Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
01.03.2021
exel wordt ook hard getroffen door de coronacrisis. Op de site van NRITmedia/ kennisbank geeft Iwan Groothuis, bekend van onze homecourse De Texelse en directeur van het vakantiepark De Krim, een inzicht in de gevolgen voor zijn bedrijf en Texel in het algemeen. Maar hij kijkt ook al richting de toekomst.
Ondernemers in onze sector maken ongekende tijden door. Veel bedrijven zijn gesloten of minimaal open. De gasten blijven weg en het regent annuleringen. In een serie artikelen spreken we met ondernemers die in deze moeilijke tijden er het beste van proberen te maken. Vandaag Iwan Groothuis van De Krim op Texel.
De Krim heeft op Texel negen vakantielocaties en die zijn soms dicht, gedeeltelijk open of helemaal open. Iwan volgt de landelijke lijn en de maatregelen van de Veiligheidsregio en probeert daar met zijn team zo goed mogelijk mee om te gaan. „Dat betekent dat we langzaam moesten opschalen met steeds meer locaties die dicht moesten. En eigenlijk zitten we daar nog steeds in. Het is al een keer verlengd van begin naar eind april en zal naar verwachting nog wel een keer worden verlengd.”
„Veel vragen, veel annuleringen en veel omboekingen”
De Krim heeft op dit moment meer dan 95% annuleringen. Dat betekende een heleboel gedoe met omboeken en vouchers: „Er komen hier honderden mails per dag binnen en zelfs met een opschaling van de reserveringsafdeling van zeven naar vijfentwintig mensen hebben we moeite om die mails weg te werken”, vertelt Iwan „Uiteraard veel vragen, veel annuleringen, veel omboekingen waarbij we ook gebruik maken van een voucherregeling. Onze medewerkers krijgen elke dag te maken met soms boze gasten, gelukkig heel veel begripvolle gasten, meedenkende eigenaren maar ook gefrustreerde eigenaren.” Bij de Krim komen ook de eerste advocatenbrieven uit Nederland en Duitsland binnen. „Daar ben je dan heel erg druk mee maar daar zit je op dit moment natuurlijk niet op te wachten. Als we allemaal een beetje meewerken, meedenken en begrip hebben voor elkaar dan helpt dat.”
Vakantie niet in de mindset van de Nederlanders
De oproep van minister-president Rutte om thuis te blijven heeft heel goed, bijna te goed,gewerkt. De bezetting op de Krim is bijna nul: „Nog een enkele vaste gast of eigenaar”, vertelt Iwan. „We denken dat we met de Paasdagen ook geen grote toeloop krijgen. Het zit op dit moment niet in de mindset van de gasten om er lekker op uit te trekken. Ik denk ook dat het goed is als iedereen zich aan de regels houdt en het landelijk advies opvolgt. Ga niet onnodig op reis en blijf zoveel mogelijk binnen. Uiteraard is het nog steeds belangrijk om die enkele gast die wel naar Texel komt gastvrij te behandelen. We hebben die gasten straks weer hard nodig!”
„Teleurgesteld in ontbreken landelijk beleid”
Teleurgesteld is Iwan in het ontbreken van een landelijk beleid: „In Zeeland is alles dicht, hier deels open en in andere regio’s weer anders. We hebben te maken met 25 veiligheidsregio’s die elk een ander standpunt innemen en ook de burgemeesters van de Waddeneilanden zitten soms weer apart bij elkaar. Dat helpt in mijn ogen niet. Niet naar inwoners, niet naar gasten en niet naar ondernemers. Het is zo moeilijk communiceren richting gasten maar ook inwoners van Texel als we allemaal wat anders doen.” Op Texel zit ook veel emotie bij inwoners. „We hebben geen eigen ziekenhuis en beperkte medische voorzieningen. Als er serieus iets aan de hand is, moet je met de boot naar Den Helder. Bewoners en huisartsen zijn terecht gevoelig voor gasten uit bijvoorbeeld Brabant of andere risicogebieden die hier de rust komen zoeken en ongewild het virus zouden kunnen meebrengen. En dat begrijp ik.”
