Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
18.06.2020
Onze gewaardeerde collega en NVGJ-voorzitter Eric Korver haalde de regionale bladen met een paginagroot verhaal over zijn nieuwe leven in Lloret de Mar, waar hij samen met zijn dochter Nikita een snackbar gaat exploiteren. Maar hij blijft daarnaast zijn Nationaal Golfmagazine maken. Vanuit Spanje.
TEKST ARTIKEL UIT DAGBLAD KENNEMERLAND
Uitgeester Eric Korver neemt snackbar in Lloret de Mar over
De al jaren gekoesterde wens om ooit eens iets in Spanje te beginnen, wordt dit jaar werkelijkheid voor Eric Korver. Op 1 juli opent de Uitgeester als eigenaar van Patathuis De Koe & Bakker Bert de deuren van zijn eigen zaak midden in het uitgaansgebied van badplaats Lloret de Mar.
Het brengt de 56-jarige Korver een nieuwe uitdaging. Na ruim dertig jaar in de sportjournalistiek werkzaam te zijn, is de aandacht de komende maanden op belegde broodjes, kroketten en frikandellen gericht. Ervaring in de horeca ontbreekt, maar dat neemt niet weg dat de Uitgeester met veel plezier uitkijkt naar zijn nieuwe job. „Het is niet iets dat ik zomaar beslist heb. Ik heb een huurcontract van tien jaar getekend, want het is wel een lange-termijnding en ik vind het leuk dat ik dit avontuur samen met mijn dochter Nikita aan kan gaan.”
„Het is ook allemaal haar ’schuld’ dat we nu in Spanje zitten”, lacht Korver. Hij legt uit: „Nikita was hier in 2018 op vakantie en besloot langer te blijven toen ze ook nog zes weken in De Koe kon werken. We hebben haar toen na dat langere wegblijven als verrassing opgehaald in plaats van een ticket te betalen. Toen ben ik in gesprek geraakt met de eigenaren en die lieten weten mogelijk de zaak te willen verkopen. Ik gaf aan wel geïnteresseerd te zijn en daar is het mee begonnen.”
Afronden
In augustus 2019 werd hun wens concreter en ben ik langsgekomen om te praten en inzage te krijgen in cijfers. Na dat gesprek was het al duidelijk en afgelopen maart werd de koop gesloten. „In april zouden we alles afronden, maar dat hebben we maar via de mail gedaan. Eigenlijk zouden we op 1 juni opengaan, maar dat wordt nu dus 1 juli en dan gaan we zien of en zo ja hoeveel toeristen er naar Spanje komen. Er zijn wel de nodige regels, maar Spanje wil het toeristenseizoen niet helemaal gedag zeggen. We zouden wel eerder open kunnen, omdat we een take away zijn, maar dat doen we bewust niet.”
Afgelopen weekeinde reed Korver naar Spanje om zich voor te bereiden op zijn nieuwe rol als snackbarhouder. „Mijn werk als uitgever van enkele sportbladen blijf ik overigens ook wel doen. Twee van die bladen (skate.nl en Hockey International) zouden sowieso al ’zomerstop’ hebben, maar het Nationaal Golfmagazine regel ik nu gewoon vanuit Spanje.”
Overigens was het door alle maatregelen die Spanje nog heeft in verband met het coronavirus niet zomaar een gegeven dat hij door kon rijden naar Lloret de Mar. „Meteen na de grens stond de Guardia Civil klaar om ons te controleren. Ik had gelukkig alle benodigde papieren geregeld, waardoor we door konden reizen. De komende weken maken we de voorbereiding voor opening af. Want we zijn slechts twee maanden open. Het is wel vreemd om hier nu rond te lopen. Iedereen heeft een mondkapje voor en je merkt wat panische reacties. Je kan aan alles merken dat het land het de afgelopen maanden aardig voor de kiezen heeft gehad.”
