Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
24.01.2025
Hij kon er vorig jaar te vaak niet bij zijn. Zoals op de door hem zelf georganiseerde surprisereis naar Islantilla; fysieke problemen. Toch scandeerden de deelnemers zijn naam: „Hansie, Hansie, Hansie …” Hans Terol wordt op handen gedragen. Behalve een fijne kerel, zonder Hans geen wedstrijden. Toch gaat hij stap-voor-stap minderen. Hans doet een beroep op de leden om te helpen de wedstrijdkalender voor 2026 en de jaren daarna te vullen.
Aan de koffie op de Heemskerkse. De NVGJ heeft daar meer dan tien jaar gespeeld tijdens de CANON-dag. Als geweldige gastheer bood de camerafabrikant de NVGJ een volledig verzorgde dag aan met werkelijk alles erop en eraan. Hans ziet memorabele banen en dito dagen van toen graag terugkeren. Zoals De Haagsche of Noordwijk. Maar de NVGJ was ook te gast op The Dutch, op Bernardus en vaker op De Goyer
„Het wordt steeds moeilijker om aansprekende namen op de kalender te krijgen. Al zijn er ook banen waar we op voorhand welkom zijn. Dat is echt fijn, hoor.” Zo start het nieuwe wedstrijdseizoen haast traditiegetrouw op de Lage Vuursche, gevolgd door de Dekselse Texelse.
Horecaprijzen
„Twee problemen”, overziet Hans het speelveld. „Grootste bedreiging zijn de gestegen horecaprijzen. Daar moeten we iets mee, want die zijn werkelijk geëxplodeerd. Een speciaalbiertje, daar vragen ze zomaar 7 euro voor. Dan kom je niet meer rond met de begroting, wordt een dagje golfen misschien wel een keer zo duur. En we willen toch graag rond de 70 euro blijven. Maar hé, reken mee: ontvangst met koffie en versnapering, soms lunchpakket, 18-holes, nazit (borrel met bittergarnituur of hapjes) en diner met alle drankjes en koffie? En dat allemaal voor 70 euro! Dat zullen we niet tot in lengte van dagen vol kunnen houden. Mogelijk wordt het straks betalen met 'muntjes’ of niet alle drankjes meer gratis. We gaan het zien.”
Tweede probleem? „Op veel golfbanen spelen we gratis, betalen we alleen voor de horeca en soms niet eens het volle pond. Dat is zó geweldig als je weet dat de banen ons voor promotie of reclame eigenlijk niet meer nodig hebben. In coronatijd waren alleen de golfbanen open en werd golf ineens de snelst groeiende sport in Nederland. Dat effect ijlt nog steeds na. En toch zijn we op zóveel banen nog steeds welkom. Dat is geweldig.”
Hoe hij dit voor elkaar krijgt? Aarzelend geeft Hans enkele geheimen prijs. Te beginnen met de gunfactor. „Er zijn banen, daar komen we al twintig jaar, misschien wel langer. Neem Texel! De relatie met directeur Iwan Groothuis en baanmanager Anita Hiemstra, het hele team trouwens, is zo bijzonder. Texel, dat is thuiskomen. Met recht onze homecourse.”
Hans Terol koestert zijn goede relatie met baanmanagers. Soms gaat dat vanzelf, zoals met Anita Hiemstra, manager van onze 'eigen' Texelse.
Waardering
„De baanmanagers zijn de entree van onze club. Een goede relatie is heel belangrijk en daar steek ik ook veel energie in. Met sommige managers heb ik over de jaren een vriendschappelijke relatie opgebouwd en dat groeit nog steeds. Het is gunnen en voor mij vooral waardering tonen.”
Hans kwam in 2001 bij de club. Charles Taylor vroeg hem om lid te worden, want zo stelde hij: „Ik zie jou wel zitten als toekomstige secretaris.” En zo gebeurde. In 2002 werd hij bestuurslid en nam de organisatie van de wedstrijdkalender over van Leo van de Ruit.
„Het stokje overnemen is één ding, maar de eerder opgebouwde relatie krijg je er niet een-op-een bij. Dat kost tijd, want je begint gewoon vanaf nul. Ik ben wel geholpen door de tijd. Als ik terugkijk naar die jaren, dan was niets te gek. We hadden internationale sponsors. Neem, Fiat, later Mazda, Gazelle, Cosmopolitan, Bullit, Dunhill, Canon, Corendon Golf en dan vergeet ik vast nog wel iemand. Alles kon, niets was te gek. In 2005 hadden we vier surprisereizen: Portugal, de Vogezen, Hardelot en met een privéjet naar Parijs en St. Brieuc.... eigen bijdrage 25 euro. Het geld klotste tegen de plinten. Met de wetenschap van nu was het ook te gek; krankzinnig gewoon.”
