Beste Louis,

Hoewel wij onze Matchplay wedstrijd van de tweede ronde pas over enkele weken spelen, wil ik nu vast mijn excuses aanbieden: Sorry Louis. Ik las hoe je er niet gerust op was dat William twaalf slagen meekreeg. Welnu: het kan erger. Veel erger. En wat nóg erger is: het maakt mij minstens zo wanhopig als jou. Lees maar, Louis.

Lees hoe een golfer in zeven rondjes van 23,6 naar 26 kan stijgen, terwijl het merendeel van die rondjes toch het stempel ‘degelijk’ kan krijgen: vijf van die zeven rondjes scoorde ik tussen de 31 en 35 punten. Nog een paar van die degelijke rondjes en ik heb de hoogste handicap van de club. Mag je dan eigenlijk nog wel wedstrijdleider zijn? Ik heb de scores, verderop, op een rijtje voor je. Zodat je je

mee kunt verwonderen. Dat allemaal dankzij het nieuwe WHS, het Wereld Handicap Systeem.

We weten inmiddels allemaal wel hoe het Wereld Handicap Systeem (WHS) werkt. Ergens in de cloud worden van de laatste twintig Q kaarten, de beste acht geselecteerd. Op die beste acht is je actuele exact handicap gebaseerd. Wij zijn geneigd om te denken dat die beste acht ook de beste acht Stableford scores zijn. Maar dat is niet zo. Je Stableford score is maar één van de elementen die

wordt gebruikt om tot een Dagresultaat te komen. Behalve je Stableford punten spelen ook de moeilijksheidsgraad van de baan een rol en zelfs de omstandigheden van die dag. Vanwege dat laatste kan je Dagresultaat zelfs de volgende dag nog iets worden aangepast.

Vals addertje

Wat veel golfers zich volgens mij niet realiseren, is dat ook op dezelfde baan en in dezelfde omstandigheden, de Stableford score niet altijd dezelfde waarde heeft: de ene 33 is de andere niet; 33 punten bij een handicap van 23 wegen zwaarder dan een 33 bij 26. In zekere zin logisch, je hebt er ook meer slagen voor nodig gehad, maar toch een behoorlijk vals addertje onder het gras. Want als je elke keer met een flink stap omhoog gaat, zoals mij is gebeurd – van 23,6 naar 26 en morgen

misschien wel 26,5 – moet je ook steeds hoger scoren om te kunnen zakken. Dit betekent dus dat je een kaart met 34 punten kunt inleveren, er onderaan een kaart afvalt met ook 34 punten, maar dat je toch omhoog gaat, omdat je die oudere kaart met een lagere handicap hebt gespeeld. Duidelijk Louis? Bel anders even.

Omdat steeds naar de beste acht van de laatste twintig kaarten wordt gekeken, is nauwelijks voorspelbaar want je score van die dag voor effect heeft op je handicap. Zo kun je met 21 punten net de spreekwoordelijke schaamgrens van WvdE halen, maar wijzigt je handicap niet: er valt dan een kaart af die niet in de top acht zat, dus geen effect. Maar je kunt blij zijn met 34 punten maar toch met je handicap omhoog gaan, omdat er een oude kaart van 36 afvalt.

Aan de drank

Daar kun je behoorlijk van aan de drank raken. Vrijdag 5 juni liep ik een rondje op Zeegersloot: 33 punten. Keurig, zei ik nog tegen mezelf. Score ingevoerd: 0,5 omhóóg. Omhóóg dus, naar 26. Vroeger, toen we nog een buffer hadden en we na

een slechte score nooit met meer dan 0,1 omhoog gingen, zou er niets veranderd zijn, want in de buffer. Nu 0,5 omhoog waar ik vorig jaar vijf slechte rondjes voor had moeten lopen. Genadeloos. In één keer. En dat noemen ze ergens hoog in de golfwereld dan eerlijk.

