Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
20.02.2024
Estafette - Onze rubriek waarin leden vertellen over hun herinneringen aan de eerste golfronde, hun golfhoogtepunten en de band met de NVGJ. Dit keer is het de beurt aan Stef Swagers.
Als jongetje die opgroeide met een balletje was er maar één optie: voetballen. Vanaf je zesde mocht je toentertijd op voetbal, maar toen ik vijf was kreeg ik al het verlossende bericht dat ik mocht beginnen bij JSV Nieuwegein. Golfen deed niemand in de familie, dus daar dacht ik op die leeftijd geen moment aan.
Voetballen vond ik fantastisch. Vooral die wedstrijden op zaterdagochtend waren geweldig. Ik was heel klein en had een beetje talent, dus mijn positie was spits. In de F'jes en E'tjes, tegenwoordig heet dat allemaal anders zoals onder-7 en onder-9, stond ik vaak af te wachten om de bal het laatste zetje te geven. Scoren en winnen was voor mij toen het allermooiste.
Tennis
Het bleef niet alleen bij voetbal, want ik vond meerdere sporten interessant. Op mijn negende begon ik met tennis. Ik bleek er talent voor te hebben en voor het begin van bij mijn eerste toernooitje was de vraag: wat kan ik winnen? Ik verloor weliswaar in de halve finale, maar de winnaarsmentaliteit zat er meteen in.
In 2007 ben ik met mijn ouders en broer verhuisd van Nieuwegein naar Almere. Ik besloot om te stoppen met voetbal, omdat het trainen ging tegenstaan. En eigenlijk had ik ook geen zin om op mijn veertiende, zonder iemand te kennen, een nieuwe voetbalclub te zoeken. Voor tennis is dat een stuk makkelijker omdat het een individuele sport is.
SPORT1
In Almere wilde ik graag een abonnement op SPORT1 om het buitenlandse voetbal te kijken. Niet wetende dat ze ook golf uitzonden. Daar kwam ik snel achter toen ik bleef hangen bij het PGA Championship. Niemand minder dan Tiger Woods won dat toernooi met overmacht. Best leuk dat golf, dacht ik. Dat wil ik ook weleens proberen...
In de nieuwbouwwijk was nog weinig gebouwd, dus er was alle ruimte om een balletje te slaan. Mijn vader kocht een ijzer-9 voor mij en ik begon te oefenen. Het ging niet onaardig en ik vond het heel leuk, dus ik wilde meer. Via een indoorgolfcentrum in Almere kwam ik bij Golfbaan Naarderbos terecht. Daar haalde ik eind 2008 mijn gvb.
Doelen stellen
Vanaf toen wilde ik alleen maar beter en beter worden. In het begin deed ik dat met een aantal lessen en daarna werd het jaren zelf trainen en spelen. De grens van single handicap bereikte ik snel en daarna was het doel om onder de 5.0 te komen. Voor mijn gevoel had ik daar meer concurrentie voor nodig, dus besloot ik lid te worden bij Golfclub Almeerderhout.
De vele clubwedstrijden en de NGF Competitie maakten golf daar nóg leuker. Bovendien wist ik de grens van handicap 5 snel te doorbreken. Eigenlijk kwam mijn progressie bij 2.5 pas een beetje tot stilstand. En wat doe je als je niet meer beter wordt? Les nemen! En zo geschiedde. Mijn nieuwe doel werd om onder de 0 te komen. Mede dankzij mijn pro Tom Stam ging ik tijdens de gewonnen clubkampioenschappen strokeplay in 2022 door die magische grens heen!
NVGJ
Inmiddels was ik toen al bijna een jaar lid van de NVGJ. Ik kwam daar terecht dankzij een collega die vertelde over het Open NK voor Journalisten. En golfen in wedstrijdverband ga ik natuurlijk nooit uit de weg. Op dat moment werkte ik nog bij NH Sport en kon ik regelmatig meedoen op maandagen. In de zomer van 2022 heb ik de overstap gemaakt naar GOLF.NL en werk ik van maandag t/m vrijdag. Golf heeft mijn hele leven overgenomen. Wie had dat gedacht toen ik uit Nieuwegein vertrok?
Ik geef het stokje over aan de laatste winnaar van de Order of Merit: Anton Kuijntjes.
