Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
14.09.2021
Trainingskamp NC '21: ”Het team staat”
Strakke outfit voor de Nations Cup: een prachtig Barenbrug-shirt. (Foto Henny Klap)
Teambuilding, Trainingskamp, Hoogtestage (het was immers in Hoog Soeren); hoe je ook noemt: de dappere strijders, die begin oktober in Maspalomas op Gran Canaria tijdens de Nations Cup 2021 voor Landenteams met Golfspelende Journalisten de vaderlandse driekleur hoog gaan houden, kijken terug op een geslaagde teamspirit-dag.
Zo is het al een feest om op een rustige zondagmorgen over de Veluwe en door de bossen van Het Kroondomein naar de Veluwse Golf Club te sturen. Daar aangekomen geniet je van een werkelijk unieke symbiose tussen natuurschoon, rust, frisse lucht, gastvrijheid (bestaat er zoiets als Veluwse Gastvrijheid? In Ieder geval wél op de Veluwse Golf Club!) en golfambiance.
Mocht u willen weten hoe de baan erbij ligt?…. Oh wacht, dat zeggen we niet meer: de baan verkeert in puike conditie. Dat laat ook weinig aan duidelijkheid te wensen over…
Paella
Gaststel Sonja en Boudewijn van de Rhoer hebben dit golffestijn voor de Vaderlandse Nations Cup Selectie tot in de puntjes voorbereid en geregeld. Eén zo’n detail: bij de deelnemers aan het trainingskamp valt pas tijdens de maaltijd het kwartje waarom ze paella voorgeschoteld krijgen: Weliswaar ligt Maspalomas honderden kilometers van de Paella-hoofdstad Valencia: het is wél Spanje.
Rolpatroon
Bij de koffie met warm-appeltaartje-plus-toefje-slagroom (of zeg je in onze kringen: gebakje??) waarschuwt Boudewijn dat we tijdens het beoefenen van het edele golfspel gestoord kunnen worden door wilde zwijnen. Wild dan in de betekenis van dat ze rondzwerven, niet in de betekenis van agressief zijn.
Volgens Boudewijn lopen er honderden wilde zwijnen rond in Het Kroondomein. Nog wel: want binnenkort gaat onze geliefde vorst met zijn vrinden van de jacht weer bewijzen dat hij nog steeds het verschil niet weet tussen een ”rolpatroon” zijn en een ”rol patronen” hebben. (Voor alle duidelijkheid: deze laatste zin is van tikker dezes en niet van Boudewijn).
Nadat ook Fred Veldman zich vanuit Bad Bentheim bij het gezelschap heeft gevoegd, heet team-captain Madelon Barenbrug de ploeg welkom. Henny Klap, de partner van Leo van de Ruit, wordt speciaal welkom geheten. Ze speelt wel mee met de pot op de Veluwse Golf Club. Maar gaat niet mee naar Maspalomas. Dat zal vooral de Belgische équipe aldaar opbreken… (Deze grap even uitleggen. Bij de vorige Nations Cup editie konden de Belgen geen compleet team op de been brengen. Henny viel toen in. Daarmee was ze trouwens de enige vrouw in de Belgische gelederen. Ze scoorde beter dan haar tweebal-partner. Elke keer dat zij scoorde riep haar partner: ”Ik hou van U”).
Sydsulver
Madelon meldt dat de absentielijst vier personen telt: Louis Westhof en zijn ”sydsulver” Evelien zijn op vakantie. Madelon wenst hen prettig verblijf en veel vertier. Wat door de aanwezigen met tafelgeroffel wordt ondersteund.
Ook Helene Wiesenhaan en haar ”sydsulver” (hier in de betekenis van wederhelft, want ”sydsulver” is een uitsluitend voor vrouwen gebruikte Friese benaming) Guido zijn verhinderd wegens bezigheden elders. Zo loopt Helene mee met een vijf kilometer lange prestatie-run over de startbaan van het voormalige NAVO-vliegveld Soesterberg voor (of beter gezegd: tégen) MS. Later op de avond laat Helene weten dat deze MS-run 49.587 euro heeft opgeleverd. Bravo
En passant besteedt Madelon ook aandacht aan de prachtige fotoreportages die Helene Wiesenhaan maakte tijdens de Paralympische Zomerspelen in Tokyo. Met name de foto van de twee blade-runnende oranje vrouwen, die elkaar omhelzen na de finish van hun onderdeel, is een kippenvel-plaat vol emotie, aldus Madelon. Andermaal tafelgeroffel van de ploeg.
