Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
01.03.2021
exel wordt ook hard getroffen door de coronacrisis. Op de site van NRITmedia/ kennisbank geeft Iwan Groothuis, bekend van onze homecourse De Texelse en directeur van het vakantiepark De Krim, een inzicht in de gevolgen voor zijn bedrijf en Texel in het algemeen. Maar hij kijkt ook al richting de toekomst.
Ondernemers in onze sector maken ongekende tijden door. Veel bedrijven zijn gesloten of minimaal open. De gasten blijven weg en het regent annuleringen. In een serie artikelen spreken we met ondernemers die in deze moeilijke tijden er het beste van proberen te maken. Vandaag Iwan Groothuis van De Krim op Texel.
De Krim heeft op Texel negen vakantielocaties en die zijn soms dicht, gedeeltelijk open of helemaal open. Iwan volgt de landelijke lijn en de maatregelen van de Veiligheidsregio en probeert daar met zijn team zo goed mogelijk mee om te gaan. „Dat betekent dat we langzaam moesten opschalen met steeds meer locaties die dicht moesten. En eigenlijk zitten we daar nog steeds in. Het is al een keer verlengd van begin naar eind april en zal naar verwachting nog wel een keer worden verlengd.”
„Veel vragen, veel annuleringen en veel omboekingen”
De Krim heeft op dit moment meer dan 95% annuleringen. Dat betekende een heleboel gedoe met omboeken en vouchers: „Er komen hier honderden mails per dag binnen en zelfs met een opschaling van de reserveringsafdeling van zeven naar vijfentwintig mensen hebben we moeite om die mails weg te werken”, vertelt Iwan „Uiteraard veel vragen, veel annuleringen, veel omboekingen waarbij we ook gebruik maken van een voucherregeling. Onze medewerkers krijgen elke dag te maken met soms boze gasten, gelukkig heel veel begripvolle gasten, meedenkende eigenaren maar ook gefrustreerde eigenaren.” Bij de Krim komen ook de eerste advocatenbrieven uit Nederland en Duitsland binnen. „Daar ben je dan heel erg druk mee maar daar zit je op dit moment natuurlijk niet op te wachten. Als we allemaal een beetje meewerken, meedenken en begrip hebben voor elkaar dan helpt dat.”
Vakantie niet in de mindset van de Nederlanders
De oproep van minister-president Rutte om thuis te blijven heeft heel goed, bijna te goed,gewerkt. De bezetting op de Krim is bijna nul: „Nog een enkele vaste gast of eigenaar”, vertelt Iwan. „We denken dat we met de Paasdagen ook geen grote toeloop krijgen. Het zit op dit moment niet in de mindset van de gasten om er lekker op uit te trekken. Ik denk ook dat het goed is als iedereen zich aan de regels houdt en het landelijk advies opvolgt. Ga niet onnodig op reis en blijf zoveel mogelijk binnen. Uiteraard is het nog steeds belangrijk om die enkele gast die wel naar Texel komt gastvrij te behandelen. We hebben die gasten straks weer hard nodig!”
„Teleurgesteld in ontbreken landelijk beleid”
Teleurgesteld is Iwan in het ontbreken van een landelijk beleid: „In Zeeland is alles dicht, hier deels open en in andere regio’s weer anders. We hebben te maken met 25 veiligheidsregio’s die elk een ander standpunt innemen en ook de burgemeesters van de Waddeneilanden zitten soms weer apart bij elkaar. Dat helpt in mijn ogen niet. Niet naar inwoners, niet naar gasten en niet naar ondernemers. Het is zo moeilijk communiceren richting gasten maar ook inwoners van Texel als we allemaal wat anders doen.” Op Texel zit ook veel emotie bij inwoners. „We hebben geen eigen ziekenhuis en beperkte medische voorzieningen. Als er serieus iets aan de hand is, moet je met de boot naar Den Helder. Bewoners en huisartsen zijn terecht gevoelig voor gasten uit bijvoorbeeld Brabant of andere risicogebieden die hier de rust komen zoeken en ongewild het virus zouden kunnen meebrengen. En dat begrijp ik.”
