Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
05.06.2022
Bij het checken van de laatste versie van de flightindeling, kort voor vertrek naar Alkmaar, viel het al op: Willy ontbrak op de lijst. Had me net zo verheugd om met haar te spelen, samen met haar special guest Willem van den Elskamp. Telefonisch moesten we er laatst nog zo smakelijk om lachen. ‘Ik ben maar een kneus op de golfbaan hoor Hans.’ Waarop ik zei: ‘Ik ook, dan kneuzen we lekker samen.
Op het parkeerterrein kwam ik Rob tegen en kreeg direct het verhaal te horen. Onderzoeken en nu de spannende tijd overbruggen tot de uitslag. Behoorlijk schrikken natuurlijk. ‘Maar ze is er bij het diner wel bij hoor’, klonk het iets geruststellender. En of Willy er bij was! Met een ontwapenende glimlach liep ze alle tafels af, begroette iedereen persoonlijk en legde geduldig uit waarom ze niet meespeelde.
Bij de loterij, bestaande uit het trekken van de scorekaarten, was Willy weer helemaal in haar element. Drie prachtige boeken over Karel Appel (Een leven in foto’s van Nico Koster) verwisselden van eigenaar en de hoofdprijs, een zeefdruk van Guillaume Corneille van Bervloo, of gewoon Corneille, was voor.. Ger Laan. Nu wil het toeval dat Ger vorig jaar ook al het kunstwerk won, wat toch voor enige onrust zorgde en de vraag deed rijzen of er geen sprake was van matchfixing, fraude, corruptie of anderzijds. Nadat deze vraag absoluut ontkennend kon worden beantwoord werd het idee geopperd dat Ger zelf een galerij met twee topstukken kan beginnen..
Bij de prijsuitreiking voor de wedstrijd, zoals gebruikelijk met inleidende beschietingen op geheel eigen wijze begeleid door Ruud Onstein, ontbraken merkwaardig genoeg de twee winnaars. In de B-categorie won de immer vrolijke Eric Venghaus met maar liefst 49 stableford punten. Ik kwam Eric toevallig tegen bij zijn auto vóór de ceremonie protocollaire op het moment dat hij er stiekem tussenuit wilde knijpen na zijn onvoorstelbaar goede ronde. Op de vraag of hij het befaamde Yellow Submarine wilde ontlopen antwoordde Eric dat zijn aanwezigheid dringend gewenst was bij een akkefietje in Rotterdam. Nou, vooruit.
Foeke had met het thuisfront afgesproken dat hij op tijd terug zou zijn om de avond door te brengen met zijn jonge dochter omdat zijn vrouw andere afspraken had. Ook legitiem zullen we maar zeggen, maar het zorgde er wel voor dat zijn collega Martijn de prestigieuze President’s Putter (’s ochtends nog gepoetst door Foeke na zijn zege in 2021) in ontvangst moest nemen. De ultra korte toespraak van Foeke kwam tot stand via een Whatsappje op de telefoon van Martijn. Het kan allemaal, anno 2022.
Kort voor de prijsuitreiking werd iedereen goed verzorgd tijdens het diner, dat bestond uit een heerlijk voorgerechtje, met daarna een moot heilbot of een entrecote. Met een smakelijk nagerecht tot slot. Het was weer heerlijk wat de keukenbrigade in Alkmaar op tafel wist te krijgen en de attente bediening maakte het diner compleet en zelfs tot een feest.
Om nog even terug te komen op spreekstalmeester Ruud: hij meldde onder meer dat het met Poppe — vorig jaar nog aanwezig om persoonlijk te vertellen over zijn fysieke malheur — eigenlijk wel redelijk gaat; hij heeft net een nieuwe aangepaste fiets aangeschaft om te rijden in het prachtige duingebied rond Zandvoort. Ook bleef het geliefde Zuid-Afrika van Ruud uiteraard niet onbesproken. Sommige prijswinnaars kregen enkele Afrikaanse gezegden om de oren, waaronder de volgende: Jij kan een kersie (kaarsje) in ’n hondedrol steek en daarneffens ‘lang zal die leven’ sing, maar die kak verander nie in een koek nie’ En deze: Wanneer die spel verbij is gaan die koning en die pion in dieselfde boks.
Tja, wat viel er verder nog op? Van de vier single handicappers speelden er drie meer dan 30 stbf, alleen Willem Schouten bleef met 27 wat achter. Een andere Willem, Van den Elskamp, voelde zich als gast van Willy weer als een vis in het water. Maar een volledige terugkeer bij de NVGJ zit er absoluut niet in. Zegt hij nu. En wéér verdween er een trolley met tas onder water, nu die van Madelon.