Opschalen richting zomer met beperkende maatregelen
Ondanks die grote aantallen annuleringen maakt Iwan zich nu nog geen grote zorgen om de toekomst: „We hebben gelukkig genoeg vet op de botten om deze slechte periode door te komen. Het moet niet tot na de zomermaanden duren want dan hebben we echt wel last. We hebben vooralsnog voldoende liquiditeit maar je ziet het wel hard naar beneden lopen.” Hij hoopt dat de sector in juni langzaam kan opschalen richting de zomer: „Natuurlijk wel met beperkende maatregelen. Bijvoorbeeld de capaciteit bij het zwembad wat beperken, de afstand van 1,5 meter blijven toepassen bij alle faciliteiten met concentratie van gasten, minder tafels op de terrassen en in het restaurant en publieke ruimten en sanitaire voorzieningen extra schoonmaken. Je zou ook kunnen denken om eerst een periode naar een maximale bezetting van zo’n 70% te gaan, uiteraard met inachtneming van bestaande reserveringen. Ik hoor nu de eerste geluiden om pro-actief beleid te maken ten aanzien van een gefaseerde opschaling van activiteiten. Het is ook daar belangrijk om vanuit de belangenorganisaties het voortouw te nemen.”
„Nu pro-actief beleid voor een gefaseerde opschaling van activiteiten”
Van de 180 fte’s heeft Iwan nog niemand naar huis gestuurd: „Waar mogelijk werken medewerkers thuis, sommige medewerkers blijven vanwege de thuissituatie thuis en waar mogelijk worden overuren opgemaakt. De parken hebben er nog nooit zo mooi uitgezien. We hebben eerst alles super schoongemaakt en zijn druk bezig met diverse groot onderhoudsprogramma’s. Ook gaan we bijvoorbeeld -nu het groen er nog niet inzit- zwerfafval op Camping Kogerstrand, zo’n 2,7 kilometer langs de kust, opruimen.” Op de kosten wordt bij de Krim nu extra scherp gelet en ook investeringen die kunnen worden uitgesteld, gaan de ijskast in. Uiteraard maken ze ook gebruik van de diverse overheidsmaatregelen.
Blijf bij elkaar
Volgens Iwan is het voor het team zaak zoveel als mogelijk bij elkaar te blijven. Voor zichzelf ziet hij ook een opdracht: „Heb ook wat extra aandacht voor je medewerkers want het is voor iedereen lastig. Ze zijn soms onzeker. Je moet ze ook ondersteunen. Ik kreeg zaterdag nog een mailtje van een reserveringsmedewerker die uitgescholden was door een gast en het even niet meer zag zitten. Dat is klein leed maar toch wel heftig. Dan loop ik even binnen en dan praten we erover.”
Zeer positief is Iwan over de opstelling van de bank: „Wij zijn in de regio Noord-Holland met 30 miljoen euro omzet een wat groter mkb-bedrijf met een solide financiële basis. Banken zijn altijd wel blij met zo’n relatie maar dat maken ze nu ook waar. We hebben geregeld contact en houden korte lijnen over onze financiele situatie. Ze hebben aangeboden dat extra kredietfaciliteiten bespreekbaar zijn mocht deze crisis tot na de zomerperiode duren.”
„Dit is de tijd om gezamenlijk waar mogelijk het leed te delen en elkaar waar mogelijk te ondersteunen.”
Grote zorgen wat betreft de continuiteit van De Krim heeft Iwan vooralsnog niet: „Je bent er dagelijks intensief mee bezig en het is een hectische tijd.” Zijn zorgen gaan zeker ook uit naar collega ondernemers op Texel: „Bij ons op het eiland is de winterperiode een periode van rust, vakantie opnemen en voorbereiding op het nieuwe seizoen. Na maanden met geen of geringe omzet valt deze coronacrisis natuurlijk in een heel slechte periode van het jaar. Ik ken net iets te veel ondernemers die iets overgenomen hebben of fors geïnvesteerd hebben deze winterperiode. Dat is op dit moment wel heel zuur. Ook bedrijven waarvan je het niet direct verwacht zitten in de problemen. En ook ondernemers met bijvoorbeeldeen relatief klein restaurantje waarvan je hoort dat de verhuurder van het pand niet wil meewerken om bijvoorbeeld de huur te beperken of te verschuiven naar later in het jaar. Dat zou niet zo mogen zijn. Dit is de tijd om gezamenlijk waar mogelijk het leed te delen en elkaar waar mogelijk te ondersteunen.”
