Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
23.06.2021
Was het de pakweg twee uur durende rit van Gouda naar Beetsterzwaag? Nee, dat kon het niet zijn, want het inspelen, vanaf het kunstgras op de drivingrange van Lauswolt, ging juist hartstikke lekker. Was het dan door het tiendaagse trainingskamp in het noordwesten van Frankrijk, met fijne banen als Wimereux, Hardelot en Aa St. Omer op het menu? Ja, het zou kunnen dat het lichaam een beetje te veel golf had moeten verstouwen. En ja, het spelen op weidse banen met fraaie vergezichten kan misschien nadelig uitpakken voor een potje matchplay op een bosbaan met soms smalle fairways, die bij menig golfer een claustrofobisch gevoel oproept.
Kwam het door de wind, die krachtiger blies dan voorspeld? Hmm. Was het door de semi-rough en de rough, die door het baanpersoneel ordinair (of misschien wel opzettelijk, op mijn verzoek?) hoog was gehouden? Ja, de hoge rough liet zijn invloed gelden, maar was deze doorslaggevend? Nee, dat dan weer niet.
Hoe dan ook, de partij tussen René en mij in de tweede ronde van onze matchplaycompetitie werd niet de krachtmeting waarop we beiden hadden gehoopt (en hadden gerekend). Het klonk vooraf nog zo mooi voor René: driekwart van zeventien is (afgerond) dertien slagen cadeau. Wellicht had René, zonder dat hij of ik het wist, last van triskaidekafobie. Het is weer eens wat anders dan yips, strong grip, flying elbow of reverse pivot.
Triskaidekafobie is de officiële term voor angst voor het getal 13. Laat nu uitgerekend hole 13 op Lauswolt mijn favoriet zijn. En als werknemer heb ik bijvoorbeeld de dertiende maand altijd heel prettig gevonden (en nog steeds), maar het schijnt dat de oude Romeinen, die zweerden bij het twaalftallige stelsel, in het getal 13 een symbool van dood, verwoesting en ongeluk zagen. Het woord ‘ongeluksgetal’ heeft trouwens 13 letters.
Achteraf stellen we vast dat de partij misschien een ander verloop had gekend als er niet dertien, maar twaalf of veertien slagen te verrekenen waren geweest. Maar dat is achteraf, en bovendien: bij golf bestaan er geen zekerheden. Niet voor gewone huis-tuin-en-keuken-golfers zoals René en mijzelf. Zelfs niet voor wereldtoppers als Jon Rahm, die een ten minste twee keer snellere backswing heeft als Martijn Paehlig, die voor ons al niet is bij te houden.
Op het terras na afloop troffen we oud-NVGJ’er André Vermeulen, die tegenwoordig in Brugge (België) woont. Hij is nog wel buitenlid van Lauswolt en was naar Friesland gereden vanwege een heugelijk feit. Want daags erna – woensdag 23 juni – zou in Sneek de presentatie plaatsvinden van zijn boek ‘Pionier van het verzet’. Het is een biografie van/over Sybrand Marinus van Haersma Buma (1903-1942), naamgenoot en opa van de voormalige CDA-partijleider, die nu burgemeester is van
Leeuwarden. Zijn opa, de eerste burgemeester die zich openlijk verzette tegen de Duitsers, werd door de nazi’s en hun handlangers opgepakt en ‘kalt gestellt’.
Dankzij André konden we ook mooi even de stemming peilen over de verwachtingen bij onze zuiderburen over de kansen van De Rode Duivels, die net als ‘de onzen’ negen uit drie hadden gescoord. Een finaleplaats wordt nu wel verwacht, zei André, die zelfs had gelezen dat ook Oranje nu tot de favorieten wordt gerekend. René en ik deden net alsof we verstand hadden van voetbal en toverden met cijfercombinaties als 3-5-2, 5-3-2, 1-4-3-3, 1-5-4-1 en nog een paar andere. Wat me
opviel was dat ondanks dit gecijfer het getal dertien ongenoemd bleef. Resumé: geen plek dus in de kwartfinale voor René, maar… met lege handen ging hij niet naar huis.
Als aandenken aan onze partij, die al kon bogen op een lange voorbeschouwing op deze site, kreeg hij een heus telraam cadeau. Zo kan hij bij een volgende gelegenheid nauwkeurig en reuze handig het aantal (te verrekenen) slagen bijhouden. Want met de scores die hij en ik produceerden zijn telfouten heel gemakkelijk gemaakt.
