Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
08.10.2021
Lachende gezichten aan de Nederlandse tafel na een bewogen dag. (Foto Helene Wiesenhaan)
Nations Cup Dag 2 - het verslag
Voor de finaledag van de Nations Cup 2021 trekt het honderdkoppige, internationale gezelschap in twee bussen, gevolgd door een rijtje huurauto’s naar de Réal Golfclub de Las Palmas, gelegen in het ruige, onherbergzame achterland van Las Palmas, de hoofdstad van Gran Canaria. Deze club bestaat dit jaar 130 jaar, zoals ook op het klassiek aandoende clubhuis te lezen valt. Echter wie denkt dat de golfbaan dus óók 130 jaar oud is, komt bedrogen uit. Oorspronkelijk was de club namelijk “gewoon” in Las Palmas zelf gevestigd. Maar de hoofdstad groeide in de eerste decennia van de vorige eeuw zodanig dat er op het laatst nog maar een stuk of wat holes van de ’Koninklijke’ bespeelbaar waren.
Portrettengalerijen
Daarom werd in de jaren vijftig uitgeweken naar de ruige, bergachtige omgeving van een grote uitgedoofde krater op zo’n 10 km van de hoofdstad. Achttien prachtige holes, uiteraard rijkelijk opgeleukt met honderden palmen langs de fairways, vormen hier nu het decor van tientallen internationale wedstrijden en andere vrolijke golffeestjes. In het clubhuis hangt vol trots een portrettengalerij van Spaanse topspelers die ooit deze groene oase in het kratergebied betraden betreden. Ballesteros uitaard, maar ook Rahm.
Op een andere portrettengalerij valt te zien welke Ryder Cup spelers er door de jaren heen hier ooit acte de présence gaven. Daar zien we het vrolijke hoofd van de beroemde BBC-golfverslaggever Peter Alliss bij afgebeeld. Uiteraard zijn er enkele deelnemers aan de Nations Cup 2021, die voor zo’n portrettengalerij een selfie maken, waarbij het op de foto dan net lijkt of zij zelf ook zo’n beroemdheid zijn, die hier ooit probeerde de achttien holes te bedwingen…
Shotgun-start
Spelvorm vandaag is Four-ball-Better Ball. Met een shot-gunstart om negen uur in de nog frisse Canarische ochtend van 7 oktober 2021. Elke speler van een team speelt elke hole helemaal uit. Van het duo wordt vervolgens de beste score genoteerd als teamscore. Aan het eind van de ronde wordt dan volgens de Stableford-regels de eindstand per team bepaald.
Van de Nederlandse teams komen zodoende de volgende puntentotalen in de eindstad: Ger en Willem 28 punten, Karin en Fred 34, Hélene en Louis 37 punten. Achter de teams van Sonja en Leo en van Boudewijn en Christiaan staat NR (No Return). Wat is daarmee gebeurd?
Ongeluk
Sonja is op de teebox van hole 16 aangereden door een buggy. Daarbij heeft ze een bloedende en pijnlijke wond aan het rechteronderbeen opgelopen. Hulptroepen vanuit de organisatie en vanuit het deelnemersveld zijn in mum van tijd ter plekke. In het Zwitserse team zit een arts, die toevallig alles afweet van noem het in dit geval maar even ’ongelukkige sportblessures’. Sonja wordt verpleegd, de wond wordt schoon gemaakt en verbonden. Maar voor de zekerheid wil Sonja vanzelfsprekend weten of er niks ergers aan de hand is. Daarom volgt vervoer met een ambulance naar een ziekenhuis in Las Palmas. Conclusie: een zware kneuzing en een lelijke wond aan de oppervlakte.
Na de eerste grote schrik, valt de blessure uiteindelijk dus toch een beetje mee. Zodanig dat Sonja met een ingetaped onderbeen ’s avonds ”gewoon” vrolijk aanschuift van het afsluitende galadiner op het patio-terras van het tien jaar geleden fraai gerestaureerde Santa Catalina hotel, een Royal Hideaway Hotel in hartje Las Palmas.
Van het duo Sonja en Leo maakt Leo in zijn eentje de ronde af. Zonder dat dit een noemenswaardige score oplevert. Bij het team van Boudewijn en Christiaan is de stekker er eigenlijk al vóór het ongeluk met Sonja uitgetrokken. Omdat Christiaan wegens pijn aan zijn teen niet verder kan spelen. Toen Boudewijn ook moest afhaken om Sonja bij te staan, kon – om het maar ‘ns flauw te zeggen – de buggy van Boudewijn en Christiaan terug naar de oplaadplaats.