Een nieuw winterrubriekje: Terug in de tijd. Met grappige, soms ontroerende foto's uit het rijke verleden van de NVGJ. Hier zien we John Dekker in 2012 zijn uiterste best doen en speciale foto te maken van een fles uit het repertoire van Heleen Sonnenberg, destijds sponsor van de NVGJ met de Weduwe Joustra. Heleen staat op de uitkijk en kijkt kennelijk of er geen golfballen aan komen. De flessen, de troostprijs voor de laatste plaats, kregen de naam Kostertje, vernoemd naar Henk Koster na een miserabele ronde op de Texelse.
Met trots kan het organisatiecomité de definitieve datum presenteren voor het Charity Golftoernooi t.b.v. De Stichting Sintvoorieder1, gesponsord door Zorg Vastgoed Management BV. En wel op dinsdag 13 mei 2025. Golfcentrum De Hoge Dijk stelt hiervoor belangeloos haar golfbaan beschikbaar! Het toernooi is een vurige wens van onze gewaardeerde sponsor Eric Venghaus die de stichting een warm hart toedraagt. De stichting zet zich in om kinderen die in verborgen armoede leven op pakjesavond toch een presentje te kunnen geven. Daarvoor is geld nodig. De volledige opbrengst gaat, na aftrek van kosten, naar de stichting. Alle medewerkers zetten zich vrijwillig in om dit toernooi tot een succes te maken. Wij vragen onze leden deze flyer onder de aandacht te brengen van hun netwerk. Wellicht bevinden zich daaronder geïnteresseerden in dit evenement. Elke flight is welkom! Het organisatiecomité
Ons gewaardeerde lid Sonja van de Rhoer mocht na een overwinning in de voorronde in Turkije deelnemen aan de finale van de Turkish Airlines World Golf Cup, uiteraard in Turkije. Ze speelde onder meer met ex-voetballer van Paris Saint Germain uit Kameroen en een Mongoliër, die danslesjes gaf tijdens het wachten bij de teebox. Hoe leuk kan golf zijn? Lees HIER over de avonturen van Sonja op de prachtige banen bij het Gloria Serenity Resort. Dit artikel werd eerder geplaatst in het Nationaal Golf Magazine.
De 'surprisereis', dit keer naar Spanje, zit er weer op. Sommigen stellen bleven nog iets langer, de meesten stapten maandag om 17 uur in de bus om pas tegen middernacht de golftas weer van de band op Schiphol te tillen. Het waren een paar sublieme dagen. Zonnetje, mooie banen, hier en daar een drankje, geen onvertogen woord, allemaal tevreden (hoewel niet altijd over het spel).
Natuurlijk was het spannend wie zich na dag 2 aan de top van het klassement zou nestelen. Maar alle aandacht, liefde en knuffels waren er in de eerste plaats voor Janneke Koster. Deze keer niet vanwege briljant golfspel maar vanwege een nachtelijke, onfortuinlijke val die haar een pijnlijke en opgezwollen enkel bezorgde. En veel warmte dus, als zij desondanks toch naar het terras of diner strompelde, steunend op Henk. Het was op dag 2 opnieuw zonnig maar wel een stuk frisser. Het was weer fijn spelen langs kleurige gevels. Ondanks netten langs de fairway vlogen hier en daar toch ballen richting koffiekopjes in tuinen en bij zwembaden. Op het oog bleef de schade beperkt. Bij het diner deden Ger en Rene de prijsuitreiking. Die leverde een heel andere top 3 op dan op dag 1, met Ron (mooie 34), Helene (keurige 32) en Frank van de familie Commandeur met een degelijke 31 punten. Dat maakt het klassement spannend. Op de laatste dag gaan Olga (59 punten) en Frank Maanders (58), Willem Buijteweg (58) runner up Ron Peereboom (57) en Ger (56) voor de hoofdprijzen. Voor de dagprijzen hebben ook anderen kans. Weer: zonnig, nog iets kouder.
Dag 2. De beste scores waren niet super, met 33 en 31. Onderhoud van Bellavista liet ook te wensen over, maar de zon scheen en het was droog en de gamba's a la ojillo waren heel lekker, dus waarom klagen. Olga won de eerste prijs, Willem Buijtenweg de tweede en Ger gelukkig de derde, anders waren alle dagprijzen naar de familie Commandeur deur gegaan, Frans Maanders werd 4. Gulzige types. Tot en met 14 punten rekenden we als de middenmoot, daaronder glom de degradatiezone. Peter - zijn naam liever hier niet noemen - had meer strepen dan punten, maar hij bleef gezellig. We applaudiseerden voor Hans T. We missen hem. Goed gedaan Hans. Mooi reisje.