Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
13.03.2024
Dat alles in het werk gesteld wordt om meer vrouwen en jongeren naar de golfbaan te krijgen is een mooi streven, maar moet je je daarbij per se afzetten tegen een groot deel van de bestaande golfpopulatie? Och arme golfer die de sport al jaren met liefde en plezier beoefent. Gij zijt het kwaad. De reden dat golf niet verder groeit, instromers afhaken en clichés in stand blijven. Ben ik de enige die zich bij tijd en wijle afvraagt of hij nog wel gewenst is op de golfbaan?
Voordat ik verderga en het verwijt krijg dat ik er niets van snap: ik weet heus wel dat je om je boodschap over te brengen soms gebruik moet maken van overdrijving als stijlfiguur. Pas als je iets lekker dik aanzet trek je de aandacht, niet door gebruik van nuance en het bewandelen van de middenweg. Een straat waar stelselmatig een paar kilometer te hard gereden wordt is een racebaan. Op iemand die iets te laat is heb je een eeuwigheid staan wachten. En een voor de derde keer verteld verhaal heb je al honderd keer gehoord.
De inzet van de kracht van overdrijving speelt naar ik denk – en hoop - zeker mee als ik denk aan de boodschap die de NGF vurig verkondigt. Golf heeft een slecht imago en daar moeten we van af. Het is bijna of een campagneboodschap of een column om dat uit te dragen pas geslaagd is als er gewezen wordt op de verschillen en het kwalijke, als de stereotypen onderstreept en uitvergroot zijn.
Laat ik vooropstellen: natuurlijk zijn er onvriendelijke mensen op de golfbaan. Net zoals je die overal tegen kan komen. Lui die je het gevoel geven dat je niet welkom bent. Kakkers misschien zelfs wel, met een rode broek aan hun kont of 'oud, grijsharig en voorzien van een flinke bierbuik'. Maar moet dat het focuspunt zijn waarmee je nieuwe mensen naar de sport trekt? Door het voortdurend wijzen op wat je niet wilt zijn? Hoe inclusief is je boodschap als je bereikt dat een groepje mannen een van hun vrienden toevoegt 'dat hij wel lef heeft in zijn rode broek?'
Ineens moet ik denken aan een liedtekst van Huub van der Lubbe.
Wij zijn er ook nog
Wij zijn met de meesten
Met mensen die snappen hoe je als vriend
Door de verschillen heen over de grenzen
Elkaar recht in de ogen kunt zien
Ik ben geen marketeer, noch zit ik in de zo begeerde doelgroep (eerder in die van de oude grijsharige mannen met bierbuiken... behalve dan dat ik kaal ben), maar ik heb wel het hele pad bewandeld. Ooit was ik een jonge nieuwkomer in de sport, zocht aansluiting, vond die soms wel, soms niet. Ik speelde met vrienden en met mensen die vrienden werden, met gelijkgestemden en met lui met wie ik niets anders deelde dan een starttijd, de baan en een hobby. Ik was nieuw in de sport, maar werd langzaam golfer. Waarom? Omdat ik het spel leuk vond en mensen vond om dat mee te delen. Maar nu, bijna 25 jaar later, vraag ik me dus wel eens af of er op mijn aanwezigheid wel prijs wordt gesteld. Niet voor niets begon ik dit stukje met de overdreven – maar niet geheel uit de lucht gegrepen – 'beschuldiging'. De golfer die zijn/haar sport al decennia met veel plezier beoefent als sta in de weg voor nieuwe golfers.
Maar is dat zo?
Meer dan ooit ben ik me tegenwoordig juist bewust van de diversiteit op de golfbaan. Toen ik onlangs even wat ballen ging slaan zag ik op de oefengreen een groep mid-twintigers die in opperbeste sfeer en met veel geluid een puttles kregen. Op de eerste tee sloegen leden af die er al waren toen ik in het jaar 2000 voor het eerst het clubhuis binnenstapte. Op de driving range stonden meer vrouwen dan mannen, en ik moet me sterk vergissen, of ik was met mijn 51 jaar zomaar de oudste op al die bezette matjes. De een stond met oortjes in geconcentreerd strepen van ballen te slaan, de ander harkte moeizaam wat ijzers weg, een groepje jongens stond gewoon wat met elkaar te kletsen, een paar jonge vrouwen verheugden zich op hun ronde. Beginners en gevorderden zij aan zij. En iedereen had het zichtbaar naar zijn zin.
Op de golfbaan is voor iedereen plaats en iedereen vindt er een plaats. Het zou mooi zijn als dát bij een volgende campagne het uitgangspunt wordt. Eenheid door diversiteit. Niet wijzen op de verschillen, maar op dat wat verbindt. Golf.