Wedstrijdtaal
Zoals gezegd wordt het Nations Cup 2021 Golftoernooi afgesloten met een galadiner op de patio van het Santa Catalina Hotel. Heerlijk zo’n groot klassieke diner in de open lucht met zoals een kenner zei: ”Mooi zwaar bestek”.
Dat Nederland in de eindstand niet in de bovenste regionen eindigt, is mede gezien de ”blessuregolf” op de tweede wedstrijddag niet verwonderlijk. Zo ziet de eindrangschikking eruit: Achtste plaats: Nederland; Zevende: België; Zesde: Zwitserland; Vijfde: Tsjechië; Vierde: Oostenrijk; Derde: Italië met 324 punten; Tweede: gastland Spanje met 326 punten. Afgetekende winnaar is: Duitsland met 331 punten. (Het verschil van twee punten tussen Italië en Spanje is om het in wedstrijdtaal te zeggen: twee keer een jammerlijk gemiste kleine putt…).
Namens de winnende Oosterburen voert de nieuwe captain ”Ollie” het woord. Hij heeft sinds kort de leiding van de DMGG (Deutsche Medien Golf Gesellschaft) overgenomen van Klaus Pastor en diens vrouw Louise. Om dan je kersverse voorzitterschap meteen te bekronen met een overwinning is een heerlijke binnenkomer. Ollie bedankt uiteraard de organisatie. Hij bedankt en feliciteert zijn team met hun geweldige prestatie. Tenslotte benadrukt hij het belang van dit toernooi – naast natuurlijk het belang van de tweejaarlijkse EMGJ-wedstrijden — als ontmoetingsplaats van de golfspelende journalisten van Europa, als teken van internationale verbroedering, sportiviteit, vriendschap en sportmanship”.
”Raffa”
Overigens wordt de prijsuitreiking verricht door een mooi, vloeiend Engels sprekend schepsel. Zij vertaalt de veelal in het Spaans uitgesproken speeches voor de niet Spaanstalige aanwezigen in keurig Engels. In eerste instantie denk ik: ”Nou, nou. Moeder Natuur heeft hier extra goed haar best gedaan”. In tweede instantie: ”Goh, deze jongedame heeft wel heel veel verstand van het edele golfspel”. In derde instantie: ”Zou zij familie zijn van….”. en jawel: Emma Cabrera Bello is de zus van de bekende tourspeler ”Raffa” Cabrera Bello.
Neary-koning
Tegelijkertijd met het grote Nations Cup 2021 toernooi vindt er voor de aanhang van de toernooispelers het grote ”Friends & Familie” toernooi plaats. En kijk: daar is Nederland wel heel succesvol, althans wat het slaan van neary;’s betreft. Evelien Westhof, de vrouw van Louis Westhof, won op de eerste wedstrijddag een neary. Wat haar tijdens de gala-avond een met applaus omlijstte gang naar het erepodium op levert, plus een doos Wilson Duo Soft golfballen. Guido Bonsen, de partner van Helene Wiesenhaan, maakt het nog veel bonter: verdeeld over twee wedstrijddagen slaat hij maar liefst vier keer (!) een neary. Om de neary-koning vier keer de gang naar het podium te besparen, krijgt hij zijn prijzen in één keer overhandigd: twee dozen Wilson Duo Soft ballen, een tas om je golfschoenen me te nemen en ook nog een heel bijzondere ”togsaz”, een zakje om los van je golftas allerlei golfspul-attributen mee te vervoeren…. Guido is natuurlijk blij, gelukkig en vereerd met zijn kwartet aan neary-prijzen.
Slotakkoord
Als apotheose oftewel slotakkoord van de gala-avond mogen alle teamcaptains, inclusief natuurlijk onze eigen Madelon Barenbrug, naar voren komen. Zij krijgen alle acht een exemplaar van de special voor de Nations Cup 2021 gemaakte hole-vlaggen.
