Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
13.10.2022
k heb niets met het Koningshuis, ook niet met zaken die de titel of voorvoegsel Koninklijk dragen. Ik vind het wel fascinerend. Ik kom erop omdat de bordjes Royal Limburg Golf (inclusief kroontje in het logo) mij de laatste kilometer van mijn ruim twee uur durende autorit, naar de betreffende plek begeleidde. Royal Limburg Golf dus ook bekend onder de naam Koninklijke Limburg Golfclub. Prachtige oprijlaan, statig clubhuis en een majestueuze 18 holes baan met greens als biljartlakens.
Maar toch nog even over dat Koninklijke in de naam van de club. Elke vereniging in België kan de titel „Koninklijk” verkrijgen, met als eerste voorwaarde dat ze minstens 50 jaar bestaat. Er wordt daarnaast ook met andere criteria rekening gehouden (zoals: goed beheer, niet-winstgevende doel dat wordt nagestreefd, vitaliteit en bestendigheid van de vereniging).
De eretitel wordt toegekend na een verkregen gunstig advies van de bevoegde minister en de provinciegouverneur en wordt over het algemeen met een plechtigheid bezegeld, die wordt gehouden door de gouverneur van de provincie waar de vereniging haar zetel heeft. Het rare is dat er op de site nergens melding van wordt gemaakt waar die naam Koninklijk of Royal vandaan komt, ook niet wanneer die eretitel verkregen is. In het clubhuis hangt wel een portret van de Koning en de Koningin, maar dat zal toch niet genoeg om die titel te mogen dragen? Fascinerend dus.
Mijn zoektocht op het internet levert ook al geen bruikbare info op. De Wikipedia pagina ‘Koninklijke golfbanen in België’ laat een lijst zien van 12 banen in België, maar Koninklijke Limburg Golfclub staat daar niet bij. Hoe zit dat nou? Ach… misschien is het ook niet belangrijk. De baan is een parel in het Belgisch Limburgse landschap, de heide stond voor een deel nog in bloei, de zon scheen, de wind hield zich gedeisd, de scores waren koninklijk, het eten smaakvol en het selecte gezelschap was zeer aangenaam.
Koninklijk of niet, het doet er niet toe, het was fantastisch, dat telt.
Jeroen
1. Jeroen van Leeuwen 41 stbf
2. Martijn Paehlig 40
3. Friso Leunge 36
4. Louis Westhof 28
5. Patty Smit (gast) 27
6. Marijke Brouwers 26
7. Hans Terol 24
8. Arjan Kerssies 26
9. Anna van Lennep 26
10. Ron Buitenhuis 25
11. Pim Donkersloot 23
12. Andy Houtkamp 22
13. Eric Korver 21
14. John Dekker 18
Een nieuw winterrubriekje: Terug in de tijd. Met grappige, soms ontroerende foto's uit het rijke verleden van de NVGJ. Hier zien we John Dekker in 2012 zijn uiterste best doen en speciale foto te maken van een fles uit het repertoire van Heleen Sonnenberg, destijds sponsor van de NVGJ met de Weduwe Joustra. Heleen staat op de uitkijk en kijkt kennelijk of er geen golfballen aan komen. De flessen, de troostprijs voor de laatste plaats, kregen de naam Kostertje, vernoemd naar Henk Koster na een miserabele ronde op de Texelse.
Met trots kan het organisatiecomité de definitieve datum presenteren voor het Charity Golftoernooi t.b.v. De Stichting Sintvoorieder1, gesponsord door Zorg Vastgoed Management BV. En wel op dinsdag 13 mei 2025. Golfcentrum De Hoge Dijk stelt hiervoor belangeloos haar golfbaan beschikbaar! Het toernooi is een vurige wens van onze gewaardeerde sponsor Eric Venghaus die de stichting een warm hart toedraagt. De stichting zet zich in om kinderen die in verborgen armoede leven op pakjesavond toch een presentje te kunnen geven. Daarvoor is geld nodig. De volledige opbrengst gaat, na aftrek van kosten, naar de stichting. Alle medewerkers zetten zich vrijwillig in om dit toernooi tot een succes te maken. Wij vragen onze leden deze flyer onder de aandacht te brengen van hun netwerk. Wellicht bevinden zich daaronder geïnteresseerden in dit evenement. Elke flight is welkom! Het organisatiecomité
Ons gewaardeerde lid Sonja van de Rhoer mocht na een overwinning in de voorronde in Turkije deelnemen aan de finale van de Turkish Airlines World Golf Cup, uiteraard in Turkije. Ze speelde onder meer met ex-voetballer van Paris Saint Germain uit Kameroen en een Mongoliër, die danslesjes gaf tijdens het wachten bij de teebox. Hoe leuk kan golf zijn? Lees HIER over de avonturen van Sonja op de prachtige banen bij het Gloria Serenity Resort. Dit artikel werd eerder geplaatst in het Nationaal Golf Magazine.
De 'surprisereis', dit keer naar Spanje, zit er weer op. Sommigen stellen bleven nog iets langer, de meesten stapten maandag om 17 uur in de bus om pas tegen middernacht de golftas weer van de band op Schiphol te tillen. Het waren een paar sublieme dagen. Zonnetje, mooie banen, hier en daar een drankje, geen onvertogen woord, allemaal tevreden (hoewel niet altijd over het spel).
Natuurlijk was het spannend wie zich na dag 2 aan de top van het klassement zou nestelen. Maar alle aandacht, liefde en knuffels waren er in de eerste plaats voor Janneke Koster. Deze keer niet vanwege briljant golfspel maar vanwege een nachtelijke, onfortuinlijke val die haar een pijnlijke en opgezwollen enkel bezorgde. En veel warmte dus, als zij desondanks toch naar het terras of diner strompelde, steunend op Henk. Het was op dag 2 opnieuw zonnig maar wel een stuk frisser. Het was weer fijn spelen langs kleurige gevels. Ondanks netten langs de fairway vlogen hier en daar toch ballen richting koffiekopjes in tuinen en bij zwembaden. Op het oog bleef de schade beperkt. Bij het diner deden Ger en Rene de prijsuitreiking. Die leverde een heel andere top 3 op dan op dag 1, met Ron (mooie 34), Helene (keurige 32) en Frank van de familie Commandeur met een degelijke 31 punten. Dat maakt het klassement spannend. Op de laatste dag gaan Olga (59 punten) en Frank Maanders (58), Willem Buijteweg (58) runner up Ron Peereboom (57) en Ger (56) voor de hoofdprijzen. Voor de dagprijzen hebben ook anderen kans. Weer: zonnig, nog iets kouder.
Dag 2. De beste scores waren niet super, met 33 en 31. Onderhoud van Bellavista liet ook te wensen over, maar de zon scheen en het was droog en de gamba's a la ojillo waren heel lekker, dus waarom klagen. Olga won de eerste prijs, Willem Buijtenweg de tweede en Ger gelukkig de derde, anders waren alle dagprijzen naar de familie Commandeur deur gegaan, Frans Maanders werd 4. Gulzige types. Tot en met 14 punten rekenden we als de middenmoot, daaronder glom de degradatiezone. Peter - zijn naam liever hier niet noemen - had meer strepen dan punten, maar hij bleef gezellig. We applaudiseerden voor Hans T. We missen hem. Goed gedaan Hans. Mooi reisje.