Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
17.07.2024
Nee, zo wilde ik niet winnen. Maar tegelijkertijd schoot door mijn hoofd: stel nu dat ik straks verlies, dan sla ik mezelf voor mijn hoofd door mijn zojuist gemaakte gebaar.
Bij een stand van A/S op de par 4 vijftiende van Houtrak pakte Gerald zijn, op een kleine meter liggende, bal op in de veronderstelling dat hij de hole na mijn bogey verloren had. Hij kon immers alleen nog putten voor een dubbele bogey. 1UP met drie te gaan zou weliswaar een kleine voorsprong zijn, maar wel een waardevolle.
We waren nog niet van de green af toen we ons realiseerden dat Gerald hier echter zijn laatste van vier slagen kreeg en dus nog een kans had gehad de hole te halven. Wat nu? De hole op mijn naam schrijven? Zeggen dat we de hole alsnog deelden? Niet eerder maakte ik dit mee op zo'n cruciaal moment in de wedstrijd. In de verwarring die er toch even was stelde ik hem voor de putt alsnog even te maken voor de halve. Een optie die in het spelregelboek natuurlijk niet voorkomt maar die wel paste bij de sfeer van de dag en het motto van onze club. En hoewel Gerald zei dat hij de putt eigenlijk zou moeten missen deelden we de hole waardoor de laatste drie holes de beslissing moesten brengen. Want nee, zo wil je niet winnen. Al helemaal niet na de mooie middag die we tot dat moment beleefden op Houtrak.
'Ga je op Houtrak tegen Gerald spelen? Oef...dat is niet makkelijk', zei Pamela afgelopen vrijdag op Sluispolder nog toen ik zei dat we op zijn homecourse de strijd aan zouden gaan. Maar omdat het ook een beetje mijn homecourse is (Golfers Magazine is er businesslid) durfde ik de strijd wel aan. Daarbij hadden we na de regenronde op Sluispolder al besloten dat als het weer zo hard zou regenen we de ronde zouden spelen op een van de simulatoren op de driving range.
Ik wist sowieso dat mijn tegenstander een taaie zou zijn. Collega Collet mocht dan in de ochtend al een appje hebben gestuurd met suggesties voor onze partij in de kwartfinale, zelf was ik daar allerminst zeker van. De vier slagen die ik moest geven, zouden er wel eens een paar teveel kunnen blijken. Gerald is een steady handicapper 13, vanaf de tee doen we niets voor elkaar onder, en zijn korte spel is – zo bleek ook vandaag maar weer – jaloersmakend. Meer dan eens koos hij voor de verstandige lay-up om vanaf daar de bal akelig dicht bij de vlag te krijgen. Iets wat hem ook vaak lukte na een net gemiste green. Gerald 'Up&Down' van Dalen doopte ik hem op een gegeven moment in mijn hoofd.
Het maken van up & downs is een sterk wapen in de tas, altijd, maar helemaal in matchplay, omdat je tegenstander meer dan eens in schijnbaar gewonnen positie alsnog een mokerslag te verwerken krijgt. Mokerslagen waren er weinig op een zonnig Houtrak. Sterker, het spel ging de hele middag akelig gelijk op en het gros van de holes deelden we met dezelfde score. Als er al een hole gewonnen werd, werd die snel teruggewonnen en vormde het in elk geval niet de opmaat voor een grote(re) voorsprong. De turn bereikten we met een stand van 1UP voor Gerald die goed gebruik maakte van de twee holes waar hij een slag kreeg. Na de turn bleef het, naast heel gezellig, spannend en van een redelijk niveau bovendien. Bij het opmaken van de rekening bleken we (als we stableford hadden gespeeld) allebei op 35 punten uit te zijn gekomen. Het verschil werd nooit groter dan 2 in het voordeel van Gerald en de wedstrijd kon, net als bij Nederland-Engeland vorige week, tot het einde toe alle kanten op.
