Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
15.06.2020
De eerste Duca del Cosma experience in Breukelen, met deelnemers van de NVGJ is achter de rug. Het was leuk, ontspannend én gezellig op Pebble Beach. De flight-foto hangt inmiddels — als eerste — aan de Wall of Fame naast de simulator. Wie nog twijfelt, doe het wel, zo laten de deelnemers weten. Er kan nog worden ingeschreven bij Madelon via info apenstaartje nvgj punt nl
Winnaar Andy maakte een verslagje, de foto’s zijn van Ruud Taal. Onderaan is de column te lezen van Andy over Duca del Cosma, die twee jaar geleden verscheen in Golfers Magazine.
Nepgolf?
Het is altijd een feestje om bij de familie van Wezel te komen. Zeker in dat prachtige nieuwe pand in Breukelen. Twee jaar geleden mocht ik kennis met ze maken en was toen al onder de indruk van hun kennis en kunde, maar vooral ook de gastvrijheid en het enthousiasme van Caroline is aanstekelijk en oprecht.
Toen we de uitnodiging kregen om op een simulator te komen golfen had ik duidelijk mijn bedenkingen. Een beetje op een scherm slaan en dan maar denken dat je het goed doet want je weet toch niet hoeveel tegenslag je bal krijgt onderweg. Maar op deze mooie maandagochtend toch maar de stoute golfschoenen aangetrokken, Duca de Cosma’s uiteraard. En daar stonden we in de ontvangsthal van dit fraaie pand opeens uitleg te krijgen van de man die dit moois geregeld had, Ruud Taal.
Ik zal het maar meteen verklappen, de thuisblijvers hebben ongelijk. Het is leuk,
uitdagend en net echt. Ondanks het feit dat we steeds op 1 plaats stonden kreeg Madelon het voor elkaar om een stok kwijt te raken, wordt er nog steeds gezocht naar een teetje van William en had ondergetekende de lachers op zijn hand vanwege mijn buggy met toebehoren die ik meegenomen had. Het was dus leuk, als gezegd en dat had niet alleen te maken met de overwinning die ik in mijn zak mocht steken. 15 punten na 9 holes op Pebble beach was voldoende voor de winst. Pieter Landman en Madelon volgden op 12 punten en William met 3 keer water op de 8 e hole eindigde met 11 punten.
En ik kan alleen maar grote dank uitspreken aan de familie van Wezel die het toch maar voor elkaar hebben gekregen om een failliet schoenenmerk vanaf 2013 zo op te stuwen in de vaart der volkeren dat ze zelfs Corona wisten te overleven en sterker nog, een filiaal in de VS gaan openen. Een felicitatie waard en mogelijk ook, zoals wedstrijdleider Willem van den Elskamp suggereerde, een NVGJ-reisje waard.
Ik weet dat er NVGJ’ers zijn die op de centjes moeten passen, zeker in deze voor zzp’ers dramatische tijden. Maar voor hen is er toch een mogelijkheid om de mooie Duca’s aan te schaffen. Namelijk in de outlet store in Alkmaar aan de Laat. Echt de moeite waard.
Caroline en Frank, hartelijk dank voor de golfervaring in de Duca-experience.
Andy H
De column van Andy, in 2018 verschenen in GM:
Schoenfetisjist
Zo af en toe lees of zie je iets dat vragen oproept. Ik had dat toen ik reklames zag van een mij onbekend schoenenmerk Duca del Cosma. Ze werden sponsor van het KLM open, zo lieten commercials op Ziggo golf weten. Waarom en wat zit daar achter? En zo zat ik op een mooie woensdagochtend in het pittoreske Vreeland bij de familie van Wezel, eigenaren van Duca.
Frank is al jaren actief in de schoenenhandel. Zo was en is hij nog steeds oprichter en eigenaar van Hi Tec, een wat lompe schoen voor de gewone golfer. Maar aan de Vecht gingen mijn ogen echt open. Die kistjes van Hi-Tec waar ik ooit op gegolfd heb waren schoenendozen in vergelijking tot de prachtige golfschoenen die ik daar onder ogen kreeg.
Nu moet u weten dat ik gek op dure schoenen ben, ik koop het liefst Van Bommel, maar wel in de uitverkoop, want persoonlijk vind ik 200 euro voor een paar stappers te veel geld. De schoenen die ik nu te zien kreeg deed het kwijl uit mijn mond lopen. Italiaanse, schitterend afgewerkte schoenen die je ook “gewoon” kunt gebruiken. En allemaal in Europa gefabriceerd. Maar wel tussen de 150 en 220 euro.
