Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
23.02.2024
Na De Pijn van Water, De Hel van 2 Kilometer, Olympisch Vuur der IJdelheid en Helden op het Water is deze week het vijfde boek van ons lid Leo van de Ruit verschenen: BLIK. Hoofdpersoon in het verhaal over soloroeiers is Karolien Florijn, tweevoudig wereldkampioene. De eerste en enige Nederlandse vrouw die in de eenpersoonsboot het hoogste heeft bereikt. Zij heeft intussen de blik gericht op Parijs waar zij komende zomer olympisch goud aan de twee wereldtitels wil toevoegen. Dat gaat haar zeker lukken, denkt de auteur. Roeien is haar met de havermoutpaplepel ingegoten door haar ouders Antje Rehaag (wereldkampioene in de Duitse Acht in 1994) en Ronald Florijn (olympisch kampioen dubbeltwee 1988 en Holland Acht 1996).
In de drie eeuwen beslaande geschiedenis van het roeien is één Nederlandse man Karolien Florijn voorgegaan. In 1968 veroverde Jan Wienese in Mexico olympisch goud in de skiff. BLIK is een story over solisten in de roeisport, hun geschiedenis, hun familie en hun exceptionele kampioene.
Het boek van NVGJ'er Leo van de Ruit is uitgegeven door NVGJ'er Aernoud Oosterholt, van Edicola Publishers te Deventer.
Het leven kan soms bijzondere wendingen nemen. Op de dag dat Leo ons ontviel, kreeg mijn leven een nieuwe toekomst. Op 15 april deed ik op eigen verzoek een cardio test bij de huisarts. Deze test doorstond ik verre van met verve en resulteerde in een onmiddellijke ziekenhuisopname in Gronau. De onderzoeken in het ziekenhuis duurden helaas paar dagen, waardoor ik uiteindelijk, vrijdagmorgen een hartkatheterisatie onderging. Fred Veldman en ik hadden al berichtjes gewisseld in de trant van “nog drie dagen en dan ben je weer het heertje" en kan je weer golfen maar niets bleek minder waar. Na afloop stond de ambulance klaar die mij met spoed en begeleiding verplaatste naar de Schüchtermann Kliniek voor een spoedoperatie. Die kliniek is gelukkig een van de beste in Duitsland maar bevindt zich in het Teutenburgerwald, niet echt naast de deur. Om 18.00 uur werd ik wakker met twee omleidingen en overal pijn. Nu anderhalve week later, bevind ik mij in de Reha, in dezelfde kliniek waar ik een revalidatieprogramma van drie weken volg. Veel cardio fietsen, fysio, massages, ademtherapie, gezond eten en lezingen over vet in bloed. Mijn hart is nu weer tiptop, alleen laat de conditie nog ernstig te wensen over. Lang verhaal kort geschreven: na de operatie mag ik zes weken niets tillen of iets doen wat het borstbeen te zwaar belast en na drie maanden mag ik weer over sport nadenken. Kortom na de Spelen hoop ik weer terug te zijn op de Golfbaan Wat een fijne club! Een dag na de operatie hing Pim aan de lijn om mij op te beuren, van het bestuur en Weco kwam een bos bloemen en van diverse leden stroomden de berichten binnen. Heel veel dank, De NVGJ is een warm bad. Ich komme wieder. Het allerbeste, Frank
Huh?! Wat is dit nou? Is die wedstrijd nu al gespeeld dan? Op de redactie keken we elkaar even vreemd aan toen er een mail binnenkwam van ons gewaardeerde lid Onno Hansum. Zijn matchplayverslag kon het nog niet zijn. En er stond toch echt De Haenen. Maar was, correctie, is die wedstrijd niet pas vrijdag 3 mei?
Elaine neemt een matchplay wedstrijd altijd buitengewoon serieus, met strategische speelplannen en tactische varianten, voor als die niet blijken te werken. Bovendien avonden niet drinken, maaltijden met sportvoeding en natuurlijk geen seks voor de wedstrijd. In het begin leek dat allemaal nog niet zo te helpen. Tot de turn ging het gelijk op..
Aanstaande vrijdag spelen we op de prachtige golfbaan De Haenen in Teteringen. Een dorpje strak tegen Breda aan. Een golfronde over De Haenen voert door de vier verschillende sferen, die deze baan zo uniek maken. Van de bloeiende roughs van de wetlands en het grasgebied komt u in het parkgedeelte met de twee grote vijvers en de vele rododendrons en azalea’s. Vervolgens komt u in het historische bosgedeelte. Vanaf hole 13 wordt het terrein sterk glooiend met een prachtig gebied van heide en zandverstuivingen.