Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
14.09.2021
Trainingskamp NC '21: ”Het team staat”
Strakke outfit voor de Nations Cup: een prachtig Barenbrug-shirt. (Foto Henny Klap)
Teambuilding, Trainingskamp, Hoogtestage (het was immers in Hoog Soeren); hoe je ook noemt: de dappere strijders, die begin oktober in Maspalomas op Gran Canaria tijdens de Nations Cup 2021 voor Landenteams met Golfspelende Journalisten de vaderlandse driekleur hoog gaan houden, kijken terug op een geslaagde teamspirit-dag.
Zo is het al een feest om op een rustige zondagmorgen over de Veluwe en door de bossen van Het Kroondomein naar de Veluwse Golf Club te sturen. Daar aangekomen geniet je van een werkelijk unieke symbiose tussen natuurschoon, rust, frisse lucht, gastvrijheid (bestaat er zoiets als Veluwse Gastvrijheid? In Ieder geval wél op de Veluwse Golf Club!) en golfambiance.
Mocht u willen weten hoe de baan erbij ligt?…. Oh wacht, dat zeggen we niet meer: de baan verkeert in puike conditie. Dat laat ook weinig aan duidelijkheid te wensen over…
Paella
Gaststel Sonja en Boudewijn van de Rhoer hebben dit golffestijn voor de Vaderlandse Nations Cup Selectie tot in de puntjes voorbereid en geregeld. Eén zo’n detail: bij de deelnemers aan het trainingskamp valt pas tijdens de maaltijd het kwartje waarom ze paella voorgeschoteld krijgen: Weliswaar ligt Maspalomas honderden kilometers van de Paella-hoofdstad Valencia: het is wél Spanje.
Rolpatroon
Bij de koffie met warm-appeltaartje-plus-toefje-slagroom (of zeg je in onze kringen: gebakje??) waarschuwt Boudewijn dat we tijdens het beoefenen van het edele golfspel gestoord kunnen worden door wilde zwijnen. Wild dan in de betekenis van dat ze rondzwerven, niet in de betekenis van agressief zijn.
Volgens Boudewijn lopen er honderden wilde zwijnen rond in Het Kroondomein. Nog wel: want binnenkort gaat onze geliefde vorst met zijn vrinden van de jacht weer bewijzen dat hij nog steeds het verschil niet weet tussen een ”rolpatroon” zijn en een ”rol patronen” hebben. (Voor alle duidelijkheid: deze laatste zin is van tikker dezes en niet van Boudewijn).
Nadat ook Fred Veldman zich vanuit Bad Bentheim bij het gezelschap heeft gevoegd, heet team-captain Madelon Barenbrug de ploeg welkom. Henny Klap, de partner van Leo van de Ruit, wordt speciaal welkom geheten. Ze speelt wel mee met de pot op de Veluwse Golf Club. Maar gaat niet mee naar Maspalomas. Dat zal vooral de Belgische équipe aldaar opbreken… (Deze grap even uitleggen. Bij de vorige Nations Cup editie konden de Belgen geen compleet team op de been brengen. Henny viel toen in. Daarmee was ze trouwens de enige vrouw in de Belgische gelederen. Ze scoorde beter dan haar tweebal-partner. Elke keer dat zij scoorde riep haar partner: ”Ik hou van U”).
Sydsulver
Madelon meldt dat de absentielijst vier personen telt: Louis Westhof en zijn ”sydsulver” Evelien zijn op vakantie. Madelon wenst hen prettig verblijf en veel vertier. Wat door de aanwezigen met tafelgeroffel wordt ondersteund.
Ook Helene Wiesenhaan en haar ”sydsulver” (hier in de betekenis van wederhelft, want ”sydsulver” is een uitsluitend voor vrouwen gebruikte Friese benaming) Guido zijn verhinderd wegens bezigheden elders. Zo loopt Helene mee met een vijf kilometer lange prestatie-run over de startbaan van het voormalige NAVO-vliegveld Soesterberg voor (of beter gezegd: tégen) MS. Later op de avond laat Helene weten dat deze MS-run 49.587 euro heeft opgeleverd. Bravo
En passant besteedt Madelon ook aandacht aan de prachtige fotoreportages die Helene Wiesenhaan maakte tijdens de Paralympische Zomerspelen in Tokyo. Met name de foto van de twee blade-runnende oranje vrouwen, die elkaar omhelzen na de finish van hun onderdeel, is een kippenvel-plaat vol emotie, aldus Madelon. Andermaal tafelgeroffel van de ploeg.