Frank, een zeer vitale man uit 1941, hoeft niet meer te werken. Niet vanwege zijn leeftijd en niet vanwege het geld, is mijn aanname. Maar waarom dan toch die drang om een totaal onbekend schoenenmerk op de markt te brengen en tot een succes te maken? Hij zou gefrustreerd raken als hij niet tussen schoenen zou zitten, zo zei hij. Tja, het moet je hobby maar zijn. En toch begreep ik wat hij bedoelde. Zelf heb ik een korte periode bij Nike gewerkt en weet wat het is om merkverslaafd te zijn. Datzelfde gevoel kreeg ik in die werkkamer tussen vele schoenen, en eerlijk is eerlijk, het ene paar nog mooier dan de ander.
Maar toch denk ik dan, man ga lekker genieten van je kinderen, je kleinkinderen en ontzettend vriendelijke vrouw. Nu ben je alleen maar bezig met je zorgen te maken of dat ene mooie ontwerp wel aanslaat en hoe je je mensen kunt betalen elke maand. Natuurlijk kan hij veel leuke dingen doen die de meeste stervelingen niet kunnen doen. Als je hobby Southend United is, een voetbalclubje uit de lagere regionen in Engeland en je daar heel regelmatig naar toe gaat, heb je niets te klagen. Dat doen ze ook niet, moet ik zeggen, Caroline en Frank leven een mooi leven dankzij en soms ondanks de schoenen. Op het KLM open waren ze duidelijk aanwezig. Ze zullen moeten opboksen tegen de grote merken zoals David tegen Goliath of zoals Frank het zei: Zoals de Vietcong tegen grootmacht VS. Gelukkig gebruiken zij met Duca del Cosma heel wat vredelievender wapens. Een mooie schoen.
Ons lid John Dekker was afgelopen week op bezoek bij onze gewaardeerde sponsor Heleen Sonnenberg om wat flessen op te halen voor onze vereniging. Heleen zit niet stil in ieder geval. Onder de naam Chateau Sonnenberg (opgericht 2021) importeert ze wijn, ze verkoopt damesmode en samen met haar man Paul bestiert ze ook nog een makelaardij. En dat allemaal sinds 2019 in Den Haag. Onder de paraplu van Weduwe Joustra verzorgde Heleen, die de NVGJ nog altijd een warm hart toedraagt, jarenlang het Kostertje. Kijk ook eens op haar website!
Surprise ... We gaan naar Spanje en je partner mag mee! Vier dagen, vijf sterren-hotel in Denia aan de 27-holes golfbaan van La Sella met alles erop en eraan. Lang weekend genieten van deze luxe golfvakantie. Drie rondes op twee schitterende banen, La Sella en La Galiana. Ontbijt en diner, de laatste inclusief drankjes. Vervoer in Spanje is geregeld. Vliegen vanaf drie luchthavens in Nederland en je neemt gemakkelijk je eigen golfclubs mee. Alleen nog even Christa bellen of mailen dat je graag mee gaat. En of je alleen gaat of met je partner. Zo je wil regelt Fairway Golftravel ook je vliegtickets. Al is de locatie nu bekend, het blijft een surprise-reis want er staat je een aangename verrassing te wachten. Van vrijdag 21 t/m maandag 24 november is de NVGJ in Spanje voor een vierdaags verblijf op het Denia Marriot la Sella golfresort, gelegen tussen Valencia en Alicante. Het 5-sterren hotel biedt alle denkbare luxe en ontspanning. De hele dag gegolfd, kun je daarna chillen in de spa met sauna, stoombad of jacuzzi. Er is ook een beautycenter met verschillende schoonheidsbehandelingen. Anders neem je samen met je flightgenoten een drankje in het clubhuis of in een van de bars in het golfhotel. Bij het diner zijn de drankjes inbegrepen. De kamers van Denia Marriot zijn echt ruim en smaakvol ingericht met terras en voorzien van satelliet-tv. Stel dat er in het weekend een golfwedstrijd is. Golfen doen wij zelf op twee banen; de eigen la Sella golfbaan en de schitterende tourbaan La Galiana op een klein uurtje rijden van het hotel. Vervoer is geregeld. La Sella is een uitdagende baan, mede ontworpen door Jose Maria Olazabal. Het is een volgroeide baan (1991) van gemiddelde lengte, licht glooiend en bosrijk. De fairways worden omringd door sinaasappel- en pijnbomen met een imposante bergketen als achtergrond. We spelen daar zaterdag en maandag. Voor alle golfers is alvast een handtrolley geboekt. Een touringcar brengt ons zondag via de kust en door een schitterend berglandschap tot vlakbij Valencia naar La Galiana Campo de Golf (2011). La Galiana is een tourbaan, eerder gekozen tot 'best choice'. Voor de spelers zijn buggy's gereserveerd, want 'lopen is bijna niet te doen. Er is geen meter vlak', zegt Christa van Fairway Golftravel. Ze is er zelf geweest. Ook het Marriot hotel bij Denia (10 minuutjes met de auto) kent ze goed: ,,Echt perfect.'' De recensies op booking.com zijn eveneens lovend; eindcijfer 9.0. Wil je mee, wat moet je doen? Bel Christa om je aan te melden of stel je vragen. Stuur vervolgens ter bevestiging een e-mail met je wensen en of het reisbureau ook je vlucht moet regelen. Zo ja, vanaf welk vliegveld. De richtprijzen (laatste kolom), aankomst- en vertrektijden staan op de flyer. De bijzondere 4-daagse NVGJ-surprisereis is uit te breiden naar een langer of aangepast verblijf verblijf en met eigen vervoer. Op basis van je wensen maakt Fairway Golftravel een offerte. Oh ja, denk ook even aan een passende reisverzekering. Kan trouwens ook via Christa.
