Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
27.10.2023
Die Elaine, wat een geweldige afsluiting van haar verslag van de eerste wedstrijddag om de Nations Cup: “En morgen, gaan we er natuurlijk weer voor. De Belgen, de Fransen en misschien ook nog de Zwitsers, we kunnen ze hebben. Hoe dat gaat uitpakken horen jullie morgen weer van ons.” Het ging zoals het bijna altijd gaat bij dit soort wedstrijden, we winnen de titel van het gezelligste team, maar eindigen steevast in de onderste regionen als het om het sportieve deel van dit evenement gaat. Jawel hoor opnieuw laatste. Niks Spanje, België of Zwitserland achter laten, LAATSTE. Dieper kunnen we gelukkig niet zakken. Het is om moedeloos van te worden, je kunt je zelfs afvragen of we hier nog wel thuis horen. Het wordt waarschijnlijk sowieso lastig om een nieuw team te formeren als illustere leden al Madelon en Peter ons al ontvallen. Beiden wilden vanmiddag hun clubs in het water gooien en onmiddellijk stoppen met golf. Elaine en Hannie stond het huilen ook nader dan het lachen. Nagelbijtend stonden ze na afloop van de finale ronde in de lobby van het clubhuis voor het scorebord te kijken hoe een van de Italiaanse officials de standen bijwerkte. ‘Zouden we dan toch nog?” De vraag stellen is hem beantwoorden, uiteraard zouden niet alsnog de dans ontspringen en de schrijver dezes de gang naar Canossa besparen. De gifbeker moet leeg. Ook die van Ger en René, want die bakten er ook niet veel van. Aardige jongens je kunt er een fijne borrel mee drinken en als het op dansen aankomt staat Ger vooraan, maar verder…. Ze laten het graag bij ons adagium ‘elkaar een leuke dag bezorgen’. Scoren met het mes russen de tanden in een landenwedstrijd hoort daar niet bij. Koning Willy moet niet denken dat ze zich voor hem gaan uitsloven.
Is er dan helemaal niets leuks te melden uit deze prachtige regio aan de boorden van het Gardameer? Jawel, Helene en Friso fungeerden als duo op de baan zeer naar behoren met degelijke scores en Pamela deed het met Fred zelfs nog ietsje beter. Maar de enige prijs die het NVGJ-team in de wacht wist te slepen was die voor de fantastische neary van Pamela op een par 3 over het water. De 0.57 cm was niet te toppen, de birdie had zomaar een hole in one kunnen zijn. Want laten we eerlijk zijn wat is nu 0,57 cm? De spelvorm over beide dagen was anders dan anders. De scramble op de eerste dag werd gevolgd door vierbal best bal, allebei strokeplay. Dit format zijn we bij de Nations Cuo nog niet eerder tegengekomen. Het was even wennen maar erg leuk om vaste duo’s de baan in te gaan.
Wat nog vermeldenswaard is, is dat Ger en René de eer te beurt viel om met Spaanse teamlid Jesus Pastor Camacho te spelen, jawel die ouwe rakker van Getafe, die in een grijs verleden in Nou Camp nog gespeeld heeft tegen Barcelona met Johan Cruyff en Johan Neeskens. Dezelfde Jesus draaide de eerste dag op de driving range als een volleerde golfleraar om Pamela heen om aan de hand van videootjes te laten zien hoe ze haar swing moest aanpassen. De Nederlandse mannen leurde hij geen blik waardig. Wat de Nations Cup verder bijzonder maakte was de deelname van maar liefst 11 landen. Om dan als laatste te eindigen moet je wel sterk in je schoenen staan. Gelukkig heeft het team de beste captain aller tijden. Waar zouden we zijn zonder Madelon? Ze mag dan wel gestopt zijn met golf en de clubs in het Gardameer hebben achtergelaten, de kans is groot dat ze nog wel op dat besluit terugkomt. Een fraaie trui van het topmerk Chervo, die de golfbaan zijn naam heeft gegeven, werd haar deel, met lieve dankwoorden uitgereikt door Helène.