Modeshow
Shirtleveranciers — en naar later blijkt ook shirtsponsors; waarvoor dankjulliewel — Christiaan Scheen en zijn partner Karin Mulder vinden dat het tijd wordt voor een modeshow. Alle ploeggenoten krijgen hun oranje-shirt uitgereikt om te passen. ”Het shirt zit als gegoten” klinkt het vaak.
Met de oranje-shirts in combinatie met de voorgeschreven witte broek/rok zitten we theoretisch op de route ”dressed for success” of ”dressed to impress”. Nu de praktijk nog…
Madelon verrast de aanwezigen met een goodie-bag. Hierin zit onder veel meer een zwarte Barenbrug polo om te dragen op één van de drie toernooidagen. Oranje voor de andere twee toernooidagen. Iedereen trekt zijn Barenbrug-shirt aan om te passen. Wat is er dan toepasselijker dan een foto met de polo’s van graszadenbedrijf Barenbrug te maken op de rijkelijk van gras voorziene teebox van hole 1. Fotografe Henny Klap gaat diep door de knieën om diepte te krijgen in de foto: voorop het nodige gras, daarachter het vaderlandse Nations Cup team in de zwart-gele Barenbrug-outfit.
Wedstrijd
Hoog tijd voor het uiteindelijke doel van het trainingskamp: een wedstrijd over de 2x9 holes van de Veluwse Golf Club. Tien spelers: dat betekent twee flights van twee en twee flights van drie. Vooraf had Boudewijn ons gewaarschuwd voor de ”gemene rough”van zijn home-course. En uitgelegd hoe het precies zit met de soms dubbele tee-boxen per hole. Waardoor bijvoorbeeld de par vier negende hole bij de tweede doorkomst een par vijf wordt.
Hilarisch
Tikker dezes heeft weinig last van de rough. Pas op hole achttien raak ik mijn eerste bal kwijt. Ger Laan daarentegen gaat met aanmerkelijk minder ballen huiswaarts dan waarmee hij is gekomen. Voor Ger is er ook goed nieuws. Zijn nieuwe golfschoenen, die hij op de Veluwse in het vochtige gras goed kan inlopen, leveren geen centje pijn op. Wat voor Ger een hele geruststelling vormt voor Maspalomas. Voor Ger is de teamspirit-sessie dus tevens een voeten-vertroetel-evenement.
In ”mijn” flight – met de altijd joviale ”ouwe gek” Christiaan Scheen – herbeleef ik met Madelon iets wat me al eerder is opgevallen als je met haar door de baan loopt. Bij een slechte afslag roept Madelon: ”Nee, Van den Heuvel (haar meisjesnaam), dat is niet goed”. Bij een goeie afslag klinkt het: ”Goed zo Barenbrug, zo moet het”. Hilarisch om mee te maken.
Pepermolen
Over de uitslag wordt niet gecorrespondeerd, maar dit keer wel gediscussieerd. Boudewijn is de winnaar, maar de organisatie vindt dat dit niet ”mag”: winnen op je home-course. Boudewijn is het daarmee eens. Zodat Karin Mulder wordt uitgeroepen tot beste speler van de Veluwse-trainingsdag. Ze wordt verblijd met een futuristische pepermolen.
Spanning
Met de glazen gevuld, de bittergarnituur binnen handbereik en de ceremonie-protocollair achter de rug, stijgt de spanning aan tafel ten top: team-captain Madelon Barenbrug moet nog officieel bekend maken welke tien spelers er in Maspalomas voor volk en vaderland de strijd mogen aanbinden met een tiental buitenlandse équipes van beroepsgenoten.