Skuumkoppe

Ander voorbeeld: vorig weekend was ik op Texel en speelde daar op onze geweldige thuisbaan. Nooit zo goed gespeeld, voor mijn doen althans, want eigenlijk is die tweede negen te moeilijk voor mij: 31 punten. Skuumkoppe! Kaart ingevoerd. Maar nog voor ik een slok had kunnen nemen: huppekee, 0,3 omhóóg. Nog een mooi voorbeeld. Mijn thuisbaan, Zeegersloot, 34 punten. Goed gespeeld zei mijn vrouw nog, ze gunde mij ook eens een mooie dag. Tomeloos enthousiast de kaart ingevoerd. Ik wist het zeker: ik ging dálen. Naar beneden dus. Kon niet anders. Maar nee hoor: 0,3 omhóóg. Single malt, Louis, zonder ijs en zonder water. Dubbele graag.

Waarom kan je het eigenlijk niet?

In de hoop dat Hans Botman, onze eerbiedwaardige hoofdredacteur, het staatje kan overnemen, zet ik even alle scores van de laatste weken op een rij. Ik wil daarbij wel de opmerking maken dat ik niet, van jou niet en van stiekeme meelezers niet, gewoon van niemand niet, straks op Herkenbosch wil horen: zeg Brouwer, als jij zoveel golft als in mei, waarom kan je het dan eigenlijk niet, zelfs geen

beetje! Duidelijk Louis? Helemaal niet betekent dus ook niet zachtjes.



Datum Stableford Hdc na ronde verschil Baan

3-mei     30             23.6                        Dronten

9-mei     32             23,7               0,1    Zeegersloot

10-mei   21             23,7               0       Zaanse

12-mei   31             23,7               0       Zeegersloot

19-mei   27             24,2               0,5    Kralingen

23-mei   32             24,2               0       Zeegersloot

24-mei   34             24,5               0,3    Zeegersloot

26-mei   35             24,7               0,2    Zeegersloot

30-mei   31             25                  0,3    Texelse

3-jun     23             25,5               0,5     Capelle

4-jun     33             26                  0,5     Zeegersloot



Nog meer slecht nieuws

De verklaring voor deze voor mij behoorlijk frustrerende ontwikkelingen, is natuurlijk dat er de laatste weken vooral veel goede kaarten zijn afgevallen. Maar het voelt als oneerlijk. Ik word zwaar gestraft. Wat de wanhoop versterkt: mijn degelijke rondje van 33 van gisteren staat niet eens bij de beste acht. Wel qua Stableford, maar niet qua dagresultaat: met te hoge handicap gelopen. Ja, kan ik

het helpen als ik er elke keer 0,5 bij krijg als ik nog maar amper op verzenden heb gedrukt!

Wil je nog meer slecht nieuws: morgen ga ik weer spelen en er valt weer een goede kaart af: op 17 maart, Stableford 32, Dagresultaat 27 (destijds gespeeld met hdc 23,4). Ter vergelijk: mijn laatste score van 5 juni, 33 punten gespeeld met hdc 25,5 leverde een Dagresultaat op van 28,2, substantieel slechter, dus ik vrees dat ik minsten 36 of misschien wel meer moet scoren, om niet weer te duikelen. En Herkenbosch is niet makkelijk. Dus…

Beste Louis, al met al heb ik met 26 vermoedelijk nog niet de bodem bereikt. De beker moet leeg. Geen idee wanneer de ommekeer intreedt maar ik ben bang niet voor 22 juni. Pas als ik rondjes 38 ga lopen, of 40 misschien wel. Vooralsnog vrees ik dat ik na nog een paar degelijke rondjes zonder enig mededogen en na onnavolgbare berekeningen van 26 naar 28 ga. Wat dat betekent voor onze Matchplay wedstrijd? Op basis van Herkenbosch: 11 slagen voor jou, 32 voor mij, verschil is 21 en daar driekwart van: zestien slagen mee.

Nogmaals, sorry Louis. Ik wilde dat het anders was.

René Brouwer