Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
14.09.2021
Trainingskamp NC '21: ”Het team staat”
Strakke outfit voor de Nations Cup: een prachtig Barenbrug-shirt. (Foto Henny Klap)
Teambuilding, Trainingskamp, Hoogtestage (het was immers in Hoog Soeren); hoe je ook noemt: de dappere strijders, die begin oktober in Maspalomas op Gran Canaria tijdens de Nations Cup 2021 voor Landenteams met Golfspelende Journalisten de vaderlandse driekleur hoog gaan houden, kijken terug op een geslaagde teamspirit-dag.
Zo is het al een feest om op een rustige zondagmorgen over de Veluwe en door de bossen van Het Kroondomein naar de Veluwse Golf Club te sturen. Daar aangekomen geniet je van een werkelijk unieke symbiose tussen natuurschoon, rust, frisse lucht, gastvrijheid (bestaat er zoiets als Veluwse Gastvrijheid? In Ieder geval wél op de Veluwse Golf Club!) en golfambiance.
Mocht u willen weten hoe de baan erbij ligt?…. Oh wacht, dat zeggen we niet meer: de baan verkeert in puike conditie. Dat laat ook weinig aan duidelijkheid te wensen over…
Paella
Gaststel Sonja en Boudewijn van de Rhoer hebben dit golffestijn voor de Vaderlandse Nations Cup Selectie tot in de puntjes voorbereid en geregeld. Eén zo’n detail: bij de deelnemers aan het trainingskamp valt pas tijdens de maaltijd het kwartje waarom ze paella voorgeschoteld krijgen: Weliswaar ligt Maspalomas honderden kilometers van de Paella-hoofdstad Valencia: het is wél Spanje.
Rolpatroon
Bij de koffie met warm-appeltaartje-plus-toefje-slagroom (of zeg je in onze kringen: gebakje??) waarschuwt Boudewijn dat we tijdens het beoefenen van het edele golfspel gestoord kunnen worden door wilde zwijnen. Wild dan in de betekenis van dat ze rondzwerven, niet in de betekenis van agressief zijn.
Volgens Boudewijn lopen er honderden wilde zwijnen rond in Het Kroondomein. Nog wel: want binnenkort gaat onze geliefde vorst met zijn vrinden van de jacht weer bewijzen dat hij nog steeds het verschil niet weet tussen een ”rolpatroon” zijn en een ”rol patronen” hebben. (Voor alle duidelijkheid: deze laatste zin is van tikker dezes en niet van Boudewijn).
Nadat ook Fred Veldman zich vanuit Bad Bentheim bij het gezelschap heeft gevoegd, heet team-captain Madelon Barenbrug de ploeg welkom. Henny Klap, de partner van Leo van de Ruit, wordt speciaal welkom geheten. Ze speelt wel mee met de pot op de Veluwse Golf Club. Maar gaat niet mee naar Maspalomas. Dat zal vooral de Belgische équipe aldaar opbreken… (Deze grap even uitleggen. Bij de vorige Nations Cup editie konden de Belgen geen compleet team op de been brengen. Henny viel toen in. Daarmee was ze trouwens de enige vrouw in de Belgische gelederen. Ze scoorde beter dan haar tweebal-partner. Elke keer dat zij scoorde riep haar partner: ”Ik hou van U”).
Sydsulver
Madelon meldt dat de absentielijst vier personen telt: Louis Westhof en zijn ”sydsulver” Evelien zijn op vakantie. Madelon wenst hen prettig verblijf en veel vertier. Wat door de aanwezigen met tafelgeroffel wordt ondersteund.
Ook Helene Wiesenhaan en haar ”sydsulver” (hier in de betekenis van wederhelft, want ”sydsulver” is een uitsluitend voor vrouwen gebruikte Friese benaming) Guido zijn verhinderd wegens bezigheden elders. Zo loopt Helene mee met een vijf kilometer lange prestatie-run over de startbaan van het voormalige NAVO-vliegveld Soesterberg voor (of beter gezegd: tégen) MS. Later op de avond laat Helene weten dat deze MS-run 49.587 euro heeft opgeleverd. Bravo
En passant besteedt Madelon ook aandacht aan de prachtige fotoreportages die Helene Wiesenhaan maakte tijdens de Paralympische Zomerspelen in Tokyo. Met name de foto van de twee blade-runnende oranje vrouwen, die elkaar omhelzen na de finish van hun onderdeel, is een kippenvel-plaat vol emotie, aldus Madelon. Andermaal tafelgeroffel van de ploeg.
Modeshow
Shirtleveranciers — en naar later blijkt ook shirtsponsors; waarvoor dankjulliewel — Christiaan Scheen en zijn partner Karin Mulder vinden dat het tijd wordt voor een modeshow. Alle ploeggenoten krijgen hun oranje-shirt uitgereikt om te passen. ”Het shirt zit als gegoten” klinkt het vaak.
