#12 Gerald van Daalen: Zalm, champagne en poached eggs

Op een of andere manier heb ik altijd in de buurt van een school gewoond. In mijn jeugd er zelfs recht tegenover, ideaal, alleen met spijbelen had je een probleem. Na schooltijd en in de weekenden speelde ik daar altijd met vriendjes uit de buurt. Voetballen met lage bankjes aan de kant als goal, tennissen tegen de muur, frisbeeën of met de honkbal in de weer.

Het was een fijne buurt,  om de hoek woonde een familie die twee tennisbanen bezat. Daar was ik bijna elke dag te vinden, hielp mee met de banen en het onderhoud en gaf als invaller soms tennisles op de woensdagmiddag aan de kinderen.

Die club en familie waren bijzonder, de toernooien die we speelden, de mensen die  lid waren, de feesten die we er vierden. Echt een fantastische tijd. Het studeren schoot er enigszins bij in, het vrije leven trok meer, ging reizen, had baantjes in de horeca, werkte  op het strand en was manusje van alles bij een reclamebureau. Wel bleef ik altijd sporten met vrienden. Na dit tweejarig intermezzo toch maar weer gaan studeren. De een maakte zijn rechten studie af, de ander ging naar het CIOS,  ik naar de school voor Fotografie, waar ik altijd al mee bezig was.

Via mijn ‘CIOS’ vriend Kees, raakte ik voor het eerst in contact met golf, het is daar een onderdeel van de opleiding, hij mocht trainen op de toen pas geopende Haarlemmermeersche, maakte ons enthousiast, we waren overstag. Een tweede hands Lynx setje was snel gekocht. Spaarnwoude  in de buurt en openbaar. Met een andere vriend kochten we er een 20 rittenkaart voor 18 holes en gingen op de donderdagen, mijn vrije dag als fotograaf, inmiddels bij United Photos, de baan in.

Met af en toe een lesje en aanwijzingen onderling kregen we snel baanpermissie en haalden ons GVB. Dezelfde Ad Wessels van Ruud Onstein heeft trouwens ook jaren les gegeven op Spaarnwoude. De eerste keer met z’n allen naar België golfen op Oudenaarde met dat oude kasteeltje zijn klassiekers, al bakten we er nog niet veel van. Nog steeds gaan we elk jaar op pad.

Golf werd populair en Spaarnwoude steeds drukker en mede vanwege die drukte richtten wat fanatieke spelers in 1996 Golfclub Houtrak op. Enkele jaren later heb ik ook de overstap gemaakt en ben wat regelmatiger gaan spelen. Hoewel het meestal lastig te combineren was met werk. Vele NVGJ’ers waren daar destijds lid, Poppe, Koen, Stan, Pim, Ron, Willem 2x en Paul.

Via Koen Suyk ben ik in contact gekomen met de NVGJ. Koen woonde destijds in de buurt, we zagen mekaar af en toe, hij fotografeerde ook, zijn broer Dick is een bekende tennisleraar. Koen had geweldige verhalen over dit gezelschap en adviseerde een aanmeldingsbrief te schrijven naar secretaris Leo van der Ruit. Na  ballotering mocht ik aantreden. Dasje, jasje dat soort zaken waren traditie, begreep ik.

Mijn eerste wedstrijd, weet niet meer exact welk jaar, speelde zich af op Nunspeet. Deze keer begon de dag met een lunch, daarna pas de wedstrijd. Enigszins gespannen en groen betrad ik het clubhuis en stelde mij voor aan de aanwezigen. Na een welkomstwoordje  van Charles en Leo was het tijd voor de lunch, zalm, champagne, een soepje, hors  d’oeuvres, poached eggs aan alles was gedacht, iedereen zat aan. Waar was ik beland, wat is dit voor club. Had nog geen bal geslagen. Eindelijk tegen tweeën mochten we de baan in. Een tweebal met Lex Hiemstra als ontgroener (zit je tegenwoordig in Spanje Lex?)

Op het smalle Nunspeet, met knikkende knieën, de eerste drive  gelijk tegen een boom, weg bal. De rest van de wedstrijd was niet veel beter, ik stuiterde het bos door. Met dank aan die heerlijke lunch. Na afloop douchen en met pak één (Poppe..) jasje en dasje het terras verkennen. Daar ging het feest gewoon weer verder, waar we na de lunch gebleven waren. Een drankje hier een sigaartje daar, (in die tijd liep iedereen met een doos sigaren onder de arm). Allemaal gesoigneerd, mooie karakters en nu weer een heel gezellig diner. Ik voelde mij hier wel thuis.

Vele jaren volgden met even zovele  avonturen, prachtige banen en af en toe een overwinning.  Namen en reizen die opkomen zijn er vele, Stan Klaren, Henk J Meijer, Jaap Ho Ho Homan, Princess met Cas Spijker, Emile de Neuville,Ben Visser, met Jan Bos naar Frankrijk, met Robbie naar Ierland, met Henk naar Roland Garros & Barcelona, met Charlie, Louis en de rest  naar die Schweiz, met Ronnie ziek op reportage, Pieter Royal Run, Tous, Alex, Wim Breukink, Ruud X2, op pad met Willen en Paul, Marokko, Portugal, Porto Santo, Puglia, Duitsland, Spanje, Curacao en meer…..

De banen zijn weer open er wordt weer gespeeld. Hoop jullie snel weer te zien!

Geef het stokje door aan Onno ‘backstep’ Hansum.