Opschalen richting zomer met beperkende maatregelen
Ondanks die grote aantallen annuleringen maakt Iwan zich nu nog geen grote zorgen om de toekomst: „We hebben gelukkig genoeg vet op de botten om deze slechte periode door te komen. Het moet niet tot na de zomermaanden duren want dan hebben we echt wel last. We hebben vooralsnog voldoende liquiditeit maar je ziet het wel hard naar beneden lopen.” Hij hoopt dat de sector in juni langzaam kan opschalen richting de zomer: „Natuurlijk wel met beperkende maatregelen. Bijvoorbeeld de capaciteit bij het zwembad wat beperken, de afstand van 1,5 meter blijven toepassen bij alle faciliteiten met concentratie van gasten, minder tafels op de terrassen en in het restaurant en publieke ruimten en sanitaire voorzieningen extra schoonmaken. Je zou ook kunnen denken om eerst een periode naar een maximale bezetting van zo’n 70% te gaan, uiteraard met inachtneming van bestaande reserveringen. Ik hoor nu de eerste geluiden om pro-actief beleid te maken ten aanzien van een gefaseerde opschaling van activiteiten. Het is ook daar belangrijk om vanuit de belangenorganisaties het voortouw te nemen.”
„Nu pro-actief beleid voor een gefaseerde opschaling van activiteiten”
Van de 180 fte’s heeft Iwan nog niemand naar huis gestuurd: „Waar mogelijk werken medewerkers thuis, sommige medewerkers blijven vanwege de thuissituatie thuis en waar mogelijk worden overuren opgemaakt. De parken hebben er nog nooit zo mooi uitgezien. We hebben eerst alles super schoongemaakt en zijn druk bezig met diverse groot onderhoudsprogramma’s. Ook gaan we bijvoorbeeld -nu het groen er nog niet inzit- zwerfafval op Camping Kogerstrand, zo’n 2,7 kilometer langs de kust, opruimen.” Op de kosten wordt bij de Krim nu extra scherp gelet en ook investeringen die kunnen worden uitgesteld, gaan de ijskast in. Uiteraard maken ze ook gebruik van de diverse overheidsmaatregelen.
Blijf bij elkaar
Volgens Iwan is het voor het team zaak zoveel als mogelijk bij elkaar te blijven. Voor zichzelf ziet hij ook een opdracht: „Heb ook wat extra aandacht voor je medewerkers want het is voor iedereen lastig. Ze zijn soms onzeker. Je moet ze ook ondersteunen. Ik kreeg zaterdag nog een mailtje van een reserveringsmedewerker die uitgescholden was door een gast en het even niet meer zag zitten. Dat is klein leed maar toch wel heftig. Dan loop ik even binnen en dan praten we erover.”
Zeer positief is Iwan over de opstelling van de bank: „Wij zijn in de regio Noord-Holland met 30 miljoen euro omzet een wat groter mkb-bedrijf met een solide financiële basis. Banken zijn altijd wel blij met zo’n relatie maar dat maken ze nu ook waar. We hebben geregeld contact en houden korte lijnen over onze financiele situatie. Ze hebben aangeboden dat extra kredietfaciliteiten bespreekbaar zijn mocht deze crisis tot na de zomerperiode duren.”
„Dit is de tijd om gezamenlijk waar mogelijk het leed te delen en elkaar waar mogelijk te ondersteunen.”
