Donkersloot - De Jong 5&4

Bij uitzondering schrijft nu de winnaar een paar regels. Een verzoek van Annette, mijn oud-collega bij De Telegraaf. Op de Zaanse Golf Club, de homecourse van Annette afgesproken. Een prachtige baan, midden in de polderlandse natuur, en toch maar 20 minuten rijden van mijn huis in hartje Jordaan.
Deze club heeft het meeste water van alle golfbanen in Nederland. Er zijn eilandjes, slootjes, een groot meer en natuurlijk veel groen. Bijzonder is dat je op vijf holes afslaat van een heuse Hollandse dijk met weids uitzicht over het land waar Dik Trom (wie kent 'm nog) jaloers op zou zijn. Ideaal dus om buitenlanders mee naartoe te nemen voor een rondje onvervalst Hollands golf. En ook lekker Hollands: na vieren in de lente en zomer nog te betalen ook. Voor een twilight rondje van 18 holes betaal je een kleine 40 euro; kom daar maar eens om op andere banen.

Ga ik U vermoeien hoe mijn toch verrassend groot uitgevallen zege (5 & 4) op Annette tot stand kwam? Nee, want eerlijk gezegd zijn het juist die gedeelten in een matchplayverslag die ik schielijk oversla. Voor de winnaar misschien relevant, maar voor de lezer in de regel slaapverwekkend. Trouwens ook voor de verliezer die daar liever niet aan herinnerd wordt, lijkt mij zo.

Uiteraard hadden we het in de nazit over onze voormalige werkgever. Ook hoopte ik oud-collega en voormalig  NVGJ-lid Hans Woudstra aan te treffen die, zo vertelde Annette me, aan de bar zijn dagelijkse vaste stek heeft. Tegen achten, toen wij binnenkwamen, was Hans al gevlogen. Jammer, want samen met Annette hadden we nog graag wat anekdotes en avonturen van De Snor willen optekenen. Een markante man die Woudstra. Immer onberispelijk gekleed. Nog steeds vertelde Annette me. En met een slok teveel op, wat nog wel eens voorkwam, een prima zanger die galmend een heuse aria vertolkte of een klassieker van Sinatra.

Met Annette nog onze ervaringen bij De Telegraaf gedeeld, waarbij het boek van Marianne Zwagerman over het concern uitvoerig ter sprake kwam. Tip: in de ramsj bij Scheltema voor nog geen 8 eurootjes te koop. Doen, want 'Verslaafd aan drukinkt', de ondergang van de Telegraaf Media Groep, leest als een thriller, en is uitstekend geschreven. Hoe enkele bestuurders het concern tot de rand van de afgrond voerden, waarbij de krant min of meer gered werd door grootaandeelhouder (familie) Van Puijenbroek, die Talpa van John de Mol uiteindelijk buitenspel zette. Mooiste uitspraak (even losjes uit de pols) van deze Herman van Puijenbroek, toch een markante man: 'Ik handel als een agrariër: Als ik een uitstekende oogst heb (lees dividend) ben ik tevreden, en zet ik niet mijn boerderij ook nog te koop. Anderen wel." Kopen dus dat boek.