Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
02.05.2024
Aan het voorspel kan het niet gelegen hebben: volop appverkeer met gein en ongein. Zeker weer een oefenrondje vandaag? Extra lesje gepland? Toch nog maar even afslaan op de driving range? Elaine neemt een matchplay wedstrijd altijd buitengewoon serieus, met strategische speelplannen en tactische varianten, voor als die niet blijken te werken. Bovendien avonden niet drinken, maaltijden met sportvoeding en natuurlijk geen seks voor de wedstrijd.
In het begin leek dat allemaal nog niet zo te helpen. Tot de turn ging het gelijk op, zij 1 up, ik 1 up, een extra slag van haar weggespeeld, veel halfjes - dus dat Elaine na de 9de door een beter puttje met de kleinst mogelijke voorsprong aan de tweede lus begon, was geen reden voor paniek. Ik verloor echter ook 10, we halfden 11 (doordat Elaine daar één van haar twee slagen meekreeg) en penibel werd het serieus na de 12de. Een par4, index 3, over het water: zij maakte er een prachtige par en toen voelde het wel een beetje als nagenoeg gespeeld. Zij stond 3up en had bovendien geen enkele misser meer, een slimme tactische variant op het speelplan: alsmaar rechtdoor slaan en op en rond de green gewoon geen fouten maken. Het leidde tot een score van 21 punten over de tweede negen, en een totaal van 38. Daar kan je mee thuis komen.
We speelden op Zeegersloot, woensdag 1 mei, op de mooiste dag van het jaar. De partij was al twee keer verschoven vanwege hopeloos nat weer, gesloten banen, verboden voor trolly’s, en meer van dat soort narigheid. Door Zeegersloot was Leo van der Ruit extra in onze gedachten: anderhalve week eerder waren we daar geweest op de drukbezochte condoleance, weer ruim een week daarvoor hadden we er nog met hem gespeeld. Hij en Elaine tegen ‘mijn’ Anita en mij, en Elaine bakte er toen werkelijk geen hout van. Zij en Leo moesten dan ook de Verdejo betalen, die op het spel stond. Dezelfde Verdejo, die bij de condoleance en uitvaart in een glas op de kist van Leo stond. Hij was grootverbruiker. Er was dan ook geen twijfel over wat wij na de partij zouden drinken (bij de asperges met zalm): Verdejo natuurlijk.
Zo maakten wij er een aangename middag en avond van, pratend over Leo, filosoferend over het leven. Altijd leuk om elkaar in alle rust beter te leren kennen.
Succes tegen Willem Schouten, Elaine. Ik zou zeggen: gewoon rechtdoor en geen fouten maken.
Op initiatief van onze zeer gewaardeerde sponsor Eric Venghaus wilde de NVGJ afgelopen zomer een Charity Event organiseren op de Haarlemmermeersche Golfclub. Het goede doel was de Stichting Sintvoorieder1, een organisatie die zich inzet om ook kinderen die leven in verborgen armoede een cadeautje met Sinterklaas te geven. Dat toernooi ging om organisatorische redenen niet door. Maar er is goed nieuws! Op 20 mei 2025 zal het evenement plaatsvinden op golfbaan De Hoge Dijk. Zij zijn super enthousiast en ontvangen ons graag tegen mooie condities. Wanneer de nieuwe flyer klaar is zal die ook op onze site te zien zijn. Afgelopen week stond er over de Stichting een mooi stuk in De Telegraaf. De oprichter van de Stichting, Esther Blom kreeg tijdens een gala-avond in Den Haag uit handen van burgemeester Van Zanen een welverdiend lintje. Het artikel gaat hierbij. De organisatie verheugt zich op een mooi toernooi met uiteindelijk een mooi bedrag voor de Stichting! De organisatie
Drie keer maakte ons helaas ontvallen lid Leo van de Ruit een Golfscheurkalender. Uitgeverij Edicola vroeg Anton Kuijntjes om die rol over te nemen. Ons gewaardeerde NVGJ-lid twijfelde, maar ging uiteindelijk aan de slag. Het resultaat ligt nu op de toonbank van diverse boekwinkels. Anton kreeg medewerking van een team van ervaren Golf Pro Teachers en redacteuren van het grootste golfmagazine van Nederland. Maar liefst 365 dagen vol waardevolle tips, inspirerende quotes, handige instructies, baanadvies, anekdotes en nog veel meer. Zo begin je iedere dag met nieuwe inzichten en inspiratie voor jouw spel. Een echte ‘hole-in-one’ voor iedereen die de sport in al zijn facetten wil ontdekken! Zo laat Edicola tenminste weten. De Golfscheurkalender is onder meer HIER te bestellen.
