Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
Een tamelijk jonge baan, tenminste de volwaardige 18 holes-course. Die werd in 1997 in gebruik genomen. Op het landgoed Twickel werd in 1927 al een 9-holesbaan gerealiseerd. De Twentsche is trots op een jaarlijks terugkerend evenement: de Twente Cup. Al sinds 1929 wordt deze wedstrijd gespeeld en is daarmee de oudste golfwedstrijd voor PGA-professionals.
21.08.2024
Jullie begrijpen allemaal wel dat ik niet het schrijverstalent van Henri van der Steen of Anton Kuijntjes heb, maar ik ga een poging doen onze gezellige golfdag op de Twentse te beschrijven.
Maandagavond na het eten met Ton, reisde ik relaxed af naar Twente, om te overnachten in Enschede. Niet te ver van Ambt Delden, maar wel in de stad om nog een drankje op een terras te kunnen drinken. Dat liep anders. Het parkeren in Enschede bleek zo ingewikkeld en omslachtig, dat ik eenmaal op mijn kamer de binnenstad van Enschede liet voor wat het was. Ben lekker in bed gedoken. Het ontbijt in de bloedhete ontbijtzaal (28 graden) heb ik de volgende ochtend snel verorberd om naar de Twentsche te rijden. Daar was ik dan toch lekker op tijd, om in te slaan, te putten en te chippen. Chippen is echt mijn ding dit jaar. Daar stop ik veel energie in. Goed kort spel levert je veel op.
Mijn zijn drieën mochten we de baan in, wat heel fijn is. Het is toch minder ballen zoeken dan met zijn vieren. En het loopt lekker door. Paul Boehlé en Olga Commandeur waren mijn flightgenoten. En we speelden ook nog eens alle drie van rood, Paul vond dat gezelliger. We namen de wedstrijd overigens serieus, waren alle drie goed gefocust. Keken samen hoe de hole liep, waar je wel en niet zou moeten willen liggen. We vonden de baan lekker breed en overzichtelijk. Van meet af aan gingen we gelijk op, zodat we met 15, 16, 17 stablefortpunten dicht bij elkaar door de turn kwamen.
Waar de neary’s konden worden behaald, streden we onderling om de prijzen. Met als gevolg dat zowel Olga als ik allebei op een par 3 dicht bij de vlag belandden. Later bleken we allebei in de prijzen te zijn gevallen. De tweede 9 speelden we eigenlijk net zo constant als de eerste 9. De rough hebben we nauwelijks gezien. Tijdens het lopen stelden we vast dat er vast hoge scores binnengebracht zouden kunnen worden. Maar dat viel tegen; zelf speelde ik weliswaar 7 parren, maar ik had ook drie strepen. Bovendien kregen de lage handicappers maar weinig slagen. Voor het eerst sinds jaren ging ik met slechts 15 slagen mee de baan in. Olga kwam met evenveel – 33 punten – binnen, waardoor we als 1 en 2 eindigden. Paul was een goede vijfde. Waarmee we een top-flight waren, al zeg ik het zelf.
Verder werden we door Twentsche heerlijk in de watten gelegd. Eerst al met vers fruit bij de turn en later aan tafel, waar heerlijke gerechten werden opgediend. Later was het Portugese dessert, met de Pastel de Nata, een verrukkelijke afsluiting. Ik denk er zelfs over deze kleine taartjes in mijn Brasserie te gaan aanbieden.
Kortom, een heerlijke golfdag met een heel gezellige afsluiting,
!