De 19-jarige Nikita zal samen met enkele andere Nederlandse jongeren, die tijdens hun verblijf samen in een appartement zitten, vele uren achter de frituur doorbrengen. Ook haar vader zal zijn diensten draaien. „Friet bakken kan je leren, zelfs als journalist”, lacht Korver. „Als de frikandellen boven komen drijven, dan moeten ze er uit.” Het is overigens een bewuste keuze om met Nederlands personeel te werken. „Zeventig procent van de klanten komt uit Nederland. Daarnaast zijn er veel Belgen die wat komen eten. Dat maakt het voor iedereen makkelijk.”
Geweldig
Als jongere ging Eric Korver op vakantie naar Lloret de Mar. „Er zijn natuurlijk wel wat dingen veranderd sinds ik hier was, maar het is eigenlijk heel simpel. Je vindt Lloret geweldig of je vindt het helemaal niets. Ik was vanaf het eerste moment gewonnen en ook Nikita vindt het geweldig. Afgelopen zomer heeft ze hier nog in een feestcafé gewerkt.”
Patathuis De Koe bestaat al ruim twintig jaar en is altijd in Nederlandse handen geweest. Vijf jaar geleden werd Bakker Bert aan de snackbar toegevoegd. „Het is één zaak, waarbij de aandacht bij Bakker Bert op de verkoop van broodjes ligt en bij De Koe vooral op snacks.”
Aanpakken
Tussen 11 uur ’s morgens en 3 uur ’s nachts is de zaak geopend. „Dat wordt inderdaad flink aanpakken en we zullen ook in twee groepen gaan werken. Het is ook mogelijk dat er tussen 3 en 5 uur nog broodjes en snacks geleverd worden aan clubs in de omgeving die dan nog open zijn. Ik vind het een geweldige uitdaging. Winst draaien zal dit eerste jaar door de corona niet mogelijk zijn, maar het kan iets heel moois opleveren en het is iets wat ik gewoon al heel lang wilde.”
Monne Reitsma
Het kan toch, ik ben te verslaan! Het was woensdagochtend half acht, en de serene rust van een nog droge Golfclub De Hoge Kleij lag over het perfect geprepareerde gras. De ideale omstandigheden voor een spannende matchplay. Zoals de traditie wil, werd hier de halve finale gespeeld, en mijn tegenstander was Frank Huiges. Om eerlijk te zijn, had iedereen zijn geld al op mij gezet. Maar om meteen met de deur in huis te vallen: ik heb verloren. Of beter gezegd, Frank heeft mij verslagen. De wedstrijd We begonnen de ronde nog droog, hoewel de lucht al dreigend grijs kleurde. Mijn strategie is altijd dezelfde: knal erin, win snel een paar holes, en houd dan stand. En zo geschiedde. Na zeven holes stond ik 5 up. Ik wist dat ik scherp moest blijven, want dit was de halve finale en Frank kreeg met zijn handicap van 18 maar liefst 14 slagen mee. Dat betekende dat ik maar vier holes had waar hij geen slag kreeg. Met een voorsprong van 4 up begon ik aan de laatste negen holes. Toen sloeg de bliksem in. Frank begon aan een ongekende reeks pars: op hole 10, 11 en 14, een birdie op 12, en nog een par op 15. Plotseling stond het gelijk. Ik speelde overigens niet eens zo slecht; +1 op de eerste negen en ook +1 op de tweede negen tot aan hole 15. Maar tegen Franks onstuitbare opmars viel niet te winnen. Met een par op 16 en nog een par op 17 was het plotseling voorbij. Ik stond erbij en keek ernaar. Niet verloren, meer overdonderd. Ik moet eerlijk zijn, ik kan niet winnen van een man die op bijna elke hole van de tweede negen parren maakt, terwijl hij daar een slag krijgt. Dan zou ik overal birdies moeten maken. Ik ben goed, maar zo goed, helaas, ook weer niet. Eerlijk is eerlijk Ik geef Frank alle hulde die hij verdient. Hij heeft fenomenaal gespeeld, hoewel ik nog steeds vind dat zijn handicap wel wat naar beneden mag ;_)). Nu het stof is neergedaald, steun ik mijn naamgenoot Peter in de finale. Succes mannen, en tot de volgende wedstrijd.