De eerste voorsprong voor ondergetekende kwam dus niet op hole 15 maar een hole later op de borden. Niet omdat Gerald zijn bal in het water sloeg op de par 4 16e (dat deed hij wel maar de bal stuiterde ondanks een grote 'plons' alsnog terug het land op) maar omdat mijn putt voor birdie de hole maar net miste en de par voldoende was tegen de bogey van Gerald. Een hole later had ik de deur in het slot kunnen gooien maar ook daar miste de birdie net de hole. En NET mocht best in hoofdletters geschreven worden. Vanaf een meter of tien bleef de bal op nauwelijks twee centimeter van de hole liggen waardoor de beslissing op de slothole moest komen.
Of het spanning was, de regen die alsnog kwam, vermoeidheid of een combinatie van deze factoren; de beste hole van de dag was het zeker niet. Een bunker, een bal onder een boom, allebei hadden we zo onze problemen al bleken die van mij het kleinst toen mijn parputt viel waardoor het doek viel voor Gerald. 'Hebben jullie het tot hole 18 volgehouden? Dat hadden jullie toch veel eerder af moeten maken', zei Willem Schouten die toevallig in het clubhuis aanwezig was toen we hem de 2UP uitslag vertelden.
Gelukkig niet Willem. Sommige rondjes zijn zo leuk, die kunnen niet lang genoeg duren.
1 E RONDJE LIMBURG IN 2011 GROOT SUCCES ABDIJ ROLDUC VERRASSEND In 2010 belde Fred Sochacki naar Hans Terol “Vind je het een goed idee om volgend jaar naar Kerkrade te komen zodat ik jullie het e.e.a. kan uitleggen over een nieuwe golfbaan rondom de abdij Rolduc.” Over een dergelijk verzoek hoeft Terol nooit na te denken “Top idee! Zullen we samen een programma maken voor het eerste Rondje Limburg?” En zo geschiedde. Maar liefst 40 NVGJ-leden togen in mei 2011 naar Zuid Limburg om op drie verschillende banen te spelen en te overnachten in het klooster. De eerste dag werd ons gezelschap op kerkse gastvrijheid ontvangen. Sommigen vergaapten zich aan de indrukwekkende rondleiding, anderen vouwden hun handen uit eerbied of prevelden een gebedje en weer anderen moesten glimlachen. Fred Sochacki op zijn beurt sprak tijdens het diner zijn mede leden toe met een heldere uiteenzetting van zijn initiatief om 18 holes rondom de abdij aan te leggen. Dat idee dateert al van 2003, maar zegt Fred “Vanaf het begin hebben we weinig steun van de bevolking. Daarom duurt het zo lang. Zij is bang voor beschadiging van de omgeving.” Toch bleef hij knokken en zag zijn droom zeker uitkomen, want “het levert arbeidsplaatsen op en de opening staat over twee jaar gepland. Met de start van de eerste 9 holes is inmiddels begonnen en ik zou graag willen zien, dat Rolduc de homecourse van de NVGJ gaat worden. Voor de bestuurskamer is al ruimte ingericht.” Freds enthousiasme kende geen grenzen en hij bleef ons wijs maken, dat de baan er komt. Zes jaar lang bleven de leden bij hem zeuren “Komt er nog wat van?” Zijn droom spatte uiteen, toen de gemeente Kerkrade in 2017 de Golfbaanplannen niet in het betreffende bestemmingsplan opnam.
Het Kostertje, de fameuze troostprijs bij de NVGJ, is in een nieuw jasje gestoken. Jarenlang kwam het brouwsel via sponsor Heleen Sonnenberg van Weduwe Joustra. Er zijn nu nieuwe flesjes gefabriceerd voor het nakende seizoen 2025. Wat niet is veranderd is de tekst op de fles, die op een prachtige wijze de ellendige ronde van Henk Koster op onze homecourse De Texelse beschrijft.