Taratata: de Nederlandse afvaardiging bij de Nations Cup 2021 bestaat uit: de dames Helene Wiesenhaan, Karin Mulder en Sonja van de Rhoer, de heren Christiaan Scheen, Ger Laan, Fred Veldman, Leo van de Ruit, Louis Westhof, Boudewijn van de Rhoer en Willem van den Elskamp. Madelon Barenbrug is non-playing captain. Waarna Madelon haar bekendmaking van de NVGJ-delegatie bij de Nations Cup 2021 afsluit met de woorden: ”Het team staat”.
Willem van de Elskamp
Ons gewaardeerd bestuurslid en fantastische fotografe Hélène heeft een schitterend boek gemaakt met foto's en teksten van het Team Para/Atletiek. Al jaren is zij verbonden als fotograaf aan dit team en reisde met hen de hele wereld over naar WK's en Olympische Spelen om de meest prachtige foto's te maken. Dat heeft geresulteerd in een indrukwekkend fotoboek met bijzondere teksten over het ontstaan van het Team, verhalen over wat de atleten hebben moeten doormaken en hoe keihard er getraind wordt. En hoe zwaar de weg naar succes was. Wat de atleten in hun kinderjaren hebben moeten horen tart ieders verbeelding: 'Kun jij dat wel?', 'Je mag niet alleen in een kano en je krijgt ook geen peddel want dat kun je toch niet', 'jij kan geen veterstrikdiploma halen', en meer van dat soort kwalijke opmerkingen. Dit boek gaat over nooit opgeven, of zoals atleet Fleur Schouten zei: 'Never ever, ever, ever give up. Titel van het boek: No Excuses, de spijker op zijn kop.
Tijdens de jaarlijkse slotavond van de Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten (NVGJ) is de Golfpersprijs 2025 uitgereikt aan Niels Hooft. Hij ontving de prijs voor zijn bijdrage aan de golfjournalistiek door zijn talloze video's op Youtube en social media.
De slotavond van de NVGJ had alles: spanning, drama en een flinke dosis Murphy’s Law. In de A-categorie kroonde Foeke Collet zich tot tweevoudig kampioen van de Charles Taylor trofee. Halverwege de ronde ging hij nog languit op de grond liggen na een lullig chipje waarbij het in zijn rug schoot. Toch sprokkelde hij onverstoorbaar 36 punten bij elkaar. Mr. 34-35-36 zat dit keer aan de hoge kant. “Never underestimate the injured man,” bleek het motto van de avond.
De laatste reguliere wedstrijd van het seizoen is geweest, de finalisten die tijdens de Masters strijden om de Charles Taylor Trofee zijn bekend. Hoewel reikhalzend of met enige spanning (maar niet bij Foeke, merkte hij tijdens de prijsuitreiking fijntjes op) werd uitgekeken naar de wedstrijd op Haviksoord, want Major en dus bonuspunten, leverde deze dag wel veel nattigheid op (en veel gezelligheid, dankzij Anton en Monique van Dirk Doet), maar niet of nauwelijks verschuivingen in de diverse Order of Merits – we hebben er best veel. Bovenin waren er ook weinig verschuivingen te verwachten. Foeke speelt gewoon altijd 35 punten, tenzij een keer 34 of 36. In B zijn Sonja en Harald het gewone volk allang ontstegen. Hooguit kon iemand van plekje stijgen of dalen, dat was het wel zo’n beetje,. Alle finalisten zijn dus bekend al moet tot donderdag een voorbehoud gemaakt worden met betrekking tot de deelname van Henri van de Steen. Ondanks nagenoeg het hele jaar al fysieke malheur, een operatie aan de rug enkele maanden geleden, en sindsdien ook geen golf meer, staat hij in A nog steeds op een degelijke zesde plek. En dat is goed voor een partij tegen Hélène. Donderdag hoort hij meer van de specialist en probeert hij nog enkele oefenswings, maar dankzij een Spartaans herstelprogramma (‘Oefeningen, rusten, fietsen maar op de hometrainer, stukjes wandelen, daarna voorzichtig alles doen wat een man normaal doet, voorzichtig wel’) gaat hij ongetwijfeld aantreden. Desnoods met de