Emmeloord 2021

En vandaag is niet alleen Madelon heel attent: alle bij onze wedstrijd betrokken vrijwilligers van Golfclub Emmeloord leggen ons op alle mogelijke manier en ondanks de beperkte mogelijkheden vanwege Covid-19, heerlijk in de watten op deze prachtige maandag de 26 ste april. Na een wandel- en fietsweekend met mijn skivriendinnen verlaat ik Texel al vroeg om op tijd in Emmeloord te kunnen zijn. ‘Graag laat starten’ was mijn verzoek aan de wedstrijdcommissie.

Gelukkig werd dit verzoek ingewilligd zodat ik pas rond half negen hoef te vertrekken. Iets voor elf uur arriveer ik op de parkeerplaats van Golfclub Emmeloord. Charles en Lia Taylor pakken tegelijk met mij de golfspullen uit. Lia speelt vandaag ook in de laatste flight. Gezellig, zo zeg ik meteen! Helaas brengt Charles het nare bericht dat Pieter Landman in het ziekenhuis is opgenomen. Pieter, ik wens je heel veel beterschap en ik hoop van harte dat je weer helemaal de oude wordt.

Inmiddels zie ik dat de meeste vandaag deelnemende NVGJ-ers al zijn gearriveerd. Op hole een starten de eerste flights al en een aantal van ons slaan wat oefenballen op de drivingrange. In het clubhuis word ik uiterst vriendelijk naar de grote loods gestuurd. Toch voelt het binnenkomen hier als een warm bad. En alles in het clubhuis ziet er keurig uit. Mocht hier een Covid-19 controleur komen, dan heeft deze niets op deze golfclub en clubhuis aan te merken. Zelfs de toiletten, ook die in de baan — wat ik op zich al heel bijzonder vind voor een 9-holes baan — zijn voorzien van vochtige wegwerpschoonmaakdoekjes (mooi scrabblewoord).

In de loods ben ik zo’n beetje de laatste speler en wordt door een heel aardige caddy aster hartelijk ontvangen met een kop koffie en een met roomboter besmeerde snee krentewegge. Alles ligt klaar, de scorekaart, een katoenen tasje voorzien van het Golfclub Emmeloord logo waarin een met zorg samengesteld lunchpakket én er is zelfs een muntje voor de ballenautomaat. Dat muntje vergeet ik, zo merk ik zodra ik op de drivingrange sta. Zonder enig probleem brengt de aardige meneer mij het ontbrekende muntje.

De starter, ook een heel vriendelijke vrijwilliger, geeft ons nog wat uitleg over de baan die twee jaar geleden van extra afslagplaatsen werd voorzien waardoor de baan nu als een PAR-72 baan gespeeld kan worden. Het valt mij op hoe goed de baan is onderhouden. De greens zien er goed uit en het putten gaat lekker. De beloofde vergezichten en ook de grazende schapen op de terp maken de baan

bijzonder. Zo wie zo voelt het door de wisselende afslagplaatsen voor mij niet alsof ik twee keer op dezelfde baan loop. Dat is vast de bedoeling van de herindeling geweest.

Vandaag hebben we het erg getroffen met het prachtige weer. De berg opklimmen bij harde wind en regen voelt vast heel anders dan de prima weersomstandigheden van vandaag. Toch moeten we alle vier even op adem komen als we bij de afslag van hole 5 en ook op 14 komen. Maar als ik deze stijging vergelijk met die op golfbaan De Gulbergen in Nuenen, dan is deze klim heel wat beter te doen. Zeker met de beloning van een goed te spelen volgende hole.

Tussen hole 4 en 5 worden we verwend met een heerlijk soepje dat we meenemen naar de afslag van hole 6, want al een paar holes achter elkaar krijgen we het gevoel dat de opvolgende flight ons in de nek hijgt. Dat is niet echt zo, want zij maken ons duidelijk dat we vooral moeten genieten van de baan én ook zij zien dat wij steeds moeten wachten en dus niet kunnen doorspelen. Tijdens de eerste negen holes is het spel van mijn flightgenoten een stuk beter dan dat van mij. Na negen holes staat er weliswaar twee keer par op mijn scorekaart, maar er staan ook drie strepen en een dubbel bogey op met als resultaat 13 punten. Sonja, mijn marker eindigt met 18 punten. Gelukkig geniet ik van het spel en de gezelligheid van mijn flightgenoten…… En zo troost ik mijzelf met mijn minder goede spel.

Wederom worden we verrast. Nu met een dame die ons voorziet van een glaasje vers fruit. Een mooi moment om mijn mindset te veranderen, denk ik bij mezelf. Om vandaag boven de 30 punten te kunnen eindigen zal ik toch heel wat beter moeten spelen. En dat blijkt aardig te lukken, want ik begin al meteen met par op hole 10 en 11. Op hole 14 en 17 kom ik zelfs met een birdie van de green. Uiteindelijk kom ik dan met bruto 89 slagen oftewel 36 stablefordpunten binnen.

