Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
08.10.2021
Lachende gezichten aan de Nederlandse tafel na een bewogen dag. (Foto Helene Wiesenhaan)
Nations Cup Dag 2 - het verslag
Voor de finaledag van de Nations Cup 2021 trekt het honderdkoppige, internationale gezelschap in twee bussen, gevolgd door een rijtje huurauto’s naar de Réal Golfclub de Las Palmas, gelegen in het ruige, onherbergzame achterland van Las Palmas, de hoofdstad van Gran Canaria. Deze club bestaat dit jaar 130 jaar, zoals ook op het klassiek aandoende clubhuis te lezen valt. Echter wie denkt dat de golfbaan dus óók 130 jaar oud is, komt bedrogen uit. Oorspronkelijk was de club namelijk “gewoon” in Las Palmas zelf gevestigd. Maar de hoofdstad groeide in de eerste decennia van de vorige eeuw zodanig dat er op het laatst nog maar een stuk of wat holes van de ’Koninklijke’ bespeelbaar waren.
Portrettengalerijen
Daarom werd in de jaren vijftig uitgeweken naar de ruige, bergachtige omgeving van een grote uitgedoofde krater op zo’n 10 km van de hoofdstad. Achttien prachtige holes, uiteraard rijkelijk opgeleukt met honderden palmen langs de fairways, vormen hier nu het decor van tientallen internationale wedstrijden en andere vrolijke golffeestjes. In het clubhuis hangt vol trots een portrettengalerij van Spaanse topspelers die ooit deze groene oase in het kratergebied betraden betreden. Ballesteros uitaard, maar ook Rahm.
Op een andere portrettengalerij valt te zien welke Ryder Cup spelers er door de jaren heen hier ooit acte de présence gaven. Daar zien we het vrolijke hoofd van de beroemde BBC-golfverslaggever Peter Alliss bij afgebeeld. Uiteraard zijn er enkele deelnemers aan de Nations Cup 2021, die voor zo’n portrettengalerij een selfie maken, waarbij het op de foto dan net lijkt of zij zelf ook zo’n beroemdheid zijn, die hier ooit probeerde de achttien holes te bedwingen…
Shotgun-start
Spelvorm vandaag is Four-ball-Better Ball. Met een shot-gunstart om negen uur in de nog frisse Canarische ochtend van 7 oktober 2021. Elke speler van een team speelt elke hole helemaal uit. Van het duo wordt vervolgens de beste score genoteerd als teamscore. Aan het eind van de ronde wordt dan volgens de Stableford-regels de eindstand per team bepaald.
Van de Nederlandse teams komen zodoende de volgende puntentotalen in de eindstad: Ger en Willem 28 punten, Karin en Fred 34, Hélene en Louis 37 punten. Achter de teams van Sonja en Leo en van Boudewijn en Christiaan staat NR (No Return). Wat is daarmee gebeurd?
Ongeluk
Sonja is op de teebox van hole 16 aangereden door een buggy. Daarbij heeft ze een bloedende en pijnlijke wond aan het rechteronderbeen opgelopen. Hulptroepen vanuit de organisatie en vanuit het deelnemersveld zijn in mum van tijd ter plekke. In het Zwitserse team zit een arts, die toevallig alles afweet van noem het in dit geval maar even ’ongelukkige sportblessures’. Sonja wordt verpleegd, de wond wordt schoon gemaakt en verbonden. Maar voor de zekerheid wil Sonja vanzelfsprekend weten of er niks ergers aan de hand is. Daarom volgt vervoer met een ambulance naar een ziekenhuis in Las Palmas. Conclusie: een zware kneuzing en een lelijke wond aan de oppervlakte.
Na de eerste grote schrik, valt de blessure uiteindelijk dus toch een beetje mee. Zodanig dat Sonja met een ingetaped onderbeen ’s avonds ”gewoon” vrolijk aanschuift van het afsluitende galadiner op het patio-terras van het tien jaar geleden fraai gerestaureerde Santa Catalina hotel, een Royal Hideaway Hotel in hartje Las Palmas.
Van het duo Sonja en Leo maakt Leo in zijn eentje de ronde af. Zonder dat dit een noemenswaardige score oplevert. Bij het team van Boudewijn en Christiaan is de stekker er eigenlijk al vóór het ongeluk met Sonja uitgetrokken. Omdat Christiaan wegens pijn aan zijn teen niet verder kan spelen. Toen Boudewijn ook moest afhaken om Sonja bij te staan, kon – om het maar ‘ns flauw te zeggen – de buggy van Boudewijn en Christiaan terug naar de oplaadplaats.