P vanaf oranje – al is dat volgens de voor de zekerheid zojuist aangepaste reglementen niet meer toegestaan. Finalisten Goed, wie gaan er de baan in. Foeke v Martijn Marijke v Louis Hélène (laat je je handicap nog even weten?) v Henri (vermoedelijk dus) Frank H v Peter van W. Als Henri onverhoopt toch afhaakt, mag de nummer 9 de plek opvullen, maar dat is Cara en die zit in Italië. Dan mag uiteindelijk Anton meedoen, zij het voor spek en bonen, want niet voor bonuspunten en zo. Speelt dan tegen Peter van Weel, ook leuk. Alleen de nummer negen mag bij ontstentenis van een van de finalisten, reglementair toetreden tot het elitegezelschap van de beste acht. De finalisten in B zijn: Sonja v Harald René v Elaine Hannie v Leonard Roland v Hans T. De sponsors hebben een eigen finale en die is tussen Jolanda en Alwin. Puntentelling Louis merkte bij de prijsuitreiking op dat iedereen in de finale weer op nul begint. Dat is niet helemaal waar: de punten in de Order of Merit spelen weliswaar geen rol meer, maar daar komt een ander systeem voor in de plaats: de nummer een vertrekt met 250 punten, nummer twee met 200, nummer drie met 175 en zo aflopend tot 50. Datzelfde aantal punten valt weer te verdienen door goed te scoren: de beste in beide categorieën verdient weer 250 punten, de nummer twee 200, enz. Omdat hierdoor in het verleden vaak gelijke standen werden bereikt, zijn hier vorig jaar voor de finale weer bonuspunten aan toegevoegd, zoals bij de majors: 80 punten aflopend tot 10. Daardoor kan het toch weer spannend worden maandag. Voorbeelden, Brouwer, anders is het niet te volgen! Als Foeke vierde wordt, verdient hij 150 punten + 50 bonuspunten is 200. Opgeteld bij 250 punten bij de start, maakt dat 450. Louis (nr 4) start tijdens deze finale met 150 punten. Als hij de beste is, krijgt hij er 250 + 80 (bonus) bij, maakt in totaal 480. En wint hij de Charles Taylor trofee (mits Martijn geen tweede wordt). (Bedenk na deze diepe zucht: Jullie hoeven dit alleen maar te lezen, de Weco moet er mee werken). Louis Aan Louis werd gevraagd of hij misschien van rood zou gaan tegen Marijke. Misschien de moeite waard om te overwegen, zei hij, al concludeerde hij al snel: ik vind dat de mannen , in elk geval in A, van geel moeten spelen. Velen waren verbaasd dat Leonard, die in één week tijd zijn handicap met drie punten heeft verlaagd tot 13-en-een-beetje, toch van rood speelde. Maar voor Leonard is golfen dan ook vooral een denksport: bestudeer de baan van tevoren , bedenk waar je met je afslag graag wilt liggen en zoek daar niet alleen de juiste club maar ook vooral ook de juiste tee bij. En sla vervolgens niet toch het bos in. Die teekeuze zal nog wel een puntje van aandacht worden, in de Weco, volgend jaar, vermoedde de wedstrijdleider van dienst. Maar eerste nog even een best ingewikkelde wedstrijd. Want behalve een finale is dit ook alweer de eerste wedstrijd, die telt voor het seizoen 2025. Iederéén heeft dus wat om voor te spelen.
‘Heb je droge kleding mee?’, vroeg ik Roland. Op dat moment was onze finalepartij op De Hoge Kleij precies negen holes onderweg. Roland had net geprofiteerd van de extra slag (hij kreeg er acht in totaal) op de holes zeven en negen, waardoor de stand in de wedstrijd weer terug ging naar ‘all square’.
De genomineerden voor de Golfpersprijs zijn bekend. En naast Niels Hooft met zijn videoproducties rondom de Ryder Cup, de Solheim Cup bijlage van de Telegraaf in samenwerking met Golf.nl is ook 'onze' Anton Kuijntjes genomineerd met zijn liefdesbetoog over The Open. Op 3 november wordt de winnaar bekend gemaakt tijdens de slotavond van de NVGJ door juryvoorzitter Abe Jan ter Beek.