Op het grasveld staan nog een aantal NVGJ-ers na te praten. Op gepaste afstand van elkaar We worden opnieuw voorzien van iets lekkers. Halverwege de tweede negen lagen al prikkers met gezonde snacks voor ons klaar, nu bakken vrijwilligers warme snacks en brengen het bestelde drankje. Terwijl Sonja haar score intoetst bij Golf.nl, worstel ik met internetverbinding op mijn onlangs aangeschafte telefoon. Geeft niet zegt René Brouwer die nog snel de uitslagen in ‘het systeem’ toetst zodat zijn vrijwilligerswerk er voor vandaag ook op zit. Bij Hanny en Lia wil het

invullen schijnbaar ook nog niet zo vlotten want Lia zit nog niet in het GOLF.nl systeem. Maar ook dat komt vast nog goed.

Ik beloof Sonja om eenmaal thuis gekomen mijn scorekaart in te voeren zodat zij deze kan goedkeuren. En ja, zo gezegd zo gedaan. Dacht ik. Eenmaal thuis, ruim twee uur na vertrek van Golfclub Emmeloord, lukt het wel en vul ik mijn score in bij GOLF.nl. Dat blijkt niet helemaal goed te gaan. Bij het invullen zie ik niet het totaal aantal slagen of het aantal punten. Onwetend van de fout ingevulde score stuur ik de kaart in en krijg prompt een berichtje van Sonja dat zij deze niet kan goedkeuren. Een zoektocht naar een herstelmogelijkheid volgt, maar we kunnen niet vinden hoe een fout ingevulde kaart te veranderen. Uiteindelijk, na wat proberen zijn we er uit. Nadat Sonja de kaart officieel afkeurt, kan ik de scores wél veranderen. Vervolgens ‘check dubbelcheck‘….en versturen. Al snel krijg ik bericht van Sonja: nu is het wel oké! Kaart is goedgekeurd en ik heb wéér iets geleerd.

Flightgenoten, wedstrijdcommissie én natuurlijk vrijwilligers en bestuur van Golfclub Emmeloord: BEDANKT!

Heel eerlijk gezegd had ik mijzelf meer kans op de winst gegeven op het tweede deel van het rondje Flevoland, maandag in mijn achtertuin. Maar gestuwd door Lex Hiemstra, Charles Taylor en Ger laan, die en passant op de 15e hole ook nog te horen kreeg dat zijn broer Ridder was geworden, lukte het mij om met 20 punten op de eerste 9 en 16 op de tweede uit te komen op 36 punten.

Als ik her en der geen klachten en pijntjes had gehad hadden het er zelfs 41 kunnen zijn. Maar alle gekheid op een stokje. Een prachtige dag op een leuke baan waar wij al eens eerder speelden en die toch verrassend afwisselend is. Wij lieten ons niet als makke schapen van de baan af slaan. Overigens blijft het leuk om tussen deze beestjes door te spelen. 

De zelfgemaakte spiezen gingen er zowel onderweg als na 9 holes goed in en als u de fraaie foto’s heeft gezien van Ruud en anderen, dan weet u dat het goede weer voor alles zorg heeft gedragen. Marijke proficiat met de fraaie eerste plaats in de A, helaas ging ik maar 1 tiende naar beneden en sta nu op 19.7, maar ik kom er aan. Ik waarschuw maar vast. Henri sterkte met de blessure en een huishoudelijke mededeling voor maandag. Bijna alles is geregeld op Dronten, alleen de driving range is verderop bij de openbare golfbaan, ongeveer 500 meter lopen. Maar Milanda en ik zullen iedereen met open armen ontvangen en wie weet drinken we nog een glas na afloop op het terras.

Andy Houtkamp

Uitstekende omstandigheden — zonnetje, weinig wind — en veel slagen méé, zorgden ervoor dat er voor NVGJ begrippen erg goed werd gescoord op de afwisselende baan van Golfclub Emmeloord. Van de 25 NVGJ’ers die de wedstrijd uitliepen scoorden er vijftien 30 punten of meer. Dat is wel eens anders.
In de A -categorie ging Marijke Brouwers er met 36 punten met de eerste plek en de bonuspunten vandoor. Leo van de Ruit werd tweede met 33 punten.
In B scoorden Andy Houtkamp en Ruud Taal beiden 36 punten, maar krijgt Andy de eerst plek vanwege de veel lagere playing handicap. In B waren er ook twee spelers met 35 punten. Drankjes, hapjes, punten — het was een mooie dag.
 Uitslag   A                                 plhc      stbf
 
1. Marijke Brouwer                     17         36
2. Leo van de Ruit                       17        33
3. Louis Westhof                         11         32
4. Charles Taylor                         19        32
5. Bert van der Toorn                  19        32
6. Jeroen van Leeuwen                18        31
7. Hans Terol                               18        30
8. Eric Korver                              16        29
9. Martijn Paehlig                         8         28
10. Pim Donkersloot                     19        27
11. Hans van Sunder                     16       22
12. Christiaan Scheen                   18       NR
 
B 
 
1. Andy Houtkamp                       23       36
2. Ruud Taal                                30        36
3. Hannie Verhoeven                    30       35
4. Michiel van Kleef                     31       35
5. Sonja van de Rhoer                  20       33
6. Ger Laan                                  26       33
7. René Brouwer                           28       32
8. Willem van den Elskamp            33      31
9. Madelon Barenbrug                   31       29
10. Ragnar Niemeijer                    34       29
11. Paul Boehlé                             29       28
12. Jan van Galen                          22      26
13. Lex Hiemstra                           27      26
14. William Wollring                      25        7