Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
08.10.2021
Lachende gezichten aan de Nederlandse tafel na een bewogen dag. (Foto Helene Wiesenhaan)
Nations Cup Dag 2 - het verslag
Voor de finaledag van de Nations Cup 2021 trekt het honderdkoppige, internationale gezelschap in twee bussen, gevolgd door een rijtje huurauto’s naar de Réal Golfclub de Las Palmas, gelegen in het ruige, onherbergzame achterland van Las Palmas, de hoofdstad van Gran Canaria. Deze club bestaat dit jaar 130 jaar, zoals ook op het klassiek aandoende clubhuis te lezen valt. Echter wie denkt dat de golfbaan dus óók 130 jaar oud is, komt bedrogen uit. Oorspronkelijk was de club namelijk “gewoon” in Las Palmas zelf gevestigd. Maar de hoofdstad groeide in de eerste decennia van de vorige eeuw zodanig dat er op het laatst nog maar een stuk of wat holes van de ’Koninklijke’ bespeelbaar waren.
Portrettengalerijen
Daarom werd in de jaren vijftig uitgeweken naar de ruige, bergachtige omgeving van een grote uitgedoofde krater op zo’n 10 km van de hoofdstad. Achttien prachtige holes, uiteraard rijkelijk opgeleukt met honderden palmen langs de fairways, vormen hier nu het decor van tientallen internationale wedstrijden en andere vrolijke golffeestjes. In het clubhuis hangt vol trots een portrettengalerij van Spaanse topspelers die ooit deze groene oase in het kratergebied betraden betreden. Ballesteros uitaard, maar ook Rahm.
Op een andere portrettengalerij valt te zien welke Ryder Cup spelers er door de jaren heen hier ooit acte de présence gaven. Daar zien we het vrolijke hoofd van de beroemde BBC-golfverslaggever Peter Alliss bij afgebeeld. Uiteraard zijn er enkele deelnemers aan de Nations Cup 2021, die voor zo’n portrettengalerij een selfie maken, waarbij het op de foto dan net lijkt of zij zelf ook zo’n beroemdheid zijn, die hier ooit probeerde de achttien holes te bedwingen…
Shotgun-start
Spelvorm vandaag is Four-ball-Better Ball. Met een shot-gunstart om negen uur in de nog frisse Canarische ochtend van 7 oktober 2021. Elke speler van een team speelt elke hole helemaal uit. Van het duo wordt vervolgens de beste score genoteerd als teamscore. Aan het eind van de ronde wordt dan volgens de Stableford-regels de eindstand per team bepaald.
Van de Nederlandse teams komen zodoende de volgende puntentotalen in de eindstad: Ger en Willem 28 punten, Karin en Fred 34, Hélene en Louis 37 punten. Achter de teams van Sonja en Leo en van Boudewijn en Christiaan staat NR (No Return). Wat is daarmee gebeurd?
Ongeluk
Sonja is op de teebox van hole 16 aangereden door een buggy. Daarbij heeft ze een bloedende en pijnlijke wond aan het rechteronderbeen opgelopen. Hulptroepen vanuit de organisatie en vanuit het deelnemersveld zijn in mum van tijd ter plekke. In het Zwitserse team zit een arts, die toevallig alles afweet van noem het in dit geval maar even ’ongelukkige sportblessures’. Sonja wordt verpleegd, de wond wordt schoon gemaakt en verbonden. Maar voor de zekerheid wil Sonja vanzelfsprekend weten of er niks ergers aan de hand is. Daarom volgt vervoer met een ambulance naar een ziekenhuis in Las Palmas. Conclusie: een zware kneuzing en een lelijke wond aan de oppervlakte.
Na de eerste grote schrik, valt de blessure uiteindelijk dus toch een beetje mee. Zodanig dat Sonja met een ingetaped onderbeen ’s avonds ”gewoon” vrolijk aanschuift van het afsluitende galadiner op het patio-terras van het tien jaar geleden fraai gerestaureerde Santa Catalina hotel, een Royal Hideaway Hotel in hartje Las Palmas.
Van het duo Sonja en Leo maakt Leo in zijn eentje de ronde af. Zonder dat dit een noemenswaardige score oplevert. Bij het team van Boudewijn en Christiaan is de stekker er eigenlijk al vóór het ongeluk met Sonja uitgetrokken. Omdat Christiaan wegens pijn aan zijn teen niet verder kan spelen. Toen Boudewijn ook moest afhaken om Sonja bij te staan, kon – om het maar ‘ns flauw te zeggen – de buggy van Boudewijn en Christiaan terug naar de oplaadplaats.
Wedstrijdtaal
Zoals gezegd wordt het Nations Cup 2021 Golftoernooi afgesloten met een galadiner op de patio van het Santa Catalina Hotel. Heerlijk zo’n groot klassieke diner in de open lucht met zoals een kenner zei: ”Mooi zwaar bestek”.