Waarna de organisatie uitgebreid en terecht wordt bedankt voor de fantastische en meer dan geslaagde opzet van dit toernooi. ”Hopelijk zien we iedereen over twee jaar weer bij de volgende editie van de Nations Cup voor golfspelende spelen. Applaus voor iedereen, voor jezelf en voor de geweldige organisatie”.
Willem van de Elskamp
Recent maakte ons lid Pamela Sturhoofd de documentaire Patatje Oorlog over twee Nederlandse mannen – Franky en Coen – die afreizen naar de frontlinies in Oekraïne om daar letterlijk troost en voedsel te brengen in de vorm van patat. Met hun snackkar en eindeloze veerkracht helpen ze vluchtelingen en achtergebleven ouderen in zwaar getroffen gebieden, en runnen inmiddels zelfs een opvanghuis in Dnipro. Een verhaal over medemenselijkheid, absurditeit en hoop – in oorlogstijd.
Ons lid John Dekker was afgelopen week op bezoek bij onze gewaardeerde sponsor Heleen Sonnenberg om wat flessen op te halen voor onze vereniging. Heleen zit niet stil in ieder geval. Onder de naam Chateau Sonnenberg (opgericht 2021) importeert ze wijn, ze verkoopt damesmode en samen met haar man Paul bestiert ze ook nog een makelaardij. En dat allemaal sinds 2019 in Den Haag. Onder de paraplu van Weduwe Joustra verzorgde Heleen, die de NVGJ nog altijd een warm hart toedraagt, jarenlang het Kostertje. Kijk ook eens op haar website!
Surprise ... We gaan naar Spanje en je partner mag mee! Vier dagen, vijf sterren-hotel in Denia aan de 27-holes golfbaan van La Sella met alles erop en eraan. Lang weekend genieten van deze luxe golfvakantie. Drie rondes op twee schitterende banen, La Sella en La Galiana. Ontbijt en diner, de laatste inclusief drankjes. Vervoer in Spanje is geregeld. Vliegen vanaf drie luchthavens in Nederland en je neemt gemakkelijk je eigen golfclubs mee. Alleen nog even Christa bellen of mailen dat je graag mee gaat. En of je alleen gaat of met je partner. Zo je wil regelt Fairway Golftravel ook je vliegtickets. Al is de locatie nu bekend, het blijft een surprise-reis want er staat je een aangename verrassing te wachten. Van vrijdag 21 t/m maandag 24 november is de NVGJ in Spanje voor een vierdaags verblijf op het Denia Marriot la Sella golfresort, gelegen tussen Valencia en Alicante. Het 5-sterren hotel biedt alle denkbare luxe en ontspanning. De hele dag gegolfd, kun je daarna chillen in de spa met sauna, stoombad of jacuzzi. Er is ook een beautycenter met verschillende schoonheidsbehandelingen. Anders neem je samen met je flightgenoten een drankje in het clubhuis of in een van de bars in het golfhotel. Bij het diner zijn de drankjes inbegrepen. De kamers van Denia Marriot zijn echt ruim en smaakvol ingericht met terras en voorzien van satelliet-tv. Stel dat er in het weekend een golfwedstrijd is. Golfen doen wij zelf op twee banen; de eigen la Sella golfbaan en de schitterende tourbaan La Galiana op een klein uurtje rijden van het hotel. Vervoer is geregeld. La Sella is een uitdagende baan, mede ontworpen door Jose Maria Olazabal. Het is een volgroeide baan (1991) van gemiddelde lengte, licht glooiend en bosrijk. De fairways worden omringd door sinaasappel- en pijnbomen met een imposante bergketen als achtergrond. We spelen daar zaterdag en maandag. Voor alle golfers is alvast een handtrolley geboekt. Een touringcar brengt ons zondag via de kust en door een schitterend berglandschap tot vlakbij Valencia naar La Galiana Campo de Golf (2011). La Galiana is een tourbaan, eerder gekozen tot 'best choice'. Voor de spelers zijn buggy's gereserveerd, want 'lopen is bijna niet te doen. Er is geen meter vlak', zegt Christa van Fairway Golftravel. Ze is er zelf geweest. Ook het Marriot hotel bij Denia (10 minuutjes met de auto) kent ze goed: ,,Echt perfect.'' De recensies op booking.com zijn eveneens lovend; eindcijfer 9.0. Wil je mee, wat moet je doen? Bel Christa om je aan te melden of stel je vragen. Stuur vervolgens ter bevestiging een e-mail met je wensen en of het reisbureau ook je vlucht moet regelen. Zo ja, vanaf welk vliegveld. De richtprijzen (laatste kolom), aankomst- en vertrektijden staan op de flyer. De bijzondere 4-daagse NVGJ-surprisereis is uit te breiden naar een langer of aangepast verblijf verblijf en met eigen vervoer. Op basis van je wensen maakt Fairway Golftravel een offerte. Oh ja, denk ook even aan een passende reisverzekering. Kan trouwens ook via Christa.
