Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
21.06.2022
Gewonnen van de baan
Een rondje onder par. Het is waarschijnlijk iets waar iedereen van droomt, maar werkelijkheid wordt het bijna nooit. Ja, voor tourpro’s is het normaalste zaak van de wereld. Voor ons als enthousiaste golfers allerminst. Het was mij tot maandag twee keer eerder gelukt (-1 op Almeerderhout en -2 op Nunspeet in de winter). Beide keren was het geen wedstrijd, dus dat was een van de doelen dit seizoen.
Ik had ook extra veel zin om naar de Hoge Dijk te gaan vanwege de nieuwe driving range, de Golf Lounge. Er staan meerdere Trackmans die iedere bal registreren. Elke afslagplaats heeft een eigen scherm waar je op kunt zien hoe ver je de bal slaat (carry en totale afstand), wat de balsnelheid is, hoe ver je van je zelfgekozen target verwijderd bent en meer. ’s Ochtends hadden ze alle tijd om het ons uit te leggen. Toch wil ik het ook in de avond meemaken met vrienden. Dat moet heel leuk zijn. Ik had alleen het idee dat de afstanden niet klopten. Gelukkig had Willem Schouten daar ook last van. Het lag dus niet alleen aan mij.
Maar goed. Inslaan is allemaal leuk en aardig. Het moet op de baan gebeuren. Op de eerste tee werd al meteen duidelijk dat het geen snel rondje zou worden. Ondanks dat ik in de eerste flight zat moesten we de eerste negen geregeld wachten op vier expats. En de tweede negen waren de mensen voor ons vaker in de bomen dan op de fairway te vinden. Toch had ik er geen moment last van. Met Willem en Leo van de Ruit waren er namelijk genoeg gespreksonderwerpen. Het ging o.a. over de mooiste baan die we ooit gespeeld hadden — dat wilde Leo héél graag weten voor de scheurkalender — de LIV Golftour en de P3D (Par 3-driver) van Leo. Andy Houtkamp speelde ook met ons mee, maar hij moest na 5 holes helaas afhaken vanwege een spierverrekking in zijn arm. Sterkte Andy!
Het begin was goed met een birdie op de eerste. Mijn afslag kwam ongeveer op 20 meter van de vlag terecht, waarna de chip goed was. De birdieputt van een meter of twee ging erin. Lekker begin! Dat is weleens anders geweest bij eerdere wedstrijden van de NVGJ. Misschien wordt dit mijn dag, dacht ik. Na 5 holes zag de scorekaart er echter minder rooskleurig uit vanwege bogeys op 3, 4 én 5. De parputts wilden niet vallen. Ik kreeg bovendien geen slagen mee, dus er moest iets gebeuren. Op 6, 7, 8 en 9 maakte ik par, waardoor de schade na negen holes 38 slagen en 16 stablefordpunten was. Niet slecht, kan beter.
Van een vriend had ik gehoord dat de tiende hole vernieuwd was en dat hij de green in één keer gehaald had. Het is toch echt een par 4, maar ik wilde ook een poging wagen. De wind kwam van rechts op de hole van zo’n 250 meter. Met een mooie draw raakte ik zowaar ook de green. Helaas lag de bal voorop en stond de vlag helemaal achterop. Voor Willem geen probleem, want hij maakte daar een putt van een meter of twintig; birdie! Ik had minder geluk en 3 putts later stond er een par op de kaart. Een kans laten liggen. Gelukkig maakte ik het meteen goed op de volgende hole door in te chippen voor birdie. Terug naar +1.
Na parretjes op 12 en 13 kwamen we aan op 14. Een mooie par 3 langs het water vlakbij het AMC. Ik sloeg nog net geen hole-in-one, maar het was wel mijn beste slag van de dag. De bal eindigde op 50 centimeter van de hole; neary en birdie. Level par met nog 4 holes te gaan. “Eens kijken of onder par mogelijk is”, zei ik tegen Leo en Willem. Helaas leek het sprookje te eindigen na een bogey op 15. Ik kon amper staan bij mijn chip, omdat de bal letterlijk op de rand van de bunker lag. Niks aan te doen. Dan maar level par proberen binnen te brengen…
Op de par 3 16e sloeg ik mijn bal in de bunker. Niet ideaal, want ik had birdies nodig. Na goed bunkershot en een dito putt werd het gelukkig een par. Hole 17 speelde vervolgens volle bak wind mee, zo had ik al eerder in de ronde gezien. Hier moest het gebeuren. Na een lekkere drive ging ik vanaf 252 meter voor de green. De houten 3 was super en de bal eindigde vlak voor de green. Twee putts later en er stond opnieuw een birdie op de kaart. Level met nog één hole te gaan…
Toen schoot even de Maandbeker van eind mei door mijn hoofd. Op de tee van 18 stond ik -2, waarna de laatste hole compleet in de soep liep. Op een par 4 maakte ik een 9. Al met al nog steeds een goede ronde, maar ik was er behoorlijk ziek van. Dat mocht nu niet weer gebeuren. De drive moest goed zijn. En dat was ‘ie ook. Ik had nog ongeveer 140 meter over naar de vlag. Met de wind van links en een draw als standaardslag besloot ik een club meer te nemen. Dat pakte goed uit, want de bal eindigde op 3 meter van de vlag. De par was daarmee wel binnen, dus ik kon echt voor de birdie gaan. Leo en Willem wisten wat er op het spel stond en moedigden mij aan. Intussen speelde Leo ook een fantastische ronde met veel goede afslagen, schitterende putts en mooie parretjes. En dat op 75-jarige leeftijd. Petje af!