Modeshow
Shirtleveranciers — en naar later blijkt ook shirtsponsors; waarvoor dankjulliewel — Christiaan Scheen en zijn partner Karin Mulder vinden dat het tijd wordt voor een modeshow. Alle ploeggenoten krijgen hun oranje-shirt uitgereikt om te passen. ”Het shirt zit als gegoten” klinkt het vaak.
Met de oranje-shirts in combinatie met de voorgeschreven witte broek/rok zitten we theoretisch op de route ”dressed for success” of ”dressed to impress”. Nu de praktijk nog…
Madelon verrast de aanwezigen met een goodie-bag. Hierin zit onder veel meer een zwarte Barenbrug polo om te dragen op één van de drie toernooidagen. Oranje voor de andere twee toernooidagen. Iedereen trekt zijn Barenbrug-shirt aan om te passen. Wat is er dan toepasselijker dan een foto met de polo’s van graszadenbedrijf Barenbrug te maken op de rijkelijk van gras voorziene teebox van hole 1. Fotografe Henny Klap gaat diep door de knieën om diepte te krijgen in de foto: voorop het nodige gras, daarachter het vaderlandse Nations Cup team in de zwart-gele Barenbrug-outfit.
Wedstrijd
Hoog tijd voor het uiteindelijke doel van het trainingskamp: een wedstrijd over de 2x9 holes van de Veluwse Golf Club. Tien spelers: dat betekent twee flights van twee en twee flights van drie. Vooraf had Boudewijn ons gewaarschuwd voor de ”gemene rough”van zijn home-course. En uitgelegd hoe het precies zit met de soms dubbele tee-boxen per hole. Waardoor bijvoorbeeld de par vier negende hole bij de tweede doorkomst een par vijf wordt.
Hilarisch
Tikker dezes heeft weinig last van de rough. Pas op hole achttien raak ik mijn eerste bal kwijt. Ger Laan daarentegen gaat met aanmerkelijk minder ballen huiswaarts dan waarmee hij is gekomen. Voor Ger is er ook goed nieuws. Zijn nieuwe golfschoenen, die hij op de Veluwse in het vochtige gras goed kan inlopen, leveren geen centje pijn op. Wat voor Ger een hele geruststelling vormt voor Maspalomas. Voor Ger is de teamspirit-sessie dus tevens een voeten-vertroetel-evenement.
In ”mijn” flight – met de altijd joviale ”ouwe gek” Christiaan Scheen – herbeleef ik met Madelon iets wat me al eerder is opgevallen als je met haar door de baan loopt. Bij een slechte afslag roept Madelon: ”Nee, Van den Heuvel (haar meisjesnaam), dat is niet goed”. Bij een goeie afslag klinkt het: ”Goed zo Barenbrug, zo moet het”. Hilarisch om mee te maken.
Pepermolen
Over de uitslag wordt niet gecorrespondeerd, maar dit keer wel gediscussieerd. Boudewijn is de winnaar, maar de organisatie vindt dat dit niet ”mag”: winnen op je home-course. Boudewijn is het daarmee eens. Zodat Karin Mulder wordt uitgeroepen tot beste speler van de Veluwse-trainingsdag. Ze wordt verblijd met een futuristische pepermolen.
Spanning
Met de glazen gevuld, de bittergarnituur binnen handbereik en de ceremonie-protocollair achter de rug, stijgt de spanning aan tafel ten top: team-captain Madelon Barenbrug moet nog officieel bekend maken welke tien spelers er in Maspalomas voor volk en vaderland de strijd mogen aanbinden met een tiental buitenlandse équipes van beroepsgenoten.
Taratata: de Nederlandse afvaardiging bij de Nations Cup 2021 bestaat uit: de dames Helene Wiesenhaan, Karin Mulder en Sonja van de Rhoer, de heren Christiaan Scheen, Ger Laan, Fred Veldman, Leo van de Ruit, Louis Westhof, Boudewijn van de Rhoer en Willem van den Elskamp. Madelon Barenbrug is non-playing captain. Waarna Madelon haar bekendmaking van de NVGJ-delegatie bij de Nations Cup 2021 afsluit met de woorden: ”Het team staat”.
