Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
18.06.2020
Onze gewaardeerde collega en NVGJ-voorzitter Eric Korver haalde de regionale bladen met een paginagroot verhaal over zijn nieuwe leven in Lloret de Mar, waar hij samen met zijn dochter Nikita een snackbar gaat exploiteren. Maar hij blijft daarnaast zijn Nationaal Golfmagazine maken. Vanuit Spanje.
TEKST ARTIKEL UIT DAGBLAD KENNEMERLAND
Uitgeester Eric Korver neemt snackbar in Lloret de Mar over
De al jaren gekoesterde wens om ooit eens iets in Spanje te beginnen, wordt dit jaar werkelijkheid voor Eric Korver. Op 1 juli opent de Uitgeester als eigenaar van Patathuis De Koe & Bakker Bert de deuren van zijn eigen zaak midden in het uitgaansgebied van badplaats Lloret de Mar.
Het brengt de 56-jarige Korver een nieuwe uitdaging. Na ruim dertig jaar in de sportjournalistiek werkzaam te zijn, is de aandacht de komende maanden op belegde broodjes, kroketten en frikandellen gericht. Ervaring in de horeca ontbreekt, maar dat neemt niet weg dat de Uitgeester met veel plezier uitkijkt naar zijn nieuwe job. „Het is niet iets dat ik zomaar beslist heb. Ik heb een huurcontract van tien jaar getekend, want het is wel een lange-termijnding en ik vind het leuk dat ik dit avontuur samen met mijn dochter Nikita aan kan gaan.”
„Het is ook allemaal haar ’schuld’ dat we nu in Spanje zitten”, lacht Korver. Hij legt uit: „Nikita was hier in 2018 op vakantie en besloot langer te blijven toen ze ook nog zes weken in De Koe kon werken. We hebben haar toen na dat langere wegblijven als verrassing opgehaald in plaats van een ticket te betalen. Toen ben ik in gesprek geraakt met de eigenaren en die lieten weten mogelijk de zaak te willen verkopen. Ik gaf aan wel geïnteresseerd te zijn en daar is het mee begonnen.”
Afronden
In augustus 2019 werd hun wens concreter en ben ik langsgekomen om te praten en inzage te krijgen in cijfers. Na dat gesprek was het al duidelijk en afgelopen maart werd de koop gesloten. „In april zouden we alles afronden, maar dat hebben we maar via de mail gedaan. Eigenlijk zouden we op 1 juni opengaan, maar dat wordt nu dus 1 juli en dan gaan we zien of en zo ja hoeveel toeristen er naar Spanje komen. Er zijn wel de nodige regels, maar Spanje wil het toeristenseizoen niet helemaal gedag zeggen. We zouden wel eerder open kunnen, omdat we een take away zijn, maar dat doen we bewust niet.”
Afgelopen weekeinde reed Korver naar Spanje om zich voor te bereiden op zijn nieuwe rol als snackbarhouder. „Mijn werk als uitgever van enkele sportbladen blijf ik overigens ook wel doen. Twee van die bladen (skate.nl en Hockey International) zouden sowieso al ’zomerstop’ hebben, maar het Nationaal Golfmagazine regel ik nu gewoon vanuit Spanje.”
Overigens was het door alle maatregelen die Spanje nog heeft in verband met het coronavirus niet zomaar een gegeven dat hij door kon rijden naar Lloret de Mar. „Meteen na de grens stond de Guardia Civil klaar om ons te controleren. Ik had gelukkig alle benodigde papieren geregeld, waardoor we door konden reizen. De komende weken maken we de voorbereiding voor opening af. Want we zijn slechts twee maanden open. Het is wel vreemd om hier nu rond te lopen. Iedereen heeft een mondkapje voor en je merkt wat panische reacties. Je kan aan alles merken dat het land het de afgelopen maanden aardig voor de kiezen heeft gehad.”
De 19-jarige Nikita zal samen met enkele andere Nederlandse jongeren, die tijdens hun verblijf samen in een appartement zitten, vele uren achter de frituur doorbrengen. Ook haar vader zal zijn diensten draaien. „Friet bakken kan je leren, zelfs als journalist”, lacht Korver. „Als de frikandellen boven komen drijven, dan moeten ze er uit.” Het is overigens een bewuste keuze om met Nederlands personeel te werken. „Zeventig procent van de klanten komt uit Nederland. Daarnaast zijn er veel Belgen die wat komen eten. Dat maakt het voor iedereen makkelijk.”
Geweldig
Als jongere ging Eric Korver op vakantie naar Lloret de Mar. „Er zijn natuurlijk wel wat dingen veranderd sinds ik hier was, maar het is eigenlijk heel simpel. Je vindt Lloret geweldig of je vindt het helemaal niets. Ik was vanaf het eerste moment gewonnen en ook Nikita vindt het geweldig. Afgelopen zomer heeft ze hier nog in een feestcafé gewerkt.”
Patathuis De Koe bestaat al ruim twintig jaar en is altijd in Nederlandse handen geweest. Vijf jaar geleden werd Bakker Bert aan de snackbar toegevoegd. „Het is één zaak, waarbij de aandacht bij Bakker Bert op de verkoop van broodjes ligt en bij De Koe vooral op snacks.”