1 E RONDJE LIMBURG IN 2011 GROOT SUCCES ABDIJ ROLDUC VERRASSEND In 2010 belde Fred Sochacki naar Hans Terol “Vind je het een goed idee om volgend jaar naar Kerkrade te komen zodat ik jullie het e.e.a. kan uitleggen over een nieuwe golfbaan rondom de abdij Rolduc.” Over een dergelijk verzoek hoeft Terol nooit na te denken “Top idee! Zullen we samen een programma maken voor het eerste Rondje Limburg?” En zo geschiedde. Maar liefst 40 NVGJ-leden togen in mei 2011 naar Zuid Limburg om op drie verschillende banen te spelen en te overnachten in het klooster. De eerste dag werd ons gezelschap op kerkse gastvrijheid ontvangen. Sommigen vergaapten zich aan de indrukwekkende rondleiding, anderen vouwden hun handen uit eerbied of prevelden een gebedje en weer anderen moesten glimlachen. Fred Sochacki op zijn beurt sprak tijdens het diner zijn mede leden toe met een heldere uiteenzetting van zijn initiatief om 18 holes rondom de abdij aan te leggen. Dat idee dateert al van 2003, maar zegt Fred “Vanaf het begin hebben we weinig steun van de bevolking. Daarom duurt het zo lang. Zij is bang voor beschadiging van de omgeving.” Toch bleef hij knokken en zag zijn droom zeker uitkomen, want “het levert arbeidsplaatsen op en de opening staat over twee jaar gepland. Met de start van de eerste 9 holes is inmiddels begonnen en ik zou graag willen zien, dat Rolduc de homecourse van de NVGJ gaat worden. Voor de bestuurskamer is al ruimte ingericht.” Freds enthousiasme kende geen grenzen en hij bleef ons wijs maken, dat de baan er komt. Zes jaar lang bleven de leden bij hem zeuren “Komt er nog wat van?” Zijn droom spatte uiteen, toen de gemeente Kerkrade in 2017 de Golfbaanplannen niet in het betreffende bestemmingsplan opnam.
Het Kostertje, de fameuze troostprijs bij de NVGJ, is in een nieuw jasje gestoken. Jarenlang kwam het brouwsel via sponsor Heleen Sonnenberg van Weduwe Joustra. Er zijn nu nieuwe flesjes gefabriceerd voor het nakende seizoen 2025. Wat niet is veranderd is de tekst op de fles, die op een prachtige wijze de ellendige ronde van Henk Koster op onze homecourse De Texelse beschrijft.
Hans Terol kijkt vooruit op het komende wedstrijdseizoen: ,,Er komen nog hele mooie dingen aan.'' Al wordt het wel steeds moeilijker...
Een nieuw winterrubriekje: Terug in de tijd. Met grappige, soms ontroerende foto's uit het rijke verleden van de NVGJ. Op de wedstrijdkalender van 2005 stonden “slechts” twee surprisereizen. De eerste naar Hardelot waar onze vereniging is opgericht en de tweede naar Parijs en St. Brieux. Naar Hardelot met onze eigen auto en naar Parijs en St. Brieux met een privé jet van de KLM. Vooral de laatste bleek een ongekende luxe van jewelste! Voor slechts € 25,= pp twee dagen geheel verzorgd. Dan krijgt onze secretaris een telefoontje van ex-collega Jeroen Goeman Borgesius. “Heb je zin om met jouw kluppie naar de Vogezen te gaan? Zo ja, dan ben je bij deze uitgenodigd door ClubMed.” De leden wisten echter niet, dat Hans Terol ook nog in onderhandeling was met het Portugese toeristenbureau. Tijdens zijn laatste gesprek medio september in Den Haag ging de kogel door de kerk en werd de NVGJ definitief ‘gratis en voor niks’ uitgenodigd om 5 dagen naar de Oost Algarve te gaan. Tegenprestatie was exposure over deze schitterende streek. Het was ook alweer een kers op de taart. De Portugese gastvrouwen hebben ons werkelijk verwend met prachtige golfbanen, mooi hotel, heerlijke diners en drankjes en de laatste avond werden zelfs de deuren van een groot theater geopend om alleen voor de “Nederlandse journalisten” een schitterende dinnershow te presenteren. Het was een vermakelijke avond waar tenslotte de ene na de andere polonaise volgde. Op de foto zien we Rob Hoogland die zich kostelijk vermaakte met de gezellige feestelijkheid en heerlijke visjes. Eén van de charmante Portugese gastvrouwen die de hele avond op de dansvloer stond keek opvallend veel naar die grote reus uit Nederland. Hij merkte dat ook, glimlachte naar haar, totdat zij met haar stoute schoenen hem vroeg ”Do you want to dance with me?” Tot haar grote verrassing werd ze spontaan door hem opgetild en liep Rob dansend over de vloer, terwijl zij het bijna in haar broek deed van het lachen.
Een nieuw winterrubriekje: Terug in de tijd. Met grappige, soms ontroerende foto's uit het rijke verleden van de NVGJ. Hier zien we John Dekker in 2012 zijn uiterste best doen en speciale foto te maken van een fles uit het repertoire van Heleen Sonnenberg, destijds sponsor van de NVGJ met de Weduwe Joustra. Heleen staat op de uitkijk en kijkt kennelijk of er geen golfballen aan komen. De flessen, de troostprijs voor de laatste plaats, kregen de naam Kostertje, vernoemd naar Henk Koster na een miserabele ronde op de Texelse.
Met trots kan het organisatiecomité de definitieve datum presenteren voor het Charity Golftoernooi t.b.v. De Stichting Sintvoorieder1, gesponsord door Zorg Vastgoed Management BV. En wel op dinsdag 13 mei 2025. Golfcentrum De Hoge Dijk stelt hiervoor belangeloos haar golfbaan beschikbaar! Het toernooi is een vurige wens van onze gewaardeerde sponsor Eric Venghaus die de stichting een warm hart toedraagt. De stichting zet zich in om kinderen die in verborgen armoede leven op pakjesavond toch een presentje te kunnen geven. Daarvoor is geld nodig. De volledige opbrengst gaat, na aftrek van kosten, naar de stichting. Alle medewerkers zetten zich vrijwillig in om dit toernooi tot een succes te maken. Wij vragen onze leden deze flyer onder de aandacht te brengen van hun netwerk. Wellicht bevinden zich daaronder geïnteresseerden in dit evenement. Elke flight is welkom! Het organisatiecomité