Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
27.10.2023
Waar social media kanalen, en in iets mindere mate mail, de emoties vrijwel zonder filter doorsturen, hebben de extra handelingen om jezelf te uiten, een remmende werking. Of de onvrede is al verdwenen óf de aandrang om de vraag te stellen is al afgenomen als je eindelijk alle bovengenoemde stappen hebt doorlopen.
Soms echter ligt er toch een brief op mijn bureau en misschien wel door de wetenschap wat er allemaal gedaan is om tot daar te geraken, neem ik er altijd even wat meer de tijd voor. Zo ook bij het exemplaar dat ik een tijdje terug ontving en waarvan ik de eerste alinea maar even deel.
Geachte heer Paehlig,
Hoewel ik Golfers Magazine altijd met veel plezier lees, moet me toch wat
van het hart. De reisverhalen die u en uw collega’s schrijven, zijn vrijwel
zonder uitzondering lyrisch over de bezochte bestemming.
Dat gelooft u toch zelf niet?’
Het was dat er geen retouradres bij zat, anders had ik direct geantwoord dat ik het wel degelijk geloofde. En hoewel ik er enkele voorbeelden bij zou hebben gezet, zou het antwoord niet lang zijn ook.
Waarom ik het wél geloof? Ik denk dat iedereen die wel eens een golfreis boekt bij gekende golftouroperators zal onderschrijven dat er nu eenmaal geen rommel wordt aangeboden. Ik ben het in elk geval nog niet tegengekomen. Ze zouden wel gek zijn om bestemmingen in het pakket op te nemen waar hun klanten met aan zekerheid grenzende waarschijnlijk ontevreden vandaan zouden komen. Niet alleen zou het slechte reclame zijn, het zou ook extra werk betekenen voor de afdeling klantenservice om recht te breien wat krom is. Daarbij: stuur een klant één keer naar een slecht resort en je bent niet alleen die klant kwijt, in het klachten by click tijdperk heb je zo een slechte review aan je digitale broek. En zie daar maar eens van af te komen.
Al zou ik de briefschrijver wel een béétje tegemoet willen komen. Natuurlijk kun je de pech hebben om een kamer naast de lift te krijgen, kan de ober zijn dag niet hebben en daardoor wat onvriendelijk zijn, en de flight vóór je langzaam, maar is een bestemming daarmee ook niet goed? Ik denk niet dat iemand dat durft te beweren. Wat wel zo is dat niet ieder resort vijfsterrenplus is. Een Costa Navarino is van andere orde dan de Corfu Golf Club. PGA Catalunya (Camiral Golf moet je tegenwoordig zeggen) is een klasse beter dan Emporda Golf. Saint Omer van ander niveau dan Royal Mougins. Stuk voor stuk goed, maar niet hetzelfde. Hoe kan het ook anders? Of je voor een bescheiden 150 euro een paar dagen Frankrijk of voor 1500 euro een weekje in een Grieks lustoord boekt, maakt nogal een verschil. Alle waar naar zijn geld zeggen ze dan. Al durf ik ondanks die prijsverschillen nog één ding met zekerheid te zeggen: waar je ook uitkomt, het is overal genieten. Je bent op golfvakantie!
Op initiatief van onze zeer gewaardeerde sponsor Eric Venghaus wilde de NVGJ afgelopen zomer een Charity Event organiseren op de Haarlemmermeersche Golfclub. Het goede doel was de Stichting Sintvoorieder1, een organisatie die zich inzet om ook kinderen die leven in verborgen armoede een cadeautje met Sinterklaas te geven. Dat toernooi ging om organisatorische redenen niet door. Maar er is goed nieuws! Op 20 mei 2025 zal het evenement plaatsvinden op golfbaan De Hoge Dijk. Zij zijn super enthousiast en ontvangen ons graag tegen mooie condities. Wanneer de nieuwe flyer klaar is zal die ook op onze site te zien zijn. Afgelopen week stond er over de Stichting een mooi stuk in De Telegraaf. De oprichter van de Stichting, Esther Blom kreeg tijdens een gala-avond in Den Haag uit handen van burgemeester Van Zanen een welverdiend lintje. Het artikel gaat hierbij. De organisatie verheugt zich op een mooi toernooi met uiteindelijk een mooi bedrag voor de Stichting! De organisatie
Drie keer maakte ons helaas ontvallen lid Leo van de Ruit een Golfscheurkalender. Uitgeverij Edicola vroeg Anton Kuijntjes om die rol over te nemen. Ons gewaardeerde NVGJ-lid twijfelde, maar ging uiteindelijk aan de slag. Het resultaat ligt nu op de toonbank van diverse boekwinkels. Anton kreeg medewerking van een team van ervaren Golf Pro Teachers en redacteuren van het grootste golfmagazine van Nederland. Maar liefst 365 dagen vol waardevolle tips, inspirerende quotes, handige instructies, baanadvies, anekdotes en nog veel meer. Zo begin je iedere dag met nieuwe inzichten en inspiratie voor jouw spel. Een echte ‘hole-in-one’ voor iedereen die de sport in al zijn facetten wil ontdekken! Zo laat Edicola tenminste weten. De Golfscheurkalender is onder meer HIER te bestellen.