Wedstrijdtaal
Zoals gezegd wordt het Nations Cup 2021 Golftoernooi afgesloten met een galadiner op de patio van het Santa Catalina Hotel. Heerlijk zo’n groot klassieke diner in de open lucht met zoals een kenner zei: ”Mooi zwaar bestek”.
Dat Nederland in de eindstand niet in de bovenste regionen eindigt, is mede gezien de ”blessuregolf” op de tweede wedstrijddag niet verwonderlijk. Zo ziet de eindrangschikking eruit: Achtste plaats: Nederland; Zevende: België; Zesde: Zwitserland; Vijfde: Tsjechië; Vierde: Oostenrijk; Derde: Italië met 324 punten; Tweede: gastland Spanje met 326 punten. Afgetekende winnaar is: Duitsland met 331 punten. (Het verschil van twee punten tussen Italië en Spanje is om het in wedstrijdtaal te zeggen: twee keer een jammerlijk gemiste kleine putt…).
Namens de winnende Oosterburen voert de nieuwe captain ”Ollie” het woord. Hij heeft sinds kort de leiding van de DMGG (Deutsche Medien Golf Gesellschaft) overgenomen van Klaus Pastor en diens vrouw Louise. Om dan je kersverse voorzitterschap meteen te bekronen met een overwinning is een heerlijke binnenkomer. Ollie bedankt uiteraard de organisatie. Hij bedankt en feliciteert zijn team met hun geweldige prestatie. Tenslotte benadrukt hij het belang van dit toernooi – naast natuurlijk het belang van de tweejaarlijkse EMGJ-wedstrijden — als ontmoetingsplaats van de golfspelende journalisten van Europa, als teken van internationale verbroedering, sportiviteit, vriendschap en sportmanship”.
”Raffa”
Overigens wordt de prijsuitreiking verricht door een mooi, vloeiend Engels sprekend schepsel. Zij vertaalt de veelal in het Spaans uitgesproken speeches voor de niet Spaanstalige aanwezigen in keurig Engels. In eerste instantie denk ik: ”Nou, nou. Moeder Natuur heeft hier extra goed haar best gedaan”. In tweede instantie: ”Goh, deze jongedame heeft wel heel veel verstand van het edele golfspel”. In derde instantie: ”Zou zij familie zijn van….”. en jawel: Emma Cabrera Bello is de zus van de bekende tourspeler ”Raffa” Cabrera Bello.
Neary-koning
Tegelijkertijd met het grote Nations Cup 2021 toernooi vindt er voor de aanhang van de toernooispelers het grote ”Friends & Familie” toernooi plaats. En kijk: daar is Nederland wel heel succesvol, althans wat het slaan van neary;’s betreft. Evelien Westhof, de vrouw van Louis Westhof, won op de eerste wedstrijddag een neary. Wat haar tijdens de gala-avond een met applaus omlijstte gang naar het erepodium op levert, plus een doos Wilson Duo Soft golfballen. Guido Bonsen, de partner van Helene Wiesenhaan, maakt het nog veel bonter: verdeeld over twee wedstrijddagen slaat hij maar liefst vier keer (!) een neary. Om de neary-koning vier keer de gang naar het podium te besparen, krijgt hij zijn prijzen in één keer overhandigd: twee dozen Wilson Duo Soft ballen, een tas om je golfschoenen me te nemen en ook nog een heel bijzondere ”togsaz”, een zakje om los van je golftas allerlei golfspul-attributen mee te vervoeren…. Guido is natuurlijk blij, gelukkig en vereerd met zijn kwartet aan neary-prijzen.
Slotakkoord
Als apotheose oftewel slotakkoord van de gala-avond mogen alle teamcaptains, inclusief natuurlijk onze eigen Madelon Barenbrug, naar voren komen. Zij krijgen alle acht een exemplaar van de special voor de Nations Cup 2021 gemaakte hole-vlaggen.
Waarna de organisatie uitgebreid en terecht wordt bedankt voor de fantastische en meer dan geslaagde opzet van dit toernooi. ”Hopelijk zien we iedereen over twee jaar weer bij de volgende editie van de Nations Cup voor golfspelende spelen. Applaus voor iedereen, voor jezelf en voor de geweldige organisatie”.
Willem van de Elskamp
Wat kan golf toch een verschrikkelijk frustrerende sport zijn. Dat is natuurlijk geen nieuws voor het gros van de NVGJ'ers, die alles weten van fluffs, toppertje, slices en 3-putts. Ons motto is niet voor niets 'elkaar een leuke dag bezorgen', en niet 'these guys and girls are good'. Maar soms gaan de golfgoden wel heel ver met het geven van lesjes nederigheid.