1 E RONDJE LIMBURG IN 2011 GROOT SUCCES ABDIJ ROLDUC VERRASSEND In 2010 belde Fred Sochacki naar Hans Terol “Vind je het een goed idee om volgend jaar naar Kerkrade te komen zodat ik jullie het e.e.a. kan uitleggen over een nieuwe golfbaan rondom de abdij Rolduc.” Over een dergelijk verzoek hoeft Terol nooit na te denken “Top idee! Zullen we samen een programma maken voor het eerste Rondje Limburg?” En zo geschiedde. Maar liefst 40 NVGJ-leden togen in mei 2011 naar Zuid Limburg om op drie verschillende banen te spelen en te overnachten in het klooster. De eerste dag werd ons gezelschap op kerkse gastvrijheid ontvangen. Sommigen vergaapten zich aan de indrukwekkende rondleiding, anderen vouwden hun handen uit eerbied of prevelden een gebedje en weer anderen moesten glimlachen. Fred Sochacki op zijn beurt sprak tijdens het diner zijn mede leden toe met een heldere uiteenzetting van zijn initiatief om 18 holes rondom de abdij aan te leggen. Dat idee dateert al van 2003, maar zegt Fred “Vanaf het begin hebben we weinig steun van de bevolking. Daarom duurt het zo lang. Zij is bang voor beschadiging van de omgeving.” Toch bleef hij knokken en zag zijn droom zeker uitkomen, want “het levert arbeidsplaatsen op en de opening staat over twee jaar gepland. Met de start van de eerste 9 holes is inmiddels begonnen en ik zou graag willen zien, dat Rolduc de homecourse van de NVGJ gaat worden. Voor de bestuurskamer is al ruimte ingericht.” Freds enthousiasme kende geen grenzen en hij bleef ons wijs maken, dat de baan er komt. Zes jaar lang bleven de leden bij hem zeuren “Komt er nog wat van?” Zijn droom spatte uiteen, toen de gemeente Kerkrade in 2017 de Golfbaanplannen niet in het betreffende bestemmingsplan opnam.
Het Kostertje, de fameuze troostprijs bij de NVGJ, is in een nieuw jasje gestoken. Jarenlang kwam het brouwsel via sponsor Heleen Sonnenberg van Weduwe Joustra. Er zijn nu nieuwe flesjes gefabriceerd voor het nakende seizoen 2025. Wat niet is veranderd is de tekst op de fles, die op een prachtige wijze de ellendige ronde van Henk Koster op onze homecourse De Texelse beschrijft.
Hans Terol kijkt vooruit op het komende wedstrijdseizoen: ,,Er komen nog hele mooie dingen aan.'' Al wordt het wel steeds moeilijker...
Een nieuw winterrubriekje: Terug in de tijd. Met grappige, soms ontroerende foto's uit het rijke verleden van de NVGJ. Op de wedstrijdkalender van 2005 stonden “slechts” twee surprisereizen. De eerste naar Hardelot waar onze vereniging is opgericht en de tweede naar Parijs en St. Brieux. Naar Hardelot met onze eigen auto en naar Parijs en St. Brieux met een privé jet van de KLM. Vooral de laatste bleek een ongekende luxe van jewelste! Voor slechts € 25,= pp twee dagen geheel verzorgd. Dan krijgt onze secretaris een telefoontje van ex-collega Jeroen Goeman Borgesius. “Heb je zin om met jouw kluppie naar de Vogezen te gaan? Zo ja, dan ben je bij deze uitgenodigd door ClubMed.” De leden wisten echter niet, dat Hans Terol ook nog in onderhandeling was met het Portugese toeristenbureau. Tijdens zijn laatste gesprek medio september in Den Haag ging de kogel door de kerk en werd de NVGJ definitief ‘gratis en voor niks’ uitgenodigd om 5 dagen naar de Oost Algarve te gaan. Tegenprestatie was exposure over deze schitterende streek. Het was ook alweer een kers op de taart. De Portugese gastvrouwen hebben ons werkelijk verwend met prachtige golfbanen, mooi hotel, heerlijke diners en drankjes en de laatste avond werden zelfs de deuren van een groot theater geopend om alleen voor de “Nederlandse journalisten” een schitterende dinnershow te presenteren. Het was een vermakelijke avond waar tenslotte de ene na de andere polonaise volgde. Op de foto zien we Rob Hoogland die zich kostelijk vermaakte met de gezellige feestelijkheid en heerlijke visjes. Eén van de charmante Portugese gastvrouwen die de hele avond op de dansvloer stond keek opvallend veel naar die grote reus uit Nederland. Hij merkte dat ook, glimlachte naar haar, totdat zij met haar stoute schoenen hem vroeg ”Do you want to dance with me?” Tot haar grote verrassing werd ze spontaan door hem opgetild en liep Rob dansend over de vloer, terwijl zij het bijna in haar broek deed van het lachen.
Een nieuw winterrubriekje: Terug in de tijd. Met grappige, soms ontroerende foto's uit het rijke verleden van de NVGJ. Hier zien we John Dekker in 2012 zijn uiterste best doen en speciale foto te maken van een fles uit het repertoire van Heleen Sonnenberg, destijds sponsor van de NVGJ met de Weduwe Joustra. Heleen staat op de uitkijk en kijkt kennelijk of er geen golfballen aan komen. De flessen, de troostprijs voor de laatste plaats, kregen de naam Kostertje, vernoemd naar Henk Koster na een miserabele ronde op de Texelse.
Met trots kan het organisatiecomité de definitieve datum presenteren voor het Charity Golftoernooi t.b.v. De Stichting Sintvoorieder1, gesponsord door Zorg Vastgoed Management BV. En wel op dinsdag 13 mei 2025. Golfcentrum De Hoge Dijk stelt hiervoor belangeloos haar golfbaan beschikbaar! Het toernooi is een vurige wens van onze gewaardeerde sponsor Eric Venghaus die de stichting een warm hart toedraagt. De stichting zet zich in om kinderen die in verborgen armoede leven op pakjesavond toch een presentje te kunnen geven. Daarvoor is geld nodig. De volledige opbrengst gaat, na aftrek van kosten, naar de stichting. Alle medewerkers zetten zich vrijwillig in om dit toernooi tot een succes te maken. Wij vragen onze leden deze flyer onder de aandacht te brengen van hun netwerk. Wellicht bevinden zich daaronder geïnteresseerden in dit evenement. Elke flight is welkom! Het organisatiecomité