Van Weel - Van de Rhoer 5&4

Spelen tegen Peter van Weel is een cadeautje. Zo zag ik het van tevoren en zo zie ik het nog steeds, ondanks een fiks verlies. Een (zeer) goede speler, rustig en zelfverzekerd van zijn slagen, kortom heel prettig als flightgenoot. Een datum prikken was wat lastig, maar dat we uit zouden komen op zondagmiddag 2 juni jl had niet beter kunnen uitpakken.

Een temperatuur van circa 18 graden C, licht bewolkt, af en toe een zonnetje, weinig wind en… bijna niemand op één van de mooiste golfbanen van ons land: De Hoge Kleij in Leusden. Waarom staat deze baan niet in onze TopTien? Afwisselend, perfect onderhouden en zo mooi om te mogen spelen.

De dag begon goed met een appje van Lia Grooters. ‘Hoe laat spelen jullie, als het niet te vroeg is kom ik graag een kopje koffie drinken?’

Het is altijd fijn om Lia te zien en te spreken. Geheel afhankelijk van haar rollator (‘hij is heel licht hoor, ik klap hem in en gooi hem zo in de auto’), blijft ze zo positief en geïnteresseerd naar een anders doen en laten. Petje af Lia en we hopen je op De Pan weer aan te treffen.

De wedstrijd

Peter speelde van wit en kreeg 2 slagen mee. Ik zou er 29 mee krijgen, maar door de ¾ verrekening werden dit er slechts 21. Mmmm lastig dus. Een par voor Peter, betekende een bogey voor mij.

De eerste 9 holes was ik blij met mijn slechts 2 down. Peter speelt vast en heel zeker. Met 2-3 slagen op de green en 1 soms 2 putts. Een par is voor hem normaal, een bogey voor mij niet.

Na de eerste 2 holes kwam ik in mijn spel, maar ik mis gewoon lengte, waardoor de lange par 4’s en de par 5’s mijn struikelblok werden. Ook een mooie afslag op twee van de par 3’s eindigden net in een bunker en ja, dan is het klaar tegen iemand die vlak bij de pin ligt na zijn afslag.

De holes 10, 11 en 12 had ik een dipje, een persreis afgelopen week naar het wijngebied boven Madrid, rond de steden Zamora en Toro met per dag zo’n 60 wijnen proeven en drinken tijdens de lange lunches en diners, weinig slaap, veel reistijd, nekte zich.

Op hole 14 was de strijd beslecht. 5 up voor Peter. Natuurlijk hebben we de laatste holes uitgespeeld met een par op de lastige 16de hole voor mij (4 stf) en een bogey op 17 en 18. 

Hole 18

Met een biertje op een zonnig terras spraken we over Hole18 golfcourse photography, het bedrijf van Peter van Weel. Als gepassioneerd golfer en fotograaf toont hij de schoonheid van de golfbanen door zijn lens. Elk beeld vertelt een verhaal, of het nu de glooiing van de green, de steilheid van een potbunker of de sfeer in het clubhuis is. Golfcourse fotografie als kunst. 

We namen afscheid met de belofte dat Peter gauw een keertje op de Veluwse komt spelen. Peter dank je wel voor je mooie spel en vooral voor je prettige gezelschap in de baan.

Naschrift:

De matchplay verloren ( al had ik uiteindelijk 32 stf) maar de wedstrijd en het kijken naar het spel van Peter was een goede opmaat voor mijn deelname aan de World Golf Club Amateur Series op uitnodiging van Turkish Airlines die ik maandag jl  mocht spelen op de Noordwijkse Golfclub.

Ik was geheel beduusd en kan het nog niet geloven, maar ik mag als winnaar van dit toernooi (35 stf) meespelen in de grote finale op de Gloria Old en New Course. Businessclass vliegen en een week verblijf in het Gloria Serenity Hotel.