Dat Nederland in de eindstand niet in de bovenste regionen eindigt, is mede gezien de ”blessuregolf” op de tweede wedstrijddag niet verwonderlijk. Zo ziet de eindrangschikking eruit: Achtste plaats: Nederland; Zevende: België; Zesde: Zwitserland; Vijfde: Tsjechië; Vierde: Oostenrijk; Derde: Italië met 324 punten; Tweede: gastland Spanje met 326 punten. Afgetekende winnaar is: Duitsland met 331 punten. (Het verschil van twee punten tussen Italië en Spanje is om het in wedstrijdtaal te zeggen: twee keer een jammerlijk gemiste kleine putt…).
Namens de winnende Oosterburen voert de nieuwe captain ”Ollie” het woord. Hij heeft sinds kort de leiding van de DMGG (Deutsche Medien Golf Gesellschaft) overgenomen van Klaus Pastor en diens vrouw Louise. Om dan je kersverse voorzitterschap meteen te bekronen met een overwinning is een heerlijke binnenkomer. Ollie bedankt uiteraard de organisatie. Hij bedankt en feliciteert zijn team met hun geweldige prestatie. Tenslotte benadrukt hij het belang van dit toernooi – naast natuurlijk het belang van de tweejaarlijkse EMGJ-wedstrijden — als ontmoetingsplaats van de golfspelende journalisten van Europa, als teken van internationale verbroedering, sportiviteit, vriendschap en sportmanship”.
”Raffa”
Overigens wordt de prijsuitreiking verricht door een mooi, vloeiend Engels sprekend schepsel. Zij vertaalt de veelal in het Spaans uitgesproken speeches voor de niet Spaanstalige aanwezigen in keurig Engels. In eerste instantie denk ik: ”Nou, nou. Moeder Natuur heeft hier extra goed haar best gedaan”. In tweede instantie: ”Goh, deze jongedame heeft wel heel veel verstand van het edele golfspel”. In derde instantie: ”Zou zij familie zijn van….”. en jawel: Emma Cabrera Bello is de zus van de bekende tourspeler ”Raffa” Cabrera Bello.
Neary-koning
Tegelijkertijd met het grote Nations Cup 2021 toernooi vindt er voor de aanhang van de toernooispelers het grote ”Friends & Familie” toernooi plaats. En kijk: daar is Nederland wel heel succesvol, althans wat het slaan van neary;’s betreft. Evelien Westhof, de vrouw van Louis Westhof, won op de eerste wedstrijddag een neary. Wat haar tijdens de gala-avond een met applaus omlijstte gang naar het erepodium op levert, plus een doos Wilson Duo Soft golfballen. Guido Bonsen, de partner van Helene Wiesenhaan, maakt het nog veel bonter: verdeeld over twee wedstrijddagen slaat hij maar liefst vier keer (!) een neary. Om de neary-koning vier keer de gang naar het podium te besparen, krijgt hij zijn prijzen in één keer overhandigd: twee dozen Wilson Duo Soft ballen, een tas om je golfschoenen me te nemen en ook nog een heel bijzondere ”togsaz”, een zakje om los van je golftas allerlei golfspul-attributen mee te vervoeren…. Guido is natuurlijk blij, gelukkig en vereerd met zijn kwartet aan neary-prijzen.
Slotakkoord
Als apotheose oftewel slotakkoord van de gala-avond mogen alle teamcaptains, inclusief natuurlijk onze eigen Madelon Barenbrug, naar voren komen. Zij krijgen alle acht een exemplaar van de special voor de Nations Cup 2021 gemaakte hole-vlaggen.
Waarna de organisatie uitgebreid en terecht wordt bedankt voor de fantastische en meer dan geslaagde opzet van dit toernooi. ”Hopelijk zien we iedereen over twee jaar weer bij de volgende editie van de Nations Cup voor golfspelende spelen. Applaus voor iedereen, voor jezelf en voor de geweldige organisatie”.
Willem van de Elskamp
Het kan toch, ik ben te verslaan! Het was woensdagochtend half acht, en de serene rust van een nog droge Golfclub De Hoge Kleij lag over het perfect geprepareerde gras. De ideale omstandigheden voor een spannende matchplay. Zoals de traditie wil, werd hier de halve finale gespeeld, en mijn tegenstander was Frank Huiges. Om eerlijk te zijn, had iedereen zijn geld al op mij gezet. Maar om meteen met de deur in huis te vallen: ik heb verloren. Of beter gezegd, Frank heeft mij verslagen. De wedstrijd We begonnen de ronde nog droog, hoewel de lucht al dreigend grijs kleurde. Mijn strategie is altijd dezelfde: knal erin, win snel een paar holes, en houd dan stand. En zo geschiedde. Na zeven holes stond ik 5 up. Ik wist dat ik scherp moest blijven, want dit was de halve finale en Frank kreeg met zijn handicap van 18 maar liefst 14 slagen mee. Dat betekende dat ik maar vier holes had waar hij geen slag kreeg. Met een voorsprong van 4 up begon ik aan de laatste negen holes. Toen sloeg de bliksem in. Frank begon aan een ongekende reeks pars: op hole 10, 11 en 14, een birdie op 12, en nog een par op 15. Plotseling stond het gelijk. Ik speelde overigens niet eens zo slecht; +1 op de eerste negen en ook +1 op de tweede negen tot aan hole 15. Maar tegen Franks onstuitbare opmars viel niet te winnen. Met een par op 16 en nog een par op 17 was het plotseling voorbij. Ik stond erbij en keek ernaar. Niet verloren, meer overdonderd. Ik moet eerlijk zijn, ik kan niet winnen van een man die op bijna elke hole van de tweede negen parren maakt, terwijl hij daar een slag krijgt. Dan zou ik overal birdies moeten maken. Ik ben goed, maar zo goed, helaas, ook weer niet. Eerlijk is eerlijk Ik geef Frank alle hulde die hij verdient. Hij heeft fenomenaal gespeeld, hoewel ik nog steeds vind dat zijn handicap wel wat naar beneden mag ;_)). Nu het stof is neergedaald, steun ik mijn naamgenoot Peter in de finale. Succes mannen, en tot de volgende wedstrijd.
