Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
14.10.2024
Een paar keer tijdens mijn halve finaletreffen tegen longhitter en algehele kanjer Hélène Wiesenhaan moest ik onwillekeurig denken aan een speech van een andere onovertroffen kanjer, Al Pacino. ‘This is a game of inches. We fight every day for that extra inch. We live and die by that inch.’
Pacino’s toespraak in *Any Given Sunday* – kijken die film – draait om American football, een spel waarvan we hier in Europa doorgaans weinig begrijpen. Maar hij is prima toepasbaar op golf, wat mij betreft. We meppen het golfballetje soms honderden meters per keer, maar uiteindelijk is het een centimeter hier of daar die het verschil tussen winst en verlies bepaalt.
Op een zeer regenachtige herfstdag in de buurt van Amersfoort lag golfbaan De Hoge Kleij er heel behoorlijk en bekoorlijk bij. Met dank aan ons gewaardeerde lid Lia mochten Hélène en ik spelen op deze prachtige golfbaan. En dat was, ondanks het pokkenweer, een voorrecht. Waarvoor onze dank.
Het spel zelf was de eerste paar holes niet de mooie baan waardig. Ik miste op hole 1 al een puttje van een halve meter en joeg de bal op hole 2 voor het eerst in de struiken, maar Hélène was evenmin al te wakker en de pot bleef gelijk op gaan. Op 6 constateerden we dat er nog geen par gemaakt was, geen superscore voor twee zogenaamde singelhandicappers dus.
Ik leek me zowaar wat van die zelfreflectie aan te trekken, want maakte een birdie op hole 7 en kwam 2up. Ik dacht even dat er toch nog een competitieve pot van te maken zou zijn, ondanks het feit dat ik op elke hole zo’n 50 meter achter Hélène lag na onze drives. La Wiesenhaan mept het balletje allemachtig ver en helaas was die birdie van mijn kant voor haar ook reden om een tandje bij te zetten.
Op de afslag van 9 was het al weer all square en na weer wat geklooi van mij op de green van die prachtige dogleg par 4 stond ik achter. Een paar holes later, waaronder een bijzonder mooie maar door mij ernstig verprutste par 5 in een bocht naar een verzonken green, stond ik er zelfs 3 down.
Nu heb ik wel voor heter vuren gestaan en waren er nog voldoende holes te gaan. Hélène was echter geenszins van plan de duimschroeven te laten losschieten en bleef volharden in verre en kaarsrechte drives vanaf de damestee.
Toch had ik op drie holes achter elkaar een mogelijkheid om een hole terug te winnen. En dan zijn we weer terug bij die inches en Al Pacino. In de laatste twee jaar dat ik geen matchplaywedstrijd verloor, was ik steeds bij machte geweest die kansen dan ook te benutten. Deze keer wilden ze er gewoon niet in. Op hole 15 maakte mijn bal zelfs een 360-ommetje rond de hole, maar weer viel het kreng niet.
Op hole 16 lukte het nog om een beetje terug te komen, maar toen stond ik al dormie en was het te laat. Op de green van de korte 17 was er geen genade meer. Waarna Hélène op hole 18 even een uitroepteken zette op haar overwinning. Voor het eerst speelde ze mee vanaf mijn tee en sloeg op die lange par 4 laatste hole de bal achteloos voorbij die van mij.
In de finale gaat Hélène spelen tegen ons nieuwe lid die naar verluidt zelfs een scratch handicap heeft, maar ik acht onze machtige, krachtige Wiesenhaan ook dan niet kansloos. Haar drive is namelijk ook in figuurlijke zin indrukwekkend. Ik heb genoten van onze wedstrijd en van weer een heerlijk seizoen matchplaycompetitie. Ik kijk alweer uit naar volgend jaar.
Wie weet vallen de ‘inches’ dan wel mijn kant uit.
Groet en veel succes,
Willem.
1 E RONDJE LIMBURG IN 2011 GROOT SUCCES ABDIJ ROLDUC VERRASSEND In 2010 belde Fred Sochacki naar Hans Terol “Vind je het een goed idee om volgend jaar naar Kerkrade te komen zodat ik jullie het e.e.a. kan uitleggen over een nieuwe golfbaan rondom de abdij Rolduc.” Over een dergelijk verzoek hoeft Terol nooit na te denken “Top idee! Zullen we samen een programma maken voor het eerste Rondje Limburg?” En zo geschiedde. Maar liefst 40 NVGJ-leden togen in mei 2011 naar Zuid Limburg om op drie verschillende banen te spelen en te overnachten in het klooster. De eerste dag werd ons gezelschap op kerkse gastvrijheid ontvangen. Sommigen vergaapten zich aan de indrukwekkende rondleiding, anderen vouwden hun handen uit eerbied of prevelden een gebedje en weer anderen moesten glimlachen. Fred Sochacki op zijn beurt sprak tijdens het diner zijn mede leden toe met een heldere uiteenzetting van zijn initiatief om 18 holes rondom de abdij aan te leggen. Dat idee dateert al van 2003, maar zegt Fred “Vanaf het begin hebben we weinig steun van de bevolking. Daarom duurt het zo lang. Zij is bang voor beschadiging van de omgeving.” Toch bleef hij knokken en zag zijn droom zeker uitkomen, want “het levert arbeidsplaatsen op en de opening staat over twee jaar gepland. Met de start van de eerste 9 holes is inmiddels begonnen en ik zou graag willen zien, dat Rolduc de homecourse van de NVGJ gaat worden. Voor de bestuurskamer is al ruimte ingericht.” Freds enthousiasme kende geen grenzen en hij bleef ons wijs maken, dat de baan er komt. Zes jaar lang bleven de leden bij hem zeuren “Komt er nog wat van?” Zijn droom spatte uiteen, toen de gemeente Kerkrade in 2017 de Golfbaanplannen niet in het betreffende bestemmingsplan opnam.