Kortom, het was weer een prachtige Jaski Open. Er werd niet gesproken over een 2023-editie. Laten we met z’n allen hopen dat die er eventueel wel zal komen...
UITSLAGEN
Op de zonovergoten Jaski Open sloeg Foeke Collet weer eens onverbiddelijk toe in de A-categorie. In de B behaalde Eric Venghaus het onwaarschijnlijke aantal van 45 stablefordpunten, zelfs de 39 van Sonja van de Rhoer waren onvoldoende. Opvallend was dat beide winnaars om uiteenlopende redenen niet aanwezig waren bij de prijsuitreiking.
1
COLL 1
F. Collet (Foeke)
M
9.1
10
35
2
LEEU 1
J. van Leeuwen (Jeroen)
M
13.6
17
33
3
BROU 2
M. Brouwers (Marijke)
V
13.7
17
32
4
PAEH 1
M. Paehlig (Martijn)
M
8.1
9
31
5
KUIJ 2
A Kuijntjes (Anton)
M
9.5
10
31
6
STUR 1
P. Sturhoofd (Pamela)
V
14.0
16
30
7
DONK 1
P. Donkersloot (Pim)
M
16.4
18
30
8
KLEI 1
L. Klein Schiphorst (Leon)
M
16.0
18
29
9
TERO 1
H. Terol (Hans)
M
17.6
19
28
10
SCHO 1
W. Schouten (Willem)
M
9.6
10
27
11
WEST 1
L. Westhof (Louis)
M
10.8
12
27
12
ONST 1
R. Onstein (Ruud)
M
13.6
15
27
13
WIES 1
H. Wiesenhaan (Helene)
V
10.8
15
26
14
UIJL 2
F.M.L. Uijlenbroek (Frank)
M
16.1
18
26
15
TAYL 1
C. Taylor (Charles)
M
17.4
19
24
16
DAAL 1
G. van Daalen (Gerald)
M
12.8
13
19
999
RUIT 1
L. van de Ruit (Leo)
M
13.9
15
NR
Uitslag netto stableford dames en heren van hcp 18.0 tot en met hcp 54.0
Volgorde
Lidcode
Naam
HCP
Pl.HCP
Score
Extra informatie
1
VENG 1
E Venghaus (Eric)
M
18.6
21
45
2
RHOE 1
S. van de Rhoer (Sonja)
V
20.7
24
39
3
VERH 2
H Verhoeven (Hannie)
V
21.9
26
35
4
RHEE 1
A. van Rhee (Annemart)
V
18.7
22
33
5
LAAN 1
G. Laan (Ger)
M
22.2
24
33
6
3952
M Keuning (Marga)
V
24.3
29
33
7
3336
Lia Taylor (Lia)
V
26.3
31
32
8
BUIT 1
R. Buitenhuis (Ron)
M
18.7
24
31
9
BARE 1
M. Barenbrug (Madelon)
V
29.3
34
31
10
PEER 1
R. Peereboom Voller (Ron)
M
20.4
23
30
11
GALE 1
J. van Galen (Jan)
M
25.3
27
30
12
COMM 1
O Commandeur (Olga)
V
26.7
31
30
14
BEEK 1
C. van Beek (Carien)
V
20.2
24
28
15
KEIJ 1
P Keijzer (Peter)
M
21.4
24
27
16
BOEH 1
P Boehle (Paul)
M
25.7
29
27
13
KLEE 1
M van Kleef (Michiel)
M
24.0
27
29
17
DEKK 1
J. Dekker (John)
M
25.6
29
25
18
HIEM 1
L. Hiemstra (Lex)
M
21.7
24
24
19
3954
W van den Elskamp (Willem)
M
26.7
30
22
20
GROE 1
A. Groen (Anneke)
V
36.4
42
22
21
BOTM 1
H. Botman (Hans)
M
28.8
32
21
22
3865
Uijlenbroek (Christiane)
V
36.1
42
16
Ja, ja ... Peter kan goed golfen. Bij het lezen van de lovende wedstrijdverslagen van zijn voorgaande ronden moest ik denken aan het hilarische filmpje van het Tour Championship in 2002, waarin een overenthousiaste starter een schier eindeloze lijst overwinningen van Tiger Woods begint op te dreunen, tot Phil Mickelson hem onderbreekt met: 'Oké, oké, nou weten we het wel.' Ja, Peter heeft een plushandicap en bracht afgelopen weekend op zijn homecourse De Hoge Kleij een rondje van twee onder par binnen. Petje af. Maar dat betekent niet dat je kansloos hebt, hield ik mezelf voor. Kansjes komen er altijd... Zes holes later stond ik 4 down. Tot zover het gameplan om 'een beetje bij te blijven' en toe te slaan als een van de verwachte kansen zich aan zou dienen. Peter speelde echt niet foutloos, maar ik harkte gewoon elke bal de rommel in. De Hoge Kleij liet zich van zijn mooiste kant zien, met diepgroene fairways die zich door de bossen van de Utrechtse Heuvelrug heen kronkelden, omzoomd door wuivende bruine grassen en gekleurde plukken heide. Wat een plaatje... van de tee en de fairway dan. Verdwaald tussen de bomen, ballen hakkend uit hoge taaie rough of pluizige plukken mos was het beduidend minder genieten. En toen ging het regenen. En als de vorm er niet is, kunnen moeilijke omstandigheden je soms over een dood punt heen helpen. Vechten voor een bogey of double bogey is namelijk heel wat anders dan in perfecte omstandigheden parren moeten maken. Tegen collega Paehlig in de vorige ronde was het de harde wind die er een rondje scramblen van maakte, en nu hielp de regen me in het zadel. Ik won een paar holes, was bij de turn