Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
22.07.2023
Een oud-collega vroeg me ooit, waarschijnlijk omdat ik weer eens wat liep te neuriën of omdat de radio wat hard stond, of er wel eens een minuut voorbij ging dat ik niet naar muziek luisterde of een deuntje in mijn hoofd had. Het antwoord op die vraag was simpel. Nee. Nooit. Al heb ik lang niet altijd de keuze wélk wijsje er in mijn hoofd zit. Een op hol geslagen juxebox. Daar vergelijk ik mijn hoofd wel eens mee. Liedjes komen en gaan en vaak is er maar een half woord nodig om een nieuw plaatje in mijn hoofd te starten. Het begint al bij het opstaan. Niet zelden vraag ik me af hoe ik in hemelsnaam nu uitgerekend aan dít liedje kom, zo vlak na het ontwaken. Ik bedoel, wat triggert na het openen van de ogen Racey's Lay your love on me, een hitje toen ik nog maar net van de kleuterschool was? Hoezo fluit ik op weg naar de brievenbus om de krant te pakken Spandau Ballet's Gold? Het zijn in de regel geen liedjes die hoog op mijn playlist staan. Zo ze daar al een plekje hebben. Zwemmen in Bacardi Lemon? Brrrr...
Dat Kinderen voor Kinderen vaak afgedraaid wordt is dan wel weer logisch sinds het liedje 'Ik word altijd wakker met een wijsje in mijn hoofd' door een deejay als tune voor een ochtenditem wordt gebruikt. In datzelfde stoffige laatje van mijn hersens zitten meer kinderliedjes want niet zelden hoor ik mezelf minuten later zomaar 'op een onbewoond eiheiland' zingen en met een beetje pech zelfs iets van K3. Hét moment om de radio aan te zetten, Spotify aan te slingeren of zelfs een cd-tje op te zetten en de muziekregie in handen te nemen.
Op de golfbaan is dat niet anders. Althans, meestal. Er zijn maar weinig banen waar op de driving range muziek aanstaat dus gelukkig zit ik dan zelf aan de knoppen. Soms leg ik mijn telefoon tussen de rangeballen, soms heb ik oortjes in, maar altijd zet ik iets aan tijdens het ballen slaan. Ook op de baan mag ik graag naar een muziekje luisteren, al doe ik dat maar zelden. Ik had een tijdje een speakertje aan mijn tas hangen maar de vraag of iemand bezwaar had tegen een moppie muziek werd zo zelden positief beantwoord dat ik hem er maar weer af heb gehaald. Ook de anekdote waarbij twee jongens in Amerika uit het bos kwamen rijden met Bob Marley op de speakers van hun buggy haalde zelden iemand over.
In de baan ben ik dus meestal aangewezen wat mijn hersenen me aanbieden en dat is zoals gezegd altijd afwachten. Op de eerste tee gooi ik er meestal een muntje in voor Three Little Birds van Bob Marley (iets met Ajax) of One Word van Anouk (een herinnering aan mijn vader) in de hoop dat ik daar een paar holes mee kan doen. Goed voor het ritme van de swing, goed om de swinggedachte en het tempo te sturen, goed voor de focus. Waarschijnlijker is het echter dat ik al voor de tweede tee een ander liedje in mijn hoofd heb door wat misschien wel de grootste uitwas is van die op hol geslagen jukebox. Ik hoef vaak maar één woord te horen, of ergens in mijn hoofd wordt een plaatje opgezet met precies dát woord in een hoofd- of bijrol. Vraagt iemand me iets over Anne van Dam...vrijwel zeker dat ik dan minutenlang Herman van Veen Anne, de wereld is niet mooi hoor zingen. Zegt iemand dat we even door moeten lopen dan kan ik er vergif op innemen dat Bruce Springsteen het podium pakt met Born to Run. Dat De Dijk's Als het golft (dan golft het goed) te pas en te onpas opduikt mag natuurlijk helemaal geen verbazing wekken. En dit zijn voorbeelden van nummers die vaak voorbijkomen, het aantal nummers dat door een onverwacht (Boem!) of juist vaak gebruikt (Lekker ritme!) woord getriggerd kan worden is enorm.
Elke gek zijn gebrek denk ik dan maar. Nu alleen hopen dat er ooit een ander liedje komt waar het woord ritme zo prominent in naar voren komt. Of is er iemand die wél met plezier naar Frizzle Sizzle luistert?
1 E RONDJE LIMBURG IN 2011 GROOT SUCCES ABDIJ ROLDUC VERRASSEND In 2010 belde Fred Sochacki naar Hans Terol “Vind je het een goed idee om volgend jaar naar Kerkrade te komen zodat ik jullie het e.e.a. kan uitleggen over een nieuwe golfbaan rondom de abdij Rolduc.” Over een dergelijk verzoek hoeft Terol nooit na te denken “Top idee! Zullen we samen een programma maken voor het eerste Rondje Limburg?” En zo geschiedde. Maar liefst 40 NVGJ-leden togen in mei 2011 naar Zuid Limburg om op drie verschillende banen te spelen en te overnachten in het klooster. De eerste dag werd ons gezelschap op kerkse gastvrijheid ontvangen. Sommigen vergaapten zich aan de indrukwekkende rondleiding, anderen vouwden hun handen uit eerbied of prevelden een gebedje en weer anderen moesten glimlachen. Fred Sochacki op zijn beurt sprak tijdens het diner zijn mede leden toe met een heldere uiteenzetting van zijn initiatief om 18 holes rondom de abdij aan te leggen. Dat idee dateert al van 2003, maar zegt Fred “Vanaf het begin hebben we weinig steun van de bevolking. Daarom duurt het zo lang. Zij is bang voor beschadiging van de omgeving.” Toch bleef hij knokken en zag zijn droom zeker uitkomen, want “het levert arbeidsplaatsen op en de opening staat over twee jaar gepland. Met de start van de eerste 9 holes is inmiddels begonnen en ik zou graag willen zien, dat Rolduc de homecourse van de NVGJ gaat worden. Voor de bestuurskamer is al ruimte ingericht.” Freds enthousiasme kende geen grenzen en hij bleef ons wijs maken, dat de baan er komt. Zes jaar lang bleven de leden bij hem zeuren “Komt er nog wat van?” Zijn droom spatte uiteen, toen de gemeente Kerkrade in 2017 de Golfbaanplannen niet in het betreffende bestemmingsplan opnam.
