Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
25.10.2023
We waren er alle 10 klaar voor. De eerste wedstrijddag op de Nations Cup op Chervo Golfclub. In koppels de baan in om Texas Scramble met strokeplay te spelen en een mooi resultaat te boeken. Op tijd op, samen ontbijten, inslaan, chippen, putten. Maar toen: dichte mist. Je kon een kleine twintig meter ver kijken. Te gevaarlijk om te spelen. Madelon kreeg als captain te horen; uitstel van de wedstrijd tot 10.30 uur. En dus; koffie in de lounge van het clubhuis, hangen, wachten. Nog maar eens putten. Oef, wat was de oefengreen snel.
Ger en René mochten als eerste starten. Er hadden zich inmiddels zoveel mensen verzameld rond de afslag van de rode lus. De Ryder Cup was er niks bij. Helaas deed alle aandacht hen beide geen goed. Ze sloegen niet verder dan de damestee. Ger mopperde: ‘nog nooit afgeslagen met zoveel toeschouwers’. De tweede hole ging niet veel beter; zodoende 15 punten op de eerste twee holes. Dat kwam het duo niet meer te boven, ze eindigden als laatste in ons team, met een score van 82 die afviel.
Dan Pamela en Fred, zij speelden een hele goede wedstrijd samen, 4 slagen boven de baan. Met 68 slagen een topscore. Pamela sloeg de neary op 57 cm van de pin op de par 3 van de gele lus; het werd (natuurlijk) een birdie. Maar de twee holes die volgden presteerden Fred en zij dat opnieuw. Hun eindtesultaat was dat zij woensdag verloren van de winnaars van de dag Uwe en Jorg uit het Duits team, die 62 punten haalden.
Helene en Friso speelden met ‘twee koddige Franse mannetjes’, aldus Helene, ‘met handicaps 26 en 38’. Ze keek er wat bedenkelijk bij. Helene had in het begin nog wat last van de mist, waardoor haar ballen iets minder lengte had dan ze wilde. Maar toch nog altijd heel ver gingen. Friso had een goede dag. Samen speelden ze 3 boven de baan, en maakten 1 birdie.
Hannie en ik speelden tegen een uiterst sympatiek Duits stel; Ollie en Xandra met hcp 12 en 26. Wij vulden elkaar goed aan. Hadden vaak dezelfde lengte. En waar het de een soms niet lukte — mooie slag in de baan, of goede chip — lukte het de ander wel. Behalve op hole 1 en hole 18; met als gevolg daar een dubbelbogey. Gelukkig, we sloegen we ook 5 parren en flink wat bogies, 79 punten was het resultaat.
Madelon en Peter kwamen als laatsten de baan uit. ‘Zes uur over gedaan, echt veel te lang’ verzuchtte Madelon. Ze hadden lekker gespeeld. Het publiek zag Madelon op hole 18 een prachtige putt maken, wat haar een enthousiast applaus opleverde. Nadat iedereen met de flightgenoten een glas had gedronken, stonden we samen naar het grote uitslagenbord te kijken. Toch wat teleurgesteld; met 298 punten staan we op de een na laatste plaats, achter Spanje (304).
Nog voor het eten stuurt Madelon ons als een echte teamcaptain een bemoedigende app: nog even volhouden!! Dit is maar 3 punten achter Belgie, 7 achter Frankrijk, en 11 achter Zwitserland. En zo is het. We gaan aan tafel en bespreken nog even met elkaar hoe de handicapverrekening werkt bij het spelen van 4BBB. Opnieuw is het diner heerlijk en kabbelt de avond voort.
Tot Pamela een verzoeknummer bij de eenpersoons band indient: Leef! van André Hazes schalt door de dinerzaal. Ons hele team danst door de ruimte en binnen 5 minuten danst iedereen mee. Verstaan doet niemand het, maar de sfeer maakt André alnog tot wereldartiest. Van de Italianen tot de Zwitsers staan te hossen en te swingen. Zelf nodig ik de uiterst sympathieke Belgische voorzitter uit te dansen. Hij wil foxtrotten op Hazes. Ook goed natuurlijk. Het is de andere teams wel duidelijk, wij zijn dan wel niet de beste golfers, maar wel een super gezellig team.
En morgen, gaan we er natuurlijk weer voor. De Belgen, de Fransen en misschien ook nog de Zwitsers, we kunnen ze hebben. Hoe dat gaat uitpakken horen jullie morgen weer van ons.
Op de 15e hole van Golfbaan Sluispolder was het raak voor Foeke Collet. Met een ijzer 8 wist hij de hole te vinden vanaf 131 meter in een ronde die verder weinig hoogtepunten kende voor de doorgaans zo steady spelende redacteur van Golfers Magazine.
Tropendagen waren het. Niet alleen door de temperatuur. Ook door het kiezen van een nieuwe golfset. Met een budget van maar liefst 2000 euro. Bij elkaar gecrowdfund door de leden van mijn kluppie. Maar het is gelukt! Mede dankzij weer onze voorzitter Martijn Paehlig. In zijn ‘kelder’ vindt hij een golfbag van Srixon, ingepakt! Kadootje van GM. Nu nog de ijzeren set, driver, putter en fairway woods.
De interland Deutschland – Niederlande geht nicht door. Slechts sieben deelnemers aan Nederlandse zijde. Das ist natürlich nicht genug om de eer van Oranje te verdedigen op de fairways van onze oosterburen.
1 juli 2025, een heerlijke dag voor een rondje golf. Officieel Tax Free Day, de eerste dag van het jaar dat je voor jezelf werkt en niet meer voor de fiscus. En ook de eerste dag van het jaar dat het echt lekker warm is, zelfs de warmste dag sinds de meting hiervan ooit in Nederland werd ingesteld. Het zorgde ervoor dat een groot aantal mensen die doorgaans op dinsdag op de Sallandsche Golfclub De Hoek in Diepenveen spelen , er voor kozen thuis achter de gordijnen te blijven zitten in plaats van te genieten van de pracht van een golfbaan in een heerlijk juli-zonnetje. Een bijna lege baan tot gevolg.
De editie 2025 van de Jaski Open op Sluispolder, voor de tweede keer ook een major, is volgeboekt. Alle 49 plaatsen zijn bezet, evenals alle stoeltjes van de zeven buggy’s die we tot de beschikking hebben. Nieuwe aanmeldingen komen op de wachtlijst. In tegenstelling tot wat eerder is aangegeven, starten we niet om 12 uur maar gaan de eerste flights, op 1 en 10, om 11.31 de baan in. De laatste flights vertrekken om 12.20. Jaski is al vele jaren zo'n beetje de populairste wedstrijd in het seizoen: dankzij de royale sponsoring door Willy Hoogland heeft de wedstrijd een sublieme uitstraling. En nu er bonuspunten te verdienen zijn, van 80 aflopend naar 10 voor de eerste acht in beide categorieën, is de wedstrijd nog eens extra aantrekkelijk. Mocht je, om wat voor reden, toch niet mee kunnen doen, laat dat dan tijdig weten: dan kunnen we anderen blij maken.
Wat kan golf toch een verschrikkelijk frustrerende sport zijn. Dat is natuurlijk geen nieuws voor het gros van de NVGJ'ers, die alles weten van fluffs, toppertje, slices en 3-putts. Ons motto is niet voor niets 'elkaar een leuke dag bezorgen', en niet 'these guys and girls are good'. Maar soms gaan de golfgoden wel heel ver met het geven van lesjes nederigheid.