Tja, dan die birdieputt op 18. Spanning? Nee. Angst om te missen? Nee. Een moeilijke lijn? Nee. Dit kan niet meer mis! Of toch? Ja, ik moest wel een goede stroke maken. Dat lukte. De bal ging perfect in het midden van de hole. Wat een heerlijk gevoel om te winnen van de baan!
Tot de volgende!
DE UITSLAGEN
Voor het eerst in de historie van de NVGJ heeft een lid van onze club onder par gespeeld. Op de Hoge Dijk (Olympus) slaagde Stef Swagers (handicap 0,5 en 0 slagen mee) een ronde te lopen van 70 slagen, één onder par en 37 punten (hoewel secretaris Hans Terol denkt te weten dat ex-lid Christel van Bergen Walraven hetzelfde ooit presteerde). In de B-categorie verbaasde Meinard Carper iedereen door maar liefst 43 stablefordpunten binnen te brengen.
1
SWAG 1
S Swagers (Stef)
M
.5
0
37
2
RUIT 1
L. van de Ruit (Leo)
M
13.8
16
37
3
DONK 1
P. Donkersloot (Pim)
M
16.4
19
35
4
JONG 1
A de Jong (Annette)
V
17.3
20
29
5
SCHO 1
W. Schouten (Willem)
M
9.6
11
27
999
TERO 1
H. Terol (Hans)
M
17.8
20
NR
999
LEEU 1
J. van Leeuwen (Jeroen)
M
14.0
16
NR
Uitslag netto stableford dames en heren van hcp 18.0 tot en met hcp 36.0
Volgorde
Lidcode
Naam
HCP
Pl.HCP
Score
Extra informatie
1
CARP 1
M. Carper (Meinard)
M
25.8
30
43
2
COMM 1
O Commandeur (Olga)
V
27.5
31
42
3
BOEH 1
P Boehle (Paul)
M
25.7
29
38
4
BARE 1
M. Barenbrug (Madelon)
V
29.3
33
37
5
LENN 1
A. van Lennep (Anna)
V
27.0
31
36
6
HANS 1
O. Hansum (Onno)
M
30.2
35
36
7
PEER 1
R. Peereboom Voller (Ron)
M
20.2
23
35
8
KLEE 1
M van Kleef (Michiel)
M
26.5
30
35
9
KERS 1
A Kerssies (Arjan)
M
19.3
22
34
10
LAAN 1
G. Laan (Ger)
M
22.7
26
33
11
TAAL 1
R. Taal (Ruud)
M
24.1
28
33
12
GROE 3
C. Groeneweg (Cor)
M
29.0
33
32
13
BROU 1
R. Brouwer (René)
M
21.5
25
30
14
RHEE 1
A. van Rhee (Annemart)
V
18.7
21
28
15
MANS 1
P. Mansoor (Paul)
M
20.9
24
25
16
BOTM 1
H. Botman (Hans)
M
28.8
33
25
17
BEEK 1
C. van Beek (Carien)
V
20.5
23
23
18
KLUI 1
T. Kluiters (Toussaint)
M
24.3
28
20
19
MULD 1
T. Mulder (Taco)
M
22.0
25
18
20
WOLL 1
W. Wollring (William)
M
25.9
30
16
999
HOUT 1
A. Houtkamp (Andy)
M
18.6
21
NR
Op initiatief van onze zeer gewaardeerde sponsor Eric Venghaus wilde de NVGJ afgelopen zomer een Charity Event organiseren op de Haarlemmermeersche Golfclub. Het goede doel was de Stichting Sintvoorieder1, een organisatie die zich inzet om ook kinderen die leven in verborgen armoede een cadeautje met Sinterklaas te geven. Dat toernooi ging om organisatorische redenen niet door. Maar er is goed nieuws! Op 20 mei 2025 zal het evenement plaatsvinden op golfbaan De Hoge Dijk. Zij zijn super enthousiast en ontvangen ons graag tegen mooie condities. Wanneer de nieuwe flyer klaar is zal die ook op onze site te zien zijn. Afgelopen week stond er over de Stichting een mooi stuk in De Telegraaf. De oprichter van de Stichting, Esther Blom kreeg tijdens een gala-avond in Den Haag uit handen van burgemeester Van Zanen een welverdiend lintje. Het artikel gaat hierbij. De organisatie verheugt zich op een mooi toernooi met uiteindelijk een mooi bedrag voor de Stichting! De organisatie