Willem van de Elskamp
Recent maakte ons lid Pamela Sturhoofd de documentaire Patatje Oorlog over twee Nederlandse mannen – Franky en Coen – die afreizen naar de frontlinies in Oekraïne om daar letterlijk troost en voedsel te brengen in de vorm van patat. Met hun snackkar en eindeloze veerkracht helpen ze vluchtelingen en achtergebleven ouderen in zwaar getroffen gebieden, en runnen inmiddels zelfs een opvanghuis in Dnipro. Een verhaal over medemenselijkheid, absurditeit en hoop – in oorlogstijd.
Ons lid John Dekker was afgelopen week op bezoek bij onze gewaardeerde sponsor Heleen Sonnenberg om wat flessen op te halen voor onze vereniging. Heleen zit niet stil in ieder geval. Onder de naam Chateau Sonnenberg (opgericht 2021) importeert ze wijn, ze verkoopt damesmode en samen met haar man Paul bestiert ze ook nog een makelaardij. En dat allemaal sinds 2019 in Den Haag. Onder de paraplu van Weduwe Joustra verzorgde Heleen, die de NVGJ nog altijd een warm hart toedraagt, jarenlang het Kostertje. Kijk ook eens op haar website!
Surprise ... We gaan naar Spanje en je partner mag mee! Vier dagen, vijf sterren-hotel in Denia aan de 27-holes golfbaan van La Sella met alles erop en eraan. Lang weekend genieten van deze luxe golfvakantie. Drie rondes op twee schitterende banen, La Sella en La Galiana. Ontbijt en diner, de laatste inclusief drankjes. Vervoer in Spanje is geregeld. Vliegen vanaf drie luchthavens in Nederland en je neemt gemakkelijk je eigen golfclubs mee. Alleen nog even Christa bellen of mailen dat je graag mee gaat. En of je alleen gaat of met je partner. Zo je wil regelt Fairway Golftravel ook je vliegtickets. Al is de locatie nu bekend, het blijft een surprise-reis want er staat je een aangename verrassing te wachten. Van vrijdag 21 t/m maandag 24 november is de NVGJ in Spanje voor een vierdaags verblijf op het Denia Marriot la Sella golfresort, gelegen tussen Valencia en Alicante. Het 5-sterren hotel biedt alle denkbare luxe en ontspanning. De hele dag gegolfd, kun je daarna chillen in de spa met sauna, stoombad of jacuzzi. Er is ook een beautycenter met verschillende schoonheidsbehandelingen. Anders neem je samen met je flightgenoten een drankje in het clubhuis of in een van de bars in het golfhotel. Bij het diner zijn de drankjes inbegrepen. De kamers van Denia Marriot zijn echt ruim en smaakvol ingericht met terras en voorzien van satelliet-tv. Stel dat er in het weekend een golfwedstrijd is. Golfen doen wij zelf op twee banen; de eigen la Sella golfbaan en de schitterende tourbaan La Galiana op een klein uurtje rijden van het hotel. Vervoer is geregeld. La Sella is een uitdagende baan, mede ontworpen door Jose Maria Olazabal. Het is een volgroeide baan (1991) van gemiddelde lengte, licht glooiend en bosrijk. De fairways worden omringd door sinaasappel- en pijnbomen met een imposante bergketen als achtergrond. We spelen daar zaterdag en maandag. Voor alle golfers is alvast een handtrolley geboekt. Een touringcar brengt ons zondag via de kust en door een schitterend berglandschap tot vlakbij Valencia naar La Galiana Campo de Golf (2011). La Galiana is een tourbaan, eerder gekozen tot 'best choice'. Voor de spelers zijn buggy's gereserveerd, want 'lopen is bijna niet te doen. Er is geen meter vlak', zegt Christa van Fairway Golftravel. Ze is er zelf geweest. Ook het Marriot hotel bij Denia (10 minuutjes met de auto) kent ze goed: ,,Echt perfect.'' De recensies op booking.com zijn eveneens lovend; eindcijfer 9.0. Wil je mee, wat moet je doen? Bel Christa om je aan te melden of stel je vragen. Stuur vervolgens ter bevestiging een e-mail met je wensen en of het reisbureau ook je vlucht moet regelen. Zo ja, vanaf welk vliegveld. De richtprijzen (laatste kolom), aankomst- en vertrektijden staan op de flyer. De bijzondere 4-daagse NVGJ-surprisereis is uit te breiden naar een langer of aangepast verblijf verblijf en met eigen vervoer. Op basis van je wensen maakt Fairway Golftravel een offerte. Oh ja, denk ook even aan een passende reisverzekering. Kan trouwens ook via Christa.