Met de oranje-shirts in combinatie met de voorgeschreven witte broek/rok zitten we theoretisch op de route ”dressed for success” of ”dressed to impress”. Nu de praktijk nog…
Madelon verrast de aanwezigen met een goodie-bag. Hierin zit onder veel meer een zwarte Barenbrug polo om te dragen op één van de drie toernooidagen. Oranje voor de andere twee toernooidagen. Iedereen trekt zijn Barenbrug-shirt aan om te passen. Wat is er dan toepasselijker dan een foto met de polo’s van graszadenbedrijf Barenbrug te maken op de rijkelijk van gras voorziene teebox van hole 1. Fotografe Henny Klap gaat diep door de knieën om diepte te krijgen in de foto: voorop het nodige gras, daarachter het vaderlandse Nations Cup team in de zwart-gele Barenbrug-outfit.
Wedstrijd
Hoog tijd voor het uiteindelijke doel van het trainingskamp: een wedstrijd over de 2x9 holes van de Veluwse Golf Club. Tien spelers: dat betekent twee flights van twee en twee flights van drie. Vooraf had Boudewijn ons gewaarschuwd voor de ”gemene rough”van zijn home-course. En uitgelegd hoe het precies zit met de soms dubbele tee-boxen per hole. Waardoor bijvoorbeeld de par vier negende hole bij de tweede doorkomst een par vijf wordt.
Hilarisch
Tikker dezes heeft weinig last van de rough. Pas op hole achttien raak ik mijn eerste bal kwijt. Ger Laan daarentegen gaat met aanmerkelijk minder ballen huiswaarts dan waarmee hij is gekomen. Voor Ger is er ook goed nieuws. Zijn nieuwe golfschoenen, die hij op de Veluwse in het vochtige gras goed kan inlopen, leveren geen centje pijn op. Wat voor Ger een hele geruststelling vormt voor Maspalomas. Voor Ger is de teamspirit-sessie dus tevens een voeten-vertroetel-evenement.
In ”mijn” flight – met de altijd joviale ”ouwe gek” Christiaan Scheen – herbeleef ik met Madelon iets wat me al eerder is opgevallen als je met haar door de baan loopt. Bij een slechte afslag roept Madelon: ”Nee, Van den Heuvel (haar meisjesnaam), dat is niet goed”. Bij een goeie afslag klinkt het: ”Goed zo Barenbrug, zo moet het”. Hilarisch om mee te maken.
Pepermolen
Over de uitslag wordt niet gecorrespondeerd, maar dit keer wel gediscussieerd. Boudewijn is de winnaar, maar de organisatie vindt dat dit niet ”mag”: winnen op je home-course. Boudewijn is het daarmee eens. Zodat Karin Mulder wordt uitgeroepen tot beste speler van de Veluwse-trainingsdag. Ze wordt verblijd met een futuristische pepermolen.
Spanning
Met de glazen gevuld, de bittergarnituur binnen handbereik en de ceremonie-protocollair achter de rug, stijgt de spanning aan tafel ten top: team-captain Madelon Barenbrug moet nog officieel bekend maken welke tien spelers er in Maspalomas voor volk en vaderland de strijd mogen aanbinden met een tiental buitenlandse équipes van beroepsgenoten.
Taratata: de Nederlandse afvaardiging bij de Nations Cup 2021 bestaat uit: de dames Helene Wiesenhaan, Karin Mulder en Sonja van de Rhoer, de heren Christiaan Scheen, Ger Laan, Fred Veldman, Leo van de Ruit, Louis Westhof, Boudewijn van de Rhoer en Willem van den Elskamp. Madelon Barenbrug is non-playing captain. Waarna Madelon haar bekendmaking van de NVGJ-delegatie bij de Nations Cup 2021 afsluit met de woorden: ”Het team staat”.
Willem van de Elskamp
Pim Donkersloot wint op de Zaanse met 2 up van William Wollring. Het was een gezellig foutenfestival.
Nee, het was niet de verlammende gedachte dat ik de volgende ronde tegen Martijn zou moeten spelen, ook niet de mentale klap van mijn rap naderende pensioenleeftijd. Nee, het was het degelijke spel van Annette dat de doorslag gaf in onze matchplaywedstrijd op de Goyer. Als iemand handicap 18 heeft op de waterrijke Zaanse, weet je één ding zeker: die slaat een rechte bal. En zo gebeurde op een zonovergoten baan. Annette was super degelijk vanaf de tee, prikte haar houtjes van de fairway recht vooruit, chipte alles netjes in de buurt van de vlag en wist zo de handvol extra slagen die ze kreeg op één na (gehalved) keurig te verzilveren. Een zeer gezellige ronde met een terechte winnares waar Martijn nog een hele kluif aan zal krijgen!
