Door Henri van der Steen

In haar verslag vermeldt Elaine uiteraard dat het op Lauswolt tot een teleurstellende deelname kwam, met maar 20 deelnemers. Want het is zo ver, Friesland… Hanny uit Vught en Anton uit Zaltbommel deden het gewoon op één dag, twee uur heen, twee uur terug. Sommigen overnachtten er van zondag op maandag: Hans en Ger in een hotelletje, Onno en zijn charmante, nieuwe bruid Mary sliepen op het Lauswolt Landgoed, net als Jolanda. Ik keek even op de site van Lauswolt Landgoed en zag dat de goedkoopste kamer er 199 euro kost, exclusief ontbijt, daar tel je nog eens 28,50 euro voor neer. Dat kan goedkoper, mensen!

Weliswaar adverteert Lauswolt Landgoed met prikkelende beloften, het hotel biedt ‘alles wat u nodig heeft om te ontspannen’. Want: stilte en luxe. Bovendien: ‘Vanuit elke kamer heeft u een uniek uitzicht op ons prachtige landgoed.’ Ik overnachtte drie minuten rijden verderop en had er geen uitzicht op een prachtig landgoed. Dat kwam zo. Al een jaar of 20 ben ik lid van Vrienden op de Fiets, een organisatie die mensen met logeermogelijkheden koppelt aan wandelaars en fietsers. Ik golf, dus ben een wandelaar ;) Lang geleden ben ik verliefd geworden op de tuinhuisjes die menigeen aanbiedt. Het gaat steevast om minihuisjes, met alles erop en eraan, vrijwel altijd in de hoek van een enorme tuin.

Ik boekte zo’n adresje in Hemrik, Honk 9, op enkele kilometers van Lauswolt. Dan google ik altijd even naar dat adres. Doe je dat waar ik woon (Molenbergstraat 44 in Sint-Michielsgestel), dan zie je mijn witte huisje (in het vroege voorjaar) met m’n blauwe autootje op de oprit. Doe je dat bij Honk 9 in Hemrik, dan zie je niks anders dan een landweggetje en struiken.

Toen ik zondagavond op Honk arriveerde, schrok ik dus: woonwagenkampje! Wat krijgen we nou? Mijn gastvrouw stond meteen buiten. Ja, een aparte categorie voor woonwagens is er niet bij Vrienden op de Fiets, daarom had ze haar logement maar onder tuinhuisjes ondergebracht. Ik was snel bekomen van de schrik. Mijn uitzicht betrof enkele andere woonwagens, de woonwagen die ik mocht gebruiken was ruim, kraakhelder, van alle gemakken voorzien en volgestouwd met boeken en beeldjes en andere parafernalia uit de wereld van het reizende amusement.

Mo, mijn gastvrouw, bleek circusartieste te zijn geweest. Ze toerde jarenlang door Europa met een acrobatische act, samen met haar zus, zogenaamd. De Harris Sisters. In werkelijkheid waren de twee geliefden. Peke was de porteur, de onderste van het stel, Mo diegene die – lang en lenig – daarboven de capriolen maakte. Sinds jaar en dag woonde ze intussen op het kampje, in een grote woonwagen, die kundig was uitgebreid met aanbouw, in totaal een paradijsje, mét een schitterende tuin.

De circuswagen ernaast was dus voor mij, niet alleen gevuld met boeken en beeldjes over het circus, maar met twee slaapkamers en een tot de nok gevulde koelkast met wijn en bier en sapjes. Ik kon nemen wat ik wilde, de volgende ochtend kon ik in een blikje achterlaten wat ik vond dat het allemaal waard was. Een laatste tip nog van Mo: graag de buitenverlichting ’s nachts niet aan laten,  in verband met de diertjes. En dan: lekker koese… Lekker slapen op z’n Fries.

Dat lukte voortreffelijk. Voor wie een volgende keer op Lauswolt dus een adresje zoekt om te overnachten, kan ik de circuswagen van Mo van harte aanbevelen. Kosten: 22,50 euro, inclusief uitgebreid ontbijt.