Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
01.03.2021
exel wordt ook hard getroffen door de coronacrisis. Op de site van NRITmedia/ kennisbank geeft Iwan Groothuis, bekend van onze homecourse De Texelse en directeur van het vakantiepark De Krim, een inzicht in de gevolgen voor zijn bedrijf en Texel in het algemeen. Maar hij kijkt ook al richting de toekomst.
Ondernemers in onze sector maken ongekende tijden door. Veel bedrijven zijn gesloten of minimaal open. De gasten blijven weg en het regent annuleringen. In een serie artikelen spreken we met ondernemers die in deze moeilijke tijden er het beste van proberen te maken. Vandaag Iwan Groothuis van De Krim op Texel.
De Krim heeft op Texel negen vakantielocaties en die zijn soms dicht, gedeeltelijk open of helemaal open. Iwan volgt de landelijke lijn en de maatregelen van de Veiligheidsregio en probeert daar met zijn team zo goed mogelijk mee om te gaan. „Dat betekent dat we langzaam moesten opschalen met steeds meer locaties die dicht moesten. En eigenlijk zitten we daar nog steeds in. Het is al een keer verlengd van begin naar eind april en zal naar verwachting nog wel een keer worden verlengd.”
„Veel vragen, veel annuleringen en veel omboekingen”
De Krim heeft op dit moment meer dan 95% annuleringen. Dat betekende een heleboel gedoe met omboeken en vouchers: „Er komen hier honderden mails per dag binnen en zelfs met een opschaling van de reserveringsafdeling van zeven naar vijfentwintig mensen hebben we moeite om die mails weg te werken”, vertelt Iwan „Uiteraard veel vragen, veel annuleringen, veel omboekingen waarbij we ook gebruik maken van een voucherregeling. Onze medewerkers krijgen elke dag te maken met soms boze gasten, gelukkig heel veel begripvolle gasten, meedenkende eigenaren maar ook gefrustreerde eigenaren.” Bij de Krim komen ook de eerste advocatenbrieven uit Nederland en Duitsland binnen. „Daar ben je dan heel erg druk mee maar daar zit je op dit moment natuurlijk niet op te wachten. Als we allemaal een beetje meewerken, meedenken en begrip hebben voor elkaar dan helpt dat.”
Vakantie niet in de mindset van de Nederlanders
De oproep van minister-president Rutte om thuis te blijven heeft heel goed, bijna te goed,gewerkt. De bezetting op de Krim is bijna nul: „Nog een enkele vaste gast of eigenaar”, vertelt Iwan. „We denken dat we met de Paasdagen ook geen grote toeloop krijgen. Het zit op dit moment niet in de mindset van de gasten om er lekker op uit te trekken. Ik denk ook dat het goed is als iedereen zich aan de regels houdt en het landelijk advies opvolgt. Ga niet onnodig op reis en blijf zoveel mogelijk binnen. Uiteraard is het nog steeds belangrijk om die enkele gast die wel naar Texel komt gastvrij te behandelen. We hebben die gasten straks weer hard nodig!”
„Teleurgesteld in ontbreken landelijk beleid”
Teleurgesteld is Iwan in het ontbreken van een landelijk beleid: „In Zeeland is alles dicht, hier deels open en in andere regio’s weer anders. We hebben te maken met 25 veiligheidsregio’s die elk een ander standpunt innemen en ook de burgemeesters van de Waddeneilanden zitten soms weer apart bij elkaar. Dat helpt in mijn ogen niet. Niet naar inwoners, niet naar gasten en niet naar ondernemers. Het is zo moeilijk communiceren richting gasten maar ook inwoners van Texel als we allemaal wat anders doen.” Op Texel zit ook veel emotie bij inwoners. „We hebben geen eigen ziekenhuis en beperkte medische voorzieningen. Als er serieus iets aan de hand is, moet je met de boot naar Den Helder. Bewoners en huisartsen zijn terecht gevoelig voor gasten uit bijvoorbeeld Brabant of andere risicogebieden die hier de rust komen zoeken en ongewild het virus zouden kunnen meebrengen. En dat begrijp ik.”