Kortgeleden beleefde ik een bedenkelijke primeur door het Kostertje te mogen ophalen van de prijzentafel. Voorgaande jaren kwam ik altijd wel leuk mee in de B-categorie, met elk jaar wel de finale meespelend in Nunspeet, maar sinds ik het advies opvolgde van een niet nader te noemen bestuurslid en ik les nam bij de lokale pro, is het helemaal mis. Gestaag dalende nadicap en uitslagen om van te huilen. Op de Houtrak ging het afgelopen dinsdag niet veel anders. En hoe graag ik ook Jeroen alle credits zou geven voor zijn geweldige spel, ik was de slechtste van ons tweeën. Mijn enige par viel toen ik de strijd al had moeten staken en vervolgens - geheel van de stress bevrijd - een keurige par maakte op de moeilijkste hole. De nazit was eigenlijk het meest interessante deel van de dag. We bleken dezelfde studie te hebben gevolgd aan dezelfde universiteit. Over de huidige politieke situatie konden we het tijdens de bitterballen en het bier wel eens zijn: we hebben een zakenkabinet nodig. Weg met alle opportunisten en politieke onbenullen. Aan de slag! En dat laatste geldt ook voor mij.
Vrijdag 8 juni was het zover, wij hadden een datum! Terwijl de meeste van onze leden bij het KLM Open waren en daar een prachtig toernooi zagen, viel er op de Hoge Dijk toch ook het een en ander te beleven. De matchplay tussen Helene Wiesenhaan en Madelon Barenbrug. Op de eerste plaats viel het weer erg mee! Het was droog, dat was al geweldig, het was niet al te druk op de baan, ook fijn, maar er stond een zeer stevig windje! De eerste hole is vermeldenswaardig. Helene’s drive verdween links tussen de rode paaltjes. Mijn drive viel in de categorie ‘ugly but useful’. We zijn het niet van Helene gewend, maar haar volgende slagen waren niet optimaal. Kortom, ze lag met 5 op de green. Ik lag met 2 vóór de green, met daarvoor ook nog een bunker. Ik rook een kansje! Maar toen ging ik volledig de mist in. Mijn derde slag verdween in de bunker (te voorzichtig gespeeld, ik had er makkelijk overheen gekund) en daar ben ik nooit meer uitgekomen. Weg kans, hole voor Helene. Hole 2 was dan weer voor mij en we speelden ook nog 2 holes gelijk. Bij de turn stond Helene 5 up. Inmiddels pakten donkere wolken zich samen boven de Hoge Dijk en de wind werd een storm. Op hole 14 gingen de hemelsluizen open en waren wij binnen mum van tijd doorweekt. De hole ging naar Helene, einde matchplay, 6 & 4, kansloze missie, ondanks dat ik ook nog 16 slagen van Helene kreeg. Helene speelde fantastisch en ik, voor mijn doen, ook helemaal niet slecht, maar dat was toch te veel weinig. We speelden nog wel de par 3 15e, waar je, als je een tientje betaalt middels de QR code, bij een hole-in-0ne een Rolex kunt winnen. Dat tientje betaalden we niet en dat is maar goed ook want een hole-in-one zat er niet in, maar we lagen wél allebei mooi op de green. Het was mooi en mooi geweest, de bitterballen lonkten in het warme clubhuis en we besloten de kortste weg daarnaartoe te pakken. Bij de bitterballen vertelde Helene nog dat ze die avond naar Bloemendaal zou gaan, naar een openlucht karaoke-concert met optreden van…… onze eigen zeer gewaardeerde sponsor Alwin. Hij overweegt een carrièreswitch! Hij is blijkbaar geen onverdienstelijk zanger en legt zich toe op het smartlappengenre en dan nog in het bijzonder het oeuvre van André Hazes sr. Kijk, dat zijn nog eens leuke weetjes! Lieve Helene, dank voor de gezellige middag en heel veel succes bij het vervolg van de matchplay, nu tegen Leonard! Toi toi toi!
Het Open NK voor journalisten op 13 juni dit jaar wordt gesponsord door Viazorgcoach van sponsor Milanda Koopman. Daar zijn diverse redenen voor. In de eerste plaats natuurlijk het gegeven dat Milanda met haar echtgenoot Andy (waarover later meer) aan de baan woont! Een heuse homecourse. Maar belangrijker, ook haar succesvolle bedrijf ViaZorgcoach is in Dronten gevestigd. Wat is dat voor bedrijf? Om dat te begrijpen moeten we even terug in de tijd.
Ons nieuwste lid, Jan Lammers, was afgelopen week op het KLM Open een van de uitdagers van de professionals. Op de elfde hole, die speciaal voor het KLM Open is ingekost van een par 4 voor de leden, naar een echte stadionhole par 3, komen traditiegetrouw amateurs in actie tegen de professionals. Jan Lammers was één van hen en wist zijn bal dichterbij de hole te krijgen dan maar liefst drie van de beste spelers van Europa.