Kansen voor Texel
Iwan hoopt dat het in Nederland langzaamaan richting een meer normale situatie gaat. Hoe langer het duurt, hoe groter volgens hem de ellende achter de schermen: „Die maatschappelijke en sociale kosten zijn dan niet te overzien. Niet alleen bedrijfseconomisch, maar zeker ook sociaal maatschappelijk. Ik ben bang dat achter de muren van heel veel huizen veel persoonlijk leed is. Dat gaat nog zeer veel maatschappelijke schade opleveren en dat moet uiteindelijk ook weer gecompenseerd worden.” Hij verwacht wel dat er in de reissector dit jaar en misschien ook wel komend voorjaar fundamenteel iets gaat veranderen. „Mensen zullen de komende tijd niet meer zomaar naar verre oorden als China of New York gaan. Maar we hebben allemaal relatief veel vrije tijd en we hebben toch de behoefte om er soms even helemaal uit te zijn. Dan kijk ik in mijn beperkte wereldje en dan denk ik dat Texel het wel eens heel erg druk kan krijgen.”
Enkele dagen geleden liet Iwan via FB het volgende weten:
Elk nadeel heb zijn voordeel zei een beroemde Feyenoorder in 1984 ooit. Wat ligt Golfbaan de Texelse er super bij! Fairways als een biljartlaken en de greens zijn nog nooit zo goed geweest. Zorg dat je snel reserveert als de golfbaan weer open is!
Op 16 september speelden Pamela en ik onze matchplay wedstrijd in de verliezersronde. Pamela had de moeite genomen naar de Heelsumse af te reizen, waar ik haar voor deze middag had uitgenodigd. We waren allebei ruim op tijd om een koffietje te doen, wat in te slaan en te putten, een goede voorbereiding is het halve werk! Het weer viel mee, geen wind, niet veel zon, maar ook geen regen, lekkere temperatuur.
Langzamerhand kruipen we naar het einde van het seizoen 2024. Nu de wedstrijd op Regthuys op 7 oktober is opengesteld (HIER kun je inschrijven) resten ons daarna nog maar drie wedstrijden (Kleiburg, Dirkshorn en Hooge Graven) vóór de Masters op Nunspeet, waar de kampioenen bekend worden. Maar eert genieten van de gastvrijheid op Regthuys in Winkel!
Wat was het een gigantisch feest, onze tweedaagse op Texel. Wat hebben we enorm genoten. En wat was het fijn om deze paar dagen zo met elkaar door te brengen op onze geliefde homecourse in de deskundige handen van Anita en haar team. Gelukkig hebben we de foto's en de verhalen nog!
Ja, ja ... Peter kan goed golfen. Bij het lezen van de lovende wedstrijdverslagen van zijn voorgaande ronden moest ik denken aan het hilarische filmpje van het Tour Championship in 2002, waarin een overenthousiaste starter een schier eindeloze lijst overwinningen van Tiger Woods begint op te dreunen, tot Phil Mickelson hem onderbreekt met: 'Oké, oké, nou weten we het wel.' Ja, Peter heeft een plushandicap en bracht afgelopen weekend op zijn homecourse De Hoge Kleij een rondje van twee onder par binnen. Petje af. Maar dat betekent niet dat je kansloos hebt, hield ik mezelf voor. Kansjes komen er altijd... Zes holes later stond ik 4 down. Tot zover het gameplan om 'een beetje bij te blijven' en toe te slaan als een van de verwachte kansen zich aan zou dienen. Peter speelde echt niet foutloos, maar ik harkte gewoon elke bal de rommel in. De Hoge Kleij liet zich van zijn mooiste kant zien, met diepgroene fairways die zich door de bossen van de Utrechtse Heuvelrug heen kronkelden, omzoomd door wuivende bruine grassen en gekleurde plukken heide. Wat een plaatje... van de tee en de fairway dan. Verdwaald tussen de bomen, ballen hakkend uit hoge taaie rough of pluizige plukken mos was het beduidend minder genieten. En toen ging het regenen. En als de vorm er niet is, kunnen moeilijke omstandigheden je soms over een dood punt heen helpen. Vechten voor een bogey of double bogey is namelijk heel wat anders dan in perfecte omstandigheden parren moeten maken. Tegen collega Paehlig in de vorige ronde was het de harde wind die er een rondje scramblen van maakte, en nu hielp de regen me in het zadel. Ik won een paar holes, was bij de turn nog 2 down, en toen ik na een zeldzaam foutje van Peter ook hole 10 op mijn naam schreef, was de achterstand nog maar één slag. Met nog acht holes te spelen. Zat er een verrassing in? De tweede negen speelden we voor een groot deel aan de andere kant van het kanaal, verhalen uitwisselend over rondjes op de door ons beiden zo geliefde links. Tijdens een ronde op de Hoge Kleij kletsen over North Devon, Western Gailes, The Old Course en Royal County Down. Dan weet je dat je verwend bent. Tip: breng eens een bezoekje aan de website van Peter (hole18.nl) en vergaap je aan de schoonheid van golfbanen in binnen- en buitenland. Als je een golfdipje hebt, krijg je van deze foto's direct weer zin om de baan in te gaan. Dat had ik ook weer, een half uurtje nadat ik Peter op hole 16 de hand moest schudden nadat ik tot drie keer toe tevergeefs had geprobeerd mijn bal uit de hoge rough weer terug naar de fairway te krijgen. Ja, ik had mijn kansjes gehad, maar als je alleen op de eerste tee all square hebt gestaan, verdien je geen finaleplaats. Peter wel. Hij speelde solide, redde zichzelf een aantal keer knap uit de problemen en maakte als het nodig was de putts. Zo speel je matchplay. Weer wat bijgeleerd.