Opschalen richting zomer met beperkende maatregelen
Ondanks die grote aantallen annuleringen maakt Iwan zich nu nog geen grote zorgen om de toekomst: „We hebben gelukkig genoeg vet op de botten om deze slechte periode door te komen. Het moet niet tot na de zomermaanden duren want dan hebben we echt wel last. We hebben vooralsnog voldoende liquiditeit maar je ziet het wel hard naar beneden lopen.” Hij hoopt dat de sector in juni langzaam kan opschalen richting de zomer: „Natuurlijk wel met beperkende maatregelen. Bijvoorbeeld de capaciteit bij het zwembad wat beperken, de afstand van 1,5 meter blijven toepassen bij alle faciliteiten met concentratie van gasten, minder tafels op de terrassen en in het restaurant en publieke ruimten en sanitaire voorzieningen extra schoonmaken. Je zou ook kunnen denken om eerst een periode naar een maximale bezetting van zo’n 70% te gaan, uiteraard met inachtneming van bestaande reserveringen. Ik hoor nu de eerste geluiden om pro-actief beleid te maken ten aanzien van een gefaseerde opschaling van activiteiten. Het is ook daar belangrijk om vanuit de belangenorganisaties het voortouw te nemen.”
„Nu pro-actief beleid voor een gefaseerde opschaling van activiteiten”
Van de 180 fte’s heeft Iwan nog niemand naar huis gestuurd: „Waar mogelijk werken medewerkers thuis, sommige medewerkers blijven vanwege de thuissituatie thuis en waar mogelijk worden overuren opgemaakt. De parken hebben er nog nooit zo mooi uitgezien. We hebben eerst alles super schoongemaakt en zijn druk bezig met diverse groot onderhoudsprogramma’s. Ook gaan we bijvoorbeeld -nu het groen er nog niet inzit- zwerfafval op Camping Kogerstrand, zo’n 2,7 kilometer langs de kust, opruimen.” Op de kosten wordt bij de Krim nu extra scherp gelet en ook investeringen die kunnen worden uitgesteld, gaan de ijskast in. Uiteraard maken ze ook gebruik van de diverse overheidsmaatregelen.
Blijf bij elkaar
Volgens Iwan is het voor het team zaak zoveel als mogelijk bij elkaar te blijven. Voor zichzelf ziet hij ook een opdracht: „Heb ook wat extra aandacht voor je medewerkers want het is voor iedereen lastig. Ze zijn soms onzeker. Je moet ze ook ondersteunen. Ik kreeg zaterdag nog een mailtje van een reserveringsmedewerker die uitgescholden was door een gast en het even niet meer zag zitten. Dat is klein leed maar toch wel heftig. Dan loop ik even binnen en dan praten we erover.”
Zeer positief is Iwan over de opstelling van de bank: „Wij zijn in de regio Noord-Holland met 30 miljoen euro omzet een wat groter mkb-bedrijf met een solide financiële basis. Banken zijn altijd wel blij met zo’n relatie maar dat maken ze nu ook waar. We hebben geregeld contact en houden korte lijnen over onze financiele situatie. Ze hebben aangeboden dat extra kredietfaciliteiten bespreekbaar zijn mocht deze crisis tot na de zomerperiode duren.”
„Dit is de tijd om gezamenlijk waar mogelijk het leed te delen en elkaar waar mogelijk te ondersteunen.”
Grote zorgen wat betreft de continuiteit van De Krim heeft Iwan vooralsnog niet: „Je bent er dagelijks intensief mee bezig en het is een hectische tijd.” Zijn zorgen gaan zeker ook uit naar collega ondernemers op Texel: „Bij ons op het eiland is de winterperiode een periode van rust, vakantie opnemen en voorbereiding op het nieuwe seizoen. Na maanden met geen of geringe omzet valt deze coronacrisis natuurlijk in een heel slechte periode van het jaar. Ik ken net iets te veel ondernemers die iets overgenomen hebben of fors geïnvesteerd hebben deze winterperiode. Dat is op dit moment wel heel zuur. Ook bedrijven waarvan je het niet direct verwacht zitten in de problemen. En ook ondernemers met bijvoorbeeldeen relatief klein restaurantje waarvan je hoort dat de verhuurder van het pand niet wil meewerken om bijvoorbeeld de huur te beperken of te verschuiven naar later in het jaar. Dat zou niet zo mogen zijn. Dit is de tijd om gezamenlijk waar mogelijk het leed te delen en elkaar waar mogelijk te ondersteunen.”
