Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
16.09.2021
Eindelijk kon ik weer eens meedoen met een wedstrijd van de NVGJ en wel een heel bijzondere: de Pieter Landman Memorial. Ik realiseer me daarbij dat ik nog even een stukje had moeten schrijven over mijn herstel, nadat ik iedereen middels een per ongelukkige ‘reply all’ had ingelicht over mijn borstamputatie. Nu heb ik wel twintig keer mogen uitleggen dat het heel goed met me gaat, want we waren er op tijd bij. Er is gelukkig geen bestraling of chemo nodig. En voor de borstreconstructie met eigen weefsel doe ik mee met een geweldig onderzoek in het MUMC. Na nog 4 of 5 operaties ,waarin ze het vet in mijn lichaam gaan (ver-)herplaatsen, kan ik weer een leuk jurkje met decolleté aan bij het diner na een wedstrijd van de NVGJ!
Dat alles betekent wel dat ik aankomend jaar weer onregelmatig mee kan doen. Maar op Texel, met het Pieter Landman Memorial, was ik samen met mijn man Frank Maanders van de partij om twee dagen lekker mee te golfen, borrelen en eten. Heerlijk om jullie allemaal weer te zien.
Met 48 deelnemers op de eerste dag was het een volle bak, dus starten op hole 1 en 10 was geen overbodige luxe. De baan ligt er prachtig bij, de rough meedogenloos en mijn flightgenoten Boudewijn en Alex bleven opgewekt. Kortom we hebben een heerlijk rondje gelopen, waarbij het Boudewijn lukte om een van de neary’s neer te leggen. Mijn 16 + 17 = 33 stableford punten bleek genoeg voor een 3e plek!
Dan de avond.
Mooi dat Pieter’s weduwe Simone naar Texel was gekomen om deze memorabele avond mee te maken. Prachtige woorden en beelden van de asverstrooiing door Pieter’s meest intieme vrienden Ruud van Breugel, Friso Leunge en Jeroen Burgers, eindigden met een uitbundige toost op de man die onze club zoveel kleur heeft gegeven.
Goed microfoongebruik blijft lastig, helemaal als het publiek er ook nog eens bovenuit probeert te komen. Uiteindelijk lukte het Willem om alle prijzen weer te doen uitreiken. Dit keer met de hulp van Helene’s vriendin Daphne van den Berg, die als kiss miss fungeerde. Het kon allemaal weer. Ook in de keuken een nieuw gezicht. Er was werkelijk heerlijk voor ons gekookt en de hele horeca-brigade werd terecht nog even in het zonnetje gezet. Allemaal als opmaat naar de metamorfose die De Texelse staat te wachten. De Krim’s directeur Iwan Groothuis vertelde ons vol trots over het nieuwe clubhuis dat in aanbouw is en de vernieuwingen die deze winter op de ‘eerste negen’ worden aangebracht.
Na een zeer geslaagde avond is een klein groepje nog elders blijven doorborrelen, maar je merkt dat de gemiddelde leeftijd langzaam stijgt. De een na de ander droop af om de laatste boot te halen of bijtijds het hotel op te zoeken.
De startlijst voor dag 2 werd op voorhand verscheurd, want er wachtte een barre dag met veel regen en wind. Veel deelnemers hadden daar geen zin in, dus vanaf 10.00 uur werden nieuwe flights voor de echte die hards samengesteld. Vol goede moed zijn er toch nog 22 deelnemers gestart in een korte windstilte voor de storm. Die kwamen er al snel achter dat er misschien geen slecht weer maar wel slechte regenkleding bestaat. Tot op het bot verzopen zijn diverse deelnemers na een aantal holes afgehaakt. Slechts een handje vol hebben de 18 volgemaakt.
Mijn flight met Jolanda en Frank natuurlijk ook. Tijdens de tweede 9 bleef het zelfs droog. Pas op het eind hebben we de laatste twee holes met speedgolf afgelegd, omdat er een enorme bui aankwam. Uiteindelijk had ik alleen twee emmers water aan mijn voeten, de rest onder mijn regenpak was droog. De hete douche na afloop was de grootste beloning van het weekend. Alhoewel…. mijn 28 stableford-punten bleek in de B-groep een ex aequo eerste plaats te zijn met Ruud Taal. Maar mijn handicap is een fractie lager dan de zijne, dus kreeg ik de winnaars-titel. Sorry Ruud.
Ik heb niet iedereen kunnen spreken dit weekend, maar wil wel iedereen bedanken voor een heerlijk weekend, vol verhalen, gezelligheid en sportiviteit.
Tot een volgende keer!
De tweede dag van de Pieter Landman Memorial op Texel werd gekenmerkt door wind en regen, waardoor slechts een beperkt deel van de potentiële deelnemers in actie kwam. Roderik van den Bogaard won in de A-categorie, zijn vrouw Marijke Brouwers was de beste NVGJ’er. Olga Commandeur had het beste van het spel in de B-categorie. In de uitslag staan alleen de spelers die de 18 holes volbrachten.