'Unforced errors’ in de polder Op woensdag 16 april mocht ik aantreden tegen Andy Houtkamp op zijn thuisbaan Dronten (zijn homecourse, maar in dit geval wel heel letterlijk want Andy woont aan de baan). We waren beiden nog moe van de afgelopen sportzondag met de Formule 1 in Bahrein, de marathon van Rotterdam én die van Parijs, de wielerklassieker Parijs-Roubaix en als ultieme finale de Masters in Augusta. Een latertje dus. Onder toeziend oog van Milanda Koopman, vrouw van maar nog belangrijker: gewaardeerd sponsor van de NVGJ, gingen we zonder al te veel voorbereidingen de baan in. Ik kreeg door mijn veel hogere handicap 6 slagen extra en die gingen we later terugzien. Het wedstrijdverloop is voor diegene die er niet bij was, niet erg interessant, maar dat ik op hole 1 na slag 1 mijn bal in het grasveld niet kon vinden was een ‘major setback’ (met name voor mijn humeur). Desondanks stond ik bij de turn 2 up. Speelde ik dan veel beter dan Andy? Welnee, maar ik maakte nauwelijks fouten terwijl Andy, die sowieso aanvallender speelt, een stuk of wat ballen net in de struiken sloeg en daarmee punten verloor. Dat zijn, in tennistermen, ‘unforced errors’. Ik heb die term nooit begrepen want fouten zijn toch altijd ‘onnodig’? Nou ja, uiteindelijk was het na hole 14 voor mij 6 up, 4 to go. En die 6 punten was precies het verschil na handicapverrekening….trek zelf uw conclusie. Bij de nazit met Milanda en Andy nog gefilosofeerd over de vraag waarom het lijkt alsof ‘charity’ toernooien tegenwoordig minder makkelijk bezocht lijken en natuurlijk wat sterke verhalen opgedist over de vele buitenlandse sport en marketing-tripjes van ons beiden (en over markante mensen uit ons verleden, zoals de handige ritselaar Harry de Haas, de bordenkoning van Amstelveen). De Golfresidentie Dronten wordt overigens het toneel van de Open NK voor journalisten in juni en voor die tijd komt er nog een interview met Milanda de sponsor van die wedstrijd. En uiteraard ga ik ook dan weer proberen van Andy te winnen….met of zonder onnodige fouten!
Op het programma stond de matchplay wedstrijd tussen Harald Taylor en Jan van Galen op de Amsteldijkse Golfbaan. Geen harde wind of regen, no excuses derhalve op een slechte openingsscore. Ziehier, Jan kwam als een hazewindhond uit de startblokken en stond binnen no time 2 up. De Amsteldijkse lag er schitterend bij op deze qua weer, rustige dag. Dus de mouwen even opgestroopt en in de handjes gekwat, resulterend in een kleine wederopstanding van Taylor en een gelijke stand na 9 holes. De tweede 9 begonnen spannend, er werd nek aan nek maar fair gestreden. Na een sterke tussensprint was het echter op de 15-de hole 3 up met 3 te gaan voor Taylor. Nadat Jan de 16-de hole in winst had omgezet en de eindsprint had ingezet, werd het opnieuw spannend. Op de 17-de had Jan de kans om opnieuw de hole te winnen. Echter z'n putt raakte de rand van de hole, maar viel er niet in. End of game, 2 up, one to go voor Taylor. Uiteraard toch nog even de 18de gespeeld. De druk was er duidelijk af bij Jan, want hij sloeg daar een birdie. Chapeau Jan, karakter!
Wat een avond! Wat een avond! Fred die ging slapen, Martijn die zes holes miste, en de rest van ons schreeuwend naar de tv terwijl Rory eindelijk dat jasje pakte. Tranen, gifjes, slapeloosheid. En een groepsapp die geschiedenis schreef.
Op de NVGJ-website schitteren voortaan sterren bij de leden – symbool voor hun gewonnen Orders of Merit. En jawel, Henri van der Steen voert het klassement aan met zeven sterren. Bayern München zou jaloers zijn. Ook Anna van Lennep – Bakker schittert met vier Zeeuwse sterren. Sternenparade? Absoluut.