Kansen voor Texel
Iwan hoopt dat het in Nederland langzaamaan richting een meer normale situatie gaat. Hoe langer het duurt, hoe groter volgens hem de ellende achter de schermen: „Die maatschappelijke en sociale kosten zijn dan niet te overzien. Niet alleen bedrijfseconomisch, maar zeker ook sociaal maatschappelijk. Ik ben bang dat achter de muren van heel veel huizen veel persoonlijk leed is. Dat gaat nog zeer veel maatschappelijke schade opleveren en dat moet uiteindelijk ook weer gecompenseerd worden.” Hij verwacht wel dat er in de reissector dit jaar en misschien ook wel komend voorjaar fundamenteel iets gaat veranderen. „Mensen zullen de komende tijd niet meer zomaar naar verre oorden als China of New York gaan. Maar we hebben allemaal relatief veel vrije tijd en we hebben toch de behoefte om er soms even helemaal uit te zijn. Dan kijk ik in mijn beperkte wereldje en dan denk ik dat Texel het wel eens heel erg druk kan krijgen.”
Enkele dagen geleden liet Iwan via FB het volgende weten:
Elk nadeel heb zijn voordeel zei een beroemde Feyenoorder in 1984 ooit. Wat ligt Golfbaan de Texelse er super bij! Fairways als een biljartlaken en de greens zijn nog nooit zo goed geweest. Zorg dat je snel reserveert als de golfbaan weer open is!
Het kan toch, ik ben te verslaan! Het was woensdagochtend half acht, en de serene rust van een nog droge Golfclub De Hoge Kleij lag over het perfect geprepareerde gras. De ideale omstandigheden voor een spannende matchplay. Zoals de traditie wil, werd hier de halve finale gespeeld, en mijn tegenstander was Frank Huiges. Om eerlijk te zijn, had iedereen zijn geld al op mij gezet. Maar om meteen met de deur in huis te vallen: ik heb verloren. Of beter gezegd, Frank heeft mij verslagen. De wedstrijd We begonnen de ronde nog droog, hoewel de lucht al dreigend grijs kleurde. Mijn strategie is altijd dezelfde: knal erin, win snel een paar holes, en houd dan stand. En zo geschiedde. Na zeven holes stond ik 5 up. Ik wist dat ik scherp moest blijven, want dit was de halve finale en Frank kreeg met zijn handicap van 18 maar liefst 14 slagen mee. Dat betekende dat ik maar vier holes had waar hij geen slag kreeg. Met een voorsprong van 4 up begon ik aan de laatste negen holes. Toen sloeg de bliksem in. Frank begon aan een ongekende reeks pars: op hole 10, 11 en 14, een birdie op 12, en nog een par op 15. Plotseling stond het gelijk. Ik speelde overigens niet eens zo slecht; +1 op de eerste negen en ook +1 op de tweede negen tot aan hole 15. Maar tegen Franks onstuitbare opmars viel niet te winnen. Met een par op 16 en nog een par op 17 was het plotseling voorbij. Ik stond erbij en keek ernaar. Niet verloren, meer overdonderd. Ik moet eerlijk zijn, ik kan niet winnen van een man die op bijna elke hole van de tweede negen parren maakt, terwijl hij daar een slag krijgt. Dan zou ik overal birdies moeten maken. Ik ben goed, maar zo goed, helaas, ook weer niet. Eerlijk is eerlijk Ik geef Frank alle hulde die hij verdient. Hij heeft fenomenaal gespeeld, hoewel ik nog steeds vind dat zijn handicap wel wat naar beneden mag ;_)). Nu het stof is neergedaald, steun ik mijn naamgenoot Peter in de finale. Succes mannen, en tot de volgende wedstrijd.
