Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
13.07.2022
he Mondial - het verslag
Sfeerimpressie van Hannie Verhoeven, verslag Jeroen van Leeuwen
Twee weken geleden speelde ik op Golfclub de Haar. Prachtige baan en op een aantal holes uitzicht op het kasteel. Mede eigenaar van The Mondial, Hans Wognum, wist mij tijdens de ronde afgelopen maandag te vertellen dat er in Nederland twee kasteelbanen zijn, De Haar en The Mondial. Kasteel Heemstede staat inderdaad aan de rand van de verrassend veelzijdige 9 holes van The Mondial. Mooie uitzichten inspireren mij, dat is wel duidelijk. Een leuke flight helpt trouwens ook.
Even terug naar die andere kasteelbaan. Op de Haar ben ik een club kwijtgeraakt. Dat ging zo. Op hole 2 was mijn bal aan de achterkant van de green gekomen. Ik kon niet goed zien of ‘ie nou op de green lag of in het hogere gras.Ik pak een ijzer 8 uit mijn tas en de putter ging uiteraard ook mee. Na enige inspectie was ik tot de conclusie gekomen dat de putter voor mij de beste optie zou zijn. Ik leg mijn ijzer 8 op de rand van de green en put mijn bal veel te kort (maar dat laatste is totaal irrelevant voor dit verhaal natuurlijk).
De volgende dag stond ik op de drivingrange. Nu moet u weten dat ik in de loop van de jaren een bijna maniakale routine heb opgebouwd voor drivingrange sessies. Ik begin 10 ballen met mijn ijzer 8, daarna 10 met de gap wedge, vervolgens 10 ballen met de met ijzer 7. Daarna is het vrij kiezen. Verlost van de routine. U begrijpt dat de drivingsessie nog voordat de eerste bal was geslagen was al weer klaar was. Geen ijzer 8, geen drivingrange. Zo makkelijk is het.
Terug naar the Mondial. Daar was natuurlijk ook een drivingrange. Hoe moest dat dan? (een vriendelijke dame bij de Haar had mij tot twee keer toe verzekerd dat er echt geen ijzer 8 was gevonden). Een noodoplossing was er. Ik had de golftas van mijn 11 jarige dochter in de auto liggen. Daar lag een ijzer 8 in. Ik moest en zou die stok in godsnaam maar moeten gebruiken. Enige vorm van autisme is mij kennelijk niet vreemd (toch Pim..?) Na 10 hele slechte ballen met de veel te kleine ijzer 8, kon ik mijn routine vervolgen.
Tijdens de ronde op The Mondial heb ik nog nooit zoveel mijn ijzer 8 gedacht. Op zeker 12 holes zou ik ‘m hebben gebruikt (vermoed ik). Maar dat zou in de praktijk wel eens de helft minder kunnen zijn. Maar goed het gaat om het idee. Ik heb ooit een verhaal gelezen van Seve dat hij met enkel met een ijzer 7 de baan in was gegaan. Dat zou je helpen allerlei verschillende slagen te slaan en je creativiteit te gebruiken. Zo voelde ik mij een beetje. Het werkte overigens wonderwel (39 punten) en ik had er nog lol in ook. Ik denk dat ik tijdens de volgende wedstrijden steeds 1 club thuis laat liggen.
U bent alvast gewaarschuwd.
Jeroen van Leeuwen
The Mondial - de uitslag
Jeroen van Leeuwen is in topvorm, dat mag duidelijk zijn. Hij won de wedstrijd op The Mondial in de A-categorie. Maar Hans Terol en Pamela Sturhoofd bleven keurig in zijn buurt. In de B stond er geen maat op Eric Venghaus, die 42 stablefordpunten binnen bracht. Ook Henri van der Steen (39) en Hannie Verhoeven (37) waren goed op dreef.
