Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
08.07.2020
Het regende pijpenstelen onderweg naar Breukelen, het weer waarbij je normaal denkt: ‘Is het echt leuk om vandaag te gaan golfen?’. Nu kon ik me verheugen op een zonnetje, lekkere temperatuur, weinig wind, prachtige fairways en snelle greens op een toplocatie. Pebble Beach spelen in het kader van de NVGJ Duca Golf Experience in het nieuwe pand van Duca del Cosma. Strak en stijlvol, was mijn eerste gedachte bij binnenkomst in de nieuwe locatie aan de Corridor nummer 27. En wat fijn om weer een aantal NVGJ’ers te zien. Natuurlijk Madelon als WL van de dag, Ruud T. als hoffotograaf en mijn flightgenoten Ron, Taco en Willem B. Het voelde – op afstand — direct weer als vanouds.
Na een beetje inslaan was het tijd voor een korte rondleiding door het pand. Eerst de schoenen …. Wat een snoepwinkel! De een nog mooier, leuker, meer bijzonder dan de ander. De keuze is enorm. En dan te horen dat er volgend jaar nog meer nieuwe modellen bij zullen komen. De enige oplossing is heel veel te golfen en dus heel veel schoenen te slijten, zodat we onze kast wel aan moeten vullen met een of meer van deze modieuze praktische modellen.
Na de rondleiding en de koffie moest het er toch van komen. Doen waar we voor gekomen waren, het spelen van de eerste 9 holes van Pebble Beach. Onze scores en hoe die tot stand kwamen kun je lezen in het verslag van de iets later binnengekomen, zeer gesoigneerde en gewaardeerde WvdE. Ik weet dat ik beter ging spelen nadat de overheerlijke broodjes werden binnengebracht. Een broodje rosbief met geschaafde Pecorino en een broodje kipfilet tonnato zorgden ervoor dat mijn scores begonnen te lopen. 18 stf op hole 8, 1 punt op hole 9 was al voldoende geweest. Helaas, mijn derde slag, een chipje shankte ik en de bal kwam in de bunker. De vierde slag ging te ver en uiteindelijk kwam ik er met een 7 af. Jammer, maar ik heb genoten, van het spel, van het gezelschap en bovenal van de gastvrijheid en warme ontvangst van Frank van Wezel en zijn team.
Staartje: Boudewijn werd zo enthousiast toen ik hem de website met de schoenen van Duca del Cosma thuis liet zien, dat hij direct twee paar schoenen heeft besteld. Ik vond dat ik niet achter mocht blijven en heb ook twee paar besteld, zodat wij allebei van nu af aan altijd modieus in de baan zullen verschijnen.
Voor wie ook zo genoten heeft van de lekkere broodjes bij Duca del Cosma mijn recept voor Kipfilet tonnato oftewel kip met tonijnsaus Een bekend Italiaans gerecht dat regelmatig op een menukaart in een restaurant is te vinden is Vitello tonnato, kalfvlees met tonijnsaus. Toch zien veel mensen er tegenop thuis kalfsvlees te bereiden en kiezen als noodoplossing nogal eens voor gebraden varkensfricandeau als vleesbasis. Met kip smaakt het niet alleen goed, het is goedkoper dan kalfsvlees en gemakkelijk te bereiden. De over het algemeen calorierijke saus met mayonaise kan een stuk lichter worden gemaakt door de saus te verdunnen met bouillon. Serveer het gerecht als voorgerecht of zoals in dit geval als hoofdgerecht, gecombineerd met tomaten en een smakelijk boerenbrood. Geef er een mooie olijfolie (extra vierge) apart bij. Zet anders eens twee soorten olijfolie op tafel en proef welke het beste bevalt. Er is tegenwoordig zoveel keuze in smaken, dat dit een leuk experiment is.
Circa 500 gram (scharrel)kipfilet
3 dl kippenbouillon
voor de tonijnsaus:
3 eieren
1 blikje (ca. 200 gram) tonijn in water
3 eetlepels mayonaise
5 eetlepels kippenbouillon
2 ansjovisfilets
1 eetlepel kappertjes
peper, zout
4 (tros)tomaten
verse basilicum
Breng de kippenbouillon (zelf getrokken of van een tablet) aan de kook in een niet te grote pan. Leg het kipfilet erin, zorg ervoor dat de kip net met de bouillon is bedekt. Laat de kip op een laag vuur, afgedekt, in circa 10 minuten garen, keer tussentijds eenmaal. Neem de gare kip (controleren, het vlees moet bijna wit zijn, niet meer te roze!) in de pan van het vuur en laat de kip afkoelen in de bouillon (gaart dus nog iets na). Neem vijf eetlepels van de bouillon af voor de saus.
. Kook de eieren hard in 7-8 minuten. Pel ze en neem de dooiers eruit. Bewaar het eiwit voor de garnering. Laat de tonijn uitlekken. Pureer de tonijn met de eidooiers, mayonaise, kippenbouillon, ansjovisfilets, kappertjes en peper naar smaak.
