Meinard Carper overleden

Op 22 juni bereikte ons het verschrikkelijke nieuws dat ons gewaardeerde lid Meinard Carper plotseling is overleden. Hij won afgelopen maandag nog de wedstrijd in de B-categorie op de Hoge Dijk met een imponerende score  van 43 stablefordpunten. Meinard hield nog een speech, had het laatste nieuws over zijn geliefde Texelse en overhandigde Olga Commandeur een boekje van Jan Heemskerk omdat haar swing deed denken aan de oefenswings van zijn overleden vriend. Wij wensen familie en vrienden heel veel sterkte met dit grote verlies. Zijn zoon Rogier stuurde de NVGJ het volgende bericht:

Helaas moet ik u het droevige nieuws berichten dat mijn vader Meinard Carper afgelopen dinsdagochtend in zijn slaap is overleden. De Overkanter (voor de Tesselaars) is met de zomerzon aan het golfen in de hemel. Waarschijnlijk heeft hij de hole waar Jan Heemskerk afslaat allang gevonden. 

Afgelopen maandag speelde mijn vader nog bij een wedstrijd van de NVGJ op de Hoge Dijk waarbij hij in de B. als winnaar nog een speech hield die hij nog op schrift wilde zetten. De aanwezigen zullen het met de herinnering van de woorden moeten doen.

12 juni vierden we nog zijn 77e verjaardag onder het genot van muziek, zang, een hapje en een drankje. Hij zal worden gemist. 

 Bijgaand ontvangt u de rouwkaart. Gaarne het verzoek om het overlijden van mijn vader binnen de NVGJ onder de leden verder bekend te maken.

Hieronder is de rouwkaart te zien:

https://www.nvgj.nl/sites/default/files/b2022/digitale_rouwkaart_-_dhr_carper.pdf

 

 

Reacties

Verdrietig en onwerkelijk

Door René Brouwer op

Meinard, zo speel je misschien wel je beste rondje ooit, spreek je prachtige woorden, natuurlijk ook over je geliefde Texelse, overhandig je maar weer een limerick boekje van Jan Heemskerk, deze keer aan Olga; en pakweg 36 uur later vertrek je zonder behoorlijk afscheid te nemen. Of nee, ongewild was maandag misschien wel het best denkbare afscheid. Het is verdrietig en onwerkelijk. We zullen je missen. Onze wedstrijden op de Texelse, eind september, zullen druk worden.

Bizar

Door Anneke van Lenn... op

Zo zit je naar de speech van Meinard te luisteren en zo is hij er niet meer. Bizar! Ik wens zijn familie heel veel sterkte.

Meinard toch

Door Anton Kuijntjes op

Mijn debuut bij de NVGJ maakte ik — geheel toevallig — vorig jaar maart tijdens de Dekselse Texelse. En of het met opzet was, weet ik niet. Maar ik werd met alle egards ontvangen. Want als nieuweling ingedeeld worden met de (toen nog interim) voorzitter Martijn Paehlig plus lokale held, allesweter van het eiland en boezemvriend van Jan Heemskerk (die leefde toen nog, kun je nagaan) Meinard Carper; dan moet een wedstrijdleiding het wel goed met je voor hebben als nieuwbakken lid. Meinard loodste ons die dag over alle heuvels van de baan en langs alle geheimen. Hij wist precies waar de member bounces zaten. Vertelde volop over de plannen van de club en dat deed ie eigenlijk steevast alle keren dat ik hem daarna nog ontmoet heb. Wat een lieve man. Wat een mooi mens. En wat ongelofelijk zonde dat hij niet meer onder ons is. Zijn vriend Jan Heemskerk had gegarandeerd een limerick gemaakt over het feit dat ie vlak achter hem aan is gekomen naar boven. Er zitten hooguit een paar flights tussen in de golfhemel. Gecombineerd met iets over het stoppen op je hoogtepunt na een rondje met 43 stableford punten. Ik was er zelf niet bij afgelopen maandag bij zijn laatste NVGJ-optreden, zijn laatste speech en dus ook bij zijn laatste Texel-update. Maar koester de herinneringen, koester het rondje wat ik mocht spelen op Texel met mister Texel himself. Windkracht 5 durf ik in ieder geval nooit meer 'hard waaien' te noemen. Dat heette een briesje, leerde hij me. Rust zacht.

Hoe dan?

Door Ron Peereboom Voller op

Zo loop je afgelopen maandag vijf uur lang gezellig op de baan met Meinard, zo is hij er niet meer. Hij memoreerde nog hoe fijn we het hadden 'in de wei' en hoe lekker rustig alles verliep. En dat was ook zo. We hebben genoten die dag, van ieders spel, het weer, de course. En hij speelde ook nog eens geweldig met de winst als resultaat. Je moet stoppen op je hoogtepunt zeggen ze wel eens, maar dit gaat wel heel erg ver. Meinard, we zullen je missen. 

Voornaam....

Door Ron Buitenhuis op

Als je zijn voornaam iets sneller uitspreekt dan hoor je 'mijn hart'.  Daar heb ik hem gesloten, met de herinnering aan mooie gesprekken…

Reactie Rogier Carper

Door Hans Botman op

Rogier, de zoon van Meinard, heeft via het secretariaat gereageerd op het In Memoriam van Charles. Hij heeft er mee ingestemd om het op de site te publiceren:

Ik heb het In Memoriam net voorgelezen alsof het een speech is. Vakwerk! In mijn epistels of mails laat ik nog wel eens een verongelijkt gevoel bij de lezer achter omdat mijn (digitale) pen iets te scherp is. Ik mag gerust nog wat leren…

 

Dit in memoriam beschrijft haarfijn de sfeer, de joie de vivre die Meinard uitstraalde. 

Rogier Carper