A-Categorie plhc stbf
1. Jeroen van Leeuwen 15 39
2. Pamela Sturhoofd 17 38
2. Hans Terol 20 38
4. Fred Veldman 15 35
5. Marijke Brouwers 22 34
6. Friso Leunge 12 30
7. Leo van de Ruit 15 29
8. Helene Wiesenhaan 17 27
9. Alwin de Rijke 19 27
10. Pim Donkersloot 18 26
11. Hans Wognum (gast) 16 23
B-categorie
1. Eric Venghaus 16 42
2. Henri van der Steen 18 39
3. Hannie Verhoeven 31 37
4. Ron Buitenhuis 20 34
5. John Dekker 28 34
6. Lex Hiemstra 24 32
7. Ron Peereboom Voller 24 32
8. Ruud Taal 27 29
9. Jan van Galen 28 29
10. Ger Laan 26 28
11. Paul Boehlé 28 28
12. Jur Raatjes 30 28
13. Jan van den Boom (Barenbrug) 40 27
14. Roland Reinders 20 23
15. Ronald Speijer 20 22
16. Lia Grooters 43 18
17. William Wollring 29 15
18. René Brouwer 24 NS
Ons lid John Dekker was afgelopen week op bezoek bij onze gewaardeerde sponsor Heleen Sonnenberg om wat flessen op te halen voor onze vereniging. Heleen zit niet stil in ieder geval. Onder de naam Chateau Sonnenberg (opgericht 2021) importeert ze wijn, ze verkoopt damesmode en samen met haar man Paul bestiert ze ook nog een makelaardij. En dat allemaal sinds 2019 in Den Haag. Onder de paraplu van Weduwe Joustra verzorgde Heleen, die de NVGJ nog altijd een warm hart toedraagt, jarenlang het Kostertje. Kijk ook eens op haar website!
Surprise ... We gaan naar Spanje en je partner mag mee! Vier dagen, vijf sterren-hotel in Denia aan de 27-holes golfbaan van La Sella met alles erop en eraan. Lang weekend genieten van deze luxe golfvakantie. Drie rondes op twee schitterende banen, La Sella en La Galiana. Ontbijt en diner, de laatste inclusief drankjes. Vervoer in Spanje is geregeld. Vliegen vanaf drie luchthavens in Nederland en je neemt gemakkelijk je eigen golfclubs mee. Alleen nog even Christa bellen of mailen dat je graag mee gaat. En of je alleen gaat of met je partner. Zo je wil regelt Fairway Golftravel ook je vliegtickets. Al is de locatie nu bekend, het blijft een surprise-reis want er staat je een aangename verrassing te wachten. Van vrijdag 21 t/m maandag 24 november is de NVGJ in Spanje voor een vierdaags verblijf op het Denia Marriot la Sella golfresort, gelegen tussen Valencia en Alicante. Het 5-sterren hotel biedt alle denkbare luxe en ontspanning. De hele dag gegolfd, kun je daarna chillen in de spa met sauna, stoombad of jacuzzi. Er is ook een beautycenter met verschillende schoonheidsbehandelingen. Anders neem je samen met je flightgenoten een drankje in het clubhuis of in een van de bars in het golfhotel. Bij het diner zijn de drankjes inbegrepen. De kamers van Denia Marriot zijn echt ruim en smaakvol ingericht met terras en voorzien van satelliet-tv. Stel dat er in het weekend een golfwedstrijd is. Golfen doen wij zelf op twee banen; de eigen la Sella golfbaan en de schitterende tourbaan La Galiana op een klein uurtje rijden van het hotel. Vervoer is geregeld. La Sella is een uitdagende baan, mede ontworpen door Jose Maria Olazabal. Het is een volgroeide baan (1991) van gemiddelde lengte, licht glooiend en bosrijk. De fairways worden omringd door sinaasappel- en pijnbomen met een imposante bergketen als achtergrond. We spelen daar zaterdag en maandag. Voor alle golfers is alvast een handtrolley geboekt. Een touringcar brengt ons zondag via de kust en door een schitterend berglandschap tot vlakbij Valencia naar La Galiana Campo de Golf (2011). La Galiana is een tourbaan, eerder gekozen tot 'best choice'. Voor de spelers zijn buggy's gereserveerd, want 'lopen is bijna niet te doen. Er is geen meter vlak', zegt Christa van Fairway Golftravel. Ze is er zelf geweest. Ook het Marriot hotel bij Denia (10 minuutjes met de auto) kent ze goed: ,,Echt perfect.'' De recensies op booking.com zijn eveneens lovend; eindcijfer 9.0. Wil je mee, wat moet je doen? Bel Christa om je aan te melden of stel je vragen. Stuur vervolgens ter bevestiging een e-mail met je wensen en of het reisbureau ook je vlucht moet regelen. Zo ja, vanaf welk vliegveld. De richtprijzen (laatste kolom), aankomst- en vertrektijden staan op de flyer. De bijzondere 4-daagse NVGJ-surprisereis is uit te breiden naar een langer of aangepast verblijf verblijf en met eigen vervoer. Op basis van je wensen maakt Fairway Golftravel een offerte. Oh ja, denk ook even aan een passende reisverzekering. Kan trouwens ook via Christa.
