Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
16.09.2024
Hansie bedankt, Hansie bedankt! Anita bedankt, Anita bedankt! Het waren 2 fantastische dagen!
Zo luidden we uit volle borst zingend de fantastische Texelse tweedaagse ter gelegenheid van 30 jaar NVGJ woensdagavond samen uit. Want fantastisch was het. Waarvoor veel dank aan organisator Hans Terol, manager Anita Hiemstra, wedstrijdleiders René, Ger, Frank (weer topfit!), Madelon en sponsor Karin.
Ondanks de voorspelde buien en windkracht 6, stapte iedereen dinsdagmorgen met zichtbaar veel zin in twee wedstrijden met elkaar en de elementen het Texelse clubhuis ‘t Hanenhuus binnen. Daar werden we verwelkomd door Ger en Madelon achter de wedstrijdtafel. Met koffie en jubileumtaartjes in ‘onze’ kleur oranje. Ik geloof dat er geen enkele is overgebleven.
Na de koffie togen we met maar liefst 49 deelnemers naar driving range en putting green. Enkelen hadden maandag de prachtige Texelse baan al gelopen, hetgeen zich uitbetaalde, waarover later. Ondanks dat we met zoveel waren, waren er ook flink aantal diehards niet, zoals Pim, Henri, Rob, Hans B, Friso, Louis, Jolanda en niet te vergeten William, die eigenlijk de meest constante factor van onze club is. Allemaal met vakantie, aan t werk, naar college of een kind helpen verhuizen. Fred was er dan weer wel, diep uit Limburg.
Degenen die zich hadden verheugd op een pittige golfdag werden dinsdag niet teleurgesteld. Storm en regen teisterden de baan en ons spelers. Het was werkelijk niet gemakkelijk. Ballen die sommige van onze A-spelers normaliter hoog en recht naar de green spelen, belandden steevast 10 meter rechts of links ervan, naar gelang de ligging ten opzichte van de harde Zuidwestenwind. Wind van achter droegen ballen soms wel 100 meter verder. Tegenwind trok er zo 50 tot 80 meter af.
Flightgenote Monique koos ervoor louter met haar ijzers te spelen, geen driver en ‘houtjes’. Dat hielp. Haar Anton, in maart nog winnaar in de A, appte haar na afloop ‘nog nooit zo slecht gespeeld; 101 slagen!’ Zelf probeerde ik de ballen als het kon, wat lager te houden om de grip van de zijwind enigszins te vermijden. Peter Keijzer lukte dat minder. Ballen zoeken dus. Maar dat zagen we bij vrijwel alle flights om ons heen. Het helmgras is veelvuldig verkend. Marijke opperde na afloop; ‘Misschien moeten we er volgend jaar een wedstrijd om de meest verloren ballen van maken haha.’
Nadat iedereen binnen was en een glas prosecco in de hand had, nam onze voorzitter Martijn het woord om te proosten op onze mooie vereniging. Hij memoreerde de oprichting van de NVGJ 30 jaar geleden, evenals de ereleden Charles, Leo, Meinard, Poppe, Pieter, Robbie en Cees die niet meer onder ons zijn. Hij roemde de vele wedstrijden die we door heel het land spelen en de leuke dagen die we elkaar dan bezorgen. Ook noemde hij de Nations Cup die Madelon en Hans volgend jaar op Texel organiseren.
Cara toaste mee. Speciaal voor diner en feest naar Texel gereisd. Ze kampt met een hernia, maar oefent hard om die voor de EMGJ in Portugal te overwinnen. Het feestdiner dat volgde had een superleuk concept; heerlijke kleine gerechtjes, die door het altijd vriendelijke personeel van t Hanenhuus werden uitgeserveerd. Iedereen kon zo wisselen van tafels en met iedereen praten.
En de winnaars waren..
Dat Hannie bij de start dinsdag haar flightgenoten kwijt was – ze had niet gezien dat ze achter het eerste duin al van rood waren vertrokken en liep hen te zoeken in het clubhuis – had haar niet van haar à propos gebracht. Ze won de B met 35 stablefordpunten. Misschien wel te danken aan haar oefenrondje op maandag, waarin ze ook 34 punten scoorde. Olga volgde met 33 punten, ik met 31.
Marijke won de A met 32 punten, Hans Terol werd knap tweede met ook 32 punten en Frank, de man van Olga, derde met 30 punten. Ruud (9 punten) ontving graag het Kostertje, maar kreeg een doos ballen en – tot zijn grote teleurstelling – een mini-Kostertje. De jarige Willem vierde een 6e plaats.
Geheel in stijl vroegen daarna Peter en Helene, de goede dansers Marijke en Roland het ‘bal’ te openen. Zij kozen vervolgens onze toegewijde leden Hans en Madelon voor de volgende dans. Volgens Marijke dacht menigeen dat dat tevoren was bedacht, maar dat deden ze spontaan.