Grote zorgen wat betreft de continuiteit van De Krim heeft Iwan vooralsnog niet: „Je bent er dagelijks intensief mee bezig en het is een hectische tijd.” Zijn zorgen gaan zeker ook uit naar collega ondernemers op Texel: „Bij ons op het eiland is de winterperiode een periode van rust, vakantie opnemen en voorbereiding op het nieuwe seizoen. Na maanden met geen of geringe omzet valt deze coronacrisis natuurlijk in een heel slechte periode van het jaar. Ik ken net iets te veel ondernemers die iets overgenomen hebben of fors geïnvesteerd hebben deze winterperiode. Dat is op dit moment wel heel zuur. Ook bedrijven waarvan je het niet direct verwacht zitten in de problemen. En ook ondernemers met bijvoorbeeldeen relatief klein restaurantje waarvan je hoort dat de verhuurder van het pand niet wil meewerken om bijvoorbeeld de huur te beperken of te verschuiven naar later in het jaar. Dat zou niet zo mogen zijn. Dit is de tijd om gezamenlijk waar mogelijk het leed te delen en elkaar waar mogelijk te ondersteunen.”
Kansen voor Texel
Iwan hoopt dat het in Nederland langzaamaan richting een meer normale situatie gaat. Hoe langer het duurt, hoe groter volgens hem de ellende achter de schermen: „Die maatschappelijke en sociale kosten zijn dan niet te overzien. Niet alleen bedrijfseconomisch, maar zeker ook sociaal maatschappelijk. Ik ben bang dat achter de muren van heel veel huizen veel persoonlijk leed is. Dat gaat nog zeer veel maatschappelijke schade opleveren en dat moet uiteindelijk ook weer gecompenseerd worden.” Hij verwacht wel dat er in de reissector dit jaar en misschien ook wel komend voorjaar fundamenteel iets gaat veranderen. „Mensen zullen de komende tijd niet meer zomaar naar verre oorden als China of New York gaan. Maar we hebben allemaal relatief veel vrije tijd en we hebben toch de behoefte om er soms even helemaal uit te zijn. Dan kijk ik in mijn beperkte wereldje en dan denk ik dat Texel het wel eens heel erg druk kan krijgen.”
Enkele dagen geleden liet Iwan via FB het volgende weten:
Elk nadeel heb zijn voordeel zei een beroemde Feyenoorder in 1984 ooit. Wat ligt Golfbaan de Texelse er super bij! Fairways als een biljartlaken en de greens zijn nog nooit zo goed geweest. Zorg dat je snel reserveert als de golfbaan weer open is!
Andreas van der Schaaf blikt terug op het leven van Karel van de Graaf, die ons op 14 november op 72-jarige leeftijd ontviel. De pauze voordat Karel ruiterlijk moest bekennen dat dit zo was duurde bijna 2 seconden en voor iemand wiens eerste vraag in zijn leven als journalist, interviewer of presentator vaak cruciaal bleek was dit best opvallend. De omstanders (zijn flightgenoten) waren op dat moment enigszins verbouwereerd, omdat zij in die ‘split seconds’ nog dachten dat het over het redelijk forse hoofd van Karel zelf ging. “Ja” zei Karel na die twee seconden dus, “U heeft ‘m gezien?” en haalde zijn spiksplinternieuwe oversized ‘greatest big Bertha’ uit zijn tas. (kort daarna werd deze geloof ik verboden) Het neemt ons terug naar die zonovergoten dag op de Golfbaan van Best waar de gebroeders van de Kerkhof hun jaarlijkse ‘golftournament’ (2003) vierden en waar een keur aan oud-voetballers, artiesten, BN’ers, etc. uitgenodigd waren om nu maar eens echt te laten zien of hun handicap een juiste afspiegeling vormde van hun veronderstelde capaciteiten op golfgebied. Het grote nadeel was dat ik er was met een professionele cameraploeg om voor zowel GooiTV als BVN op indringende wijze kond van te doen. Kijk, bij de NVGJ hebben wij allen in meer of minderen mate Karel meegemaakt in zijn hoedanigheid als causeur en vaak worstelend golfer, die zijn sport uitermate serieus nam en ook tot in de details alles wilde voorbereiden. Vooral als ik in zijn buurt kwam of (nog ‘erger’) met hem samenspeelde was hij uitermate op zijn hoede, want zijn grote gevoel voor humor kon dan wel eens de overhand krijgen over de concentratie in zijn golfspel om eindelijk eens te bereiken waar ieder van ons vaak van droomt: In 1x (in een wedstrijd) uit een