Playing hdc
score
A categorie
Roderik van den Bogaard
13
34
Boudewijn van de Rhoer
15
30
Marijke Brouwers
19
27
Jolanda Swart
20
25
Martijn Paehlig
10
24
Hélène Wiesenhaan
21
24
Arnoud de Jager
20
24
Frank Maanders
22
21
Annette de Jong
22
21
Daphne van den Berg
16
15
B-categorie
Olga Commandeur
31
28
Ruud Taal
32
28
Anneke Boere
40
24
Ellen Kroes
25
23
Maddy van Holland
43
20
Klop gehad ... van mijzelf ,,Je speelt niet tegen míj, je speelt tegen jezelf.'' Michiel van Kleef had het niet duidelijker kunnen stellen. Ik doe het zelf, kampioen holes verkloten. Totaal niet in de wedstrijd. En matchplay is écht een wedstrijd, puur één-op-één. Mijn voorbereiding op het seizen was ook helemaal niks. Pas vier rondje gespeeld sinds oktober vorig jaar. De hele winter mantelzorger geweest voor mijn beide ouders, verpleger/verzorger voor mijn echtgenote Dea na een hele ongelukkige val met de fiets. Surprisereis moeten annuleren, net als onze eigen winterse golfvakantie. Te veel water Vooraf had ik mij mede daarom ook niet echt een voorstelling gemaakt van mijn matchplay op De Purmer. Alleen dat Michiel zijn ballen gemakkelijk 130-150 meter slaat, ik kom vaak niet verder dan 80-90 meter, 100 max. Met slechts vier slagen mee op de moeilijkste holes red je dat écht niet. In theorie verlies je dan bijna elke par 5 en alle lange par 4-en. Gelukkig spelen we de lussen geel-rood. Niet de witte. De holes op wit zijn té lang, de fairways té smal en er is té veel water. En geel-rood is mij altijd wel goed gezind geweest. En toch: de eerste vier holes beginnen slecht. Ik krijg de bal niet fatsoenlijk weg vanaf de tee. Beetje te voorzichtig, misschien, afslaan met een houten 3. Maar toch: op hole 3 sta ik zo maar 1 up. Heel eerlijk, dat punt krijg ik in de schoot geworpen, want Michiel speelt met een verkeerde bal. Ik schrik er zelfs van. Dit kan niet. Klopt helemaal, want prompt gaat hole 4 verloren; twee keer een waterbal. En er komt nog veel meer water, bedenk ik mij. 'Zó zonde' Ik ben de tel kwijt hoeveel ballen ik in het water heb geslagen. Ik schat een stuk of tien. Heel toepasselijk: ik speel met lakeballs. Dieptepunt: met drie slagen voor op de moeilijkste hole van de rode lus sla ik mijn bal twee meter verder in het water. En vanaf dezefde plek nog eens. Weg voorsprong. ,,Zó zonde'', reageert Michiel hoofdschuddend. Doodzonde! Hoe kun je zo slecht spelen? Nu speel je natuurlijk niet alleen. En Michiel slaat soms - voor mij - wereldballen. Hoe kom jij aan handicap 26,5, vraag ik niet begrijpend. ,,Nou ja, dat heb je gezien. Ik sla wel ver, maar alle kanten op. Mijn pro zegt ook dat ik gemakkelijk naar handicap 20 kan. Alleen op deze manier gaat dat niet gebeuren.'' Om vervolgens weer met een hoek zijn bal zoek te spelen. ,,Dat bedoel ik dus.'' Oké. Putten Zo staat Michiel bij de turn slechts 1 up. ,,Alles is nog mogelijk.'' En dat blijkt ook als ik hole 10 win, dankzij een mooie putt. Gelijk! De putter is weer hot vandaag, maar daarvoor moet ik wel eerst op de green zien te komen. Zo blijkt. De volgende holes gaan verloren. Ik hoef niet eens meer te putten. Vier op rij gaan naar Michiel, deels door eigen handelen. Op hole 15 - een par 3 - beleef ik nog even een opleving, maar op hole 16 - een lange par 5 - gaat bij 3&3 definitief het licht uit. 'Je speelt niet tegen mij, je speelt tegen jezelf', herhaal ik de harde maar juiste observatie van Michiel. Michiel, succes in de volgende ronde. En ondanks de smadelijke nederlaag was het toch een aangename golfmiddag. Bedankt!
De nieuwe wedstrijdleider Paul Boehlé en René hebben een voorlopige startlijst opgemaakt (HIER te zien) voor onze wedstrijd in Wilnis om de 17e Barenbrug RPR Cup. Met 43 spelers weer zeer druk bezocht, met starttijden tussen 12 en 13 uur. We starten op 1 en 10. Geen lunchpakket. Bericht van baanmanager Brian: 'De maximale doorlooptijd is echt 2 uur en 10 minuten. Maar dit moet zeker met 3 ballen goed te doen zijn.' Ter geruststelling: dat is de doorlooptijd voor 9 holes. De wedstrijd wordt gesponsord door Barenbrug en er zijn relatief veel extra gasten.