Ken je dat? Zo’n strook strak gemaaid gras in het midden van een golfhole, waar je links en rechts mensen ziet zoeken naar hun bal? Nou, dáár lag ik dus nooit. Peter Luijer wel. En als hij zich al aan de zijkanten meldde, dan was het om mij te helpen met zoeken. De driver wilde maar niet luisteren naar de baas. En ja, het ligt altijd aan de indiaan. En nooit aan de boog. Ik weet het. Maar toch.
Gespot, ons gewaardeerde lid Jur Raatjes op de oldtimer catwalk tijdens het driedaagse auto festival Concours D’Elegance op het prachtige landgoed Heerlijkheid Mariënwaerdt in Beesd. Als mede-organisator van dit grote festijn kon hij het niet nalaten deze dagen een podcast te doen met collega Tile. Voorlopig zullen wij Jur helaas niet zien op onze wedstrijden. Zijn voetoperatie is niet goed gegaan en de prothese moet binnenkort vervangen worden. Wel verzorgt hij met veel plezier alle teksten en lay outs voor het komende Nations Cup. Sterkte Jur met je voet en snel weer op de course!
Hierbij nodigen wij professionele mediavertegenwoordigers uit om met hun beste journalistieke werk mee te dingen naar de Golfpersprijs 2025, een gezamenlijk initiatief van de NGF, NVG, PGA Holland en NVGJ, de Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten.
Afgelopen dinsdag en woensdag stond onze homecourse De Texelse in het teken van de NVGJ. En hoe! Dinsdag begon nog veelbelovend met een stralende start, maar de echte Texelse ervaring liet niet lang op zich wachten: een pittige regenbui die ons stevig op de proef stelde. Woensdag daarentegen was het genieten geblazen. Zon, een strakblauwe lucht en dat kenmerkende Texelse briesje maakten er een prachtige golfdag van. Onze NVGJ’ers lieten zich uiteraard niet kennen. Er werd prima gespeeld en de sfeer zat er goed in. Voor een aantal van onze spelers die straks meedoen aan de Redexim Nations Cup was dit bovendien een uitstekende generale repetitie. Binnen een maand staat dit grote internationale toernooi voor de deur en de Texelse rondes waren ideaal om alvast wat scherpte en vertrouwen op te doen. Een belangrijk moment tijdens deze dagen was de samenstelling van de duo’s die Team Nederland gaan vertegenwoordigen. Met zorg en oog voor balans in handicaps zijn de koppels gevormd: * Marijke & Louis * Stef & Sonja * Martijn & Pamela * Anton & Hannie * Friso & Helene Met dit team hebben we een mooie mix van ervaring, talent en teamspirit. Ik ben ervan overtuigd dat deze combinaties elkaar perfect aanvullen en dat we hiermee sterk aan de start verschijnen. Achter de schermen wordt er ook keihard gewerkt. Cara zorgt ervoor dat alles tot in de puntjes geregeld is, zodat wij straks alleen maar hoeven te doen waar we goed in zijn: golfen en genieten. De komende weken benutten we om nog wat extra te trainen en de handicaps aan te scherpen. Ik kijk er met veel enthousiasme naar uit. De Redexim Nations Cup 2025 belooft een bijzonder evenement te worden en ik ben nu al trots op dit fantastische team. Op naar oktober – en op naar succes! Helene Wiesenhaan Captain Team Nederland
Er kan nog veel gebeuren, want we hebben nog vijf wedstrijden te gaan voor de finale op Nunspeet, inclusief een major op Haviksoord waarop niet minder dan 80 (of 70 of 60 enz) punten te verdienen zijn. Maar toch, de Order of Merit krijgt steeds meer vorm. Aan die finale doen de acht beste in A en acht beste van B mee. De vraag, wanneer kan ik voor de zekerheid nog spelen om mijn plekje veilig te stellen of te veroveren, wordt steeds vaker gesteld.