Op de laatste avond met de weer veel te lang durende officiële prijsuitreiking liet ons team zich nog eens nadrukkelijk van de beste kant zien als stemmingmaker par excellence. Elke avond kregen de oranjeklanten de zaal mee, nooit eerder bij dit evenement werd er zo uitbundig gevierd. De muziekmakers kregen terecht open doekjes. En de grote man van de Italianen, de alleraardigste Paolo Pacciana, constateerde met veel voldoening dat Nederland weliswaar niet het beste maar zeker het gezelligste team heeft. De goede man heeft gelijk en na dat te hebben vastgesteld kan de slotsom niet anders zijn dan; de volgende keer zijn we er graag weer bij, we mogen gewoon niet ontbreken want anders is er voor de anderen geen flikker meer aan. De winnaars van de Nations Cup - natuurlijk weer de Duitsers - zijn het er ook helemaal mee eens.
Nog even voor de goede orde, onze captain maakte melding van het feit dat de European Masters for Golfplaying Journalists (EMGJ) 2024 wordt gespeeld op baan van Royal Obidos even ten noordoosten van Lissabon. Daar laten we weer onze tanden zien.
Ons lid John Dekker was afgelopen week op bezoek bij onze gewaardeerde sponsor Heleen Sonnenberg om wat flessen op te halen voor onze vereniging. Heleen zit niet stil in ieder geval. Onder de naam Chateau Sonnenberg (opgericht 2021) importeert ze wijn, ze verkoopt damesmode en samen met haar man Paul bestiert ze ook nog een makelaardij. En dat allemaal sinds 2019 in Den Haag. Onder de paraplu van Weduwe Joustra verzorgde Heleen, die de NVGJ nog altijd een warm hart toedraagt, jarenlang het Kostertje. Kijk ook eens op haar website!
Surprise ... We gaan naar Spanje en je partner mag mee! Vier dagen, vijf sterren-hotel in Denia aan de 27-holes golfbaan van La Sella met alles erop en eraan. Lang weekend genieten van deze luxe golfvakantie. Drie rondes op twee schitterende banen, La Sella en La Galiana. Ontbijt en diner, de laatste inclusief drankjes. Vervoer in Spanje is geregeld. Vliegen vanaf drie luchthavens in Nederland en je neemt gemakkelijk je eigen golfclubs mee. Alleen nog even Christa bellen of mailen dat je graag mee gaat. En of je alleen gaat of met je partner. Zo je wil regelt Fairway Golftravel ook je vliegtickets. Al is de locatie nu bekend, het blijft een surprise-reis want er staat je een aangename verrassing te wachten. Van vrijdag 21 t/m maandag 24 november is de NVGJ in Spanje voor een vierdaags verblijf op het Denia Marriot la Sella golfresort, gelegen tussen Valencia en Alicante. Het 5-sterren hotel biedt alle denkbare luxe en ontspanning. De hele dag gegolfd, kun je daarna chillen in de spa met sauna, stoombad of jacuzzi. Er is ook een beautycenter met verschillende schoonheidsbehandelingen. Anders neem je samen met je flightgenoten een drankje in het clubhuis of in een van de bars in het golfhotel. Bij het diner zijn de drankjes inbegrepen. De kamers van Denia Marriot zijn echt ruim en smaakvol ingericht met terras en voorzien van satelliet-tv. Stel dat er in het weekend een golfwedstrijd is. Golfen doen wij zelf op twee banen; de eigen la Sella golfbaan en de schitterende tourbaan La Galiana op een klein uurtje rijden van het hotel. Vervoer is geregeld. La Sella is een uitdagende baan, mede ontworpen door Jose Maria Olazabal. Het is een volgroeide baan (1991) van gemiddelde lengte, licht glooiend en bosrijk. De fairways worden omringd door sinaasappel- en pijnbomen met een imposante bergketen als achtergrond. We spelen daar zaterdag en maandag. Voor alle golfers is alvast een handtrolley geboekt. Een touringcar brengt ons zondag via de kust en door een schitterend berglandschap tot vlakbij Valencia naar La Galiana Campo de Golf (2011). La Galiana is een tourbaan, eerder gekozen tot 'best choice'. Voor de spelers zijn buggy's gereserveerd, want 'lopen is bijna niet te doen. Er is geen meter vlak', zegt Christa van Fairway Golftravel. Ze is er zelf geweest. Ook het Marriot hotel bij Denia (10 minuutjes met de auto) kent ze goed: ,,Echt perfect.'' De recensies op booking.com zijn eveneens lovend; eindcijfer 9.0. Wil je mee, wat moet je doen? Bel Christa om je aan te melden of stel je vragen. Stuur vervolgens ter bevestiging een e-mail met je wensen en of het reisbureau ook je vlucht moet regelen. Zo ja, vanaf welk vliegveld. De richtprijzen (laatste kolom), aankomst- en vertrektijden staan op de flyer. De bijzondere 4-daagse NVGJ-surprisereis is uit te breiden naar een langer of aangepast verblijf verblijf en met eigen vervoer. Op basis van je wensen maakt Fairway Golftravel een offerte. Oh ja, denk ook even aan een passende reisverzekering. Kan trouwens ook via Christa.
