Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
29.07.2023
Afgelopen vrijdag, 28 juli, verplaatste de NVGJ-karavaan zich naar de Biltse Duinen alwaar onze vriend Arnoud de Jager de scepter zwaait. Nou ja, karavaan, slechts 17 deelnemers hadden zich aangemeld. Helaas mochten wij ook maar 2 deelnemers uit de A categorie begroeten. Hoe zou dat komen? Is een par 3 baan A-leden te min? Nou, ik kan jullie zeggen dat het nog een hele kluif is een behoorlijke score neer te zetten op deze baan. Beslist geen appeltje-eitje! Opvallend: bij aankomst stond Arnoud zelf de laatste green te maaien. Dat heet hart voor de zaak! Toewijding, mooi man!
Tijdens onze ronde viel het mij op dat er heel veel pitchmarks, soms hele kráters, in de greens zaten. Ik heb er zeker 20 gerepareerd, en die waren niet van mij. Ik dacht dat ze van onze leden waren, onze flight was de laatste, maar er werd na afloop direct op gewezen dat er dan zeker meer birdies gemaakt zouden zijn (dat waren er uiteindelijk slechts 5). Maar toch een oproepje mijnerzijds: repareer alsjeblieft op z’n minst één pitchmark, ook al is deze niet van jezelf, als (weliswaar aangetrouwd) Barenbrug-gras-member gaat mij dat aan het hart.
Leuk dat Andreas van der Schaaf zich weer eens liet zien! Dat was veel te lang geleden. Hij beloofde vaker te zullen komen. Overigens kwam hij niet met lege handen. Alle winnaars kregen het tijdschrift ‘Nicole’s Blad’ cadeau. Een mooi glanzend magazine van Nicole des Bouvrie met veel wetenswaardigheden over Frankrijk, maar ook veel foto’s van partijtjes in NL. Daarin natuurlijk ook een verhaal (tekst en foto’s) van de hand van Andreas zelf over La Douce France en zijn bezoek aan Golfclub Royal Mougins en Golf Du Touquet, waar wij ook met de NVGJ nog zijn geweest tijdens onze Mémoire reis.
Ook André Buurman was weer van de partij. Maar uiteindelijk bleek dit toch (waarschijnlijk) zijn laatste wedstrijd voor de NVGJ te zijn. Hij heeft té veel last van zijn slechte rug, jammer! Wel doneerde hij voor de prijzentafel zijn boek Het Neurenberger Mysterie. Dat boek ging naar Hans Terol. Hij had gegokt dat er 7 birdies gemaakt zouden worden. Aan iedereen was gevraagd hoeveel birdies er zouden vallen. Dat ging van 4 tot wel 31! Uiteindelijk waren dat er slechts 5 en daar zat Hans er met 7 het dichtste bij.
Zoals gezegd lieten de scores te wensen over. Dat ik 32 punten verzamelde mag een wonder heten, misschien dat mijn eerste schreden op het golfterrein op het kleine Crailo in Hilversum (par ¾ over sportvelden, nu opgegaan in Spandersbosch) hier debet aan waren. Daar leerde je dus het korte spel onder de knie te krijgen.
Het was een prachtige dag en we hebben het droog gehouden, qua weer dan. De keuken had een lekkere spies klaargemaakt met groentenratatouille en aardappelgratin, salade en frietjes. Dank aan Arnoud en zijn hele brigade voor deze fijne dag!