Daarna ging het los. De Texelse band was goed. Vrijwel iedereen was op de dansvloer te vinden, soms zelfs zittend of liggend (treintje). Zo ook de eerder nog voetbal kijkende Ger, die zijn voetjes niet zo snel van de vloer licht. Een superavond. Een vaag plan om het feest in de bar van hotel Molenbos voort te zetten viel daarna in duigen. De bar bleek dicht. Misschien wel daardoor kon iedereen de volgende dag toch weer fris aantreden voor de tweede wedstrijddag.
Iets minder wind, en minder, maar fellere buien, was de weersvoorspelling voor de woensdag. Een enkeling had zich afgemeld voor de tweede dag, maar er waren ‘s ochtends ook nieuwe gezichten, zoals Foeke en Ragnar. Met droog weer werd er gestart. Maar onderweg ging het toch weer flink tekeer. Samen met flightgenoten Leonard en Andy sloegen we alle drie onze ballen op de green van op hole 6, toen een enorme bui losbarstte, In de stromende regen maakten we toch alle drie een par. Juichend en high fivend stapten we van de green. Super!
Ook de wind, nu uit het Noorden, was flink en vlagerig. Leonard had er met zijn hoge ballen veel last van. Menige afslag werd gevolgd door een provisionele. Andy kreeg er na zijn par weer zin in en ging steeds beter spelen. Ook keek hij af en toe trots achteruit naar zijn Milanda, die na enige aarzeling toch was gestart, en met enige coaching van Sonja de 18 holes uitliep. Dat deed overigens niet iedereen, enkelen stopten na 9 holes en namen de boot. Met 39 spelers kwamen we weer terug in het clubhuis.
Jarige homecourse
Opnieuw drankjes en lekkere borrelhappen. Er werd wat gemopperd over de wind; ‘veel moeilijker dan gisteren.’ Maar Hannie merkte op: ’Wind hoort bij Texel. Wij hebben geluk, want hoeven niet naar Schotland. We kunnen gewoon naar Texel. En het is ook nog eens gewoon onze homecourse. Wat willen we nou nog meer?’. En ze heeft gelijk.
Een heerlijk keuzemenu kwam op tafel (de mosselen waren verrukkelijk) en de tweede prijsuitreiking volgde. Als een ware spreekstalmeester riep Christiaan de winnaars naar voren, die de prijzen uit handen van zijn vrouw en sponsor Karin kregen uitgereikt. Door constant redelijk recht te slaan en wat parren te maken had ik in de B 35 punten bij elkaar gespeeld; een 1e plek, gevolgd door Roland (32) en Olga (31).
In de A won tot zijn lichte schaamte – ‘ik kom hier invliegen en ga er met de eerste prijs vandoor ‘ – Foeke met een knappe 34 punten, Boudewijn (33) en Frank M (31), werden respectievelijk 2e en 3e. Dat het toch een lastige baan was met deze storm en regen, leerde de uitslag van onze topspeler Peter van Weel, die ‘slechts’ 24 punten haalde in plaats van de gebruikelijke 36.
Na de dankwoordjes zongen we onder aanvoering van Christiaan de organisatoren Hans en Anita toe. En feliciteerden ook de Texelse Golfclub met haar 30-jarig bestaan. Dat kan bijna geen toeval zijn. Een geweldige homecourse, waar we nog vaak zullen spelen.
En natuurlijk over 10 jaar samen ons volgende jubileum zullen vieren!
Elaine de Boer, ook namens Marijke Brouwer en Hannie Verhoeven.
1 E RONDJE LIMBURG IN 2011 GROOT SUCCES ABDIJ ROLDUC VERRASSEND In 2010 belde Fred Sochacki naar Hans Terol “Vind je het een goed idee om volgend jaar naar Kerkrade te komen zodat ik jullie het e.e.a. kan uitleggen over een nieuwe golfbaan rondom de abdij Rolduc.” Over een dergelijk verzoek hoeft Terol nooit na te denken “Top idee! Zullen we samen een programma maken voor het eerste Rondje Limburg?” En zo geschiedde. Maar liefst 40 NVGJ-leden togen in mei 2011 naar Zuid Limburg om op drie verschillende banen te spelen en te overnachten in het klooster. De eerste dag werd ons gezelschap op kerkse gastvrijheid ontvangen. Sommigen vergaapten zich aan de indrukwekkende rondleiding, anderen vouwden hun handen uit eerbied of prevelden een gebedje en weer anderen moesten glimlachen. Fred Sochacki op zijn beurt sprak tijdens het diner zijn mede leden toe met een heldere uiteenzetting van zijn initiatief om 18 holes rondom de abdij aan te leggen. Dat idee dateert al van 2003, maar zegt Fred “Vanaf het begin hebben we weinig steun van de bevolking. Daarom duurt het zo lang. Zij is bang voor beschadiging van de omgeving.” Toch bleef hij knokken en zag zijn droom zeker uitkomen, want “het levert arbeidsplaatsen op en de opening staat over twee jaar gepland. Met de start van de eerste 9 holes is inmiddels begonnen en ik zou graag willen zien, dat Rolduc de homecourse van de NVGJ gaat worden. Voor de bestuurskamer is al ruimte ingericht.” Freds enthousiasme kende geen grenzen en hij bleef ons wijs maken, dat de baan er komt. Zes jaar lang bleven de leden bij hem zeuren “Komt er nog wat van?” Zijn droom spatte uiteen, toen de gemeente Kerkrade in 2017 de Golfbaanplannen niet in het betreffende bestemmingsplan opnam.