Het is nu nog een groen, groen knollenland, met regenplassen waarin eenden stoeien en bulldozers aarden wallen verschuiven. Maar na vele jaren politiek soebatten krijgt de nieuwe golfbaan The Fox in Venlo langzaam contouren. De 18-holes baan, in de schaduw van het markante witte kantoorgebouw langs de A73, ligt in het 220 hectare groengebied van het voormalige Floriadeterrein. Je loopt er letterlijk in een zee van ruimte. De golfcourse meet straks 6,5 kilometer en krijgt 72 slagen mee. Het project wordt uitgevoerd door Jacques Solberg en Arno van Tricht. De eerste deed een soortgelijke klus bij The Duke, de tweede bij de Dutch. Solberg: ‘Maastricht heeft de International, Heerlen heeft Hoenshuis, Sittard gaat naar Susteren, Roermond heeft De Herkenbosche en Weert Crossmoor. Venlo (105.000 inw) was de enige grote stad in Limburg zonder golfbaan. Dus het werd tijd.’ Deze week mocht ik er gelaarsd en gepluud, samen met een golfmaatje alvast een kijkje nemen. Conclusie: Een baan met zéér brede fairways, uitdagende waterplassen, afgewisseld met greens in mooie bosschages. Er moet nog veel gebeuren, zowel in de baan als bij het clubhuis (de voormalige Annahoeve), maar Solberg hoopt komende zomer de eerste gasten te kunnen ontvangen. O ja, en Hans Terol mag hem bellen zodat de NVGJ in het seizoen 2026 (als alle boompjes en planten op scheut zijn) zelf The Fox kan testen.
Daar zaten we dan. Op een stoeltje aan de achttiende green van de Royal Obidos. Elkaar hoopvol aankijkend. Zouden we op deze tweede dag van het EMGJ nog een sprongetje naar boven kunnen maken? Zou het mogelijk zijn om in die top 5 te komen? Het veld van het EMGJ was nog nooit zo sterk bezet. Er waren nog nooit zoveel landen (zei men). En ja, de banen waren nog nooit zo moeilijk geprepareerd als deze week. Voor jullie info: de greens van Royal Obidos deden 12,3 op de stimpmeter. Dat is een beetje vergelijkbaar met wanneer je thuis op de tegels in je keuken een putt probeert te maken. Het is aanraken en daar gaan ze dan. Dat het iets was waar niet alleen wij als Nederlanders last van hadden, zo bleek wel weer. Want er werd steen en been geklaagd. Of nou ja, geklaagd is misschien niet het goede woord. We realiseerden ons vooral allemaal dat we er geen klote van kunnen.
De Praia D'El Rey Golf Course was na twee oefendagen het décor van de eerste échte krachtmeting tussen de twaalf landen tijdens het EMGJ 2024. Nederland staat na die eerste dag op een verdienstelijke zesde plaats, al had er meer in gezeten zo vonden de deelnemers unaniem. Hoogtepunten: de beste score van de dag van álle golfers voor Stef Swagers (+5) en een fraaie eagle (+2 birdies) voor Hélène Wiesenhaan.
Het dreamteam van de NVGJ, kort voor het begin van de EMGJ in Portugal. Let's do it! Lees de verslagen en bekijk de mooie foto's. Regen en wind in Nederland, (ondergaande) zon in Portugal.