Dekker vs Mulder 2 up

Golfers moeten in Nederland halve meteorologen zijn. Weersverwachtingen van het KNMI en websites als Weeronline zijn even betrouwbaar als Chat GPT. Wie zijn matchplaywedstrijd laat afhangen van de vooruitzichten die de avond ervoor op het NOS-Journaal verschijnen, zou afgelopen vrijdag een prachtige golfmiddag aan zijn neus voorbij hebben zien gegaan. John en ondergetekende, beiden op leeftijd plus aantal golfjaren, neigden sterk naar uitstel van onze partij. Het zou gaan regenen en ‘s avonds bliksemen en donderen. Wie schetst mijn verbazing toen ik vlak na het telefoontje van John waarin hij aangaf de match een weekje uit te willen stellen op de website zag dat van regen die middag geen sprake zou zijn.

Dus alsnog naar Delfland getogen waar een overvolle parkeerplaats aangaf dat meer enthousiastelingen op het laatste moment hadden besloten hun geluk te beproeven. Onder het motto ‘de thuisblijvers hebben altijd ongelijk’ sloegen we af en na negen holes konden we feitelijk opnieuw beginnen, want op de tiende hole was het ‘all square’.

Verontrustend was echter dat mijn putter het liet afweten. Als volleerd matchplayspeler sprak John mij ‘bemoedigend’ toe. ‘Heb je soms de yips’. Na veertien holes sloeg het noodlot toe. Opgejaagd door twee snotneuzen die bleven duwen besloot ik de hole over een hoek van een waterpartij af te snijden. Mijn houten vijf zat er ‘prachtig’ op zo constateerden we beiden. Maar net een half metertje te laag en dus tegen het beschot van de vijver. Een down met nog drie holes te gaan.

De volgende par drie verliep zo mogelijk nog dramatischer. Twee ballen in het water. Twee down, dormie. Maar zie op hole 17 een wonderputt. Voor par. Nu de putter zijn haperingen had beëindigd nam de driver het stokje over. Op hole 18 afslag in de plons. De moed, de hole en de partij zakten mij in de schoenen.

Maar zo somber als de partij eindigde voor mij, zo bijzonder, onderhoudend en openhartig waren de borrel en het diner. Van klassieke auto’s en oude Puchjes tot de carrières van onze kinderen, van de manier waarop John de studio van zijn vader moest overnemen tot de mediation praktijk van mijn echtgenote, nagenoeg alle aspecten van ons gezins- en zakelijk leven passeerden de revue. De voorspelde bliksem, donder en plensbuien schudden ons wakker uit de stroom van persoonlijke verhalen.

Al met al ben ik jaloers op de volgende tegenstander van John, volgens het schema Gerald. Wij laten er evenwel geen gras over groeien en gaan binnenkort op mijn baan, Rozenstein, onze eigen matchplay competitie voortzetten. John verheugt zich nu al op het diner aldaar, dat net als dat op Delfland voor rekening is van de gastheer.

Taco Mulder