'Unforced errors’ in de polder Op woensdag 16 april mocht ik aantreden tegen Andy Houtkamp op zijn thuisbaan Dronten (zijn homecourse, maar in dit geval wel heel letterlijk want Andy woont aan de baan). We waren beiden nog moe van de afgelopen sportzondag met de Formule 1 in Bahrein, de marathon van Rotterdam én die van Parijs, de wielerklassieker Parijs-Roubaix en als ultieme finale de Masters in Augusta. Een latertje dus. Onder toeziend oog van Milanda Koopman, vrouw van maar nog belangrijker: gewaardeerd sponsor van de NVGJ, gingen we zonder al te veel voorbereidingen de baan in. Ik kreeg door mijn veel hogere handicap 6 slagen extra en die gingen we later terugzien. Het wedstrijdverloop is voor diegene die er niet bij was, niet erg interessant, maar dat ik op hole 1 na slag 1 mijn bal in het grasveld niet kon vinden was een ‘major setback’ (met name voor mijn humeur). Desondanks stond ik bij de turn 2 up. Speelde ik dan veel beter dan Andy? Welnee, maar ik maakte nauwelijks fouten terwijl Andy, die sowieso aanvallender speelt, een stuk of wat ballen net in de struiken sloeg en daarmee punten verloor. Dat zijn, in tennistermen, ‘unforced errors’. Ik heb die term nooit begrepen want fouten zijn toch altijd ‘onnodig’? Nou ja, uiteindelijk was het na hole 14 voor mij 6 up, 4 to go. En die 6 punten was precies het verschil na handicapverrekening….trek zelf uw conclusie. Bij de nazit met Milanda en Andy nog gefilosofeerd over de vraag waarom het lijkt alsof ‘charity’ toernooien tegenwoordig minder makkelijk bezocht lijken en natuurlijk wat sterke verhalen opgedist over de vele buitenlandse sport en marketing-tripjes van ons beiden (en over markante mensen uit ons verleden, zoals de handige ritselaar Harry de Haas, de bordenkoning van Amstelveen). De Golfresidentie Dronten wordt overigens het toneel van de Open NK voor journalisten in juni en voor die tijd komt er nog een interview met Milanda de sponsor van die wedstrijd. En uiteraard ga ik ook dan weer proberen van Andy te winnen….met of zonder onnodige fouten!
Op het programma stond de matchplay wedstrijd tussen Harald Taylor en Jan van Galen op de Amsteldijkse Golfbaan. Geen harde wind of regen, no excuses derhalve op een slechte openingsscore. Ziehier, Jan kwam als een hazewindhond uit de startblokken en stond binnen no time 2 up. De Amsteldijkse lag er schitterend bij op deze qua weer, rustige dag. Dus de mouwen even opgestroopt en in de handjes gekwat, resulterend in een kleine wederopstanding van Taylor en een gelijke stand na 9 holes. De tweede 9 begonnen spannend, er werd nek aan nek maar fair gestreden. Na een sterke tussensprint was het echter op de 15-de hole 3 up met 3 te gaan voor Taylor. Nadat Jan de 16-de hole in winst had omgezet en de eindsprint had ingezet, werd het opnieuw spannend. Op de 17-de had Jan de kans om opnieuw de hole te winnen. Echter z'n putt raakte de rand van de hole, maar viel er niet in. End of game, 2 up, one to go voor Taylor. Uiteraard toch nog even de 18de gespeeld. De druk was er duidelijk af bij Jan, want hij sloeg daar een birdie. Chapeau Jan, karakter!
Wat een avond! Wat een avond! Fred die ging slapen, Martijn die zes holes miste, en de rest van ons schreeuwend naar de tv terwijl Rory eindelijk dat jasje pakte. Tranen, gifjes, slapeloosheid. En een groepsapp die geschiedenis schreef.