bunker slaan tot 2 centimeter bij de pin. Het vermoeden van een ‘longest drive’ die op het allerlaatst tegen het bordje ketst en 10 meter terugvalt, een hole-in-one met voorbedachte rade om over een Albatros maar te zwijgen! Onderaan deze terugblik en warme herinnering over Karel dan ook de directe links naar mijn 2-delige reportage waarin u geachte NVGJ’ers dit allemaal nog eens haarfijn kunt bekijken. Een ding is zeker of het nauw ‘liefde en of haat’ was uiteindelijk moesten we altijd onbedaarlijk lachen. Kijk, er was natuurlijk wel verschil toen wij elkaar leerden kennen. Jarenlang hadden we namelijk onafhankelijk van elkaar ons bezig gehouden met ‘televisie’ en of radio. Karel was duidelijk AVRO en ik deed (maar) wat bij de NCRV en later bij de TROS. Karel was redelijk serieus met nieuws, achtergronden en ‘human interest’ in de weer ik zat met Ron Brandsteder in de sauna om de laatste details van ‘het waterbakkenspel’ uit te werken. Maar toen wij elkaar begin deze eeuw -mede door de NVGJ- steeds beter leerden kennen ontstond er een gezamenlijke band: humor. Alleen was dat voor Karel een bottleneck in zijn bijna autistische benadering van het bedrijven van de golfsport met andere woorden hoe sla ik altijd een bal recht midden op de fairway op zo’n 250 meter van de afslag. Daar past dus op zo’n moment geen zinnetje van Prins Bernhard of Prins Claus achter zijn rug bij. (“Mammie (tijdens het zwemmen) doe even een touwtje om je gebit anders verlies je het”.) Dus hij omzeilde mij vaak omdat er een te groot lachgevaar bestond, waardoor Karel zijn spel tot rampzalige diepte zou kunnen leiden. Karel van de Graaf, die guitige blik, die onbedaarlijke lach een iets te harde klap op je schouder en dat verfijnd getimede gevoel voor humor, daar moest ik direct aan denken toen ik het droeve bericht las van zijn overlijden. Laten we eerlijk wezen –zoals professor Zonnebloem het zou omschrijven- “Och arme, zo jong nog”. Inderdaad. ………Ik heb nu even iets langer dan die 2 seconden pauze genomen in mijn epistel om te zeggen; Karel bedankt, dat ik je in ‘die golfjaren’ zo heb leren kennen en dat we vooral met humor ons er doorheen hebben geslagen, ook resulteerde dat niet altijd in 5 birdie’s, 2 eagles, een onterechte boogie, een praktische hole-in-one en 9 parren waarvan de meeste met backspin op de green belandden. Karel van de Graaf 1950-2023 R.I.P.
Een bont gezelschap verzamelde zich 15 november in Brasserie Nel in Amsterdam om niet alleen de 73ste verjaardag van Rob Hoogland te vieren, maar ook om het glas te heffen op zijn laatste bundel columns. Of, nou ja, laatste..? Sinds Hoogland in 1989 begon met het schrijven van columns tikte hij een slordige achtduizend stukjes bij elkaar. Een groot deel daarvan bundelde hij in 2015 in 'De Grote Hoogland', een ruim driehonderd pagina's dik boek met daarin enkele honderden van zijn beste columns. Niet alleen sneuvelden er acht jaar geleden al veel, sinds hij officieel met pensioen ging, schreef hij vrolijk door, voor zijn krant DeTelegraaf, maar ook voor onder meer Golfers Magazine waar hij inmiddels ook alweer bijna honderd stukjes tikte over de sport die hem zo na aan het hart ligt. Hoog tijd dus om een nieuwe bundeling te maken, de laatste die hij meemaakt, zo voorzag hij bij de lancering. 'Na de Grote Hoogland en de Oude Hoogland ligt de Dode Hoogland nogal voor de hand, maar dat is dan niet meer aan mij', kreeg hij de lachers op zijn hand in de Amsterdamse horecagelegenheid waar een bont gezelschap (o.a. Guus Hiddink, tal van Telegraafcollega's, collega-columnisten als Sylvia Witteman en Theodor Holman, voormalig minister Ronald Plasterk en demissionair staatssecretaris Gunay Uslu en een handvol NVGJ-leden) zich op de 73ste verjaardag van Hoogland verzameld had. De Oude Hoogland is een uitgave van EzoWolf en bevat naast columns uit de Telegraaf ook enkele columns die eerder in Golfers Magazine hebben gestaan en enkele speciaal voor dit boek geschreven bijdragen. Het kost €23,95 en is verkrijgbaar bij de boekhandel en online.