Dinsdag 13 augustus was de dag dat ik het in het Mr. Glow matchplaytoernooi (verliezersronde) het moest opnemen tegen Hannie. Iets waar ik al bang voor was, niet omdat het Hannie was want je kunt het slechter treffen als gezellige match play partner, maar wel omdat ik altijd erg gecharmeerd ben van haar spel. Ze laat het er allemaal veel te makkelijk uitzien. Maar goed, ik kon er niet meer onderuit nadat ik de match ervoor gewonnen had gekregen van Andy Houtkamp omdat hij mooie dingen mocht doen tijdens de Olympische Spelen, anders was ik hoogstwaarschijnlijk al in de eerste ronde gesneuveld. Ok, terug naar de dag van de waarheid. Hannie was ruim op tijd aanwezig op de prachtige Golfclub Zeegersloot, mijn home course (Nee dit levert zeker geen voordeel op, maar later meer daar over). Ze heeft zich goed ingeslagen en zoals inmiddels bekend was ik net op tijd aanwezig en werd ik zelfs opgehaald op de parkeerplaats door Hannie zodat wij nog net op tijd konden beginnen. Hole 1, 2 en 3 beloofde wat. Absoluut aan elkaar gewaagd, al was het Hannie die aan de leiding ging, en zoals verwacht met heerlijk golf. Ik was vooral weer tegen mijzelf aan het spelen, net niet de putt maken, balletje kwijt of zelfs in het water. Om moedeloos van te worden, maar met mijn favoriete 9 in het verschiet moest dit allemaal nog goed kunnen komen. Dat was in ieder geval wat ik mij voor hield. Hannie was On Fire en pakte hole na hole, met mooie putts en misschien nog wel betere chips ging ze met een ruime voorsprong naar mijn favoriete 9 Holes, de Heuvelbaan. Maar op de vraag of dit in mijn voordeel was? Nee, vandaag niet haha. Ik was in mijn hoofd meer aan het aftellen wanneer het gedaan kon zijn en ik niet meer terug kon komen dan dat ik bezig was met een goede swing. Toen kwamen we bij hole 15, een mooie maar uitdagende par 3. Hannie van de linkerkant van de hole en ik rechtsachter. Ik moest deze winnen want anders was het klaar, nu kan ik al niet goed golfen zonder druk laat staan mét druk. Mijn afslag was eigenlijk niet zo slecht maar belandde in de bunker, dat was een hele grote kans voor Hannie. En die pakte ze, ze legt de bal prachtig op randje green terwijl ik 2 slagen nodig heb om eruit te komen. Je voelt hem al aankomen, Hannie mocht er 4x over doen om hem uit te holen en ze had er maar ze had er maar 2 nodig. Het was gedaan, prachtig gespeeld en veel te sterk voor mij. Uiteraard vond Hannie het leuk om de laatste holes nog wel te lopen, we waren er uiteindelijk nu toch. Na nog een paar hele mooie holes als toetje liepen we samen naar het clubhuis voor een drankje. Teleurgesteld was ik zeker maar als ik dan van iemand moet verliezen, dan met alle plezier van Hannie. Succes in de strijd en ik ga voor je duimen.
Het 30-jarig jubileumfeest van de NVGJ is flink gevierd in het Hanenhuus van onze homecourse op de Texelse. Na een winderige wedstrijddag was het daar goed toeven. Het leidde zelfs tot een zittende polonaise!