Het Kostertje, de fameuze troostprijs bij de NVGJ, is in een nieuw jasje gestoken. Jarenlang kwam het brouwsel via sponsor Heleen Sonnenberg van Weduwe Joustra. Er zijn nu nieuwe flesjes gefabriceerd voor het nakende seizoen 2025. Wat niet is veranderd is de tekst op de fles, die op een prachtige wijze de ellendige ronde van Henk Koster op onze homecourse De Texelse beschrijft.
Hans Terol kijkt vooruit op het komende wedstrijdseizoen: ,,Er komen nog hele mooie dingen aan.'' Al wordt het wel steeds moeilijker...
Een nieuw winterrubriekje: Terug in de tijd. Met grappige, soms ontroerende foto's uit het rijke verleden van de NVGJ. Op de wedstrijdkalender van 2005 stonden “slechts” twee surprisereizen. De eerste naar Hardelot waar onze vereniging is opgericht en de tweede naar Parijs en St. Brieux. Naar Hardelot met onze eigen auto en naar Parijs en St. Brieux met een privé jet van de KLM. Vooral de laatste bleek een ongekende luxe van jewelste! Voor slechts € 25,= pp twee dagen geheel verzorgd. Dan krijgt onze secretaris een telefoontje van ex-collega Jeroen Goeman Borgesius. “Heb je zin om met jouw kluppie naar de Vogezen te gaan? Zo ja, dan ben je bij deze uitgenodigd door ClubMed.” De leden wisten echter niet, dat Hans Terol ook nog in onderhandeling was met het Portugese toeristenbureau. Tijdens zijn laatste gesprek medio september in Den Haag ging de kogel door de kerk en werd de NVGJ definitief ‘gratis en voor niks’ uitgenodigd om 5 dagen naar de Oost Algarve te gaan. Tegenprestatie was exposure over deze schitterende streek. Het was ook alweer een kers op de taart. De Portugese gastvrouwen hebben ons werkelijk verwend met prachtige golfbanen, mooi hotel, heerlijke diners en drankjes en de laatste avond werden zelfs de deuren van een groot theater geopend om alleen voor de “Nederlandse journalisten” een schitterende dinnershow te presenteren. Het was een vermakelijke avond waar tenslotte de ene na de andere polonaise volgde. Op de foto zien we Rob Hoogland die zich kostelijk vermaakte met de gezellige feestelijkheid en heerlijke visjes. Eén van de charmante Portugese gastvrouwen die de hele avond op de dansvloer stond keek opvallend veel naar die grote reus uit Nederland. Hij merkte dat ook, glimlachte naar haar, totdat zij met haar stoute schoenen hem vroeg ”Do you want to dance with me?” Tot haar grote verrassing werd ze spontaan door hem opgetild en liep Rob dansend over de vloer, terwijl zij het bijna in haar broek deed van het lachen.
Een nieuw winterrubriekje: Terug in de tijd. Met grappige, soms ontroerende foto's uit het rijke verleden van de NVGJ. Hier zien we John Dekker in 2012 zijn uiterste best doen en speciale foto te maken van een fles uit het repertoire van Heleen Sonnenberg, destijds sponsor van de NVGJ met de Weduwe Joustra. Heleen staat op de uitkijk en kijkt kennelijk of er geen golfballen aan komen. De flessen, de troostprijs voor de laatste plaats, kregen de naam Kostertje, vernoemd naar Henk Koster na een miserabele ronde op de Texelse.
Met trots kan het organisatiecomité de definitieve datum presenteren voor het Charity Golftoernooi t.b.v. De Stichting Sintvoorieder1, gesponsord door Zorg Vastgoed Management BV. En wel op dinsdag 13 mei 2025. Golfcentrum De Hoge Dijk stelt hiervoor belangeloos haar golfbaan beschikbaar! Het toernooi is een vurige wens van onze gewaardeerde sponsor Eric Venghaus die de stichting een warm hart toedraagt. De stichting zet zich in om kinderen die in verborgen armoede leven op pakjesavond toch een presentje te kunnen geven. Daarvoor is geld nodig. De volledige opbrengst gaat, na aftrek van kosten, naar de stichting. Alle medewerkers zetten zich vrijwillig in om dit toernooi tot een succes te maken. Wij vragen onze leden deze flyer onder de aandacht te brengen van hun netwerk. Wellicht bevinden zich daaronder geïnteresseerden in dit evenement. Elke flight is welkom! Het organisatiecomité