Matchplay-Finale '21: Van Leeuwen vs Westhof

Matchplay-Finale '21: Van Leeuwen vs Westhof
Voor de neutrale toeschouwer (zoals tikker dezes) viel er veel te genieten tijdens de tweede halve- finale van de 2021-versie van de NVGJ-ZVM Matchplay-Competitie om de Joop van der Flier trofee. Twee ex-winnaars: Willem Schouten (Matchplay-kampioen van 2016 door in de finale Foeke Collet te verslaan, die het jaar erop zelf de titel greep) en Louis Westhof (versloeg Ruud Onstein in de finale van 2015) troffen elkaar op donderdagmiddag 2 september 2021 in een paradijselijke omgeving.

Want anders dan ”paradijselijk” vallen de achttien holes van golfbaan De Hoge Kleij in Leusden niet te omschrijven: fairways puik in orde, (met heel soms een hoekje aangevreten door ongedierte), greens gemanicuurd tot biljartlaken-snelheid, de paarse heide nog volop in bloei en de rough op een hoogte die meer krachttermen dan respect oproept…

Slow-starter

Kwart over drie gaan de matadoren de zonovergoten baan in. Hole 1 levert meteen winst op voor Willem, die op de volgende holes zijn voorsprong gestaag uitbouwt. Maar Louis blijkt een slow- starter. Hij vecht terug en troeft Willem een paar keer af. Zodat de heren na negen holes (tussendoortje: persoonlijk vind ik die hole negen, zeker met thans een riante strook bloeiende heide ter rechterzijde, landschappelijk de mooiste hole van de baan; golftechnisch ga ik voor hole 12) all-square naar de turn wandelen.

Met die gelijke stand begint de titanenstrijd als het ware opnieuw. Dit keer vormt Louis de bovenliggende partij: na elf holes two-up. Hole twaalf, de schitterende, uitdagende, licht omlaag glooiende, lange par vijf brengt de beste golfeigenschappen van beide heren naar boven: topgolf. Zij halfen de hole in par.

Op de tee van de relatief korte par vijf vijftiende kijkt Willem nog tegen een achterstand aan. Hij speelt deze hole strak in par; Louis laat vanaf de tee een steekje vallen, belandt achter de boom rechts voor de green en moet de hole ‘geven’. Met nog drie holes voor de boeg is de stand weer gelijk.

Tikkie nerveus

Hole zestien wordt gehalfed. Hole 17, de relatief korte par vier, kent als venijn een trio bunkers, mooi achter elkaar geplaceerd, midden op de fairway. Met de bloeiende heide langs de randen van deze drie bunkers vormt het drietal een prachtig plaatje om te zien. Maar ze zijn letterlijk en figuurlijk hinderlijk voor de spelers. Louis en Willem, — geconcentreerd, langzamerhand ook een beetje vermoeid en een tikkie nerveus aan het worden -, lijken de schoonheid van de hole niet op te merken. Beide approaches zijn te kort; hun putts eindigen vlak voor de hole. Ze kijken elkaar aan: ”Kom we gaan naar de tee van hole achttien”. Nog steeds all-square.

In zijn stukje hier elders op de site heeft Louis al beschreven hoe de 18e hole verloopt. Dus in gezelschap van Lia Grooters gaan we op naar de tee van hole 1 voor de eerste extra hole. Is het vermoeidheid, nervositeit, of beide? Hoe dan ook de drives van beide mannen schieten alle kanten op: Willem landt rechts in de ongenaakbare rough, Louis ligt links tegen een boom!. Terugspelen naar de fairway is voor alletwee de enige optie . Daarna belandt Willem in de bunker en Louis links in de semi-rough. Uiteindelijk draait het uit op een putt-wedstrijd: Willem ziet zijn halve meter putt rechts langs de hole rollen. Louis holet uit. Na 4,5 uur is Louis winnaar van deze op hoog niveau uitgevochten semi-finale.  In de definitieve eindstrijd mag hij de golfhandschoen opnemen tegen Jeroen van Leeuwen, die drie weken geleden op de Houtrak al met 7&5 Charles Taylor het nakijken gaf.

Ervaren finalist

Voor Jeroen van Leeuwen wordt het de eerste keer dat hij mag proberen de Joop van der Flier trofee in de wacht te slepen. In Louis treft hij een ervaren finalist: in 2008 verloor Louis met 1 down van Fred Sochacki. In 2012 moest hij op de 19e hole de eer laten aan Foeke Collet. In 2015 moest Ruud Onstein zijn meerdere erkennen in Louis; uitslag 2&1 (of was het 3&2?). Louis speelde al zijn drie vorige finale partijen op De Pan, onder ”rabbinaal toezicht” van Aleid Kemper.

Geheel volgens de door Aleid opgebouwde traditie vindt de eindstrijd van de NVGJ-ZVM Matchplay- Competitie ook dit jaar weer plaats op de lommerrijke banen van De Pan. Jeroen en Louis moeten nog een datum afspreken. Duidelijk is al wel dat we dan twee tot drie weken verder zijn in de tijd: Louis heeft komende week geen tijd. Terwijl de wedstrijdleider – die qualitate qua bij de finale laanwezig wil/moet zijn — in de week van 12 tot 20 september dagelijks druk doende is bij het Dutch

Open 2021 op Bernardus. Maar daar komen we verder wel uit. Met als resultaat dat voor eind september de opvolger van Michiel Teeling (onze Matchplay-kampioen van 2019) bekend zal zijn.

Willem van den Elskamp