Rogier Carper, de zoon van ons overleden lid Meinard Carper, stuurde ons het volgende: "Als je op een mooie dag, zo langs de Texelse Golfbaan loopt en tegen de duinrand bij Hole 6 aankomt, dan staat daar nu een mooi eerbetoon aan mijn vader. Neem plaats op de bank en kijk of anderen ook een Hole in One slaan. Scan de QR-code en luister naar het prachtige lied wat mijn zus gezongen heeft en leef mee met het familiemotto.'' Op de website van de Texelse stond de volgende tekst: Oplettende wandelaars op het Hanenpad is het wellicht opgevallen. Ter hoogte van hole 6 is het bankje aldaar vervangen door een nieuw, gedenkwaardig exemplaar, namelijk ter nagedachtenis aan de in juni 2022 overleden Meinard Carper. ‘Ik wilde geen steen of urn en al helemaal niet op zo’n opgepropte begraafplaats’, dat leek mij niets’ aldus zijn vrouw Tineke. Een bankje bij de golfbaan leek haar wel wat en zo geschiedde. ‘Het is een mooie manier om Meinard te gedenken. Hij was een fanatieke golfer – hij heeft ooit op hole 6 een hole-in-one geslagen - en heeft altijd zijn ziel en zaligheid in golf gelegd, vooral op De Texelse. Via Anita Hiemstra en Hans Witte kwam Tineke bij Novalishoeve terecht alwaar het houten bankje werd vervaardigd. En op maandag 23 oktober is in het bijzijn van onder meer hun twee kinderen, drie kleinkinderen en met behulp van Hans Witte het bankje geplaatst. Bijzondere bijkomstigheid is dat aan de linkerkant van de bank een QR-code is aangebracht. Als die code wordt gelezen door een mobiele telefoon of een Ipad, kan je het lied horen dat dochter Tessa heeft gezongen op de crematie. Dus mocht u tijdens het wandelen op het Hanenpad even willen uitrusten, het bankje van Meinard is een bijzonder moment voor een stonde contemplatie.
Er is weinig vervelender dan een nieuwe indeling van het een of ander. Een website, de supermarkt, de keukenkastjes. Tot je na een paar dagen niet eens meer weet hoe het eerder was.
Niels Paauw is winnaar geworden van de Golfpersprijs met het artikel ‘Andere tijden Golf’ over de beginjaren van de Ryder Cup, dat verscheen in Golfers Magazine. De twee andere genomineerden waren Roy Heethaar met ANWB Golfweekendcursus – na twee dagen het echte werk? (op Golf.nl) en Ralph Blijlevens, die voor het AD een artikel schreef over de Netflix serie Full Swing.
De finales van de Masters op het Rijk van Nunspeet heeft in zowel de A- als B-categorie de zaak behoorlijk op z’n kop gezet. Zowel Henri van der Steen (A) als Onno Hansum (B), als winnaars van de Order of Merit met 250 punten begonnen, redden het niet. Henri eindigde als vierde, waardoor Anton Kuijntjes hem voorbij kon steken. Onno moest het in een directe confrontatie met Leonard van Nunen afleggen met een minimaal verschil van 25 punten. Foeke Collet haakte door fysieke malheur voortijdig af.