'Unforced errors’ in de polder Op woensdag 16 april mocht ik aantreden tegen Andy Houtkamp op zijn thuisbaan Dronten (zijn homecourse, maar in dit geval wel heel letterlijk want Andy woont aan de baan). We waren beiden nog moe van de afgelopen sportzondag met de Formule 1 in Bahrein, de marathon van Rotterdam én die van Parijs, de wielerklassieker Parijs-Roubaix en als ultieme finale de Masters in Augusta. Een latertje dus. Onder toeziend oog van Milanda Koopman, vrouw van maar nog belangrijker: gewaardeerd sponsor van de NVGJ, gingen we zonder al te veel voorbereidingen de baan in. Ik kreeg door mijn veel hogere handicap 6 slagen extra en die gingen we later terugzien. Het wedstrijdverloop is voor diegene die er niet bij was, niet erg interessant, maar dat ik op hole 1 na slag 1 mijn bal in het grasveld niet kon vinden was een ‘major setback’ (met name voor mijn humeur). Desondanks stond ik bij de turn 2 up. Speelde ik dan veel beter dan Andy? Welnee, maar ik maakte nauwelijks fouten terwijl Andy, die sowieso aanvallender speelt, een stuk of wat ballen net in de struiken sloeg en daarmee punten verloor. Dat zijn, in tennistermen, ‘unforced errors’. Ik heb die term nooit begrepen want fouten zijn toch altijd ‘onnodig’? Nou ja, uiteindelijk was het na hole 14 voor mij 6 up, 4 to go. En die 6 punten was precies het verschil na handicapverrekening….trek zelf uw conclusie. Bij de nazit met Milanda en Andy nog gefilosofeerd over de vraag waarom het lijkt alsof ‘charity’ toernooien tegenwoordig minder makkelijk bezocht lijken en natuurlijk wat sterke verhalen opgedist over de vele buitenlandse sport en marketing-tripjes van ons beiden (en over markante mensen uit ons verleden, zoals de handige ritselaar Harry de Haas, de bordenkoning van Amstelveen). De Golfresidentie Dronten wordt overigens het toneel van de Open NK voor journalisten in juni en voor die tijd komt er nog een interview met Milanda de sponsor van die wedstrijd. En uiteraard ga ik ook dan weer proberen van Andy te winnen….met of zonder onnodige fouten!
Op het programma stond de matchplay wedstrijd tussen Harald Taylor en Jan van Galen op de Amsteldijkse Golfbaan. Geen harde wind of regen, no excuses derhalve op een slechte openingsscore. Ziehier, Jan kwam als een hazewindhond uit de startblokken en stond binnen no time 2 up. De Amsteldijkse lag er schitterend bij op deze qua weer, rustige dag. Dus de mouwen even opgestroopt en in de handjes gekwat, resulterend in een kleine wederopstanding van Taylor en een gelijke stand na 9 holes. De tweede 9 begonnen spannend, er werd nek aan nek maar fair gestreden. Na een sterke tussensprint was het echter op de 15-de hole 3 up met 3 te gaan voor Taylor. Nadat Jan de 16-de hole in winst had omgezet en de eindsprint had ingezet, werd het opnieuw spannend. Op de 17-de had Jan de kans om opnieuw de hole te winnen. Echter z'n putt raakte de rand van de hole, maar viel er niet in. End of game, 2 up, one to go voor Taylor. Uiteraard toch nog even de 18de gespeeld. De druk was er duidelijk af bij Jan, want hij sloeg daar een birdie. Chapeau Jan, karakter!
Wat een avond! Wat een avond! Fred die ging slapen, Martijn die zes holes miste, en de rest van ons schreeuwend naar de tv terwijl Rory eindelijk dat jasje pakte. Tranen, gifjes, slapeloosheid. En een groepsapp die geschiedenis schreef.
Op de NVGJ-website schitteren voortaan sterren bij de leden – symbool voor hun gewonnen Orders of Merit. En jawel, Henri van der Steen voert het klassement aan met zeven sterren. Bayern München zou jaloers zijn. Ook Anna van Lennep – Bakker schittert met vier Zeeuwse sterren. Sternenparade? Absoluut.