Aanpakken
Tussen 11 uur ’s morgens en 3 uur ’s nachts is de zaak geopend. „Dat wordt inderdaad flink aanpakken en we zullen ook in twee groepen gaan werken. Het is ook mogelijk dat er tussen 3 en 5 uur nog broodjes en snacks geleverd worden aan clubs in de omgeving die dan nog open zijn. Ik vind het een geweldige uitdaging. Winst draaien zal dit eerste jaar door de corona niet mogelijk zijn, maar het kan iets heel moois opleveren en het is iets wat ik gewoon al heel lang wilde.”
Monne Reitsma
De editie 2025 van de Jaski Open op Sluispolder, voor de tweede keer ook een major, is volgeboekt. Alle 49 plaatsen zijn bezet, evenals alle stoeltjes van de zeven buggy’s die we tot de beschikking hebben. Nieuwe aanmeldingen komen op de wachtlijst. In tegenstelling tot wat eerder is aangegeven, starten we niet om 12 uur maar gaan de eerste flights, op 1 en 10, om 11.31 de baan in. De laatste flights vertrekken om 12.20. Jaski is al vele jaren zo'n beetje de populairste wedstrijd in het seizoen: dankzij de royale sponsoring door Willy Hoogland heeft de wedstrijd een sublieme uitstraling. En nu er bonuspunten te verdienen zijn, van 80 aflopend naar 10 voor de eerste acht in beide categorieën, is de wedstrijd nog eens extra aantrekkelijk. Mocht je, om wat voor reden, toch niet mee kunnen doen, laat dat dan tijdig weten: dan kunnen we anderen blij maken.
Wat kan golf toch een verschrikkelijk frustrerende sport zijn. Dat is natuurlijk geen nieuws voor het gros van de NVGJ'ers, die alles weten van fluffs, toppertje, slices en 3-putts. Ons motto is niet voor niets 'elkaar een leuke dag bezorgen', en niet 'these guys and girls are good'. Maar soms gaan de golfgoden wel heel ver met het geven van lesjes nederigheid.
**Winderig, maar warm ontvangen: NVGJ aanwezig bij Redexim Golfdag** Namens de NVGJ waren we op uitnodiging van Redexim en Barenbrug aanwezig bij de 35e editie van hun jaarlijkse Golfdag. Een traditie waar we als NVGJ graag bij aansluiten, zeker in een jaar waarin Redexim zich als trotse sponsor aan onze eigen Nations Cup heeft verbonden. Martijn Paehlig, Hélène Wiesenhaan, Peter Boogaard en ondergetekende mochten de eer van de vereniging hooghouden. En dat deden we op een plek van formaat: De Pan. De wind maakte het uitdagend, maar het Engelse karakter van de baan kwam er prachtig door tot zijn recht. Naast een stevige ronde golf stonden ook demonstraties van nieuwe machines op het programma, en was er bijzondere aandacht voor greenkeeper Marcel Bossinade. Hij ontving de Cees de Bree Innovation Award voor zijn niet-aflatende inzet en innovatieve werk op De Pan. Terecht en verdiend. Dank aan Redexim en Barenbrug voor de uitnodiging, de goede organisatie en het warme ontvangst. Wij kijken nu al uit naar oktober, wanneer we hen op Texel mogen ontvangen voor The Nations Cup.
Mijn golftas met een bagage van clubs, handschoenen, ballen maar vooral herinneringen. Van iedere club weet ik nog precies waarop ik kon vertrouwen. Mijn King Cobra Driver 10.5 was mijn beste maatje. Mijn Scotty Cameron met daarop de tekst “Bedankt voor 10 mooie Belek-jaren. Jouw golfvrienden” Het balletje waarmee ik de enige hole-in-one heb geslagen. Nu zijn het alleen nog maar emotionele herinneringen. Daar kunnen criminelen gelukkig niet aankomen.
Van radio tot televisie, van print tot fotografie: NVGJ'ers waren op vrijwel elk mediapunt aanwezig van het KLM Open. Een korte terugblik op het toernooi met al het werk van de NVGJ-ers. Voorzien van fantastische foto's van ons lid, Jan Kok.
De voorspellingen waren zo dramatisch dat Cara de dag voorafgaand de matchplay match belde om te checken of we wel moesten gaan. Het werd een go. Op Cara’s thuisbaan de Waterlandse scheen de zon in de ochtend. Dat was positief. Cara was positief en vrolijk. Ze speelde van geel. En hoe. Vaak lagen haar afslagen verder dan mijn vermoeide pogingen. Vermoeid, ja dat is de samenvatting van mijn spel. Een klein pijntje in de bil is een vermoeide tred geworden. Strompelen dus. En pijnscheuten bij iedere slag. Cara sloeg recht en ver. Ik in het hoge gras met strafballen tot gevolg. De achterstand ging snel naar niet meer in te halen. Het weer werd slechter en na 13 zijn we teruggegaan. Bijna droog. Ik afgegaan. 1 hole gewonnen. Nu langdurig pauze en niet meer spelen. Hup Cara, je was de beste.