'Grote redder'
Weliswaar geen multinationals, maar het hele bestuur koestert de nationale en regionale sponsoren van nu. „In de regel blijven sponsors niet langer dan enkele jaren. Maar we mogen ons gelukkig prijzen dat we maar liefst vijf sponsors hebben die al vijftien tot twintig jaar de club financieel steunen. De Texelse, Willy Hoogland, Barenbrug, NGF en niet te vergeten mijn veelal grote redder in nood, Ruud van Breugel. Hij heeft over de jaren al meer dan 50.000 euro (!) geschonken. Helaas neemt hij de telefoon veel te vaak niet op. Maar ja, hij weet: wanneer Hans belt kost het hem geld... haha.“
„Het zijn andere tijden, maar gelukkig zijn bedrijven nog steeds bereid om de NVGJ te steunen. Zij blijven noodzakelijk om de begroting rond te krijgen en voor alle extra's. Dat waarderen wij enorm en dat spreken we ook uit.”
Twee decennia ervaring, zijn hechte band met baanmanagers en de liefde voor organiseren maakt Hans Terol schier onmisbaar voor de NVGJ. Hij heeft aangekondigd volgend jaar te stoppen als secretaris. Hoe ga je voorkomen dat de vereniging straks met een lege wedstrijdkalender zit?
„Ik laat de club echt niet vallen, hoor! Al stop ik met bestuurswerk, ik blijf mij nog wel met de wedstrijdkalender bemoeien. Er lopen ook meerjarige afspraken. Toch moet vernieuwing en continuïteit meer vanuit de eigen leden komen. Wij vragen nu al om ook in eigen kring te kijken of er mogelijkheden zijn om als NVGJ tegen goede voorwaarden ergens een wedstrijd te kunnen spelen. En dat kan. Zo staat De Zaanse Golfclub weer op de kalender, waar ik heel blij mee ben. Zulke initiatieven hebben we in de toekomst meer nodig om een mooie, gevarieerde wedstrijdkalender te houden.”
Kalender 2025
Op de actuele kalender staan nu al tussen de vijftien en twintig wedstrijden. Vorig jaar waren dat er 25. Voor Hans een mooi streefgetal. „Er komen nog hele mooie wedstrijden aan”, belooft hij. „We slaan dit jaar wel de surprisereis over. In plaats daarvan, zo je wil, spelen we een driedaagse in Duitsland óf in België. We zijn eerder in Durby geweest en dat kan in 2025 zomaar weer het geval zijn. Voor Duitsland kijken we, samen met Fairway Golftravel, verder voorbij de grensstreek dan bijvoorbeeld Moyland. We zijn er alleen nog niet uit.”
Na de zomer staat ook de Nations Cup op de agenda, dit jaar georganiseerd door de NVGJ. Locatie is onze homecourse op Texel. Te gast zijn teams uit zeven Europese landen. Spelers en aanhang kunnen verblijven op vakantiepark De Krim. „Dat wordt een geweldige promotie voor Texel en voor de NVGJ. Dingen waar ik als scheidend secretaris best wel trots op ben. Ik hoop alleen dat mijn fysieke toestand het toelaat om ook zelf weer mijn ronden te kunnen spelen. De basis van de NVGJ is en blijft golf. Ook voor mij!"
Op weg naar Parijs/ St. Brieuc in 2005..
Pim Donkersloot wint op de Zaanse met 2 up van William Wollring. Het was een gezellig foutenfestival.
Nee, het was niet de verlammende gedachte dat ik de volgende ronde tegen Martijn zou moeten spelen, ook niet de mentale klap van mijn rap naderende pensioenleeftijd. Nee, het was het degelijke spel van Annette dat de doorslag gaf in onze matchplaywedstrijd op de Goyer. Als iemand handicap 18 heeft op de waterrijke Zaanse, weet je één ding zeker: die slaat een rechte bal. En zo gebeurde op een zonovergoten baan. Annette was super degelijk vanaf de tee, prikte haar houtjes van de fairway recht vooruit, chipte alles netjes in de buurt van de vlag en wist zo de handvol extra slagen die ze kreeg op één na (gehalved) keurig te verzilveren. Een zeer gezellige ronde met een terechte winnares waar Martijn nog een hele kluif aan zal krijgen!
