Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
16.09.2021
Eindelijk kon ik weer eens meedoen met een wedstrijd van de NVGJ en wel een heel bijzondere: de Pieter Landman Memorial. Ik realiseer me daarbij dat ik nog even een stukje had moeten schrijven over mijn herstel, nadat ik iedereen middels een per ongelukkige ‘reply all’ had ingelicht over mijn borstamputatie. Nu heb ik wel twintig keer mogen uitleggen dat het heel goed met me gaat, want we waren er op tijd bij. Er is gelukkig geen bestraling of chemo nodig. En voor de borstreconstructie met eigen weefsel doe ik mee met een geweldig onderzoek in het MUMC. Na nog 4 of 5 operaties ,waarin ze het vet in mijn lichaam gaan (ver-)herplaatsen, kan ik weer een leuk jurkje met decolleté aan bij het diner na een wedstrijd van de NVGJ!
Dat alles betekent wel dat ik aankomend jaar weer onregelmatig mee kan doen. Maar op Texel, met het Pieter Landman Memorial, was ik samen met mijn man Frank Maanders van de partij om twee dagen lekker mee te golfen, borrelen en eten. Heerlijk om jullie allemaal weer te zien.
Met 48 deelnemers op de eerste dag was het een volle bak, dus starten op hole 1 en 10 was geen overbodige luxe. De baan ligt er prachtig bij, de rough meedogenloos en mijn flightgenoten Boudewijn en Alex bleven opgewekt. Kortom we hebben een heerlijk rondje gelopen, waarbij het Boudewijn lukte om een van de neary’s neer te leggen. Mijn 16 + 17 = 33 stableford punten bleek genoeg voor een 3e plek!
Dan de avond.
Mooi dat Pieter’s weduwe Simone naar Texel was gekomen om deze memorabele avond mee te maken. Prachtige woorden en beelden van de asverstrooiing door Pieter’s meest intieme vrienden Ruud van Breugel, Friso Leunge en Jeroen Burgers, eindigden met een uitbundige toost op de man die onze club zoveel kleur heeft gegeven.
Goed microfoongebruik blijft lastig, helemaal als het publiek er ook nog eens bovenuit probeert te komen. Uiteindelijk lukte het Willem om alle prijzen weer te doen uitreiken. Dit keer met de hulp van Helene’s vriendin Daphne van den Berg, die als kiss miss fungeerde. Het kon allemaal weer. Ook in de keuken een nieuw gezicht. Er was werkelijk heerlijk voor ons gekookt en de hele horeca-brigade werd terecht nog even in het zonnetje gezet. Allemaal als opmaat naar de metamorfose die De Texelse staat te wachten. De Krim’s directeur Iwan Groothuis vertelde ons vol trots over het nieuwe clubhuis dat in aanbouw is en de vernieuwingen die deze winter op de ‘eerste negen’ worden aangebracht.
Na een zeer geslaagde avond is een klein groepje nog elders blijven doorborrelen, maar je merkt dat de gemiddelde leeftijd langzaam stijgt. De een na de ander droop af om de laatste boot te halen of bijtijds het hotel op te zoeken.
De startlijst voor dag 2 werd op voorhand verscheurd, want er wachtte een barre dag met veel regen en wind. Veel deelnemers hadden daar geen zin in, dus vanaf 10.00 uur werden nieuwe flights voor de echte die hards samengesteld. Vol goede moed zijn er toch nog 22 deelnemers gestart in een korte windstilte voor de storm. Die kwamen er al snel achter dat er misschien geen slecht weer maar wel slechte regenkleding bestaat. Tot op het bot verzopen zijn diverse deelnemers na een aantal holes afgehaakt. Slechts een handje vol hebben de 18 volgemaakt.
Mijn flight met Jolanda en Frank natuurlijk ook. Tijdens de tweede 9 bleef het zelfs droog. Pas op het eind hebben we de laatste twee holes met speedgolf afgelegd, omdat er een enorme bui aankwam. Uiteindelijk had ik alleen twee emmers water aan mijn voeten, de rest onder mijn regenpak was droog. De hete douche na afloop was de grootste beloning van het weekend. Alhoewel…. mijn 28 stableford-punten bleek in de B-groep een ex aequo eerste plaats te zijn met Ruud Taal. Maar mijn handicap is een fractie lager dan de zijne, dus kreeg ik de winnaars-titel. Sorry Ruud.