Het Kostertje, de fameuze troostprijs bij de NVGJ, is in een nieuw jasje gestoken. Jarenlang kwam het brouwsel via sponsor Heleen Sonnenberg van Weduwe Joustra. Er zijn nu nieuwe flesjes gefabriceerd voor het nakende seizoen 2025. Wat niet is veranderd is de tekst op de fles, die op een prachtige wijze de ellendige ronde van Henk Koster op onze homecourse De Texelse beschrijft.
Hans Terol kijkt vooruit op het komende wedstrijdseizoen: ,,Er komen nog hele mooie dingen aan.'' Al wordt het wel steeds moeilijker...
Een nieuw winterrubriekje: Terug in de tijd. Met grappige, soms ontroerende foto's uit het rijke verleden van de NVGJ. Op de wedstrijdkalender van 2005 stonden “slechts” twee surprisereizen. De eerste naar Hardelot waar onze vereniging is opgericht en de tweede naar Parijs en St. Brieux. Naar Hardelot met onze eigen auto en naar Parijs en St. Brieux met een privé jet van de KLM. Vooral de laatste bleek een ongekende luxe van jewelste! Voor slechts € 25,= pp twee dagen geheel verzorgd. Dan krijgt onze secretaris een telefoontje van ex-collega Jeroen Goeman Borgesius. “Heb je zin om met jouw kluppie naar de Vogezen te gaan? Zo ja, dan ben je bij deze uitgenodigd door ClubMed.” De leden wisten echter niet, dat Hans Terol ook nog in onderhandeling was met het Portugese toeristenbureau. Tijdens zijn laatste gesprek medio september in Den Haag ging de kogel door de kerk en werd de NVGJ definitief ‘gratis en voor niks’ uitgenodigd om 5 dagen naar de Oost Algarve te gaan. Tegenprestatie was exposure over deze schitterende streek. Het was ook alweer een kers op de taart. De Portugese gastvrouwen hebben ons werkelijk verwend met prachtige golfbanen, mooi hotel, heerlijke diners en drankjes en de laatste avond werden zelfs de deuren van een groot theater geopend om alleen voor de “Nederlandse journalisten” een schitterende dinnershow te presenteren. Het was een vermakelijke avond waar tenslotte de ene na de andere polonaise volgde. Op de foto zien we Rob Hoogland die zich kostelijk vermaakte met de gezellige feestelijkheid en heerlijke visjes. Eén van de charmante Portugese gastvrouwen die de hele avond op de dansvloer stond keek opvallend veel naar die grote reus uit Nederland. Hij merkte dat ook, glimlachte naar haar, totdat zij met haar stoute schoenen hem vroeg ”Do you want to dance with me?” Tot haar grote verrassing werd ze spontaan door hem opgetild en liep Rob dansend over de vloer, terwijl zij het bijna in haar broek deed van het lachen.
Een nieuw winterrubriekje: Terug in de tijd. Met grappige, soms ontroerende foto's uit het rijke verleden van de NVGJ. Hier zien we John Dekker in 2012 zijn uiterste best doen en speciale foto te maken van een fles uit het repertoire van Heleen Sonnenberg, destijds sponsor van de NVGJ met de Weduwe Joustra. Heleen staat op de uitkijk en kijkt kennelijk of er geen golfballen aan komen. De flessen, de troostprijs voor de laatste plaats, kregen de naam Kostertje, vernoemd naar Henk Koster na een miserabele ronde op de Texelse.
Met trots kan het organisatiecomité de definitieve datum presenteren voor het Charity Golftoernooi t.b.v. De Stichting Sintvoorieder1, gesponsord door Zorg Vastgoed Management BV. En wel op dinsdag 13 mei 2025. Golfcentrum De Hoge Dijk stelt hiervoor belangeloos haar golfbaan beschikbaar! Het toernooi is een vurige wens van onze gewaardeerde sponsor Eric Venghaus die de stichting een warm hart toedraagt. De stichting zet zich in om kinderen die in verborgen armoede leven op pakjesavond toch een presentje te kunnen geven. Daarvoor is geld nodig. De volledige opbrengst gaat, na aftrek van kosten, naar de stichting. Alle medewerkers zetten zich vrijwillig in om dit toernooi tot een succes te maken. Wij vragen onze leden deze flyer onder de aandacht te brengen van hun netwerk. Wellicht bevinden zich daaronder geïnteresseerden in dit evenement. Elke flight is welkom! Het organisatiecomité