#31 Pim Donkersloot: een tas vol herinneringen..

Pim Donkersloot, les van Nick Faldo

Voor een aantal wat oudere NVGJ-ers — maar wie is dat niet? — herkenbare regels uit mijn onverbiddelijke bestseller ‘Een tas vol herinneringen’ die alleen nog antiquarisch, bij Marktplaats, of bij hoog in de bol.com te verkrijgen is.

Mijn golfhoogtepunt? Ook nu grijp ik met een vette glimlach naar Een tas vol herinneringen. Natuurlijk! Mijn Pro-Am in Rome samen met Leo in een flight met de toenmalige nummer 1 van Europa Steven Richardson, en de nummer 1 van de wereld, Nick Faldo. Jazeker. Gaat U daar maar liggen. Hier mijn relaas daarvan:

https://www.nvgj.nl/sites/default/files/c4/tough_course_11.pdf

https://www.nvgj.nl/sites/default/files/c4/tough_course_21.pdf

https://www.nvgj.nl/sites/default/files/c4/tough_course_31.pdf

https://www.nvgj.nl/sites/default/files/c4/tough_course_41.pdf

https://www.nvgj.nl/sites/default/files/c4/tough_course_5.pdf

https://www.nvgj.nl/sites/default/files/c4/tough_course_61.pdf

https://www.nvgj.nl/sites/default/files/c4/tough_course_71.pdf

https://www.nvgj.nl/sites/default/files/c4/tough_course_81.pdf

https://www.nvgj.nl/sites/default/files/c4/tough_course_91.pdf

https://www.nvgj.nl/sites/default/files/c4/tough_course_101.pdf

Wat een lengte al. Dat gaat snel! Zie dit ellenlange stuk maar als een kerstgift zodat U zichzelf voor tenminste een half uur kunt ontslaan van allerlei familieplichtplegingen.

En mijn band met de NVGJ? Dat begon met een dodenrit naar Hardelot in een autowrak van Lex Hiemstra dat letterlijk met ijzerdraad aan elkaar hing. Vervolgens een oprichtingsvergadering waarbij Henk J Meijer met pijp en al door zijn stoel zakte, en Henk dat later bij het diner met onze Franse gastheren nog eens over deed maar nu door de drank ineen zeeg. Vlak daarvoor had de heer Meijer nog getracht in dronkemanstaal zijn geloofsbrieven te overhandigen.

In het Nederlands was er al geen touw aan vast te knopen, laat staan in het Frans. Maar leuk was het wel. Drank en Hardelot. Ook staat nog op het netvlies dat we Ted du Bruin met zes man en boven ons hoofd in horizontale en bijkans bewusteloze toestand van de bar in triomf naar zijn kamer brachten. Tot twee keer toe waggelde Ted opnieuw naar de toog alwaar we het hilarische tafereel herhaalden.

Drank en de NVGJ. Hoeveel liters er niet weggespoeld zijn. Bij reguliere wedstrijden wist het journaille zich vanwege stuurverplichtingen te gedragen maar in den vreemde bij meerdaagse evenementen werd die achterstand dubbel en dwars ingehaald. De mooiste prijsuitreiking was die in het Turkse Belek waar Henk Koster en Ger Laan de wedstrijdleiding voor hun rekening namen. Voor de gelukkigen die erbij waren, zal dat weer een gelukzalige glimlach op het gezicht toveren. Want nog nooit werd de afsluiting van een dagwedstrijd bij de NVGJ zo gedenkwaardig als toen in Belek waar het illustere tweetal door het bestuur ook nog eens veroordeeld was om de dagelijkse prijsuitreiking voor hun rekening te nemen.

De foto geeft perfect weer hoe Henk en Ger Beneveld dit varkentje wasten. Daar was Ger die alle uitslagen onnavolgbaar uit de hoge hoed toverde waar niemand van de verbouwereerde aanwezigen chocola van kon maken. En daar was vooral Henk die, zo dachten wij in eerste aanleg, ons bestraffend toesprak . Opdat eenieder zich de volgende morgen op tijd, let wel op tijd, bij de bus zou vervoegen!

Met het (bier)schuim op de mond en bij Henks zoveelste ernstige waarschuwing — terwijl Ger onverstoorbaar doorratelde — lagen we met zijn dertigen gierend van de lach onder de Turkse dinertafel. Henk en Ger bezorgden ons een hilarische en onvergetelijke avond. ‘Het Busje Komt Zo’ zorgde nog maanden daarna voor de komische noot op menig NVGJ-diner.

En zo ben ik uiteindelijk beland waar Madelon bij het vorige stokje om vroeg: de drankloze feestavond in Marokko. Een schok voor de NVGJ-ers die erbij waren, maar die niet licht vergeten zal worden. Hoe kan het ook anders: de thee hield ons klaarwakker. En scherp van geest. Bij mijn weten is dat – deze coronatijd uitgezonderd – de enige keer geweest dat Alle aanwezige NVGJ-ers kaarsrecht zonder een druppel alcoholische drank een etablissement verlieten.

En het kleedje dat ik daar kocht, Madelon? Een ‘oosters tapijtje’ dat ik van 1400 euro met de duim voortdurend naar beneden terugbracht tot 120 euro. Achteraf uiteraard nog veel te duur. Met hotelbewaking nota bene om me heen.

Heeft U nog een paar uur? Nee dus. Stort U zich dan maar weer in het feestgedruis. Een mooie Kerst toegewenst en tot ziens in 2021. Het lijkt me passend dat tijdens deze feestdagen waarbij de drank als vanouds rijkelijk vloeit, Ger Laan en Henk Koster bij uitzondering als koppel het stokje overnemen. Proost!

Pim (2e van rechts) en Leo