Doelen

Nee, ik doe niet aan goede voornemens, die sneuvelen in de regel toch voor de lente daar is. Ook als je her verpakt in het veel actievere woord 'doelen'. Als je niet aan de slag gaat komt er noch van doelen noch van goede voornemens veel terecht.

Het is zo'n spreuk die je nog wel op tegeltjes tegenkomt, eentje die elke motivational speaker wel ergens in zijn presentatie verstopt. 'Een doel is een droom met een deadline'. Oftewel: je kan jezelf van alles wensen, als je er geen actie aan verbindt, vervliegt de droom hoe dan ook. 'Als je doet wat je altijd al deed, krijg je wat je altijd al kreeg', voegt die spreker er dan ten overvloede meestal nog aan toe ook.

Het is – naast gebrek aan talent dan toch – wel de voornaamste reden dat ik niet hoger op de maatschappelijke ladder ben geklommen of een topsportloopbaan achter de rug heb. Bij het najagen van doelen zie ik steevast beelden van te fanatieke mensen voor me, mensen die misschien meer stappen zetten dan ik doe, maar die nog wel eens willen vergeten dat ze ook onderweg moeten genieten, zo belangrijk is dat doel geworden.

Natuurlijk is het mooi als je jezelf ten doel stelt om je handicap op x,x te krijgen, maar als dát is waar je focus ligt, dan eindig je toch vaak met een kater. Doel (net) niet gehaald, welkom teleurstelling. Terwijl je, onderweg, misschien wel de mooiste dingen voorbij bent gevlogen, te druk om je dat te beseffen.

'Dat is wel heel makkelijk gezegd. En laf bovendien', kreeg ik ooit terug toen ik zei dat ik van het stellen van (ambitieuze) doelen om die reden niet zo enthousiast werd. Degene die het zei was fanatiek, had het over korte termijndoelen lange termijndoelen en ja zelfs droomdoelen, die als ultieme stip op de horizon stond. Ik weet niet meer wat mijn reactie was, wel dat ik heel even iets voelde knagen. Niet omdat ik die doelen ontbeerde (Ik zag mezelf echt nooit wereldkampioen worden) maar omdat ik wel zag dat hij elke keer naar de golfbaan ging – zin of geen zin – omdat dat doel anders niet dichterbij kwam. Alleen, als je dat niet héél graag wil, dan wacht je doel vrijwel zeker hetzelfde lot als dat van het voornemen.

Dus ja, wat moet ik dan als doel stellen? Ik golf vooral omdat ik het leuk vind, alles wat daarnaast komt is bijzaak. Die lage handicap? Leuk, maar niet zaligmakend. Potjes winnen? Ik zal er geen nacht om slapen als ik niet tot de usual suspects hoor. Om daar nou voor op een koude winteravond op de driving range te gaan staan...nee dank u. Laat ik mezelf daarom maar een realistisch doel stellen. Eentje die ik iedereen gun. Ik ben vastbesloten om van elk rondje te gaan genieten. Ook als het pijpenstelen regent. De bal niet doet wat ik wil. Mijn score nergens op lijkt. Dat is geen droomdoel. Dat is geen voornemen. Dat gaan we gewoon doen.