Hans Terol kijkt vooruit op het komende wedstrijdseizoen: ,,Er komen nog hele mooie dingen aan.'' Al wordt het wel steeds moeilijker...
Een nieuw winterrubriekje: Terug in de tijd. Met grappige, soms ontroerende foto's uit het rijke verleden van de NVGJ. Op de wedstrijdkalender van 2005 stonden “slechts” twee surprisereizen. De eerste naar Hardelot waar onze vereniging is opgericht en de tweede naar Parijs en St. Brieux. Naar Hardelot met onze eigen auto en naar Parijs en St. Brieux met een privé jet van de KLM. Vooral de laatste bleek een ongekende luxe van jewelste! Voor slechts € 25,= pp twee dagen geheel verzorgd. Dan krijgt onze secretaris een telefoontje van ex-collega Jeroen Goeman Borgesius. “Heb je zin om met jouw kluppie naar de Vogezen te gaan? Zo ja, dan ben je bij deze uitgenodigd door ClubMed.” De leden wisten echter niet, dat Hans Terol ook nog in onderhandeling was met het Portugese toeristenbureau. Tijdens zijn laatste gesprek medio september in Den Haag ging de kogel door de kerk en werd de NVGJ definitief ‘gratis en voor niks’ uitgenodigd om 5 dagen naar de Oost Algarve te gaan. Tegenprestatie was exposure over deze schitterende streek. Het was ook alweer een kers op de taart. De Portugese gastvrouwen hebben ons werkelijk verwend met prachtige golfbanen, mooi hotel, heerlijke diners en drankjes en de laatste avond werden zelfs de deuren van een groot theater geopend om alleen voor de “Nederlandse journalisten” een schitterende dinnershow te presenteren. Het was een vermakelijke avond waar tenslotte de ene na de andere polonaise volgde. Op de foto zien we Rob Hoogland die zich kostelijk vermaakte met de gezellige feestelijkheid en heerlijke visjes. Eén van de charmante Portugese gastvrouwen die de hele avond op de dansvloer stond keek opvallend veel naar die grote reus uit Nederland. Hij merkte dat ook, glimlachte naar haar, totdat zij met haar stoute schoenen hem vroeg ”Do you want to dance with me?” Tot haar grote verrassing werd ze spontaan door hem opgetild en liep Rob dansend over de vloer, terwijl zij het bijna in haar broek deed van het lachen.
Een nieuw winterrubriekje: Terug in de tijd. Met grappige, soms ontroerende foto's uit het rijke verleden van de NVGJ. Hier zien we John Dekker in 2012 zijn uiterste best doen en speciale foto te maken van een fles uit het repertoire van Heleen Sonnenberg, destijds sponsor van de NVGJ met de Weduwe Joustra. Heleen staat op de uitkijk en kijkt kennelijk of er geen golfballen aan komen. De flessen, de troostprijs voor de laatste plaats, kregen de naam Kostertje, vernoemd naar Henk Koster na een miserabele ronde op de Texelse.
Met trots kan het organisatiecomité de definitieve datum presenteren voor het Charity Golftoernooi t.b.v. De Stichting Sintvoorieder1, gesponsord door Zorg Vastgoed Management BV. En wel op dinsdag 13 mei 2025. Golfcentrum De Hoge Dijk stelt hiervoor belangeloos haar golfbaan beschikbaar! Het toernooi is een vurige wens van onze gewaardeerde sponsor Eric Venghaus die de stichting een warm hart toedraagt. De stichting zet zich in om kinderen die in verborgen armoede leven op pakjesavond toch een presentje te kunnen geven. Daarvoor is geld nodig. De volledige opbrengst gaat, na aftrek van kosten, naar de stichting. Alle medewerkers zetten zich vrijwillig in om dit toernooi tot een succes te maken. Wij vragen onze leden deze flyer onder de aandacht te brengen van hun netwerk. Wellicht bevinden zich daaronder geïnteresseerden in dit evenement. Elke flight is welkom! Het organisatiecomité