'Unforced errors’ in de polder Op woensdag 16 april mocht ik aantreden tegen Andy Houtkamp op zijn thuisbaan Dronten (zijn homecourse, maar in dit geval wel heel letterlijk want Andy woont aan de baan). We waren beiden nog moe van de afgelopen sportzondag met de Formule 1 in Bahrein, de marathon van Rotterdam én die van Parijs, de wielerklassieker Parijs-Roubaix en als ultieme finale de Masters in Augusta. Een latertje dus. Onder toeziend oog van Milanda Koopman, vrouw van maar nog belangrijker: gewaardeerd sponsor van de NVGJ, gingen we zonder al te veel voorbereidingen de baan in. Ik kreeg door mijn veel hogere handicap 6 slagen extra en die gingen we later terugzien. Het wedstrijdverloop is voor diegene die er niet bij was, niet erg interessant, maar dat ik op hole 1 na slag 1 mijn bal in het grasveld niet kon vinden was een ‘major setback’ (met name voor mijn humeur). Desondanks stond ik bij de turn 2 up. Speelde ik dan veel beter dan Andy? Welnee, maar ik maakte nauwelijks fouten terwijl Andy, die sowieso aanvallender speelt, een stuk of wat ballen net in de struiken sloeg en daarmee punten verloor. Dat zijn, in tennistermen, ‘unforced errors’. Ik heb die term nooit begrepen want fouten zijn toch altijd ‘onnodig’? Nou ja, uiteindelijk was het na hole 14 voor mij 6 up, 4 to go. En die 6 punten was precies het verschil na handicapverrekening….trek zelf uw conclusie. Bij de nazit met Milanda en Andy nog gefilosofeerd over de vraag waarom het lijkt alsof ‘charity’ toernooien tegenwoordig minder makkelijk bezocht lijken en natuurlijk wat sterke verhalen opgedist over de vele buitenlandse sport en marketing-tripjes van ons beiden (en over markante mensen uit ons verleden, zoals de handige ritselaar Harry de Haas, de bordenkoning van Amstelveen). De Golfresidentie Dronten wordt overigens het toneel van de Open NK voor journalisten in juni en voor die tijd komt er nog een interview met Milanda de sponsor van die wedstrijd. En uiteraard ga ik ook dan weer proberen van Andy te winnen….met of zonder onnodige fouten!
Op het programma stond de matchplay wedstrijd tussen Harald Taylor en Jan van Galen op de Amsteldijkse Golfbaan. Geen harde wind of regen, no excuses derhalve op een slechte openingsscore. Ziehier, Jan kwam als een hazewindhond uit de startblokken en stond binnen no time 2 up. De Amsteldijkse lag er schitterend bij op deze qua weer, rustige dag. Dus de mouwen even opgestroopt en in de handjes gekwat, resulterend in een kleine wederopstanding van Taylor en een gelijke stand na 9 holes. De tweede 9 begonnen spannend, er werd nek aan nek maar fair gestreden. Na een sterke tussensprint was het echter op de 15-de hole 3 up met 3 te gaan voor Taylor. Nadat Jan de 16-de hole in winst had omgezet en de eindsprint had ingezet, werd het opnieuw spannend. Op de 17-de had Jan de kans om opnieuw de hole te winnen. Echter z'n putt raakte de rand van de hole, maar viel er niet in. End of game, 2 up, one to go voor Taylor. Uiteraard toch nog even de 18de gespeeld. De druk was er duidelijk af bij Jan, want hij sloeg daar een birdie. Chapeau Jan, karakter!
Wat een avond! Wat een avond! Fred die ging slapen, Martijn die zes holes miste, en de rest van ons schreeuwend naar de tv terwijl Rory eindelijk dat jasje pakte. Tranen, gifjes, slapeloosheid. En een groepsapp die geschiedenis schreef.