Het Kostertje, de fameuze troostprijs bij de NVGJ, is in een nieuw jasje gestoken. Jarenlang kwam het brouwsel via sponsor Heleen Sonnenberg van Weduwe Joustra. Er zijn nu nieuwe flesjes gefabriceerd voor het nakende seizoen 2025. Wat niet is veranderd is de tekst op de fles, die op een prachtige wijze de ellendige ronde van Henk Koster op onze homecourse De Texelse beschrijft.
Hans Terol kijkt vooruit op het komende wedstrijdseizoen: ,,Er komen nog hele mooie dingen aan.'' Al wordt het wel steeds moeilijker...
Een nieuw winterrubriekje: Terug in de tijd. Met grappige, soms ontroerende foto's uit het rijke verleden van de NVGJ. Op de wedstrijdkalender van 2005 stonden “slechts” twee surprisereizen. De eerste naar Hardelot waar onze vereniging is opgericht en de tweede naar Parijs en St. Brieux. Naar Hardelot met onze eigen auto en naar Parijs en St. Brieux met een privé jet van de KLM. Vooral de laatste bleek een ongekende luxe van jewelste! Voor slechts € 25,= pp twee dagen geheel verzorgd. Dan krijgt onze secretaris een telefoontje van ex-collega Jeroen Goeman Borgesius. “Heb je zin om met jouw kluppie naar de Vogezen te gaan? Zo ja, dan ben je bij deze uitgenodigd door ClubMed.” De leden wisten echter niet, dat Hans Terol ook nog in onderhandeling was met het Portugese toeristenbureau. Tijdens zijn laatste gesprek medio september in Den Haag ging de kogel door de kerk en werd de NVGJ definitief ‘gratis en voor niks’ uitgenodigd om 5 dagen naar de Oost Algarve te gaan. Tegenprestatie was exposure over deze schitterende streek. Het was ook alweer een kers op de taart. De Portugese gastvrouwen hebben ons werkelijk verwend met prachtige golfbanen, mooi hotel, heerlijke diners en drankjes en de laatste avond werden zelfs de deuren van een groot theater geopend om alleen voor de “Nederlandse journalisten” een schitterende dinnershow te presenteren. Het was een vermakelijke avond waar tenslotte de ene na de andere polonaise volgde. Op de foto zien we Rob Hoogland die zich kostelijk vermaakte met de gezellige feestelijkheid en heerlijke visjes. Eén van de charmante Portugese gastvrouwen die de hele avond op de dansvloer stond keek opvallend veel naar die grote reus uit Nederland. Hij merkte dat ook, glimlachte naar haar, totdat zij met haar stoute schoenen hem vroeg ”Do you want to dance with me?” Tot haar grote verrassing werd ze spontaan door hem opgetild en liep Rob dansend over de vloer, terwijl zij het bijna in haar broek deed van het lachen.
Een nieuw winterrubriekje: Terug in de tijd. Met grappige, soms ontroerende foto's uit het rijke verleden van de NVGJ. Hier zien we John Dekker in 2012 zijn uiterste best doen en speciale foto te maken van een fles uit het repertoire van Heleen Sonnenberg, destijds sponsor van de NVGJ met de Weduwe Joustra. Heleen staat op de uitkijk en kijkt kennelijk of er geen golfballen aan komen. De flessen, de troostprijs voor de laatste plaats, kregen de naam Kostertje, vernoemd naar Henk Koster na een miserabele ronde op de Texelse.
Met trots kan het organisatiecomité de definitieve datum presenteren voor het Charity Golftoernooi t.b.v. De Stichting Sintvoorieder1, gesponsord door Zorg Vastgoed Management BV. En wel op dinsdag 13 mei 2025. Golfcentrum De Hoge Dijk stelt hiervoor belangeloos haar golfbaan beschikbaar! Het toernooi is een vurige wens van onze gewaardeerde sponsor Eric Venghaus die de stichting een warm hart toedraagt. De stichting zet zich in om kinderen die in verborgen armoede leven op pakjesavond toch een presentje te kunnen geven. Daarvoor is geld nodig. De volledige opbrengst gaat, na aftrek van kosten, naar de stichting. Alle medewerkers zetten zich vrijwillig in om dit toernooi tot een succes te maken. Wij vragen onze leden deze flyer onder de aandacht te brengen van hun netwerk. Wellicht bevinden zich daaronder geïnteresseerden in dit evenement. Elke flight is welkom! Het organisatiecomité