nog 2 down, en toen ik na een zeldzaam foutje van Peter ook hole 10 op mijn naam schreef, was de achterstand nog maar één slag. Met nog acht holes te spelen. Zat er een verrassing in? De tweede negen speelden we voor een groot deel aan de andere kant van het kanaal, verhalen uitwisselend over rondjes op de door ons beiden zo geliefde links. Tijdens een ronde op de Hoge Kleij kletsen over North Devon, Western Gailes, The Old Course en Royal County Down. Dan weet je dat je verwend bent. Tip: breng eens een bezoekje aan de website van Peter (hole18.nl) en vergaap je aan de schoonheid van golfbanen in binnen- en buitenland. Als je een golfdipje hebt, krijg je van deze foto's direct weer zin om de baan in te gaan. Dat had ik ook weer, een half uurtje nadat ik Peter op hole 16 de hand moest schudden nadat ik tot drie keer toe tevergeefs had geprobeerd mijn bal uit de hoge rough weer terug naar de fairway te krijgen. Ja, ik had mijn kansjes gehad, maar als je alleen op de eerste tee all square hebt gestaan, verdien je geen finaleplaats. Peter wel. Hij speelde solide, redde zichzelf een aantal keer knap uit de problemen en maakte als het nodig was de putts. Zo speel je matchplay. Weer wat bijgeleerd.
Dinsdag 13 augustus was de dag dat ik het in het Mr. Glow matchplaytoernooi (verliezersronde) het moest opnemen tegen Hannie. Iets waar ik al bang voor was, niet omdat het Hannie was want je kunt het slechter treffen als gezellige match play partner, maar wel omdat ik altijd erg gecharmeerd ben van haar spel. Ze laat het er allemaal veel te makkelijk uitzien. Maar goed, ik kon er niet meer onderuit nadat ik de match ervoor gewonnen had gekregen van Andy Houtkamp omdat hij mooie dingen mocht doen tijdens de Olympische Spelen, anders was ik hoogstwaarschijnlijk al in de eerste ronde gesneuveld. Ok, terug naar de dag van de waarheid. Hannie was ruim op tijd aanwezig op de prachtige Golfclub Zeegersloot, mijn home course (Nee dit levert zeker geen voordeel op, maar later meer daar over). Ze heeft zich goed ingeslagen en zoals inmiddels bekend was ik net op tijd aanwezig en werd ik zelfs opgehaald op de parkeerplaats door Hannie zodat wij nog net op tijd konden beginnen. Hole 1, 2 en 3 beloofde wat. Absoluut aan elkaar gewaagd, al was het Hannie die aan de leiding ging, en zoals verwacht met heerlijk golf. Ik was vooral weer tegen mijzelf aan het spelen, net niet de putt maken, balletje kwijt of zelfs in het water. Om moedeloos van te worden, maar met mijn favoriete 9 in het verschiet moest dit allemaal nog goed kunnen komen. Dat was in ieder geval wat ik mij voor hield. Hannie was On Fire en pakte hole na hole, met mooie putts en misschien nog wel betere chips ging ze met een ruime voorsprong naar mijn favoriete 9 Holes, de Heuvelbaan. Maar op de vraag of dit in mijn voordeel was? Nee, vandaag niet haha. Ik was in mijn hoofd meer aan het aftellen wanneer het gedaan kon zijn en ik niet meer terug kon komen dan dat ik bezig was met een goede swing. Toen kwamen we bij hole 15, een mooie maar uitdagende par 3. Hannie van de linkerkant van de hole en ik rechtsachter. Ik moest deze winnen want anders was het klaar, nu kan ik al niet goed golfen zonder druk laat staan mét druk. Mijn afslag was eigenlijk niet zo slecht maar belandde in de bunker, dat was een hele grote kans voor Hannie. En die pakte ze, ze legt de bal prachtig op randje green terwijl ik 2 slagen nodig heb om eruit te komen. Je voelt hem al aankomen, Hannie mocht er 4x over doen om hem uit te holen en ze had er maar ze had er maar 2 nodig. Het was gedaan, prachtig gespeeld en veel te sterk voor mij. Uiteraard vond Hannie het leuk om de laatste holes nog wel te lopen, we waren er uiteindelijk nu toch. Na nog een paar hele mooie holes als toetje liepen we samen naar het clubhuis voor een drankje. Teleurgesteld was ik zeker maar als ik dan van iemand moet verliezen, dan met alle plezier van Hannie. Succes in de strijd en ik ga voor je duimen.