**Winderig, maar warm ontvangen: NVGJ aanwezig bij Redexim Golfdag** Namens de NVGJ waren we op uitnodiging van Redexim en Barenbrug aanwezig bij de 35e editie van hun jaarlijkse Golfdag. Een traditie waar we als NVGJ graag bij aansluiten, zeker in een jaar waarin Redexim zich als trotse sponsor aan onze eigen Nations Cup heeft verbonden. Martijn Paehlig, Hélène Wiesenhaan, Peter Boogaard en ondergetekende mochten de eer van de vereniging hooghouden. En dat deden we op een plek van formaat: De Pan. De wind maakte het uitdagend, maar het Engelse karakter van de baan kwam er prachtig door tot zijn recht. Naast een stevige ronde golf stonden ook demonstraties van nieuwe machines op het programma, en was er bijzondere aandacht voor greenkeeper Marcel Bossinade. Hij ontving de Cees de Bree Innovation Award voor zijn niet-aflatende inzet en innovatieve werk op De Pan. Terecht en verdiend. Dank aan Redexim en Barenbrug voor de uitnodiging, de goede organisatie en het warme ontvangst. Wij kijken nu al uit naar oktober, wanneer we hen op Texel mogen ontvangen voor The Nations Cup.
Mijn golftas met een bagage van clubs, handschoenen, ballen maar vooral herinneringen. Van iedere club weet ik nog precies waarop ik kon vertrouwen. Mijn King Cobra Driver 10.5 was mijn beste maatje. Mijn Scotty Cameron met daarop de tekst “Bedankt voor 10 mooie Belek-jaren. Jouw golfvrienden” Het balletje waarmee ik de enige hole-in-one heb geslagen. Nu zijn het alleen nog maar emotionele herinneringen. Daar kunnen criminelen gelukkig niet aankomen.
Van radio tot televisie, van print tot fotografie: NVGJ'ers waren op vrijwel elk mediapunt aanwezig van het KLM Open. Een korte terugblik op het toernooi met al het werk van de NVGJ-ers. Voorzien van fantastische foto's van ons lid, Jan Kok.
De voorspellingen waren zo dramatisch dat Cara de dag voorafgaand de matchplay match belde om te checken of we wel moesten gaan. Het werd een go. Op Cara’s thuisbaan de Waterlandse scheen de zon in de ochtend. Dat was positief. Cara was positief en vrolijk. Ze speelde van geel. En hoe. Vaak lagen haar afslagen verder dan mijn vermoeide pogingen. Vermoeid, ja dat is de samenvatting van mijn spel. Een klein pijntje in de bil is een vermoeide tred geworden. Strompelen dus. En pijnscheuten bij iedere slag. Cara sloeg recht en ver. Ik in het hoge gras met strafballen tot gevolg. De achterstand ging snel naar niet meer in te halen. Het weer werd slechter en na 13 zijn we teruggegaan. Bijna droog. Ik afgegaan. 1 hole gewonnen. Nu langdurig pauze en niet meer spelen. Hup Cara, je was de beste.
Het woord van vandaag : ENERGIE Energie: de zon en wind vertaalde dit naar paraplu's op onze golfkarren die vervolgens zeeeer regelmatig door de wind omgeblazen werden, te lachwekkend ( wat doen we verkeerd?) Energie: heb je ook nodig in je lijf om een goede golfswing te kunnen maken. Helaas Pamela had op een avontuurlijke vakantie simpel met een teen tussen de deur gezeten: net een paar dagen weer schoenen aan en aan de asperines om vandaag een beetje te kunnen lopen. Ik ben een beetje te fanatiek met golfen en met mijn hypermobiliteit geeft dat weer heupproblemen.( hup wat paracetamol erin) Je begrijpt het al de lamme en de blinde liepen, wel heel gezellig, rond op de mooie golfbaan van Landgoed Bergvliet. Over onze scores zullen we het dus maar niet hebben, ballen zoeken was een terugkerend onderdeel, dat zegt genoeg. Toch komt kwaliteit altijd boven drijven en dan kijk ik met bewondering naar een prachtige approach van Pamela naar de green. Op enig moment was de energie echt op en lonkte het terras dus de laatste holes hebben we niet meer uitgespeeld. Gezellig nog een hapje gegeten met wel genoeg "praat" energie om elkaar weer wat beter te leren kennen: we hebben elkaar echt ontmoet!