Kortgeleden beleefde ik een bedenkelijke primeur door het Kostertje te mogen ophalen van de prijzentafel. Voorgaande jaren kwam ik altijd wel leuk mee in de B-categorie, met elk jaar wel de finale meespelend in Nunspeet, maar sinds ik het advies opvolgde van een niet nader te noemen bestuurslid en ik les nam bij de lokale pro, is het helemaal mis. Gestaag dalende nadicap en uitslagen om van te huilen. Op de Houtrak ging het afgelopen dinsdag niet veel anders. En hoe graag ik ook Jeroen alle credits zou geven voor zijn geweldige spel, ik was de slechtste van ons tweeën. Mijn enige par viel toen ik de strijd al had moeten staken en vervolgens - geheel van de stress bevrijd - een keurige par maakte op de moeilijkste hole. De nazit was eigenlijk het meest interessante deel van de dag. We bleken dezelfde studie te hebben gevolgd aan dezelfde universiteit. Over de huidige politieke situatie konden we het tijdens de bitterballen en het bier wel eens zijn: we hebben een zakenkabinet nodig. Weg met alle opportunisten en politieke onbenullen. Aan de slag! En dat laatste geldt ook voor mij.
Vrijdag 8 juni was het zover, wij hadden een datum! Terwijl de meeste van onze leden bij het KLM Open waren en daar een prachtig toernooi zagen, viel er op de Hoge Dijk toch ook het een en ander te beleven. De matchplay tussen Helene Wiesenhaan en Madelon Barenbrug. Op de eerste plaats viel het weer erg mee! Het was droog, dat was al geweldig, het was niet al te druk op de baan, ook fijn, maar er stond een zeer stevig windje! De eerste hole is vermeldenswaardig. Helene’s drive verdween links tussen de rode paaltjes. Mijn drive viel in de categorie ‘ugly but useful’. We zijn het niet van Helene gewend, maar haar volgende slagen waren niet optimaal. Kortom, ze lag met 5 op de green. Ik lag met 2 vóór de green, met daarvoor ook nog een bunker. Ik rook een kansje! Maar toen ging ik volledig de mist in. Mijn derde slag verdween in de bunker (te voorzichtig gespeeld, ik had er makkelijk overheen gekund) en daar ben ik nooit meer uitgekomen. Weg kans, hole voor Helene. Hole 2 was dan weer voor mij en we speelden ook nog 2 holes gelijk. Bij de turn stond Helene 5 up. Inmiddels pakten donkere wolken zich samen boven de Hoge Dijk en de wind werd een storm. Op hole 14 gingen de hemelsluizen open en waren wij binnen mum van tijd doorweekt. De hole ging naar Helene, einde matchplay, 6 & 4, kansloze missie, ondanks dat ik ook nog 16 slagen van Helene kreeg. Helene speelde fantastisch en ik, voor mijn doen, ook helemaal niet slecht, maar dat was toch te veel weinig. We speelden nog wel de par 3 15e, waar je, als je een tientje betaalt middels de QR code, bij een hole-in-0ne een Rolex kunt winnen. Dat tientje betaalden we niet en dat is maar goed ook want een hole-in-one zat er niet in, maar we lagen wél allebei mooi op de green. Het was mooi en mooi geweest, de bitterballen lonkten in het warme clubhuis en we besloten de kortste weg daarnaartoe te pakken. Bij de bitterballen vertelde Helene nog dat ze die avond naar Bloemendaal zou gaan, naar een openlucht karaoke-concert met optreden van…… onze eigen zeer gewaardeerde sponsor Alwin. Hij overweegt een carrièreswitch! Hij is blijkbaar geen onverdienstelijk zanger en legt zich toe op het smartlappengenre en dan nog in het bijzonder het oeuvre van André Hazes sr. Kijk, dat zijn nog eens leuke weetjes! Lieve Helene, dank voor de gezellige middag en heel veel succes bij het vervolg van de matchplay, nu tegen Leonard! Toi toi toi!
Het Open NK voor journalisten op 13 juni dit jaar wordt gesponsord door Viazorgcoach van sponsor Milanda Koopman. Daar zijn diverse redenen voor. In de eerste plaats natuurlijk het gegeven dat Milanda met haar echtgenoot Andy (waarover later meer) aan de baan woont! Een heuse homecourse. Maar belangrijker, ook haar succesvolle bedrijf ViaZorgcoach is in Dronten gevestigd. Wat is dat voor bedrijf? Om dat te begrijpen moeten we even terug in de tijd.
Ons nieuwste lid, Jan Lammers, was afgelopen week op het KLM Open een van de uitdagers van de professionals. Op de elfde hole, die speciaal voor het KLM Open is ingekost van een par 4 voor de leden, naar een echte stadionhole par 3, komen traditiegetrouw amateurs in actie tegen de professionals. Jan Lammers was één van hen en wist zijn bal dichterbij de hole te krijgen dan maar liefst drie van de beste spelers van Europa.