Ik heb niet iedereen kunnen spreken dit weekend, maar wil wel iedereen bedanken voor een heerlijk weekend, vol verhalen, gezelligheid en sportiviteit.
Tot een volgende keer!
De tweede dag van de Pieter Landman Memorial op Texel werd gekenmerkt door wind en regen, waardoor slechts een beperkt deel van de potentiële deelnemers in actie kwam. Roderik van den Bogaard won in de A-categorie, zijn vrouw Marijke Brouwers was de beste NVGJ’er. Olga Commandeur had het beste van het spel in de B-categorie. In de uitslag staan alleen de spelers die de 18 holes volbrachten.
Playing hdc
score
A categorie
Roderik van den Bogaard
13
34
Boudewijn van de Rhoer
15
30
Marijke Brouwers
19
27
Jolanda Swart
20
25
Martijn Paehlig
10
24
Hélène Wiesenhaan
21
24
Arnoud de Jager
20
24
Frank Maanders
22
21
Annette de Jong
22
21
Daphne van den Berg
16
15
B-categorie
Olga Commandeur
31
28
Ruud Taal
32
28
Anneke Boere
40
24
Ellen Kroes
25
23
Maddy van Holland
43
20
Op de 15e hole van Golfbaan Sluispolder was het raak voor Foeke Collet. Met een ijzer 8 wist hij de hole te vinden vanaf 131 meter in een ronde die verder weinig hoogtepunten kende voor de doorgaans zo steady spelende redacteur van Golfers Magazine.
Tropendagen waren het. Niet alleen door de temperatuur. Ook door het kiezen van een nieuwe golfset. Met een budget van maar liefst 2000 euro. Bij elkaar gecrowdfund door de leden van mijn kluppie. Maar het is gelukt! Mede dankzij weer onze voorzitter Martijn Paehlig. In zijn ‘kelder’ vindt hij een golfbag van Srixon, ingepakt! Kadootje van GM. Nu nog de ijzeren set, driver, putter en fairway woods.
De interland Deutschland – Niederlande geht nicht door. Slechts sieben deelnemers aan Nederlandse zijde. Das ist natürlich nicht genug om de eer van Oranje te verdedigen op de fairways van onze oosterburen.
1 juli 2025, een heerlijke dag voor een rondje golf. Officieel Tax Free Day, de eerste dag van het jaar dat je voor jezelf werkt en niet meer voor de fiscus. En ook de eerste dag van het jaar dat het echt lekker warm is, zelfs de warmste dag sinds de meting hiervan ooit in Nederland werd ingesteld. Het zorgde ervoor dat een groot aantal mensen die doorgaans op dinsdag op de Sallandsche Golfclub De Hoek in Diepenveen spelen , er voor kozen thuis achter de gordijnen te blijven zitten in plaats van te genieten van de pracht van een golfbaan in een heerlijk juli-zonnetje. Een bijna lege baan tot gevolg.
De editie 2025 van de Jaski Open op Sluispolder, voor de tweede keer ook een major, is volgeboekt. Alle 49 plaatsen zijn bezet, evenals alle stoeltjes van de zeven buggy’s die we tot de beschikking hebben. Nieuwe aanmeldingen komen op de wachtlijst. In tegenstelling tot wat eerder is aangegeven, starten we niet om 12 uur maar gaan de eerste flights, op 1 en 10, om 11.31 de baan in. De laatste flights vertrekken om 12.20. Jaski is al vele jaren zo'n beetje de populairste wedstrijd in het seizoen: dankzij de royale sponsoring door Willy Hoogland heeft de wedstrijd een sublieme uitstraling. En nu er bonuspunten te verdienen zijn, van 80 aflopend naar 10 voor de eerste acht in beide categorieën, is de wedstrijd nog eens extra aantrekkelijk. Mocht je, om wat voor reden, toch niet mee kunnen doen, laat dat dan tijdig weten: dan kunnen we anderen blij maken.
Wat kan golf toch een verschrikkelijk frustrerende sport zijn. Dat is natuurlijk geen nieuws voor het gros van de NVGJ'ers, die alles weten van fluffs, toppertje, slices en 3-putts. Ons motto is niet voor niets 'elkaar een leuke dag bezorgen', en niet 'these guys and girls are good'. Maar soms gaan de golfgoden wel heel ver met het geven van lesjes nederigheid.