Ken je dat? Zo’n strook strak gemaaid gras in het midden van een golfhole, waar je links en rechts mensen ziet zoeken naar hun bal? Nou, dáár lag ik dus nooit. Peter Luijer wel. En als hij zich al aan de zijkanten meldde, dan was het om mij te helpen met zoeken. De driver wilde maar niet luisteren naar de baas. En ja, het ligt altijd aan de indiaan. En nooit aan de boog. Ik weet het. Maar toch.
Gespot, ons gewaardeerde lid Jur Raatjes op de oldtimer catwalk tijdens het driedaagse auto festival Concours D’Elegance op het prachtige landgoed Heerlijkheid Mariënwaerdt in Beesd. Als mede-organisator van dit grote festijn kon hij het niet nalaten deze dagen een podcast te doen met collega Tile. Voorlopig zullen wij Jur helaas niet zien op onze wedstrijden. Zijn voetoperatie is niet goed gegaan en de prothese moet binnenkort vervangen worden. Wel verzorgt hij met veel plezier alle teksten en lay outs voor het komende Nations Cup. Sterkte Jur met je voet en snel weer op de course!
Hierbij nodigen wij professionele mediavertegenwoordigers uit om met hun beste journalistieke werk mee te dingen naar de Golfpersprijs 2025, een gezamenlijk initiatief van de NGF, NVG, PGA Holland en NVGJ, de Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten.
Afgelopen dinsdag en woensdag stond onze homecourse De Texelse in het teken van de NVGJ. En hoe! Dinsdag begon nog veelbelovend met een stralende start, maar de echte Texelse ervaring liet niet lang op zich wachten: een pittige regenbui die ons stevig op de proef stelde. Woensdag daarentegen was het genieten geblazen. Zon, een strakblauwe lucht en dat kenmerkende Texelse briesje maakten er een prachtige golfdag van. Onze NVGJ’ers lieten zich uiteraard niet kennen. Er werd prima gespeeld en de sfeer zat er goed in. Voor een aantal van onze spelers die straks meedoen aan de Redexim Nations Cup was dit bovendien een uitstekende generale repetitie. Binnen een maand staat dit grote internationale toernooi voor de deur en de Texelse rondes waren ideaal om alvast wat scherpte en vertrouwen op te doen. Een belangrijk moment tijdens deze dagen was de samenstelling van de duo’s die Team Nederland gaan vertegenwoordigen. Met zorg en oog voor balans in handicaps zijn de koppels gevormd: * Marijke & Louis * Stef & Sonja * Martijn & Pamela * Anton & Hannie * Friso & Helene Met dit team hebben we een mooie mix van ervaring, talent en teamspirit. Ik ben ervan overtuigd dat deze combinaties elkaar perfect aanvullen en dat we hiermee sterk aan de start verschijnen. Achter de schermen wordt er ook keihard gewerkt. Cara zorgt ervoor dat alles tot in de puntjes geregeld is, zodat wij straks alleen maar hoeven te doen waar we goed in zijn: golfen en genieten. De komende weken benutten we om nog wat extra te trainen en de handicaps aan te scherpen. Ik kijk er met veel enthousiasme naar uit. De Redexim Nations Cup 2025 belooft een bijzonder evenement te worden en ik ben nu al trots op dit fantastische team. Op naar oktober – en op naar succes! Helene Wiesenhaan Captain Team Nederland
Er kan nog veel gebeuren, want we hebben nog vijf wedstrijden te gaan voor de finale op Nunspeet, inclusief een major op Haviksoord waarop niet minder dan 80 (of 70 of 60 enz) punten te verdienen zijn. Maar toch, de Order of Merit krijgt steeds meer vorm. Aan die finale doen de acht beste in A en acht beste van B mee. De vraag, wanneer kan ik voor de zekerheid nog spelen om mijn plekje veilig te stellen of te veroveren, wordt steeds vaker gesteld.