'Unforced errors’ in de polder Op woensdag 16 april mocht ik aantreden tegen Andy Houtkamp op zijn thuisbaan Dronten (zijn homecourse, maar in dit geval wel heel letterlijk want Andy woont aan de baan). We waren beiden nog moe van de afgelopen sportzondag met de Formule 1 in Bahrein, de marathon van Rotterdam én die van Parijs, de wielerklassieker Parijs-Roubaix en als ultieme finale de Masters in Augusta. Een latertje dus. Onder toeziend oog van Milanda Koopman, vrouw van maar nog belangrijker: gewaardeerd sponsor van de NVGJ, gingen we zonder al te veel voorbereidingen de baan in. Ik kreeg door mijn veel hogere handicap 6 slagen extra en die gingen we later terugzien. Het wedstrijdverloop is voor diegene die er niet bij was, niet erg interessant, maar dat ik op hole 1 na slag 1 mijn bal in het grasveld niet kon vinden was een ‘major setback’ (met name voor mijn humeur). Desondanks stond ik bij de turn 2 up. Speelde ik dan veel beter dan Andy? Welnee, maar ik maakte nauwelijks fouten terwijl Andy, die sowieso aanvallender speelt, een stuk of wat ballen net in de struiken sloeg en daarmee punten verloor. Dat zijn, in tennistermen, ‘unforced errors’. Ik heb die term nooit begrepen want fouten zijn toch altijd ‘onnodig’? Nou ja, uiteindelijk was het na hole 14 voor mij 6 up, 4 to go. En die 6 punten was precies het verschil na handicapverrekening….trek zelf uw conclusie. Bij de nazit met Milanda en Andy nog gefilosofeerd over de vraag waarom het lijkt alsof ‘charity’ toernooien tegenwoordig minder makkelijk bezocht lijken en natuurlijk wat sterke verhalen opgedist over de vele buitenlandse sport en marketing-tripjes van ons beiden (en over markante mensen uit ons verleden, zoals de handige ritselaar Harry de Haas, de bordenkoning van Amstelveen). De Golfresidentie Dronten wordt overigens het toneel van de Open NK voor journalisten in juni en voor die tijd komt er nog een interview met Milanda de sponsor van die wedstrijd. En uiteraard ga ik ook dan weer proberen van Andy te winnen….met of zonder onnodige fouten!
Op het programma stond de matchplay wedstrijd tussen Harald Taylor en Jan van Galen op de Amsteldijkse Golfbaan. Geen harde wind of regen, no excuses derhalve op een slechte openingsscore. Ziehier, Jan kwam als een hazewindhond uit de startblokken en stond binnen no time 2 up. De Amsteldijkse lag er schitterend bij op deze qua weer, rustige dag. Dus de mouwen even opgestroopt en in de handjes gekwat, resulterend in een kleine wederopstanding van Taylor en een gelijke stand na 9 holes. De tweede 9 begonnen spannend, er werd nek aan nek maar fair gestreden. Na een sterke tussensprint was het echter op de 15-de hole 3 up met 3 te gaan voor Taylor. Nadat Jan de 16-de hole in winst had omgezet en de eindsprint had ingezet, werd het opnieuw spannend. Op de 17-de had Jan de kans om opnieuw de hole te winnen. Echter z'n putt raakte de rand van de hole, maar viel er niet in. End of game, 2 up, one to go voor Taylor. Uiteraard toch nog even de 18de gespeeld. De druk was er duidelijk af bij Jan, want hij sloeg daar een birdie. Chapeau Jan, karakter!
Wat een avond! Wat een avond! Fred die ging slapen, Martijn die zes holes miste, en de rest van ons schreeuwend naar de tv terwijl Rory eindelijk dat jasje pakte. Tranen, gifjes, slapeloosheid. En een groepsapp die geschiedenis schreef.
Op de NVGJ-website schitteren voortaan sterren bij de leden – symbool voor hun gewonnen Orders of Merit. En jawel, Henri van der Steen voert het klassement aan met zeven sterren. Bayern München zou jaloers zijn. Ook Anna van Lennep – Bakker schittert met vier Zeeuwse sterren. Sternenparade? Absoluut.