde van een niet nader te noemen bestuurslid en ik les nam bij de lokale pro, is het helemaal mis. Gestaag dalende nadicap en uitslagen om van te huilen. Op de Houtrak ging het afgelopen dinsdag niet veel anders. En hoe graag ik ook Jeroen alle credits zou geven voor zijn geweldige spel, ik was de slechtste van ons tweeën. Mijn enige par viel toen ik de strijd al had moeten staken en vervolgens - geheel van de stress bevrijd - een keurige par maakte op de moeilijkste hole. De nazit was eigenlijk het meest interessante deel van de dag. We bleken dezelfde studie te hebben gevolgd aan dezelfde universiteit. Over de huidige politieke situatie konden we het tijdens de bitterballen en het bier wel eens zijn: we hebben een zakenkabinet nodig. Weg met alle opportunisten en politieke onbenullen. Aan de slag! En dat laatste geldt ook voor mij.
Vrijdag 8 juni was het zover, wij hadden een datum! Terwijl de meeste van onze leden bij het KLM Open waren en daar een prachtig toernooi zagen, viel er op de Hoge Dijk toch ook het een en ander te beleven. De matchplay tussen Helene Wiesenhaan en Madelon Barenbrug. Op de eerste plaats viel het weer erg mee! Het was droog, dat was al geweldig, het was niet al te druk op de baan, ook fijn, maar er stond een zeer stevig windje! De eerste hole is vermeldenswaardig. Helene’s drive verdween links tussen de rode paaltjes. Mijn drive viel in de categorie ‘ugly but useful’. We zijn het niet van Helene gewend, maar haar volgende slagen waren niet optimaal. Kortom, ze lag met 5 op de green. Ik lag met 2 vóór de green, met daarvoor ook nog een bunker. Ik rook een kansje! Maar toen ging ik volledig de mist in. Mijn derde slag verdween in de bunker (te voorzichtig gespeeld, ik had er makkelijk overheen gekund) en daar ben ik nooit meer uitgekomen. Weg kans, hole voor Helene. Hole 2 was dan weer voor mij en we speelden ook nog 2 holes gelijk. Bij de turn stond Helene 5 up. Inmiddels pakten donkere wolken zich samen boven de Hoge Dijk en de wind werd een storm. Op hole 14 gingen de hemelsluizen open en waren wij binnen mum van tijd doorweekt. De hole ging naar Helene, einde matchplay, 6 & 4, kansloze missie, ondanks dat ik ook nog 16 slagen van Helene kreeg. Helene speelde fantastisch en ik, voor mijn doen, ook helemaal niet slecht, maar dat was toch te veel weinig. We speelden nog wel de par 3 15e, waar je, als je een tientje betaalt middels de QR code, bij een hole-in-0ne een Rolex kunt winnen. Dat tientje betaalden we niet en dat is maar goed ook want een hole-in-one zat er niet in, maar we lagen wél allebei mooi op de green. Het was mooi en mooi geweest, de bitterballen lonkten in het warme clubhuis en we besloten de kortste weg daarnaartoe te pakken. Bij de bitterballen vertelde Helene nog dat ze die avond naar Bloemendaal zou gaan, naar een openlucht karaoke-concert met optreden van…… onze eigen zeer gewaardeerde sponsor Alwin. Hij overweegt een carrièreswitch! Hij is blijkbaar geen onverdienstelijk zanger en legt zich toe op het smartlappengenre en dan nog in het bijzonder het oeuvre van André Hazes sr. Kijk, dat zijn nog eens leuke weetjes! Lieve Helene, dank voor de gezellige middag en heel veel succes bij het vervolg van de matchplay, nu tegen Leonard! Toi toi toi!
Wedstrijdleider Paul Boehlé heeft de flightindeling gemaakt voor het NK journalisten op Golf Residentie Dronten, de thuisbaan van Milanda en Andy Houtkamp. En die is HIER te zien. De eerst flight (van de 9) gaat vrijdag 13 juni om 12.00 uur de baan in. Vanaf 11.00 uur is er ontvangst met koffie/ thee. Na afloop van de ronde is er een borrel met rendang kroketjes. Daarna een Indisch buffet en de prijsuitreiking.
Ons nieuwste lid, Jan Lammers, was afgelopen week op het KLM Open een van de uitdagers van de professionals. Op de elfde hole, die speciaal voor het KLM Open is ingekost van een par 4 voor de leden, naar een echte stadionhole par 3, komen traditiegetrouw amateurs in actie tegen de professionals. Jan Lammers was één van hen en wist zijn bal dichterbij de hole te krijgen dan maar liefst drie van de beste spelers van Europa.
Voor zes van onze leden is dit de mooiste werkweek van het jaar. Martijn Paehlig, Eric Korver, Igor Bennik, Anton Kuijntjes, Andy Houtkamp en Marcel Maijer vormen deze week het team van KLM Open Radio. Onder de bezielende leiding van Robbert Meeder – nog altijd lid van de NVGJ, al laat hij zich zelden zien – doen zij vier dagen lang live verslag van het mooiste golftoernooi van Nederland. Met een microfoon aan de mond en een zender in de rugtas lopen zij mee met de beste spelers van Europa. Van binnen de touwen brengen ze alles wat het KLM Open zo bijzonder maakt rechtstreeks naar de luisteraar: briljante ballen, pijnlijke missers, spannende ontknopingen en scherpe observaties. Golf, zoals je het anders nooit hoort. KLM Open Radio is te beluisteren via de app KLM Open. Stem af en luister mee naar het ongefilterde enthousiasme van een stel vakidioten die zich vier dagen lang in hun natuurlijke habitat bevinden.
Luijer vs Dekker Op maandag 2 juni mocht ik aantreden tegen oudgediende John Dekker, op zijn thuisbaan Delfland. Een spannend, messcherp wedstrijdverslag zal dit helaas niet worden. Enerzijds omdat, wanneer een fotograaf tegen een regisseur speelt, er geen groot schrijver in de baan staat. Anderzijds is golf nu eenmaal een sport waarin je soms dagen hebt dat alles lukt — en dagen waarop helemaal niets wil lukken. Vandaag was zo’n dag waarop bij mij (Peter) alles lukte, en bij John helaas weinig. Na vier holes stond ik al 4 up. John kwam daarna beter in zijn ritme, maar na negen holes was het verschil toch opgelopen tot 5 up. Na de turn was het snel beslist: 7&6. Wat deze ronde extra bijzonder maakte, was dat ik via de Feyenoord ballmarker van John er al snel achter kwam dat we allebei die-hard Feyenoord-fans zijn. Die gedeelde passie voor onze club uit Rotterdam-Zuid zorgde voor een directe klik en maakte het samenzijn op de baan nog gezelliger. Maar wat mij betreft was het hoogtepunt van deze heerlijke dag John met al zijn verhalen. Je verveelt je geen moment op de baan. Eigenlijk is het jammer dat een ronde maar 18 holes duurt — je zou met gemak nóg 18 holes naar zijn verhalen kunnen luisteren. Hopelijk vindt John snel weer zijn vorm terug en zien we hem binnenkort weer stralend over de fairways gaan. Voor mij is het nu op naar ronde 3.