Snijd het kipfilet in mooie plakken. Was de tomaten en snijd ze in plakken. Leg het kipfilet om en om met de tomaat op een schaal. Bestrooi met (weinig) zout en peper en schenk de saus eroverheen. Garneer met in stukjes gesneden eiwit en basilicum en eventueel nog wat kappertjes.
Sonja van de Rhoer
Een nieuw winterrubriekje: Terug in de tijd. Met grappige, soms ontroerende foto's uit het rijke verleden van de NVGJ. Hier zien we John Dekker in 2012 zijn uiterste best doen en speciale foto te maken van een fles uit het repertoire van Heleen Sonnenberg, destijds sponsor van de NVGJ met de Weduwe Joustra. Heleen staat op de uitkijk en kijkt kennelijk of er geen golfballen aan komen. De flessen, de troostprijs voor de laatste plaats, kregen de naam Kostertje, vernoemd naar Henk Koster na een miserabele ronde op de Texelse.
Met trots kan het organisatiecomité de definitieve datum presenteren voor het Charity Golftoernooi t.b.v. De Stichting Sintvoorieder1, gesponsord door Zorg Vastgoed Management BV. En wel op dinsdag 13 mei 2025. Golfcentrum De Hoge Dijk stelt hiervoor belangeloos haar golfbaan beschikbaar! Het toernooi is een vurige wens van onze gewaardeerde sponsor Eric Venghaus die de stichting een warm hart toedraagt. De stichting zet zich in om kinderen die in verborgen armoede leven op pakjesavond toch een presentje te kunnen geven. Daarvoor is geld nodig. De volledige opbrengst gaat, na aftrek van kosten, naar de stichting. Alle medewerkers zetten zich vrijwillig in om dit toernooi tot een succes te maken. Wij vragen onze leden deze flyer onder de aandacht te brengen van hun netwerk. Wellicht bevinden zich daaronder geïnteresseerden in dit evenement. Elke flight is welkom! Het organisatiecomité
Ons gewaardeerde lid Sonja van de Rhoer mocht na een overwinning in de voorronde in Turkije deelnemen aan de finale van de Turkish Airlines World Golf Cup, uiteraard in Turkije. Ze speelde onder meer met ex-voetballer van Paris Saint Germain uit Kameroen en een Mongoliër, die danslesjes gaf tijdens het wachten bij de teebox. Hoe leuk kan golf zijn? Lees HIER over de avonturen van Sonja op de prachtige banen bij het Gloria Serenity Resort. Dit artikel werd eerder geplaatst in het Nationaal Golf Magazine.
De 'surprisereis', dit keer naar Spanje, zit er weer op. Sommigen stellen bleven nog iets langer, de meesten stapten maandag om 17 uur in de bus om pas tegen middernacht de golftas weer van de band op Schiphol te tillen. Het waren een paar sublieme dagen. Zonnetje, mooie banen, hier en daar een drankje, geen onvertogen woord, allemaal tevreden (hoewel niet altijd over het spel).
Natuurlijk was het spannend wie zich na dag 2 aan de top van het klassement zou nestelen. Maar alle aandacht, liefde en knuffels waren er in de eerste plaats voor Janneke Koster. Deze keer niet vanwege briljant golfspel maar vanwege een nachtelijke, onfortuinlijke val die haar een pijnlijke en opgezwollen enkel bezorgde. En veel warmte dus, als zij desondanks toch naar het terras of diner strompelde, steunend op Henk. Het was op dag 2 opnieuw zonnig maar wel een stuk frisser. Het was weer fijn spelen langs kleurige gevels. Ondanks netten langs de fairway vlogen hier en daar toch ballen richting koffiekopjes in tuinen en bij zwembaden. Op het oog bleef de schade beperkt. Bij het diner deden Ger en Rene de prijsuitreiking. Die leverde een heel andere top 3 op dan op dag 1, met Ron (mooie 34), Helene (keurige 32) en Frank van de familie Commandeur met een degelijke 31 punten. Dat maakt het klassement spannend. Op de laatste dag gaan Olga (59 punten) en Frank Maanders (58), Willem Buijteweg (58) runner up Ron Peereboom (57) en Ger (56) voor de hoofdprijzen. Voor de dagprijzen hebben ook anderen kans. Weer: zonnig, nog iets kouder.
Dag 2. De beste scores waren niet super, met 33 en 31. Onderhoud van Bellavista liet ook te wensen over, maar de zon scheen en het was droog en de gamba's a la ojillo waren heel lekker, dus waarom klagen. Olga won de eerste prijs, Willem Buijtenweg de tweede en Ger gelukkig de derde, anders waren alle dagprijzen naar de familie Commandeur deur gegaan, Frans Maanders werd 4. Gulzige types. Tot en met 14 punten rekenden we als de middenmoot, daaronder glom de degradatiezone. Peter - zijn naam liever hier niet noemen - had meer strepen dan punten, maar hij bleef gezellig. We applaudiseerden voor Hans T. We missen hem. Goed gedaan Hans. Mooi reisje.