Ken je dat? Zo’n strook strak gemaaid gras in het midden van een golfhole, waar je links en rechts mensen ziet zoeken naar hun bal? Nou, dáár lag ik dus nooit. Peter Luijer wel. En als hij zich al aan de zijkanten meldde, dan was het om mij te helpen met zoeken. De driver wilde maar niet luisteren naar de baas. En ja, het ligt altijd aan de indiaan. En nooit aan de boog. Ik weet het. Maar toch.
Gespot, ons gewaardeerde lid Jur Raatjes op de oldtimer catwalk tijdens het driedaagse auto festival Concours D’Elegance op het prachtige landgoed Heerlijkheid Mariënwaerdt in Beesd. Als mede-organisator van dit grote festijn kon hij het niet nalaten deze dagen een podcast te doen met collega Tile. Voorlopig zullen wij Jur helaas niet zien op onze wedstrijden. Zijn voetoperatie is niet goed gegaan en de prothese moet binnenkort vervangen worden. Wel verzorgt hij met veel plezier alle teksten en lay outs voor het komende Nations Cup. Sterkte Jur met je voet en snel weer op de course!
Hierbij nodigen wij professionele mediavertegenwoordigers uit om met hun beste journalistieke werk mee te dingen naar de Golfpersprijs 2025, een gezamenlijk initiatief van de NGF, NVG, PGA Holland en NVGJ, de Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten.
Afgelopen dinsdag en woensdag stond onze homecourse De Texelse in het teken van de NVGJ. En hoe! Dinsdag begon nog veelbelovend met een stralende start, maar de echte Texelse ervaring liet niet lang op zich wachten: een pittige regenbui die ons stevig op de proef stelde. Woensdag daarentegen was het genieten geblazen. Zon, een strakblauwe lucht en dat kenmerkende Texelse briesje maakten er een prachtige golfdag van. Onze NVGJ’ers lieten zich uiteraard niet kennen. Er werd prima gespeeld en de sfeer zat er goed in. Voor een aantal van onze spelers die straks meedoen aan de Redexim Nations Cup was dit bovendien een uitstekende generale repetitie. Binnen een maand staat dit grote internationale toernooi voor de deur en de Texelse rondes waren ideaal om alvast wat scherpte en vertrouwen op te doen. Een belangrijk moment tijdens deze dagen was de samenstelling van de duo’s die Team Nederland gaan vertegenwoordigen. Met zorg en oog voor balans in handicaps zijn de koppels gevormd: * Marijke & Louis * Stef & Sonja * Martijn & Pamela * Anton & Hannie * Friso & Helene Met dit team hebben we een mooie mix van ervaring, talent en teamspirit. Ik ben ervan overtuigd dat deze combinaties elkaar perfect aanvullen en dat we hiermee sterk aan de start verschijnen. Achter de schermen wordt er ook keihard gewerkt. Cara zorgt ervoor dat alles tot in de puntjes geregeld is, zodat wij straks alleen maar hoeven te doen waar we goed in zijn: golfen en genieten. De komende weken benutten we om nog wat extra te trainen en de handicaps aan te scherpen. Ik kijk er met veel enthousiasme naar uit. De Redexim Nations Cup 2025 belooft een bijzonder evenement te worden en ik ben nu al trots op dit fantastische team. Op naar oktober – en op naar succes! Helene Wiesenhaan Captain Team Nederland
Er kan nog veel gebeuren, want we hebben nog vijf wedstrijden te gaan voor de finale op Nunspeet, inclusief een major op Haviksoord waarop niet minder dan 80 (of 70 of 60 enz) punten te verdienen zijn. Maar toch, de Order of Merit krijgt steeds meer vorm. Aan die finale doen de acht beste in A en acht beste van B mee. De vraag, wanneer kan ik voor de zekerheid nog spelen om mijn plekje veilig te stellen of te veroveren, wordt steeds vaker gesteld.