Veldman vs Van de Rhoer 6&5

Verdorie, direct de eerste bal al buiten de baan. Dat begint lekker. Maar op deze par 5 nog een dubbel bogey om de hole alsnog te delen is lekker. Kansje laten liggen Sonja. Op hole 2 (par 4) maakt ze met een prachtige par duidelijk wat haar plannen zijn, maar de birdie van haar opponent op hole 3 (par 3) gooit roet in het eten. Er knakt wat bij Sonja en ze levert de volgende 4 holes in om hole 8 vast te stellen dat het daar dan eindelijk moet gebeuren.

Per slot van rekening krijgt ze 4 slagen (op de holes 8, 9, 11 en 16) mee en het kwartje kan nog haar kant op vallen. Maar verder dan een gedeelde hole komt ze op deze lange par 4 niet. Daarbij moet worden vastgesteld dat schrijver dezes weigert om fouten te maken en een gedegen potje golf op de fairway en green legt.

Toch is het duidelijk niet de dag van Sonja waarvan we weten dat ze op alle golfbanen in Europa haar mannetje staat. Haar verklaring; lang niet gespeeld, oppassen op de kleinkinderen en dan nog dat horrorverhaal over haar Boudewijn, die behoorlijk in de lappenmand zit, intensive care perikelen achter de rug heeft en zelfs met een reddingshelikopter van Terschelling gehaald moest worden, terwijl hij samen met Sonja wilde genieten van Oerol en nu dus nogal kwakkelt. Ik zou zeggen Boudewijn, kom op, kop op, zet de schouders er weer onder. Zo’n uitstekende golfer als jij willen we ook straks tijdens onze tweedaagse op Texel graag weer zien meespelen.

Terug naar de wedstrijd, Sonja spartelt nog wat tegen en doet wat ze kan, maar kan niet verhinderen dat op hole 13 het doek valt; 6 & 5. Natuurlijk spelen we gezellig verder, genieten van de rust op de baan en de Kaffee mit Kuchen op het terras. “Wil jij even ’n stukkie tikken”, vraagt de lieverd voor ze weer in de auto stapt.” Natuurlijk schat, bij deze.

Fred