Drie keer maakte ons helaas ontvallen lid Leo van de Ruit een Golfscheurkalender. Uitgeverij Edicola vroeg Anton Kuijntjes om die rol over te nemen. Ons gewaardeerde NVGJ-lid twijfelde, maar ging uiteindelijk aan de slag. Het resultaat ligt nu op de toonbank van diverse boekwinkels. Anton kreeg medewerking van een team van ervaren Golf Pro Teachers en redacteuren van het grootste golfmagazine van Nederland. Maar liefst 365 dagen vol waardevolle tips, inspirerende quotes, handige instructies, baanadvies, anekdotes en nog veel meer. Zo begin je iedere dag met nieuwe inzichten en inspiratie voor jouw spel. Een echte ‘hole-in-one’ voor iedereen die de sport in al zijn facetten wil ontdekken! Zo laat Edicola tenminste weten. De Golfscheurkalender is onder meer HIER te bestellen.
Het is nu nog een groen, groen knollenland, met regenplassen waarin eenden stoeien en bulldozers aarden wallen verschuiven. Maar na vele jaren politiek soebatten krijgt de nieuwe golfbaan The Fox in Venlo langzaam contouren. De 18-holes baan, in de schaduw van het markante witte kantoorgebouw langs de A73, ligt in het 220 hectare groengebied van het voormalige Floriadeterrein. Je loopt er letterlijk in een zee van ruimte. De golfcourse meet straks 6,5 kilometer en krijgt 72 slagen mee. Het project wordt uitgevoerd door Jacques Solberg en Arno van Tricht. De eerste deed een soortgelijke klus bij The Duke, de tweede bij de Dutch. Solberg: ‘Maastricht heeft de International, Heerlen heeft Hoenshuis, Sittard gaat naar Susteren, Roermond heeft De Herkenbosche en Weert Crossmoor. Venlo (105.000 inw) was de enige grote stad in Limburg zonder golfbaan. Dus het werd tijd.’ Deze week mocht ik er gelaarsd en gepluud, samen met een golfmaatje alvast een kijkje nemen. Conclusie: Een baan met zéér brede fairways, uitdagende waterplassen, afgewisseld met greens in mooie bosschages. Er moet nog veel gebeuren, zowel in de baan als bij het clubhuis (de voormalige Annahoeve), maar Solberg hoopt komende zomer de eerste gasten te kunnen ontvangen. O ja, en Hans Terol mag hem bellen zodat de NVGJ in het seizoen 2026 (als alle boompjes en planten op scheut zijn) zelf The Fox kan testen.
Daar zaten we dan. Op een stoeltje aan de achttiende green van de Royal Obidos. Elkaar hoopvol aankijkend. Zouden we op deze tweede dag van het EMGJ nog een sprongetje naar boven kunnen maken? Zou het mogelijk zijn om in die top 5 te komen? Het veld van het EMGJ was nog nooit zo sterk bezet. Er waren nog nooit zoveel landen (zei men). En ja, de banen waren nog nooit zo moeilijk geprepareerd als deze week. Voor jullie info: de greens van Royal Obidos deden 12,3 op de stimpmeter. Dat is een beetje vergelijkbaar met wanneer je thuis op de tegels in je keuken een putt probeert te maken. Het is aanraken en daar gaan ze dan. Dat het iets was waar niet alleen wij als Nederlanders last van hadden, zo bleek wel weer. Want er werd steen en been geklaagd. Of nou ja, geklaagd is misschien niet het goede woord. We realiseerden ons vooral allemaal dat we er geen klote van kunnen.
De Praia D'El Rey Golf Course was na twee oefendagen het décor van de eerste échte krachtmeting tussen de twaalf landen tijdens het EMGJ 2024. Nederland staat na die eerste dag op een verdienstelijke zesde plaats, al had er meer in gezeten zo vonden de deelnemers unaniem. Hoogtepunten: de beste score van de dag van álle golfers voor Stef Swagers (+5) en een fraaie eagle (+2 birdies) voor Hélène Wiesenhaan.
Het dreamteam van de NVGJ, kort voor het begin van de EMGJ in Portugal. Let's do it! Lees de verslagen en bekijk de mooie foto's. Regen en wind in Nederland, (ondergaande) zon in Portugal.