Het is nu nog een groen, groen knollenland, met regenplassen waarin eenden stoeien en bulldozers aarden wallen verschuiven. Maar na vele jaren politiek soebatten krijgt de nieuwe golfbaan The Fox in Venlo langzaam contouren. De 18-holes baan, in de schaduw van het markante witte kantoorgebouw langs de A73, ligt in het 220 hectare groengebied van het voormalige Floriadeterrein. Je loopt er letterlijk in een zee van ruimte. De golfcourse meet straks 6,5 kilometer en krijgt 72 slagen mee. Het project wordt uitgevoerd door Jacques Solberg en Arno van Tricht. De eerste deed een soortgelijke klus bij The Duke, de tweede bij de Dutch. Solberg: ‘Maastricht heeft de International, Heerlen heeft Hoenshuis, Sittard gaat naar Susteren, Roermond heeft De Herkenbosche en Weert Crossmoor. Venlo (105.000 inw) was de enige grote stad in Limburg zonder golfbaan. Dus het werd tijd.’ Deze week mocht ik er gelaarsd en gepluud, samen met een golfmaatje alvast een kijkje nemen. Conclusie: Een baan met zéér brede fairways, uitdagende waterplassen, afgewisseld met greens in mooie bosschages. Er moet nog veel gebeuren, zowel in de baan als bij het clubhuis (de voormalige Annahoeve), maar Solberg hoopt komende zomer de eerste gasten te kunnen ontvangen. O ja, en Hans Terol mag hem bellen zodat de NVGJ in het seizoen 2026 (als alle boompjes en planten op scheut zijn) zelf The Fox kan testen.
Daar zaten we dan. Op een stoeltje aan de achttiende green van de Royal Obidos. Elkaar hoopvol aankijkend. Zouden we op deze tweede dag van het EMGJ nog een sprongetje naar boven kunnen maken? Zou het mogelijk zijn om in die top 5 te komen? Het veld van het EMGJ was nog nooit zo sterk bezet. Er waren nog nooit zoveel landen (zei men). En ja, de banen waren nog nooit zo moeilijk geprepareerd als deze week. Voor jullie info: de greens van Royal Obidos deden 12,3 op de stimpmeter. Dat is een beetje vergelijkbaar met wanneer je thuis op de tegels in je keuken een putt probeert te maken. Het is aanraken en daar gaan ze dan. Dat het iets was waar niet alleen wij als Nederlanders last van hadden, zo bleek wel weer. Want er werd steen en been geklaagd. Of nou ja, geklaagd is misschien niet het goede woord. We realiseerden ons vooral allemaal dat we er geen klote van kunnen.
De Praia D'El Rey Golf Course was na twee oefendagen het décor van de eerste échte krachtmeting tussen de twaalf landen tijdens het EMGJ 2024. Nederland staat na die eerste dag op een verdienstelijke zesde plaats, al had er meer in gezeten zo vonden de deelnemers unaniem. Hoogtepunten: de beste score van de dag van álle golfers voor Stef Swagers (+5) en een fraaie eagle (+2 birdies) voor Hélène Wiesenhaan.
Het dreamteam van de NVGJ, kort voor het begin van de EMGJ in Portugal. Let's do it! Lees de verslagen en bekijk de mooie foto's. Regen en wind in Nederland, (ondergaande) zon in Portugal.