In de recente nieuwsbrief staat per abuis een verkeerde datum (19 mei) genoemd voor de wedstrijd op Landgoed Welderen. Om misverstanden te voorkomen: de wedstrijd wordt gespeeld dinsdag 20 mei. Er kan inmiddels worden ingeschreven.
Recent maakte ons lid Pamela Sturhoofd de documentaire Patatje Oorlog over twee Nederlandse mannen – Franky en Coen – die afreizen naar de frontlinies in Oekraïne om daar letterlijk troost en voedsel te brengen in de vorm van patat. Met hun snackkar en eindeloze veerkracht helpen ze vluchtelingen en achtergebleven ouderen in zwaar getroffen gebieden, en runnen inmiddels zelfs een opvanghuis in Dnipro. Een verhaal over medemenselijkheid, absurditeit en hoop – in oorlogstijd.
Ons lid John Dekker was afgelopen week op bezoek bij onze gewaardeerde sponsor Heleen Sonnenberg om wat flessen op te halen voor onze vereniging. Heleen zit niet stil in ieder geval. Onder de naam Chateau Sonnenberg (opgericht 2021) importeert ze wijn, ze verkoopt damesmode en samen met haar man Paul bestiert ze ook nog een makelaardij. En dat allemaal sinds 2019 in Den Haag. Onder de paraplu van Weduwe Joustra verzorgde Heleen, die de NVGJ nog altijd een warm hart toedraagt, jarenlang het Kostertje. Kijk ook eens op haar website!
Surprise ... We gaan naar Spanje en je partner mag mee! Vier dagen, vijf sterren-hotel in Denia aan de 27-holes golfbaan van La Sella met alles erop en eraan. Lang weekend genieten van deze luxe golfvakantie. Drie rondes op twee schitterende banen, La Sella en La Galiana. Ontbijt en diner, de laatste inclusief drankjes. Vervoer in Spanje is geregeld. Vliegen vanaf drie luchthavens in Nederland en je neemt gemakkelijk je eigen golfclubs mee. Alleen nog even Christa bellen of mailen dat je graag mee gaat. En of je alleen gaat of met je partner. Zo je wil regelt Fairway Golftravel ook je vliegtickets. Al is de locatie nu bekend, het blijft een surprise-reis want er staat je een aangename verrassing te wachten. Van vrijdag 21 t/m maandag 24 november is de NVGJ in Spanje voor een vierdaags verblijf op het Denia Marriot la Sella golfresort, gelegen tussen Valencia en Alicante. Het 5-sterren hotel biedt alle denkbare luxe en ontspanning. De hele dag gegolfd, kun je daarna chillen in de spa met sauna, stoombad of jacuzzi. Er is ook een beautycenter met verschillende schoonheidsbehandelingen. Anders neem je samen met je flightgenoten een drankje in het clubhuis of in een van de bars in het golfhotel. Bij het diner zijn de drankjes inbegrepen. De kamers van Denia Marriot zijn echt ruim en smaakvol ingericht met terras en voorzien van satelliet-tv. Stel dat er in het weekend een golfwedstrijd is. Golfen doen wij zelf op twee banen; de eigen la Sella golfbaan en de schitterende tourbaan La Galiana op een klein uurtje rijden van het hotel. Vervoer is geregeld. La Sella is een uitdagende baan, mede ontworpen door Jose Maria Olazabal. Het is een volgroeide baan (1991) van gemiddelde lengte, licht glooiend en bosrijk. De fairways worden omringd door sinaasappel- en pijnbomen met een imposante bergketen als achtergrond. We spelen daar zaterdag en maandag. Voor alle golfers is alvast een handtrolley geboekt. Een touringcar brengt ons zondag via de kust en door een schitterend berglandschap tot vlakbij Valencia naar La Galiana Campo de Golf (2011). La Galiana is een tourbaan, eerder gekozen tot 'best choice'. Voor de spelers zijn buggy's gereserveerd, want 'lopen is bijna niet te doen. Er is geen meter vlak', zegt Christa van Fairway Golftravel. Ze is er zelf geweest. Ook het Marriot hotel bij Denia (10 minuutjes met de auto) kent ze goed: ,,Echt perfect.'' De recensies op booking.com zijn eveneens lovend; eindcijfer 9.0. Wil je mee, wat moet je doen? Bel Christa om je aan te melden of stel je vragen. Stuur vervolgens ter bevestiging een e-mail met je wensen en of het reisbureau ook je vlucht moet regelen. Zo ja, vanaf welk vliegveld. De richtprijzen (laatste kolom), aankomst- en vertrektijden staan op de flyer. De bijzondere 4-daagse NVGJ-surprisereis is uit te breiden naar een langer of aangepast verblijf verblijf en met eigen vervoer. Op basis van je wensen maakt Fairway Golftravel een offerte. Oh ja, denk ook even aan een passende reisverzekering. Kan trouwens ook via Christa.