Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
04.01.2021
We hebben nog een paar maanden voor het World Handicap Systeem je handicap bepaalt, maar vanaf nu kunnen we wel zien wat onze handicap zou zijn als we vandaag afscheid nemen van het EGA systeem. Menig ego loopt een gevoelige tik op blijkt uit een eerste voorzichtige rondgang onder spelers van diverse handicapniveaus.
‘Hoezo gaat dat discussie worden? Het is toch gewoon wat het is en niet de schuld van de NGF? Dat snapt toch zelfs een complotwappie?’, zei collega F koeltjes toen de nieuwe handicaps ter sprake kwamen. Of was het ‘playing cool’? Zelf stijgt hij bij de invoering van het nieuwe systeem immers bijna een vol punt. En dat niet alleen; hij neemt ook nog eens afscheid van zijn zwaarbevochten staat als single handicapper. Dat moet pijn doen. Maar nee, hij meende het. ‘Ach, we zaten in Nederland met onze handicap relatief gezien toch te laag en misschien ben ik gewoon te pragmatisch’.
Het kan, ik gun hem het voordeel van de twijfel, maar reken maar dat veel spelers dezer dagen met een gebutste golfziel rondlopen. Het gros van de golfers niet, die vinden hun handicap 54 wel prima en zijn nog altijd niet te verleiden om hier iets aan te doen, maar er zijn ook heel veel spelers voor wie de handicap veel meer is dan een getal in de hoek van hun NGF-pas.
Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen dus maar.
Toen ik in 2011 tegen het eind van het jaar voor het eerst door de grens van de ‘dubbele cijfers zakte, ‘mocht’ ik van mezelf nog twee qualifying rondes spelen om mezelf de kans om in elk geval één keer een pasje met een single handicap in mijn portemonnee te hebben niet te ontzeggen. Met drie slechte rondes zou ik weer bóven de tien zitten, en zou 9,7 niet heel cool staan? Het werd uiteindelijk – omdat ik in november en december nog slechts één score inleverde… daar is die eerste steen – 9.8, en ondanks de onvermijdelijke stijging naar een handicap ergens in de elf in de jaren die volgden, zat het pasje dat ik begin 2012 ontving nog jaren als een soort badge of honour ergens in mijn portemonnee.
De handicap is een afspiegeling van het niveau dat je potentieel kan spelen, niet meer niet minder, maar of het nu een single handicap betreft of een ander getal, al teveel stijgen vindt (bijna) niemand leuk. Is het anders te verklaren dat zoveel spelers zo weinig kaarten inleveren? Hoewel ronde na ronde nauwelijks meer dan 20 á 25 punten bijeen worden gespeeld, belanden de kaarten nooit in de bak van de handicapcommissie. Op papier is stilstand in golf immers geen achteruitgang. Ook voor die weinig inleverende spelers is er bij de overgang van EGA naar WHS echter geen houden aan. Natuurlijk, je kan nog altijd heel selectief je kaarten inleveren, maar nu, straks, bij de eerste herziening, zullen de eerste druiven voor velen zuur zijn en wie nauwelijks een kaart inlevert krijgt daar uiteindelijk óók de rekening voor gepresenteerd.
Maar eerst dus nog die eerste blik op wat je WHS-handicap zou zijn als deze vandaag actief zou worden. Pas op 1 maart wordt dát je handicap, maar nu al kan je zien hoeveel hoger of lager je uitkomt.
Hoewel de verwachting was dat niet veel spelers zouden stijgen, lijkt dat nu toch anders uit te pakken. De eerder genoemde voorzichtige rondgang leert dat behoorlijk wat spelers drie punten stijgen, heel veel spelers zeker één punt omhoog gaan, en slechts een beperkt aantal spelers dalen. Door de bank genomen worden hele lage handicappers en plushandicappers allemaal (nog) betere golfers en zit nagenoeg iedereen die een handicap boven de 2 heeft, daar straks nog wat verder boven. Zo hoorden we van een speler met +4 die nu +7 heeft (beter dan Sergio Garcia ooit had…) maar een vriend met handicap 4.3 speelt ineens vanaf 5.1, de collega met handicap 9.9 zien we terug op 10.4, terwijl behoorlijk wat vrienden en kennissen die zich ophielden in de regio veertien tot en met achttien er zomaar drie of meer punten bij krijgen. Soms tot genoegen (‘lekker, meer slagen mee!’) vaker tot ongenoegen.
