Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
26.02.2024
De auto's reden in een onafgebroken stroom onder ons door, afgelopen 14 december. Voor een interview in Golfers Magazine besloten we elkaar, om tijdtechnische redenen mijnerzijds, halfweg te treffen dus daar zaten we, boven de snelweg A4 in de richting van Schiphol, de plek waar Van Driel de voorbije jaren talloze keren kwam.
Vandaag nam Van Driel één afslag eerder en zou hij na ons gesprek in datzelfde restaurant zijn boekhouding nog even doen, hij liet een pak bonnetjes zien waar je u tegen zegt. Daarna was het echter tijd voor een korte, maar wel welverdiende vakantie na een turbulent jaar.
Slecht was het niet geweest, niet écht in elk geval, maar het was ook niet goed genoeg. Immers, je gaat niet voor je lol naar Qualifying School, een reisje waar hij, door als 134ste op de order of merit te eindigen, toe veroordeeld was.
Daar op School lukte echter wat in de toernooien eerder dat jaar veel te vaak niet lukte. Pieken op het juiste moment, doen wat je moet doen, spelen voor je leven. Figuurlijk dan, maar wel letterlijk spelen voor je voortbestaan als golfer. Wat moet je immers als 34-jarige met een hypotheek, vrouw en kind als je nauwelijks speelrechten hebt? Van Driel wist wat hem te doen stond en voerde de opdracht haast klinisch uit. Vierde werd hij in Spanje, zijn speelrecht voor 2024 zeker.
De start van het nieuwe seizoen, al in 2023, was goed. Twee keer speelde hij zich naar een plek bij de beste tien. Het legde een goede basis onder zijn seizoen, 'maar', zo zei hij daar boven die snelweg, 'hiermee ben ik er nog lang niet en ik wil vooral niet weer het hele jaar moeten knokken voor mijn speelrecht. Ik hoop dat ik mijn kaart voor volgend jaar eerder veilig weet te stellen.'
En toen werd het 25 februari 2024, de zondag van het Magical Kenya Open, en werd alles anders.
Na een toernooi dat hij niet leek te kunnen verliezen, na een slotdag die hij speelde met de air van een ervaren winnaar, stelde hij zijn kaart niet alleen razendsnel veilig, hij deed waar veel spelers hun hele loopbaan achteraan zitten maar nooit bereiken. Winnen op de DP World Tour. Hij verbeterde zijn categorie tot die van de winnaars en weet zeker dat hij de rest van het jaar en de komende twee jaar alle toernooien kan spelen die hij wil.
Darius van Driel volgde al die jaren zijn eigen pad, deed wat hij dacht dat goed voor hem was en bekroonde die keuzes en inspanningen met een zege op het hoogste niveau.
Kaart veilig, toekomst veilig.
En dan is 2024 feitelijk nog maar nauwelijks begonnen ook.
Het leven kan soms bijzondere wendingen nemen. Op de dag dat Leo ons ontviel, kreeg mijn leven een nieuwe toekomst. Op 15 april deed ik op eigen verzoek een cardio test bij de huisarts. Deze test doorstond ik verre van met verve en resulteerde in een onmiddellijke ziekenhuisopname in Gronau. De onderzoeken in het ziekenhuis duurden helaas paar dagen, waardoor ik uiteindelijk, vrijdagmorgen een hartkatheterisatie onderging. Fred Veldman en ik hadden al berichtjes gewisseld in de trant van “nog drie dagen en dan ben je weer het heertje" en kan je weer golfen maar niets bleek minder waar. Na afloop stond de ambulance klaar die mij met spoed en begeleiding verplaatste naar de Schüchtermann Kliniek voor een spoedoperatie. Die kliniek is gelukkig een van de beste in Duitsland maar bevindt zich in het Teutenburgerwald, niet echt naast de deur. Om 18.00 uur werd ik wakker met twee omleidingen en overal pijn. Nu anderhalve week later, bevind ik mij in de Reha, in dezelfde kliniek waar ik een revalidatieprogramma van drie weken volg. Veel cardio fietsen, fysio, massages, ademtherapie, gezond eten en lezingen over vet in bloed. Mijn hart is nu weer tiptop, alleen laat de conditie nog ernstig te wensen over. Lang verhaal kort geschreven: na de operatie mag ik zes weken niets tillen of iets doen wat het borstbeen te zwaar belast en na drie maanden mag ik weer over sport nadenken. Kortom na de Spelen hoop ik weer terug te zijn op de Golfbaan Wat een fijne club! Een dag na de operatie hing Pim aan de lijn om mij op te beuren, van het bestuur en Weco kwam een bos bloemen en van diverse leden stroomden de berichten binnen. Heel veel dank, De NVGJ is een warm bad. Ich komme wieder. Het allerbeste, Frank
Huh?! Wat is dit nou? Is die wedstrijd nu al gespeeld dan? Op de redactie keken we elkaar even vreemd aan toen er een mail binnenkwam van ons gewaardeerde lid Onno Hansum. Zijn matchplayverslag kon het nog niet zijn. En er stond toch echt De Haenen. Maar was, correctie, is die wedstrijd niet pas vrijdag 3 mei?
Elaine neemt een matchplay wedstrijd altijd buitengewoon serieus, met strategische speelplannen en tactische varianten, voor als die niet blijken te werken. Bovendien avonden niet drinken, maaltijden met sportvoeding en natuurlijk geen seks voor de wedstrijd. In het begin leek dat allemaal nog niet zo te helpen. Tot de turn ging het gelijk op..
Aanstaande vrijdag spelen we op de prachtige golfbaan De Haenen in Teteringen. Een dorpje strak tegen Breda aan. Een golfronde over De Haenen voert door de vier verschillende sferen, die deze baan zo uniek maken. Van de bloeiende roughs van de wetlands en het grasgebied komt u in het parkgedeelte met de twee grote vijvers en de vele rododendrons en azalea’s. Vervolgens komt u in het historische bosgedeelte. Vanaf hole 13 wordt het terrein sterk glooiend met een prachtig gebied van heide en zandverstuivingen.