Het 30-jarig jubileumfeest van de NVGJ is flink gevierd in het Hanenhuus van onze homecourse op de Texelse. Na een winderige wedstrijddag was het daar goed toeven. Het leidde zelfs tot een zittende polonaise!
Eén dag voor het jubileumfeest op onze homecourse De Texelse zit de sfeer al goed in! Een deel van de NVGJ'ers is al neergestreken op het eiland en uiteraard verpozen ze zich in het prachtige clubhuis. Uiteraard is onze secretaris Hans Terol, die enorm veel werk in de voorbereiding heeft verzet, ook van de partij. En verder zien we ook zijn rechterhand Madelon.
Vanuit Zaandam naar Hoog Soeren is precies 1 uur en 7 minuten volgens mijn routeplanner, maar omdat er allerlei werkzaamheden zijn en tunnels zijn afgesloten vertrek ik maar een uurtje eerder om op tijd te zijn. Overigens had ik nog nooit gehoord van “Hoog Soeren” een klein plaatsje op de Veluwe. Maar wat ik daar tegen kwam overtrof mijn verwachtingen “De Veluwse Golfclub” omringd door bossen van Kroonbomen het Loo. De 9 holes baan is aangelegd in 1957 en is best uitdagend en voor mij heerlijk om te spelen want er is geen water. Het ritje ernaartoe verliep eigenlijk best voorspoedig dus zat ik al op tijd op het mooie terras met een kopje koffie te genieten van de heerlijke stilte, alleen de vogeltjes en het geruis van de bomen waren de geluiden die ik hoorde, best even wennen voor en stadje als ik. Ik moest mijn matchplay wedstrijd spelen tegen Elaine de Boer en die melde zich precies op onze afgesproken tijd en dus konden we om 12 uur starten met onze wedstrijd. Om nu elke hole te beschrijven zie ik niet zo zitten maar we waren flink aan elkaar gewaagd en het bleef tot de laatste hole (hole 18) spannend. Elaine stond toen 1up dus we konden alleen nog gelijk komen of zij zou winnen. Helaas had ik op de laatste hole een beetje pech en heeft Elaine verdiend gewonnen! Wel heb ik een hele gezellige en heerlijke dag doorgebracht en genoten van deze kleine, maar erg leuke golfbaan en natuurlijk van Elaine die erg aangenaam gezelschap was op deze heerlijk zonnige dag.
Hierbij nodigen wij professionele mediavertegenwoordigers uit om met hun beste journalistieke werk mee te dingen naar de Golfpersprijs 2024, een gezamenlijk initiatief van de NGF, NVG, PGA Holland en NVGJ, de Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten. Inzendingen met alle denkbare journalistieke uitingen, denk aan tekst – al dan niet geïllustreerd met foto’s, geluid - radio - podcast, foto/fotoserie, video, tv of sociale media, zullen worden beoordeeld op de meest iconische en spraakmakende journalistieke verslaggeving over de golfsport in Nederland. Inzenden is mogelijk tot 15 oktober 2024. Een vijfkoppige jury, bestaande uit vertegenwoordigers van de vier betrokken organisaties, onder voorzitterschap van een door het bestuur van de NVGJ gevraagde voorzitter, zal uit de inzendingen een winnaar kiezen. De uitreiking van de Golfpersprijs 2024 vindt plaats tijdens het jaarlijkse slotdiner van de NVGJ op maandag 5 november 2024 op Golfbaan Het Rijk van Nunspeet. *) De deelnamevoorwaarden zijn terug te vinden op de website van de Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten www.nvgj.nl/reglement2024 Voor meer informatie: Madelon Barenbrug, jury-secretaris: mobiel 0651783957 of per e-mail madelon@lhjbarenbrug.nl Namens de organisatie van de Golfpersprijs, Abe Jan ter Beek, juryvoorzitter Namens de NGF