Daar sta je dan straks, als het seizoen weer begint. ‘Moet’ je ineens aantreden in de B-categorie terwijl je jaren in ‘A’ speelde. Moet je op de club in de maandbeker in de Stableford-categorie spelen in plaats van Strokeplay. En krijg je als bogeygolfer op een handvol holes ineens twee slagen mee. Dat die nieuwe handicap in theorie een betere afspiegeling is van je spelniveau, dat je daardoor reëlere scores krijgt, dat je daardoor vaker ook daadwerkelijk je handicap spéélt, het zal voor velen voelen als een doekje voor het bloeden. Dat hogere cijfer op dat pasje… dáár gaat het om.
De interland Deutschland – Niederlande geht nicht door. Slechts sieben deelnemers aan Nederlandse zijde. Das ist natürlich nicht genug om de eer van Oranje te verdedigen op de fairways van onze oosterburen.
1 juli 2025, een heerlijke dag voor een rondje golf. Officieel Tax Free Day, de eerste dag van het jaar dat je voor jezelf werkt en niet meer voor de fiscus. En ook de eerste dag van het jaar dat het echt lekker warm is, zelfs de warmste dag sinds de meting hiervan ooit in Nederland werd ingesteld. Het zorgde ervoor dat een groot aantal mensen die doorgaans op dinsdag op de Sallandsche Golfclub De Hoek in Diepenveen spelen , er voor kozen thuis achter de gordijnen te blijven zitten in plaats van te genieten van de pracht van een golfbaan in een heerlijk juli-zonnetje. Een bijna lege baan tot gevolg.
De editie 2025 van de Jaski Open op Sluispolder, voor de tweede keer ook een major, is volgeboekt. Alle 49 plaatsen zijn bezet, evenals alle stoeltjes van de zeven buggy’s die we tot de beschikking hebben. Nieuwe aanmeldingen komen op de wachtlijst. In tegenstelling tot wat eerder is aangegeven, starten we niet om 12 uur maar gaan de eerste flights, op 1 en 10, om 11.31 de baan in. De laatste flights vertrekken om 12.20. Jaski is al vele jaren zo'n beetje de populairste wedstrijd in het seizoen: dankzij de royale sponsoring door Willy Hoogland heeft de wedstrijd een sublieme uitstraling. En nu er bonuspunten te verdienen zijn, van 80 aflopend naar 10 voor de eerste acht in beide categorieën, is de wedstrijd nog eens extra aantrekkelijk. Mocht je, om wat voor reden, toch niet mee kunnen doen, laat dat dan tijdig weten: dan kunnen we anderen blij maken.
Wat kan golf toch een verschrikkelijk frustrerende sport zijn. Dat is natuurlijk geen nieuws voor het gros van de NVGJ'ers, die alles weten van fluffs, toppertje, slices en 3-putts. Ons motto is niet voor niets 'elkaar een leuke dag bezorgen', en niet 'these guys and girls are good'. Maar soms gaan de golfgoden wel heel ver met het geven van lesjes nederigheid.
**Winderig, maar warm ontvangen: NVGJ aanwezig bij Redexim Golfdag** Namens de NVGJ waren we op uitnodiging van Redexim en Barenbrug aanwezig bij de 35e editie van hun jaarlijkse Golfdag. Een traditie waar we als NVGJ graag bij aansluiten, zeker in een jaar waarin Redexim zich als trotse sponsor aan onze eigen Nations Cup heeft verbonden. Martijn Paehlig, Hélène Wiesenhaan, Peter Boogaard en ondergetekende mochten de eer van de vereniging hooghouden. En dat deden we op een plek van formaat: De Pan. De wind maakte het uitdagend, maar het Engelse karakter van de baan kwam er prachtig door tot zijn recht. Naast een stevige ronde golf stonden ook demonstraties van nieuwe machines op het programma, en was er bijzondere aandacht voor greenkeeper Marcel Bossinade. Hij ontving de Cees de Bree Innovation Award voor zijn niet-aflatende inzet en innovatieve werk op De Pan. Terecht en verdiend. Dank aan Redexim en Barenbrug voor de uitnodiging, de goede organisatie en het warme ontvangst. Wij kijken nu al uit naar oktober, wanneer we hen op Texel mogen ontvangen voor The Nations Cup.
Mijn golftas met een bagage van clubs, handschoenen, ballen maar vooral herinneringen. Van iedere club weet ik nog precies waarop ik kon vertrouwen. Mijn King Cobra Driver 10.5 was mijn beste maatje. Mijn Scotty Cameron met daarop de tekst “Bedankt voor 10 mooie Belek-jaren. Jouw golfvrienden” Het balletje waarmee ik de enige hole-in-one heb geslagen. Nu zijn het alleen nog maar emotionele herinneringen. Daar kunnen criminelen gelukkig niet aankomen.